H άμυνα ζώνης της Καπογιάννη που «χάλασε» το μυαλό του Ολυμπιακού
Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς αναλύει το κρυφό όπλο της Ελένης Καπογιάννη.
Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το τίτλο του Πρωταθλητή Ελλάδος στο μπάσκετ γυναικών έπειτα από πολλά χρόνια και φυσικά ο μεγαλύτερος συντελεστής του τίτλου αυτού, ακούει στο όνομα Ελένη Καπογιάννη.
Η Ελληνίδα coach των «πρασίνων» αποτελεί διαχρονικά από τις κορυφαίες προπονήτριες στη χώρα μας και ένα από τα σπουδαιότερα μπασκετικά μυαλά.
Ο Ολυμπιακός σαν πρωταθλητής ήταν το μεγάλο φαβορί στη σειρά απέναντι στους «πράσινες» και στον επαναληπτικό πρώτο τελικό, όπως και στο πρώτο ημίχρονο του δευτέρου τελικού στο Π.Γιαννακόπουλος το έδειξε περίτρανα.
Η Ελένη Καπογιάννη έπρεπε να κάνει κάτι τόσο πνευματικά, όσο και τακτικά και αν στο πρώτο κομμάτι έδιωξε την ηττοπάθεια μακριά από τα κορίτσια της, στο δεύτερο είχε να παρουσιάσει ένα κρυφό όπλο απέναντι στην ομάδα του Γιώργου Παντελάκη.
Και το όπλο αυτό ήταν η άμυνα ζώνης.
📽️Η coach Καπογιάννη γνώριζε ότι η Ολυμπιακός διαθέτει περισσότερη ταχύτητα/ορμητικότητα και μονάχα με MtM άμυνα τα πράγματα στην άμυνα πάνω στη μπάλα, στο PnR και στις close out, θα ήταν δύσκολα. Εφάρμοσε λοιπόν μια match up ζώνη 2-3, που γύρισε το momentum για το Παναθηναϊκό!🇬🇷 pic.twitter.com/cm0OIvaq9M
— Konstantinos Panas (@Scouting_View) May 25, 2021
Στο τρίτο δεκάλεπτο του δευτέρου τελικού η Ελένη Καπογιάννη παρέταξε μια ζώνη 2-3 που μπέρδεψε αρκετά το μυαλό του Ολυμπιακού. Για να καταλάβουμε πιο απλά, οι «ερυθρόλευκες» ειδικά στη περιφέρεια είχαν σπουδαία ταχύτητα και χτυπούσαν τις «πράσινες» τόσο στο 1v1, όσο και στο pick-n-roll, όπου ο Παναθηναϊκός ήταν πιο βαρύς. Για να μπορέσει λοιπόν η Καπογιάννη να σταματήσει τις κάθετες επιθέσεις και να περιορίσει τις μεγάλες close out άμυνες οδηγήθηκε σε αυτή τη ζώνη που έμελλε να της χαρίσει και το πρωτάθλημα.
Ήταν μια άμυνα προσαρμογών που γινόταν man to man πάνω στη μπάλα και μάτσαρε τα κοψίματα. Οι δύο τελευταίες παίκτριες της δεύτερης γραμμής έβγαιναν σε βοήθεια και επιστροφή σε κάθε κόψιμο που γινόταν στα φτερά και μόλις η παίκτρια της πάνω γραμμής μάτσαρε τη μπάλα επέστρεφε στη θέση της. Το ίδιο γινόταν και με τα κοψίματα από έξω προς τα μέσα. Οι παίκτριες της πάνω γραμμής μάτσαραν το κόψιμο μέχρι να το αφήσουν σε κάποια παίκτρια της δεύτερης γραμμής.
Στο δεύτερο παιχνίδι η άμυνα στη μπάλα έγινε ακόμη πιο επιθετική και ακριβώς επειδή ο Ολυμπιακός βρήκε σκορ από το high post, πλέον η οδηγία ήταν το ματσάρισμα άμεσα στο high post. Δηλαδή ο Παναθηναϊκός δεν ξεκινούσε σε διάταξη 2-3 αν υπήρχε παίκτρια των «ερυθρολεύκων» που θα βρισκόταν εξ’ αρχής στο high post. Κάπως έτσι και κυρίως με το τρόπο που έκλειναν οι «πράσινες» το κέντρο εξαλείφθηκε το τεράστιο όπλο του Ολυμπιακού που ήταν η κάθετη επίθεση κυρίως από Νικολοπούλου και Σταμολάμπρου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο πρώτο παιχνίδι ο Ολυμπιακός πήρε μόλις 15 τρίποντα, ενώ στα επόμενα δύο 42!
Από πλευράς Παναθηναϊκού το μυστικό της ζώνης ήταν η επικοινωνία, η επιθετικότητα, οι γρήγορες βοήθειες και επιστροφές, τα ενεργά χέρια, οι επιθετικές close out που ήταν μικρότερες σε εύρος από το man to man και φυσικά τα block out, καθώς οι ζώνες είναι τρωτές σε αυτό το κομμάτι. Οι βασικοί άξονες για να επιτύχει αυτή η ζώνη ήταν η Χατζηνικολάου στη πρώτη γραμμή, η Ριντ ως κεντρική και η Λύμουρα στη δεύτερη γραμμή. Οι τρεις τους με την εμπειρία τους έκοψαν κάθε δυνατότητα εσωτερικής πάσας ή κοψίματος και έκαναν πολλά deflections, ειδικά στο τελευταίο παιχνίδι.