Ο Τόμας Γουόκαπ αλλάζει επίπεδο και μαζί του αλλάζει και ο Ολυμπιακός

Το «Shot Clock» αναλύει τον τρόπο παιχνιδιού του Αμερικανού γκαρντ και τονίζει το πόσο σημαντική είναι για τους «ερυθρόλευκους» η επέκταση της συνεργασίας τους.

Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για παίκτες που είναι late bloomers; Για παίκτες δηλαδή που άργησαν να αναπτυχθούν, αλλά τελικά έδειξαν πόσο καλοί είναι. Στο τελευταίο μας podcast αναλύσαμε σε βάθος τον Ολυμπιακό παρέα με τον Μιχάλη Στεφάνου και είπαμε ότι παρά τα 30 χρόνια του, κανείς δε ξέρει που μπορεί να φτάσει ο Τόμας Γουόκαπ. Όταν ο ήρθε στον Ολυμπιακό τον χαρακτηρίσαμε «άνθρωπο για όλες τις δουλειές» και γράψαμε χαρακτηριστικά ότι « Overall, o Τόμας Γουόκαπ δεν αλλάζει επίπεδο τον Ολυμπιακό, αλλά είναι ο ορισμός του παίκτη ρολίστα που έχει ανάγκη κάθε δυνατή ομάδα. Είναι ο παίκτης που θα καλύψει τρύπες όπου χρειαστεί, από την άμυνα μέχρι τη δημιουργία και από εκεί στο σκοράρισμα. Είναι ο παίκτης που θα τρέξει την ομάδα ή θα σταθεί στην γωνία, ανάλογα τις ανάγκες του ματς. Είναι ο παίκτης που θα κουράσει το αντίπαλο γκαρντ και θα ξεκουράσει τον ηγέτη της ομάδας του.

Ο Γουόκαπ δεν είναι πια ο σταρ του Κολλεγίου του και το τρένο του ΝΒΑ πέρασε για τα καλά. Το μεγαλύτερό του ελάττωμα είναι ότι εδώ και 4-5 χρόνια είναι ο ίδιος παίκτης που γνωρίσαμε στο NCAA. Όμως, για τον Ολυμπιακό αυτό δεν είναι ελάττωμα. Κάθε άλλο. Ο Ολυμπιακός ψάχνει μια σταθερά σε μια περιφέρεια που δεν έχει ούτε ρόλους ούτε χημεία, εδώ και χρόνια. Ο Γουόκαπ μπορεί να παίξει με άνεση δίπλα ή πίσω από τον Σλούκα, να παίξει 30, αλλά και 15 λεπτά και να τα κάνει όλα σωστά. Και αυτό είναι πάρα πολύ χρήσιμο.». Δύο χρόνια μετά, με τον Αμερικάνο γκαρντ να υπογράφει 4ετές νέο συμβόλαιο η παραπάνω ανάλυση ισχύει, αλλά και δεν ισχύει (ταυτόχρονα!) και αυτό δείχνει πόσο σπουδαίος έγινε ο Γουόκαπ στα χέρια του coach Μπαρτζώκα!

Ο Γουόκαπ μπορεί να είναι ρολίστας και σταρ ταυτόχρονα!

Η ανάλυση που κάναμε τότε ισχύει λοιπόν γιατί όλα τα χαρακτηριστικά ενός glue guy αποτυπώνονται τέλεια στο παιχνίδι του. Υψηλό IQ, hustler, έτοιμος να θυσιάσει το ρόλο του για την ομάδα και να προσθέσει κάθε μικρό στοιχείο που θέλει η ομάδα. Από την άλλη όμως εμφανίζει στοιχεία ενός leading guard ικανό να μοιράσει 10 ασίστ σε ένα ματς, κάνοντας λίγα λάθη και κοντρολάροντας απόλυτα το ρυθμό. Και αν το σουτ βελτιωθεί; Τότε ίσως μιλάμε για μια κορυφαία επιλογή και σε αυτόν τον τομέα. Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι παίζει με τέτοια αυτοπεποίθηση που θυμίζει πολύ περισσότερο τον star των Lumberjacks στο κολλέγιο (παίκτη που έκανε μέχρι και τριπλ-νταμπλ στο κολλεγιακό) παρά τον on-ball defender με χαρακτηριστικά combo guard που είδαμε στη Ζάλγκιρις.

Η ανανέωση του είναι αλλαγή επιπέδου για τον Ολυμπιακό

Τί σημαίνει αλλαγή επιπέδου για μια ομάδα που πέρσι πήγε στο Final Four και φέτος τελειώνει ίσως πρώτη τη κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας; Σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δένει τους σημαντικότερους παίκτες του με πολυετή συμβόλαια δίνοντας σε όλους την ανάγκη σταθερότητας που κάθε υψηλού επιπέδου franchise πρέπει να παρέχει. Μέσα σε μια τέτοια σταθερότητα μπορούμε να δούμε παίκτες να λάμπουν, υπό την καθοδήγηση ενός προπονητή που αν ήταν στο δικό μας χέρι θα του κάναμε σύμβαση επ’αορίστου! Η στρατηγική μιας κοινότητας που θέλει να πετύχει οφείλει να βασίζεται στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος καλής χημείας και δυνατότητας ανάπτυξης. Σε μεγάλα business συνέδρια λένε ότι πλέον, με την τεχνολογία να έχει αναπτυχθεί και τη δυνατότητα οι εργαζόμενοι να επιλέγουν πώς μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται, οι εργοδότες που σέβονται τα θέλω των εργαζομένων παρατηρούν πολύ μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας σε σχέση με τα εργασιακά κάτεργα. Στο μπάσκετ, παρότι δε πρόκειται για ανθρώπους του μεροκάματου, ισχύει ο ίδιος κανόνας. Πολυετή συμβόλαια, καλές αμοιβές, καλή χημεία, στρατηγική και συλλογική επιτυχία εξασφαλίζει έσοδα για την ομάδα-επιχείρηση, κέρδη για τους παίκτες σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο και πιθανότατα τίτλους για τους φίλους της ομάδας. Αν υπάρχει μια κίνηση που δείχνει ότι ο Ολυμπιακός -των πολλών προβλημάτων παλιότερα- οδηγείται σε αυτή τη κατεύθυνση είναι η υπογραφή του Γουόκαπ.

Ο Γουόκαπ ήρθε στην Ευρώπη σαν ένας πρώην σταρ ενός άσημου κολλεγίου που δε κατάφερε να ξεχωρίσει στη G-League. Ξεκίνησε στην Ευρωλίγκα σαν ένας καλός ρολίστας και ήρθε ως τέτοιος στον Ολυμπιακό. Λίγα χρόνια μετά, στα 30 του, είναι το πρότυπο παίκτη που κάθε ομάδα θέλει να του δώσει τη φανέλα βασικού στον «άσσο». Το νέο του συμβόλαιο σημαίνει πολλά για την ομάδα του, για αυτόν και τον μπασκετικό χάρτη στην Ευρωλίγκα, αλλά αν όλα πάνε καλά θα σημαίνει ακόμη περισσότερα για το ελληνικό μπάσκετ και τον φίλαθλο κόσμο. Κάποτε, ο Μάικ Μπατίστ αναγνωριζόταν ως σύμβολο στον κόσμο του ΠΑΟ. Δεν είναι οι νίκες και τα τρόπαια που εξασφαλίζουν κάτι τέτοιο. Είναι η αγωνιστική παρουσία και η σχέση με τον κόσμο – που αν συνδεθεί και με τίτλους γίνεται μυθική. Ο Μπατίστ ήταν σύμβολο δίπλα στο όνομα του Δημήτρη Διαμαντίδη και άλλων Ελλήνων θρύλων. Είναι καιρός ο Ολυμπιακός να αποκτήσει τον δικό του Αμερικάνο θρύλο και γιατί όχι, σε αυτή τη περίπτωση, να τον δούμε και στην Εθνική.