Σκέψεις για την μη επιλογή του Κάνααν για τα Play-off της Basket League

Το «Shot Clock» παραθέτει τις σκέψεις του για το «κόψιμο» του Αμερικανού γκαρντ από την post season της Basket League.

Ο Κάνααν ήρθε στον Ολυμπιακό με στόχο να καλύψει τη θέση στο «2», παρέχοντας σκοράρισμα, spacing, σταθερή άμυνα και μερικές μεγάλες μπασκετικές βραδιές. Λίγους μήνες μετά, ο Αμερικάνος δεν έχει πείσει για το πόσο μπορεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες και με τα συνεχή σκαμπανεβάσματα να συνεχίζονται, το «κόψιμο» του από την Basket League έχει ανοίξει μια σημαντική συζήτηση γύρω από το ρόλο του το επόμενο διάστημα με τους μεγάλους στόχους να έρχονται.

Αρχικά θα πρέπει να κάνουμε δύο σημαντικές παραδοχές, θέτοντας μια βάση συζήτησης:

• Στην περίπτωση του Αμερικανού guard έχουμε να κάνουμε με έναν αντικειμενικά έμπειρο και ποιοτικό παίκτη με εξαιρετική παρουσία σε απαιτητικές λίγκες (και στην Ευρωλίγκα πέρσι)
• Η σεζόν του είναι κακή με αδυναμία να υπερβεί ένα όριο μετριότητας στο οποίο έπεσε από πολύ νωρίς στη σεζόν. Κάπου στα μέσα της φάνηκε μια ανάκαμψη, αλλά η εκ νέου πτώση ήταν μεγάλη. Σημαντικότερο όλων η αδυναμία του να είναι καλός στο ελεύθερο τρίποντο, ικανότητά του που είναι δεδομένη και αποδεδειγμένη για πάνω από 7-8 χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Υπό αυτή την έννοια, ο Canaan έχει κάνει

Χαρακτηριστικά για έναν παίκτη που είναι φύσει και θέση σκόρερ ήταν φανερό ότι δε κατάφερε να βρει ποτέ ρυθμό, δεν θύμισε σχεδόν ποτέ τον παίκτη που ήταν σε όλη του τη καριέρα και από ένα σημείο και μετά έχανε το ένα σουτ μετά το άλλο. Σουτ δικά του, καθώς το 32% για 3P (από 40% μέχρι το Γενάρη) μιλά από μόνο του. Όπως βλέπουμε και στο γράφημα, ο Canaan σουτάρει καταπληκτικά από τις γωνίες, αλλά είναι σημαντικά αναποτελεσματικός από κάθε άλλο σημείο του γηπέδου. Ιδιαίτερα η αδυναμία του να επιτεθεί στα close out – στοιχείο που είχε πάντα στο παιχνίδι του- του έχει στερήσει, στερώντας και από την ομάδα του μια επιθετική διάσταση.

Η αρχική του γκρίνια για το ρόλο του μετατράπηκε μεν σε αποδοχή, αλλά η αποδοχή μετατράπηκε σε απάθεια. Σταδιακά φάνηκε να ξέρει ότι θα παίζει πάντα 12-17 λεπτά ανάλογα το ματς, ότι θα έχει 3-6 σουτ (5.6 σουτ ανά αγώνα) και ότι δεν υπάρχει καμία φιλοδοξία να αμφισβητήσει αυτό το ρόλο προωθητικά. Τι σημαίνει προωθητικά; Ότι αν ο Κάνααν έδειχνε ότι μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω, φυσικά ο Ολυμπιακός θα το δεχόταν. Αντίθετα, με εξαίρεση τα ματς με τον ΠΑΟ, τη Φενέρ και 1-2 ακόμη, φαινόταν να κινείται σε μια συνεχή μετριότητα και χαμηλής έντασης engagement με το παιχνίδι. Χαρακτηριστικά, η μείωση του ρόλου του είναι μεγάλη, αλλά ακόμη και αυτό είναι δύσκολο να κάνει κατανοητό πώς ένας παίκτης πήγε από τους 12.8 πόντους στους 5.7!

Βέβαια, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η επιλογή Μπολομπόι δεν δείχνει ότι ο Κάνααν έχει τελειώσει από τον Ολυμπιακό. Ίσα ίσα, ο Κάνααν -παρά την κακή σεζόν- είναι αδιαμφισβήτητα πιο σημαντικός στη φετινή πορεία τόσο από τον Μπολομπόι, όσο και από τον Πίτερς, αλλά η ανάγκη για 3 ψηλούς έφερε τον SG εκτός Play off, ακόμη και αν απέναντι στον ΠΑΟ ήταν τα καλύτερα του ματς.

Τίθενται όμως σοβαρά ερωτήματα όπως αν θα μείνει εκτός rotation στην EL – βασική εκτίμησή μας είναι ότι ο ρόλος του δε θα αλλάξει, απλά πιθανώς να μειωθεί εκ νέου- ή ποια θα είναι η αντίδρασή του. Μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για έναν παίκτη που "ζει" για τα μεγάλα παιχνίδια και μόλις η ομάδα του τον άφησε εκτός μιας μεγάλης μερίδας αυτών. Ο Canaan είναι παίκτης που έχει δείξει ότι μπορεί να αποδώσει εν μέσω πίεσης, αλλά τέτοιοι παίκτες συνήθως ξεσπάνε μετά από ένα τέτοιο δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης. Όντας εξαιρετικός επαγγελματίας, είναι πιθανό το ξέσπασμα να γίνει εντός αγωνιστικού χώρου -μπασκετικά δηλαδή. Όμως, αν το δούμε ρεαλιστικά, το να βγει ένας μπασκετικός εγωισμός από τη πλευρά του παίκτη αυτή τη στιγμή δεν είναι παρά μια ευχή. Στη πραγματικότητα το πιθανό σενάριο είναι να είναι παίκτης 8-12 λεπτών στα play-off κάτι που είναι φυσικά κακό για τον παίκτη που ήρθε να καλύψει τη θέση του SG.

Μερικές φορές, αντικειμενικά, κάποιοι καλοί παίκτες δε ταιριάζουν ακόμη και στα καλύτερα συστήματα. Ο Ολυμπιακός δε κατάφερε ποτέ να πάρει από τον Κάνααν αυτά που έψαχνε και αντίστροφα ο παίκτης δε βρήκε ποτέ ρυθμό, ρόλο και -ίσως- εμπιστοσύνη στο πραγματικό του παιχνίδι. Ο coach Μπαρτζώκας προσπάθησε να τον αξιοποιήσει σαν μια elite catch and shoot επιλογή, αλλά το 32% στα τρίποντα φανερώνει ότι η επιλογή αυτή δε βγήκε, καθώς το underperform  του Κάνααν στο shooting δε το περίμενε ίσως ούτε ο ίδιος. Το βασικό δεν είναι μόνο η κακή απόδοση (καθώς άσχημα σερί αγώνων είχε και στο ΝΒΑ), αλλά το ότι φαινόταν να μην παίζει σύμφωνα με αυτό που ξέρει να κάνει. Υπό αυτή την έννοια, ο coach Μπαρτζώκας διάλεξε τον Μπολομπόι όχι γιατί αποδίδει καλύτερα (κάθε άλλο, είναι χειρότερος και από τον Κάνααν) αλλά γιατί πολύ απλά έκρινε ότι ο Κάνααν δε θα του δώσει κάτι που του λείπει. Και ακόμη και σε μια κακή σεζόν, αν έστω είχε 40% σε catch and shoot, θα τον επέλεγε.

Το αν θα υπάρξει μια καλύτερη απόδοσή του στην Ευρωλίγκα, στο τελευταίο κρίσιμο κομμάτι της σεζόν, μένει να το δούμε.