Δυο αριστερόχειρες σε οργιαστική κατάσταση
Ο «Manolo» γράφει για τον διαβασμένο Ολυμπιακό, που πέρασε σαν… αέρας από το ΟΑΚΑ, απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Το φινάλε του 1ου γύρου της Euroleague έμελλε να βρει τους δύο αιώνιους, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντιμέτωπους στο ΟΑΚΑ. Δύο ομάδες με εντελώς διαφορετικούς στόχους στην Ευρώπη, αλλά με το ίδιο πάθος για τη νίκη, οι μεν πράσινοι για να «πάρουν τον αέρα» των αντιπάλων τους, μετά τη νίκη τους στο ΣΕΦ για την Basket League, οι δε ερυθρόλευκοι για να βελτιώσουν περαιτέρω τη βαθμολογική τους συγκομιδή, εδραιώνοντας τη θέση τους στην πρώτη 4αδα και φυσικά για να «διασκεδάσουν τις εντυπώσεις» από την εντός έδρας ήττα στο πρωτάθλημα.
Σε ένα κατάμεστο γήπεδο και με τον Παναθηναϊκό να έχει να διαχειριστεί την απουσία του Σαντ-Ρόος, λόγω νόσησης με κορωνοϊό, το παιχνίδι ήταν αυτή τη φορά διαφορετικό και ερυθρόλευκη υπόθεση… Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ολυμπιακός σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν έχασε το προβάδισμα, προηγούμενος από την αρχή, με τα δύο εύστοχα τρίποντα του Ντόρσει και τον Παναθηναϊκό να πλησιάζει δύο μόνο φορές, η μία στα μέσα του 2ου δεκαλέπτου και η δεύτερη στην απέλπιδα προσπάθειά του, στο 3ο δεκάλεπτο, όταν βρέθηκε στο – 3 (44-47). Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις ο Ολυμπιακός αντέδρασε σωστά και με ψυχραιμία, μη αφήνοντας περιθώρια στον αντίπαλό του να αμφισβητήσει την ανωτερότητά του.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με Μέικον, Μποχωρίδη, Παπαπέτρου, Ουάιτ και Παπαγιάννη, ενώ ο Ολυμπιακός για άλλον ένα αγώνα είχε τη γνώριμη αρχική 5αδα. Στο ξεκίνημα οι φιλοξενούμενοι ήταν πολύ συγκεντρωμένοι, «διαβάζοντας» καλά αυτή τη φορά τη ζώνη του αντιπάλου και βρίσκοντας από νωρίς στόχο στα σουτ 3 πόντων, με πρωταγωνιστές τους Ντόρσει και Βεζένκοφ. Στον αντίποδα, το τριφύλλι ήταν άστοχο έξω από τη γραμμή των 6.75 μ. και με αρκετά λάθη στην επίθεση. Το αρχικό 5 – 12 ανάγκασε τον Πρίφτη να πάρει τάιμ άουτ, ενώ ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε πολλά στο πλάνο του. Η μοναδική αναγκαστική αλλαγή που του βγήκε σε καλό, ήταν η είσοδος του Σλούκα, λόγω των 2 φάουλ του Γουόκαπ.
Ο Έλληνας γκαρντ ήταν σε πολύ καλή βραδιά επιθετικά, με σωστές επιλογές στην επίθεση, μεταδίδοντας ηρεμία και προσφέροντας στο σκοράρισμα. Οι 9 πόντοι του με 4 εύστοχα σουτ από μέση απόσταση και μία βολή αποσυντόνισαν την άμυνα του Παναθηναϊκού και έτσι το 1ο δεκάλεπτο έκλεισε με 18-25 υπέρ των φιλοξενούμενων. Στο 2ο δεκάλεπτο υπήρξε ένα ξέσπασμα από τους γηπεδούχους, με τους Νέντοβιτς και Παπαγιάννη, με αποτέλεσμα οι πράσινοι να πλησιάσουν στο σκορ. Σε εκείνο το σημείο, για λίγα λεπτά ο Ολυμπιακός είχε απωλέσει το καθαρό μυαλό του στην επίθεση (με τον Πρίντεζη να αστοχεί σε δύο σερί έυκολες προσπάθειες).
Όμως, το γρήγορο τάιμ άουτ του Μπαρτζώκα και ένα ιδιαίτερο σχήμα που χρησιμοποιήσε, το οποίο δεν έχουμε ξαναδεί, χωρίς κλασικό PG και με μια 5αδα περίπου ισοϋψών παικτών (Μακίσικ, Λαρεντζάκη, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Μάρτιν), βρήκε ξανά το ρυθμό του και με τους δύο Αμερικάνουν να προσφέρουν πολλά, επιθετικά κυρίως, έκλεισε το ημίχρονο προηγούμενος με 32 – 45! Χαρακτηριστικό του πρώτου ημιχρόνου ήταν ότι σε κάποιο διάστημα οι ερυθρόλευκοι είχαν 10 ασίστ έναντι 4 των αντιπάλων τους, οι οποίοι μάλιστα είχαν υποπέσει και σε περισσότερα λάθη και γενικά δεν μπόρεσαν να ανοίξουν την άμυνα του Ολυμπιακού, καθώς ήταν σε κακή βραδιά έξω από τη γραμμή του τριπόντου.
Το υψηλού ρυθμού μπάσκετ με την καλή επιθετική συγκομιδή δεν συνεχίστηκε στο 3ο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός για αρκετή ώρα, περίπου 4-5’ βρήκε μόνο ένα καλάθι, από μια δύσκολη χορευτική προσπάθεια του Βεζένκοφ. Ο Παναθηναϊκός μέσω της καλής του άμυνας ανέκτησε το μομέντουμ του παιχνιδιού και ξανά με τους Νέντοβιτς και Παπαγιάννη να βρίσκουν το δρόμο προς το καλάθι, είτε με τρίποντα, είτε με alley oop, πλησίασε στους 3 πόντους (44-47). Σε αυτό το σημείο, ξανά ένα τάιμ άουτ του Μπαρτζώκα και η είσοδος του Μακίσικ, ο οποίος υπήρξε ο καταλύτης στα τελευταία λεπτά της 3ης περιόδου, με 7 σερί πόντους (δύο drive και ένα τρίποντο), αποκατέστησαν την τάξη.
Στις αρχές της Δ περιόδου οι ερυθρόλευκοι διατηρούσαν μια μικρή, αλλά σταθερή διαφορά 6 – 8 πόντων, ελέγχοντας το ρυθμό και οδηγώντας το παιχνίδι σε set επιθέσεις. Στα μισά περίπου του 4ου δεκαλέπτου και ενώ ο Νέντοβιτς μείωσε σε 60 – 68 με μια διείσδυση, οι διαιτητές τον χρέωσαν με τεχνική ποινή. Ο Σλούκας ευστόχησε στη βολή και στη συνέχεια, ο Βεζένκοφ πέτυχε ένα τρίποντο – μαχαιριά, για το 60 – 72, που εν πολλοίς έκρινε τον αγώνα. Τα τελευταία λεπτά ήταν περισσότερο διαδικαστικού χαρακτήρα, με το τριφύλλι να μην έχει τα ψυχικά αποθέματα και τις λύσεις για να κάνει ένα τελευταίο comeback και τον Ολυμπιακό να μην απειλείται ουσιαστικά μέχρι το φινάλε.
Για επιμύθιο του παιχνιδιού μπορούμε να πούμε ότι ο Παναθηναϊκός πλήρωσε την αστοχία του στα τρίποντα (όπως συνέβη στο παιχνίδι του ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό) και το γεγονός ότι βασικά του επιθετικά ατού, όπως οι Παπαπέτρου (9 πόντοι με 0/4 τρίποντα) και Μέικον (3/12 σουτ) ήταν σε μέτρια βραδιά, δίχως να μπουν στο κλίμα του αγώνα. Ο Παπαγιάννης ήταν επιβλητικός μέσα στις δύο ρακέτες, κερδίζοντας σχεδόν όλες τις μάχες και με ένα εντυπωσιακό statline (14 πόντοι, 11 ριμπάουντ και 5 κοψίματα). Από κοντά και ο Νέντοβιτς, ο οποίος προσπάθησε στην επίθεση, αλλά εκβίασε και αρκετές προσπάθειες. Μπορεί να πέτυχε μεν 17 πόντους με 6 ασίστ, είχε δε 6/15 σουτ, με βεβιασμένες επιλογές κάποιες φορές και 5 λάθη. Γενικά οι πράσινοι πλήρωσαν την έλλειψη ποιοτικών επιλογών στο βάθος του πάγκου (ειδικά αν σκεφτούμε ότι για τον Ολυμπιακό το παιχνίδι το άλλαξαν οι Σλούκας και Μακίσικ) και τα κακά τους ποσοστά στα τρίποντα (6/27). Αυτήν τη φορά η ζώνη δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματική, με τον Ολυμπιακό να είναι «διαβασμένος», ούτε το full court press απέδωσε τα αναμενόμενα.
Οι ερυθρόλευκοι από την πλευρά τους ευτύχησαν να έχουν το δίδυμο αριστερόχειρων, Σλούκα και Βεζένκοφ σε οργιαστική κατάσταση και 4 συνολικά παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων. Σημαντική ήταν η συνεισφορά του Μακίσικ, ο οποίος άλλαξε το ρου του παιχνιδιού όταν πλησίασε ο Παναθηναϊκός και γενικά έδωσε το απρόβλεπτο στην επίθεση, βγάζοντας τόνους ενέργειας! Πρώτος σκόρερ πάντως με 18 ήταν ο Ντόρσει, ο οποίος ξεκίνησε δυνατά, για μεγάλο διάστημα του αγώνα παρασύρθηκε σε βιαστικές επιλογές, αλλά έκλεισε τον αγώνα πετυχαίνοντας μεγάλα σουτ. Οι Φαλλ και Γουόκαπ ήταν μακριά από τις καλές τους εμφανίσεις, αλλά βοήθησαν αμυντικά, ενώ σημαντική ήταν και η συμβολή του Μάρτιν. Χαρακτηριστικό για τον Ολυμπιακό ότι σούταρε ίδιο αριθμό διπόντων και τριπόντων (37), έχοντας ποσοστό 35% έξω από τη γραμμή των 6.75 μ. Επίσης για άλλο ένα παιχνίδι είχε πολύ καλό δείκτη ασίστ/λαθών (17/9). Τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν και στο τεχνικό επιτελείο, το οποίο είχε προετοιμάσει άρτια την ομάδα για το παιχνίδι αυτή τη φορά και αντέδρασε με καίριες παρεμβάσεις όταν ο Παναθηναϊκός ανέκαμπτε.
Πλέον, όσον αφορά τους μελλοντικούς στόχους των ερυθρόλευκων, έχουν εδραιωθεί για τα καλά στην πρώτη 4αδα με συντελεστή + 3 (εκτός έδρας νίκες μείον εντός έδρας ήττες) και συνολικό ρεκόρ 12 – 5. Όπως είχαμε γράψει και στο σχετικό αφιέρωμα για τον 1ο γύρο της Euroleague, πριν λίγες ημέρες, ο Ολυμπιακός επιδεικνύει μεγάλη σταθερότητα φέτος και ισορροπία, κάτι που τον καθιστά διεκδικητή του πλεονεκτήματος έδρας, εφόσον συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και δεν κάνει «κακές ήττες». Το επόμενο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ αποκτά ιδαίτερη σημασία, καθώς σε περίπτωση νίκης θα την αφήσει αρκετά πίσω, παίρνοντας ξεκάθαρο προβάδισμα απέναντι της.
Στα του Παναθηναϊκού, ο οποίος φαίνεται ότι θα ρίξει το βάρος στην Basket League, τα επόμενα παιχνίδια πιο πολύ αναμένεται να είναι για συλλογή εμπειριών. καθώς και μια προσπάθεια βελτίωσης της βαθμολογικής του θέσης κατά το δυνατόν, κάτι που μοιάζει δύσκολο μετά τη νίκη και της Μπασκόνια επί της Μπαγερν. Σε κάθε περίπτωση, οι πράσινοι θα πρέπει να βγάλουν αντίδραση και να δείξουν παλμό, καθώς και να πάρουν αποφάσεις για τον κορμό στον οποίο θα βασιστούν στη συνέχεια και δεν μιλάω μόνο για τη φετινή σεζόν…