Skip to main content

Η πνευματική δύναμη της Μπάγερν κρεμόταν από μια κλωστή (vids)

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την άνετη νίκη της Μιλάνο επί της Μπάγερν που απέκτησε μεγάλο προβάδισμα για να επιστρέψει στο final-4. 

Η Μπάγερν είναι μια πολύ καλή ομάδα για τα δεδομένα της και τα στοιχήματα που κέρδισε τη φετινή σεζόν ο κόουτς Τρινκιέρι. Μάζεψε αθλητές που «διώχτηκαν» από τις ομάδες τους και κατάφερε όχι μόνο να τους δώσει ισχυρό κίνητρο, αλλά αρκετοί εξ’ αυτών από την επόμενη κιόλας χρονιά θα μπορούν να εξαργυρώσουν ένα καλύτερο συμβόλαιο.

Ωστόσο η πνευματική δύναμη αυτής της ομάδας φάνηκε ότι κρεμόταν από μια κλωστή. Από μια αμυντική κατοχή που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα της σειράς. Αν οι Βαυαροί είχαν φύγει έστω με ένα παιχνίδι, τότε θα γράφαμε αλλιώς όμως η «μαχαιριά» του Λεντέι σε νεκρό χρόνο φαίνεται ότι τους πλήγωσε ανεπανόρθωτα.

Η Μιλάνο με τη ψυχολογία από το απίστευτο comeback του πρώτου παιχνιδιού παρότι ξεκίνησε μουδιασμένα, άρχισε να βρίσκει ρυθμό κυρίως όταν πίεσε τους Γερμανούς, όταν έκλεψε μπάλες και ξεχύθηκε στον αιφνιδιασμό. Η Μπάγερν ξεκίνησε πιο δυνατά προσπαθώντας να αποδείξει πράγματα, αλλά η ήδη εύθραυστη ψυχολογία της καταρρακώθηκε, όταν έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Λάθη που εκμεταλλεύτηκε η Μιλάνο και φυσικά τιμώρησε στον αιφνιδιασμό.

Το μεγάλο πρόβλημα των Γερμανών βέβαια ήταν η διάθεση που έδειξαν να αμυνθούν πάνω στη μπάλα και στις καταστάσεις ένας εναντίον ενός, όπου οι παίκτες του Μεσίνα σκόραραν 21 πόντους μονάχα στο πρώτο ημίχρονο. Πάντερ και Ντιλέινι τιμώρησαν κάθε ψηλό που βγήκε στις αλλαγές πάνω τους και φυσικά για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις το Μιλάνο ΠΡΕΠΕΙ να παίξεις καλύτερη προσωπική άμυνα. Μιλάμε φυσικά για μια ομάδα με πλούσιο επιθετικό ταλέντο ειδικά σε αυτές τις καταστάσεις και όταν απέναντι τους έχουν ομάδες που παίζουν αλλαγές, χτυπάει συναγερμός για κατά μέτωπο επίθεση. 

Η Μπάγερν έβγαλε μια μικρή αντίδραση κυρίως με το Λούσιτς, αλλά δεν υπήρχε επικοινωνία στην άμυνα, η πρώτη γραμμή έσπαγε πολύ εύκολα, οι διαμαρτυρίες για φάουλ πρόδιδαν τη κακή ψυχολογία και όλα έδειχναν μια εύκολη επικράτηση της Μιλάνο στο δεύτερο παιχνίδι.

Παρόλα αυτά όπως ήταν αναμενόμενο, όταν καθάρισε το μυαλό και οι παίκτες έβγαλαν εγωισμό τα πράγματα άλλαξαν για μεγάλο διάστημα στο τρίτο δεκάλεπτο. Η Μπάγερν πίεζε τη μπάλα και φυσικά τόσο ο Γκιστ, όσο και ο Ρέινολντς έβγαλαν σπουδαίες άμυνες στους συμπατριώτες τους(βλ. Πάντερ και Ντιλέινι), αυτομάτως κέρδισαν ενέργεια επιθετικά και με το γκολ-φάουλ του Γκιστ το παιχνίδι γύρισε ανάποδα. 

Φυσικά δεν ήταν μονάχα οι άμυνες που έβγαλαν, αλλά περιόρισαν τα λάθη, γύριζαν τη μπάλα πολύ σωστά, βρήκαν ελεύθερα σουτ και ο Μπάλντγουιν αποδείχθηκε εξαιρετικός στις καταστάσεις απομόνωσης που κλήθηκε να πάρει.

Βέβαια όταν έχεις Σέρχιο Ροντρίγκεθ είναι δεδομένο πως μπορείς να ελπίζεις σε κάτι καλό. Ο Ισπανός με τη διαφορά στη χαμηλότερη τιμή της, κατέβασε τους γρήγορους ρυθμούς που είχαν επιβάλλει οι Γερμανοί, διάβασε τις καταστάσεις και έδωσε αυτοπεποίθηση στην ομάδα του, αρχικά με την ασσίστ κάρφωμα του Έβανς και έπειτα με ένα σπουδαίο τρίποντο στη προτελευταία επίθεση του τρίτου δεκαλέπτου. Αν φυσικά ο Μπάλντγουιν δεν ευστοχούσε σε ένα τεράστιο τρίποντο, η Μιλάνο θα είχε κλείσει ένα κακό για αυτή δεκάλεπτο με ιδανικό τρόπο, χάρη στην ευφυία του Ισπανού. 

Το τέταρτο δεκάλεπτο ήταν ιδανικό για την Μιλάνο η οποία είχε αποκτήσει καλό ρυθμό και με τους Λεντέι, Μίτσοφ και Πάντερ βρήκε σκορ που την κρατούσε διψήφια για μεγάλο μέρος της αναμέτρησης. Η Μπάγερν επέστρεψε στο πρώτο δεκάλεπτο υποπίπτοντας σε πολλά λάθη, χωρίς να έχει ενέργεια και φυσικά φανερώνοντας τα ίδια αδύναμα σημεία στην προσωπική άμυνα. Ορισμένα μεγάλα σουτ του Ζίψερ και καλάθια του Μπάλντγουιν μείωσαν για τους Βαυαρούς, ωστόσο δεν έμοιαζαν σε κανένα σημείο ότι μπορούσαν να ανατρέψουν το παιχνίδι. Ο Ζακ Λεντέι για μια ακόμη φορά τερμάτισε τα όνειρα των Γερμανών αποδεικνύοντας ψήγματα ηγετικού χαρακτήρα σε αυτή τη σειρά.  

Ο Σέιβον Σίελντς έκανε εξαιρετικό παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση, όντας το κλειδί της αναμέτρησης!