Skip to main content

Ολυμπιακός: H κατάρρευση της second unit κι ο Λαρεντζάκης (vids)

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού από την Εφές στην Πόλη και εστιάζει κυρίως στη θέληση των «ερυθρολεύκων».

Για κάποιο λόγο μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό ακουγόταν έντονα ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση, κάτι που ΔΕΝ με βρίσκει σύμφωνο, αφενός γιατί η ομάδα έχει ΕΝΤΕΚΑ νίκες, αφετέρου γιατί η φετινή Euroleague έχει αποδείξει σε όλους ότι δεν υπάρχουν οι έδρες και δεν μετράνε τα ονόματα. 

Το μόνο που χρειάζεται είναι ΘΕΛΗΣΗ. 

Κάτι που έδειξε ο Ολυμπιακός μόνο στο πρώτο δεκάλεπτο, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Και δεν μπορώ φυσικά να μιλήσω τακτικά. 

Έβλεπες από τη μια την Εφές από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά να χρησιμοποιεί τα χέρια της, να βάζει το κορμί της, να δείχνει ότι θέλει και ΌΧΙ μόνο ότι μπορεί να προκριθεί στα playoffs. Από την άλλη έναν Ολυμπιακό που έκανε ακριβώς αυτά τα πράγματα στο πρώτο δεκάλεπτο και μετά αφέθηκε στις ορέξεις των παικτών του coach Αταμάν. 

Πραγματικά πίστεψα ότι οι «ερυθρόλευκοι» μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο στο αποψινό παιχνίδι με το 11-26 του πρώτου δεκαλέπτου. Είχαν σπουδαία ενέργεια στο αμυντικό κομμάτι, οδήγησαν την Εφές σε πολλά δύσκολα σουτ και από την άλλη επιθετικά με ένα Λαρεντζάκη μπροστάρη διάβαζαν κάθε κατάσταση και ήταν ένα βήμα μπροστά. 

Για τον Γιαννούλη θα τα πούμε σε λίγο… 

Από εκεί και πέρα η εικόνα των «ερυθρολεύκων» στο υπόλοιπο της αναμέτρησης υπάγεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν μπόρεσαν ποτέ να αμυνθούν πάνω στα γκαρντ των Τούρκων. 

Ο Ολυμπιακός πέρα από flat hedge που έπαιξε στο πρώτο δεκάλεπτο, συνέχισε με αλλαγές για να περιορίσει την συνεργασίες και να απομονώσει το παιχνίδι. Εκεί φυσικά η Έφες έδωσε ρεσιτάλ με τους περιφερειακούς της να σκοράρουν τους 50 από τους 76 πόντους. 

Όπως βλέπετε και στο βίντεο υπάρχουν μονάχα οι φάσεις του δευτέρου δεκαλέπτου με το επιμέρους 32-8 της Εφές γιατί αυτό θεωρώ ιδιαίτερα κομβικό. Η second unit που επιστρατεύτηκε για να δώσει ανάσες στους παίκτες του πρώτου δεκαλέπτου δεν είχε την ίδια ενέργεια και προσήλωση στην άμυνα. Η Εφές εκμεταλλεύτηκε με το Λάρκιν κυρίως τις αλλαγές των ψηλών πάνω του, ενώ κανείς παίκτης στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν κατάφερε να αμυνθεί αποτελεσματικά πάνω στη μπάλα, είτε ήταν να μαρκάρει το pick-n-roll, είτε στη close out κλπ. 

Όταν λοιπόν η Εφές βρήκε ρυθμό στο δεύτερο δεκάλεπτο, ήταν σχεδόν αδύνατο να αλλάξει η κατάσταση στην επανάληψη, παρότι επιστρατεύτηκαν οι παίκτες της πρώτης περιόδου. 

Ο Ολυμπιακός δεν είχε διάρκεια, αλλά κυρίως δεν είχε θέληση, εκεί που θέλω να σταθώ φυσικά είναι ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Ο 27χρονος γκαρντ ήταν σχετικά άτυχος, καθώς η δική του γενιά δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργή, ούτε με σπουδαία αποτελέσματα σε επίπεδο Εθνικών ομάδων. Δεν υπήρχε κάποιο εξαιρετικό ταλέντο και ο Λαρεντζάκης με το φαρμακερό του σουτ έκανε τη διαφορά, όπως φυσικά και ο Μελισσαράτος που ανήκε στον Ολυμπιακό τότε. Ο σκοπός μου είναι να σας κάνω να καταλάβετε πως η γενιά των 1993, δεν είχε τεράστια ταλέντα, παρόλα αυτά ο Γιαννούλης με τη δουλειά του ανέβαινε κάθε χρόνο και σκαλοπάτι, σκαλοπάτι έφτασε να κάνει μια πολύ σημαντική σεζόν με τον Ολυμπιακό. Σημαντική από την άποψη ότι κάθε φορά που πάταγε παρκέ έδινε και από κάτι! 

Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε ένα παιδί που δουλεύει τόσο πολύ και φυσικά είναι Έλληνας… 

Πάντως όλα θέληση είναι και μερικά καλά αποτελέσματα, αν όχι για τη πρόκριση, κυρίως για να αλλάξει το κλίμα και να προετοιμαστεί για τη νέα σεζόν.