Skip to main content

Το μπάσκετ άλλαξε και το Final-4 έδειξε το δρόμο! (vids)

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς αναλύει το μεγάλο τελικό ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Εφές και δίνει τα εύσημα στην αρμάδα του Εργκίν Αταμάν.

Είναι δεδομένο πως έχουν περάσει αρκετά χρόνια από εκείνο το σκεπτόμενο, γεμάτο συνεργασίες pick-n-roll παιχνίδι που μας είχαν συνηθίσει οι σπουδαίες ομάδες του παρελθόντος. Σήμερα το ατομικό ταλέντο, η ταχυδύναμη και ο ρυθμός παίζουν σημαντικότερο ρόλο και το απέδειξαν περίτρανα οι μόλις 92 assists που μοιράστηκαν σε τέσσερα παιχνίδια.

Σαφώς η αθλητικότητα έχει φτάσει πλέον σε τέτοια επίπεδα που και οι άμυνες έχουν γίνει πιο σκληρές και για κάθε δράση της επίθεσης, υπάρχει αντίδραση από την άμυνα. Άρα υπάρχει αφενός λογική στη χαμηλή δημιουργικότητα.

Αυτό είναι βέβαια το ένα στοιχείο. Το άλλο στοιχείο αφορά την επίδραση που έχει το ατομικό ταλέντο και το γεγονός ότι όταν έχει παίκτες όπως ο Μίσιτς ή ο Λάρκιν ή ο Χίγκινς ή ο Πάντερ ή ο Ντιλέινι είναι δεδομένο ότι θα πάρουν περισσότερες αποφάσεις με τη μπάλα στα χέρια. Εξάλλου όλα στο τέλος καταλήγουν, είτε σε pick-n-roll, είτε σε απομόνωση. Και όταν έχεις τους παραπάνω αθλητές, συνήθως σε απομόνωση.

Το παιχνίδι πλέον περισσότερο από ποτέ το καθορίζουν οι γκαρντ με τις αποφάσεις τους και κέρδισε την Euroleague η ομάδα με τη καλύτερη περιφέρεια. Με τον πύργο Σανλί, τον έμπειρο Ντάνστον και τον Σίνγκλετον να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Όταν έχεις τέτοια περιφέρεια θέλεις άλλα πράγματα από τη frontcourt σου.

Η Μπαρτσελόνα ήταν ιδιαίτερα άτυχη με το τραυματισμό του Καλάθη και παρότι ο φερέλπις Μπολμάρο έκανε ότι μπορούσε, πραγματικά δεν ήταν αρκετό.

Το πρώτο δεκάλεπτο μια ωδή στην άμυνα της Μπαρτσελόνα

Οι Ισπανοί μπήκαν με το χαρακτήρα του καμικάζι και ήξεραν ότι για να κερδίσουν αυτή τη μάχη έπρεπε να βγάλουν off τη περιφέρεια των Τούρκων. Ο Γιασικεβίτσιους ξεκίνησε με πολύ ψηλό σχήμα με το Κλαβέρ στο «3», ώστε αφενός να πάει πάνω στον Μίσιτς και να τον πιέσει, αφετέρου για να μην δημιουργηθεί ανισορροπία στο ριμπάουντ. Η Μπαρτσελόνα σε κάθε απομόνωση των Λάρκιν και Μίσιτς απέναντι σε ψηλό έπαιζε ζώνη και όλοι ήταν έτοιμοι να βγουν σε βοήθεια, ώστε να αποτρέψουν τους δύο σταρ της Έφες να βρουν ρυθμό. Η πίεση μέχρι το pick-n-roll ήταν ιδιαίτερα υψηλή, στις αλλαγές κυρίως ο Ντέιβις έβγαινε πολύ επιθετικά και στη συνέχεια εγκλώβιζαν – τις περισσότερες φορές - τους Τούρκους με τις βοήθειες. Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν είχε ορισμένες καλές αποφάσεις που ολοκληρώθηκαν με τον Σάνλι, καθώς τόσο ο Λάρκιν, όσο ο Μίσιτς, αλλά και ο Σιμόν διάβασαν σωστά την άμυνα των Ισπανών. Επιθετικά η Μπαρτσελόνα είχε σε πολύ καλό βράδυ το Ντέιβις που είχε δώσει το ρυθμό και στις δύο άκρες του παρκέ.

Το δεύτερο δεκάλεπτο και ο άσσος στο μανίκι του Αταμάν

Ο Σερτάκ Σανλί είχε κάνει σπουδαία δουλειά στο χρόνο που αγωνίστηκε, αλλά πρόλαβε να υποπέσει σε αρκετά φάουλ. Κάπως έτσι ο Αταμάν βρήκε το λύση στο πρόσωπο του Τίμπορ Πλάις που αγωνιζόταν στη γενέτειρα του. Ο Γερμανός ήταν ο κρυφός άσσος της Τούρκικης ομάδας και πραγματικά έκανε εξαιρετική δουλειά. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως  για να ματσάρει το μέγεθος του Γκασόλ, ωστόσο η συνεισφορά του ήταν πολύπλευρη. Με τα πεντάρια των «Μπλαουγκράνα» να παίζουν ως βοηθοί στη ρακέτα σε κάθε drive, ο Πλάις με το φαρμακερό του σουτ τιμώρησε σε δύο από τις τρεις προσπάθειες που επιχείρησε. Παράλληλα μάζεψε κάθε πιθανό αμυντικό ριμπάουντ, ήταν μεστός στην άμυνα στο pick-n-roll και αντιμετώπισε αξιοπρεπέστατα τον Ντέιβις στο χαμηλό post, όταν δεν το κατάφερνε ο ίδιος ο Ντάνστον! Από εκεί και έπειτα ο Λάρκιν ήταν ο παίκτης που άλλαξε το ρυθμό για την Έφες. Ο Αμερικανός ανέβασε στροφές και δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του, αλλά κυρίως αυτή η έκρηξη του προσέφερε πολλά φάουλ κατά το δεύτερο δεκάλεπτο, τα οποία μετουσίωσε σε πόντους.

Το τρίτο δεκάλεπτο και o MVP που ξύπνησε

Ήταν η ώρα του Βασίλιε Μίσιτς. Ο Σέιν Λάρκιν είχε ήδη δώσει το ρυθμό για την επιστροφή της Εφές, αλλά χρειαζόταν το Διόσκουρο του για να πάρει μπρος. Ο MVP της κανονικής διάρκειας ήταν σκιά του εαυτού του και δεν κατάφερε να κερδίσει καμία μονομαχία απέναντι στους ψηλούς της Μπαρτσελόνα και δη απέναντι στον Μπράντον Ντέιβις. Ο Αμερικανός τον είχε διαβάσει αρκετά καλά είναι η αλήθεια. Ωστόσο ο Σέρβος στο πρώτη του μονομαχία απέναντι του τον κέρδισε, πήρε και φάουλ και αυτή ήταν η αρχή για να ξεκινήσει ένα δικό του μεγάλο σερί. Κέρδισε σε κάθε απομόνωση που αντιμετώπισε ψηλό στις αλλαγές, διάβασε τη high flat άμυνα δημιουργώντας για το ψηλό, διάβασε τις βοήθειες που έρχονταν πάνω του και φυσικά εκμεταλλεύτηκε το τραυματισμό του Καλάθη δις για να τον πάει μέχρι μέσα.

Το τέταρτο δεκάλεπτο του closer Σέιν Λάρκιν!

Μετά το καλάθι που πέτυχε ο Μίσιτς απέναντι στον Ντέιβις στις αλλαγές, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους άλλαξε άμυνα στο pick-n-roll επιλέγοντας να παίξει η ομάδα του high flat, προσπαθώντας να περιορίσει τη δράση των χειριστών της Εφές. Στα πρώτα λεπτά του τετάρτου δεκαλέπτου όχι μόνο το κατάφερε, αλλά εκμεταλλεύτηκε την αστοχία των ψηλών της Εφές – αφού το παιχνίδι οδηγήθηκε σε αυτούς και παράλληλα σκόραρε ορισμένα μεγάλα καλάθια για να φέρει το παιχνίδι στα ίδια. Πρωταγωνιστής ο Ντέιβις που έκανε τα πάντα. Παράλληλα ρίσκαρε σε μεγάλο βαθμό το σουτ από τη θέση «5» και βοηθούσε σε κάθε drive των Μίσιτς και Λάρκιν. Ωστόσο επειδή δεν ήταν δυνατό να κρατήσει για πάντα αυτή η τακτική, ήταν η ώρα να μιλήσει και ο Λάρκιν, σίγουρα από τους καλύτερους closer στη λίγκα. Διάβασε αρχικά τις γρήγορες βοήθειες πάνω του και είχε μια σπουδαία συνεργασία με τον Σανλί όπως βλέπεται στο βίντεο. Στη συνέχεια νίκησε κάθε πιθανή βοήθεια της Μπαρτσελόνα και πάει λέγοντας. Το Λάρκιν ακολούθησε ξανά ο Μίσιτς, ο οποίος με τη σειρά του κέρδισε την high flat pick-n-roll άμυνα της Μπαρτσελόνα για να «κλειδώσει» στην ουσία τη τεράστια νίκη των Τούρκων.

Προσωπικά ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί με τον Καλάθη off, ο Άνταμ Χάνγκα έπαιξε μονάχα μια αμυντική κατοχή για επτά δεύτερα την ώρα που ο Γιασικεβίτσιους αντιμετώπιζε τη καλύτερη backcourt της λίγκας.

Η Μπαρτσελόνα πλήρωσε την ατυχία της με το Καλάθη, αλλά κυρίως το γεγονός ότι δεν αναπλήρωσε ποτέ τον δεύτερο χειριστή πίσω ή μαζί το Νικ, στη θέση του Ερτέλ. Άραγε πόσο σημαντικός θα μπορούσε να ήταν ο Γάλλος απόψε; Ή ο Χάνγκα;

Υποθέσεις μεν, αλλά μιλάμε για τελικό.

Υ.Γ Υπέροχη σεζόν και εύχομαι με κόσμο από την επόμενη!