Παιχνίδια στρατηγικής: Μια αναλυτική ματιά στην απάντηση του Ολυμπιακού εν όψει Game 3 με την Φενέρ
Το «Shot Clock» στέκεται στα πρώτα δύο παιχνίδια της σειράς με την Φενέρ και αναλύει τα στοιχεία που πρέπει να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός, ώστε να κερδίσει τουλάχιστον ένα παιχνίδι μέσα στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είδε τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν για το πλεονέκτημα έδρας να πετιούνται στα σκουπίδια μέσα σε 40 λεπτά. Ο Ολυμπιακός πλέον δεν έχει τον πρώτο λόγο βάσει έδρας στη σειρά με τη Φενέρ, όμως παραμένει η καλύτερη ομάδα και ίσως η μόνη που μπορεί να πει με ασφάλεια ότι δε φοβάται να πάρει κανένα διπλό. Στο τελευταίο μας podcast συζητήσαμε αναλυτικά για τα δύο πρώτα ματς της σειράς και τις αναγκαίες προσαρμογές και στο σημερινό μας άρθρο καλούμαστε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι για τα στοιχεία που μπορεί ο Ολυμπιακός να εκμεταλλευτεί για να κερδίσει -τουλάχιστον- ένα ματς μέσα στην Τουρκία.
Η Φενέρ έχει δείξει το πλάνο και τις διαθέσεις της: είναι ώρα προσαρμογών
Η αμυντική προσέγγιση της Φενέρ είναι ξεκλαθαρη από τη πρώτη στιγμή των αγώνων και βασίζεται σε δύο βασικούς άξονες:
- Το κλείσιμο της ρακέτας, ώστε ο Ολυμπιακός να μην μπορεί να πάρει εύκολους πόντους από εκεί, αλλά και παράλληλα να μην υπάρχουν οι διαθέσιμοι χώροι για τα κοψίματα των παικτών του Γιώργου Μπαρτζώκα.
- Η προσπάθεια για να μην δίνονται βοήθειες, οδηγώντας τον Ολυμπιακό σε παιχνίδι 2 εναντίον 2 στο pick and roll, κάνοντας την επίθεση του στατική.
Οι δύο αυτοί άξονες κάνουν την επίθεση του Ολυμπιακού να χάνει τη ταυτότητά της: όταν παίρνει μακριά την κίνηση της μπάλας και των παικτών έχεις κερδίσει μια σημαντική μάχη. Και αυτό έγινε από την αρχή. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε την πρώτη επίθεση του Ολυμπιακού στο Game 2. Καλάθης-Τζεκίρι είναι οι μόνοι που ασχολούνται με το κεντρικό Pick and Roll των Γουόκαπ -Φαλ. Ο Πιέρ μένει κολλημένος στον Παπανικολάου ενώ Χέιζ και Ντόρσει δεν φεύγουν εκατοστό από την επιτήρηση των Βεζένκοβ και Κάνααν. Ο Γουόκαπ μπορεί τελικά να σκόραρε, αλλά μια συνθήκη που ο Αμερικάνος πηγαίνει απέναντι στον Καλάθη είναι αυτό που θέλει ο κόουτς Ιτούδης.
Η Φενέρ συνέχισε στον ίδιο τόνο σε όλη τη διάρκεια του ματς, με τον Κάνααν να δείχνει -επιτέλους- στα πλέι-οφ γιατί θεωρείται ένας κορυφαίος σουτέρ βάζοντας ένα εξαιρετικά δύσκολο σουτ στο πρόσωπο του Ντόρσεϊ. Ο Κάνααν , θα δούμε και παρακάτω, ότι είναι από τους παίκτες που μπορούν να φανούν εξαιρετικά κρίσιμοι για τον Ολυμπιακό και όντας ήδη ο MVP του Game 1, έχει -με σωστή αξιοποίηση- την ευκαιρία να ξεχάσουν οι πάντες την κακή regular season του.
Ο Αμερικάνος έχει 8/9 τρίποντα στα 2 πρώτα ματς και αποτελεί τον βασικό τρόπο να ανοίξει η άμυνα της Φενέρ. Στη παρακάτω φάση ένα spain pick and roll αναγκάζει τον Ντόρσεϊ να βγει από τη ρακέτα ανοίγοντας χώρο για το Pick and roll μεταξύ Φαλ και Γούοκαπ που καταλήγει σε καλάθι.
Με την απουσία των τριών ικανότερων σουτέρ (Κάνααν-Σάσα-Παπανικολάου) στη 2η περίοδο, η Φενέρ αγνοούσε επιδεικτικά τόσο τον Μακίσικ, όσο και τον Λαρεντζάκη, κάνοντας τις προσπάθειες του Σλούκα για δημιουργία στο πικ εν ρολ να πέφτουν στο κενό. Το spacing του Ολυμπιακού καταστράφηκε και το 2-2 παιχνίδι που επέλεξε η Φενέρ τελικά μετατράπηκε σε μια «protect the house» άμυνα, ακριβώς όπως την είχαμε δει σε σειρές πλέι-οφ απέναντι σε non-shooting teams στο ΝΒΑ. Με αυτή τη προσπάθεια, ο coach Ιτούδης απάντησε στην δυνητική προσπάθεια του Ολυμπιακού να απαντήσει με ανέβασμα του usage του Κώστα Σλούκα μέσα από Pick and Roll Actions. Ακριβώς η ίδια συνταγή ακολουθήθηκε και στο Game 1. Το παρακάτω στιγμιότυπο είναι από το Game 2.
Και το παρακάτω στιγμιότυπο είναι από την δεύτερη περίοδο του Game 1.
Πριν λοιπόν συζητήσουμε για το γιατί ο Κώστας Σλούκας δε δημιουργεί όσο μπορεί -και όλοι ξέρουμε ότι μπορεί-, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πώς μπορεί να απαντήσει σε μια συνθήκη που όλη η άμυνα είναι συγκεντρωμένη στο να τον αναγκάσει είτε να μη δημιουργήσει είτε να δημιουργήσει κάτι λάθος -πχ ελεύθερο σουτ στον Μακίσικ.
Αυτή η μορφή άμυνας της Φενέρ έσπασε μόνο σε ένα σημείο στα δύο πρώτα παιχνίδια. Όταν συνέβη αυτό στο Game 1:
Ο Κάνααν έπαιξε high pick and roll με τον Βεζένκοβ και σκόραρε σε ένα απίστευτο σουτ – που ήταν παντελώς εκτός playbook, κάνοντας το 2/2 στα τρίποντα. Τότε η επίθεση του Ολυμπιακού απλοποιήθηκε μιας και η Φενέρ αναγκάστηκε να ανοίξει το γήπεδο. Fast Forward στο Game 2, όπου με μόλις 4 δευτερόλεπτα στο χρονόμετρο οι Πιερ, Καλάθης και Χέιζ δε ξεκολλάνε από τους Παπανικολάου, Κάναν και Βεζένκοφ και ο Μουσταφά Φαλ ανενόχλητος σκοράρει μέσα στη ρακέτα με αντίπαλο τον Κάρσεν Έντουαρντς.
Όπως βλέπουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ σε αυτή τη σειρά για τον Ολυμπιακό είναι το spacing. Αν οι ερυθρόλευκοι δεν βελτιώσουν άμυνα τους χώρους στην επίθεσή τους, θα είναι πολύ δύσκολο να καταφέρουν κάτι απέναντι στη Φενέρ. Υπό αυτή την έννοια, εμείς -που βέβαια δε μπορούμε να έχουμε τη γνώση του coach Μπαρτζώκα- αλλά ως αναλυτές και ερασιτέχνες προπονητές εκράζουμε την άποψή μας κρίνουμε σημαντικές τις εξής αλλαγές στη προσέγγιση:
- Είναι κρίσιμο να αυξηθεί ο χρόνος της starting unit στα 25+ λεπτά κάθε παίκτη. Τα play-off είναι διαφορετικό παιχνίδι από τη Regular, χρειάζεται να υπάρχουν στο γήπεδο οι καλύτεροι δυνατοί συντελεστές ανά πάσα στιγμή.
- Αύξηση του χρόνου και του ρόλου στο γήπεδο των Παπανικολάου και Κάνααν αντί των Λαρεντζάκη, Μακίσικ. Φυσικά, αν κάποιος από τους δύο βρεθεί σε καλή μέρα μπορεί να βρεθεί σε υψηλά λεπτά, αλλά αυτή τη στιγμή η Φενέρ τους θέλει στο γήπεδο.
- Τα λεπτά του Κώστα Σλούκα πρέπει να έχουν στη πεντάδα όσο περισσότερους σουτέρ γίνεται για να ανοίγει η άμυνα μετά τα Pick and Roll
- Πιθανό ταίριασμα των Πϊτερς, Βεζένκοβ στο «3», «4» ώστε να εξασφαλίζεται spacing χωρίς να χάνεται μέγεθος.
- High Pick and Roll καταστάσεις με τον Κάνααν που θα αναγκάσουν τη Φενέρ να παίξει επιθετική άμυνα -πιθανότατα hedge out. Με αυτό το τρόπο η άμυνα θα ανοίξει εκ νέου και η motion offense θα γίνει και πάλι επικίνδυνη.
Βέβαια, τα προβλήματα του Ολυμπιακού δεν ήταν μόνο στην επίθεση στο δεύτερο παιχνίδι. Το rebounding ήταν τεράστιο θέμα, καθώς χάθηκε το παιχνίδι των κατοχών με κλειδί σε αυτό την συνεχή παρουσία των Χέιζ-Πιερ στο παρκέ. Την ίδια στιγμή, ο coach Ιτούδης για να σπάσει την επιθετική δυσκολία της Φενέρ έφερε από τον πάγκο ένα -ξεχασμένο, αλλά πραγματικό- υπερόπλο. Ο Κάρσεν Έντουαρντς δε κάνει καλή σεζόν, όμως είναι παίκτης πολύ υψηλού επιπέδου που μπορεί να σκοράρει από παντού. Οι 13 πόντοι στη δεύτερη περίοδο του Game 2 ήταν εκκωφαντικοί.
Η ώρα των προσαρμογών είναι τώρα
O coach Μπαρτζώκας αυτή τη στιγμή είναι ο κορυφαίος προπονητής στην Ευρώπη. Γνωρίζει καλά ότι πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα που του τέθηκαν και ανυπομονούμε να δούμε τον τρόπο. Ίσως είναι κάποιες προσαρμογές. Ίσως είναι απλά νίκη με το δικό του τρόπο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ό,τι δούμε θα το δούμε στο Game 3. Γιατί αν το Game 3 χαθεί δεν είναι ώρα για πειράματα. Η σειρά λοιπόν είναι φανταστική σε κάθε επίπεδο.