Το «Shot Clock» αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν τα παιδιά να συνωστίζονται καθημερινά σε μια αίθουσα, αλλά να τρώνε πρόστιμο για ένα μονάκι σε ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ
Διαβάζοντας την είδηση για τα μικρά παιδιά στα Τρίκαλα που δέχθηκαν πρόστιμο 300 ευρώ το καθένα επειδή έπαιζαν μπάσκετ (!) δε μπορούμε παρά να τοποθετηθούμε.
Πραγματικά, τους τελευταίους μήνες ζούμε μια σύγχρονη δυστοπία. Η επιδημία έχει φέρει αδυναμίες της κοινωνίας στο προσκήνιο και όλοι όσοι πίστευαν ότι αυτό το σύστημα λειτουργεί, εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Απαγορεύσεις, πρόστιμα και αστυνομοκρατία η απάντηση για την επίλυση ενός υγειονομικού ζητήματος!
Και εμείς απορούμε: πού είναι οι πολλές ΜΕΘ για να μην υπάρχουν ζητήματα; Πού είναι οι αυξήσεις σε προσωπικό στους υγειονομικούς; Πού είναι η αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς; Πού είναι η αξιοποίηση άδειων χώρων για να γίνουν νοσοκομεία; Πού είναι το πλάνο για την ανάπτυξη μιας σύγχρονης Υγείας και γιατί λεφτά δόθηκαν μόνο για πολεμικούς εξοπλισμούς από το πρώτο lockdown μέχρι σήμερα;
Το ρεαλιστικό εν έτει 2020 θα ήταν όλα τα παραπάνω που περιγράψαμε. Αντίθετα, βλέπουμε ως ρεαλιστικό το παράλογο. Και σε όλα αυτά, ο αθλητισμός γίνεται ένα έρμαιο: απαγορεύεται να παίζουν τα παιδιά σε ανοιχτούς χώρους αλλά επιτρέπεται οι επαγγελματίες σε κλειστούς (όπου η μεταδοτικότητα είναι 90% μεγαλύτερη). Άλλωστε, όταν απαγορεύεται να βγεις έξω, τουλάχιστον ας βλέπεις μπάλα. Λογικό...
Η κατάσταση που ζούμε είναι πρωτοφανής, αλλά για άλλη μια φορά είναι φανερό ότι μόνο εμείς, θα παλέψουμε ο ένας για τον άλλο και η μία για την άλλη και δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις κυβερνήσεις.
Και τελικά: τα παιδιά επιτρέπεται να συνωστίζονται στις τάξεις αλλά μια 8αδα για μπάσκετ τρώει πρόστιμο;
Ακολουθήστε το Shot Clock στο Facebook
