Σε μια ήσυχη γειτονιά στην περιοχή Eixample της Βαρκελώνης, βρίσκεται ένας από τους 50 πιο όμορφους κινηματογράφους του κόσμου…
Η μεγάλη του είσοδος με τα πλαστικά γράμματα να κρέμονται από φώτα νέον και να διαφημίζουν τις τρέχουσες ταινίες, θυμίζουν σκηνικό από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ, ενώ ο εσωτερικός σχεδιασμός του παραπέμπει στις αρχές του 20ου αιώνα. Άλλωστε, το επιχείρημα της δημιουργίας του, ήταν να προσφέρει μια νοσταλγική ματιά στο σινεμά, για αυτό και το «PHAINOMENA EXPERIENCE», όπως ονομάζεται, πέρα από τα blockbuster του σήμερα, προβάλλει σε μόνιμη βάση φιλμ προηγούμενων δεκαετιών, που στο πέρασμα των χρόνων θεωρήθηκαν κλασικά.
Μια από τις ιδιαιτερότητες του εν λόγω κινηματογράφου είναι και οι «προβολές-έκπληξη», στις οποίες οι θεατές πληρώνουν το εισιτήριό τους και γεμίζουν τις 415 θέσεις της αίθουσας, χωρίς να ξέρουν εκ των προτέρων ποια ταινία θα παρακολουθήσουν. Ποντάροντας δηλαδή στη γοητεία του αναπάντεχου.
Τέτοια αίσθηση άγνοιας για το τι επρόκειτο να διαδραματιστεί στο παρκέ, είχε και πριν από την έναρξη του και το χθεσινό ματς του Ολυμπιακού με την Άλμπα. Με τους γηπεδούχους να στερούνται και τους τρεις σέντερ τους και να επιστρατεύουν έναν καινούργιο παίκτη, ο οποίος δεν είχε προλάβει να κάνει παρά μία μόλις προπόνηση, τα ερωτηματικά για την εικόνα και την προσέγγιση τους στο παιχνίδι ήταν μεγάλα.
Τελικά, ως προς την πλοκή είδαμε μάλλον το… σίκουελ της αναμέτρησης του πρώτου γύρου στο Βερολίνο, με τη γερμανική ομάδα να βάζει δύσκολα και να προηγείται στο ημίχρονο και τους Πειραιώτες να πατάνε γκάζι στην επανάληψη. Ως προς τους πρωταγωνιστές, όμως, υπήρξαν σημαντικές καινοτομίες, με τον έναν εξ αυτών να συνδυάζει μοναδικά την ολόφρεσκη παρουσία του με ένα ρετρό άρωμα παλιού σινεμά, που αναδυόταν από βάθος 30ετίας και βάλε! Διότι, μπορεί πολλοί να θυμήθηκαν το πρώτο ματς του ΜακΚίσικ στο Τελ Αβίβ, αλλά στην πραγματικότητα ντεμπούτο σαν του Μόουζες Ράιτ… είχαμε να δούμε από αυτό του σπουδαίου Ουόλτερ Μπέρι τον Νοέμβριο του 1992!
Τότε, ο Αμερικανός που είχε έρθει να αντικαταστήσει τον Ροντ Χίγκινς (πατέρα του Κόρι), μπήκε κι έπαιξε σχεδόν χωρίς προπόνηση απέναντι στην Εστουντιάντες και με 21 πόντους και οκτώ ριμπάουντ, οδήγησε τον Ολυμπιακό σε μια μεγάλη νίκη για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μάλιστα, το πρώτο του καλάθι ήταν πανομοιότυπο με του Ράιτ (ανάποδο λέι απ στην ίδια μπασκέτα), ενώ στο τέλος του ματς οι ερυθρόλευκοι φίλαθλοι που μπήκαν στο παρκέ να πανηγυρίσουν έκαναν αμέσως τον «Truth» σύνθημα στα χείλη τους. Το περιβόητο «Ωωω Μπέρι – Μπέρι» σήκωνε σε κάθε ματς το ΣΕΦ στο πόδι κι αν ο «Μωυσής» κάνει τα… μισά από όσα κατάφερε ο 59χρονος πλέον συμπατριώτης του στον Πειραιά, τότε ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα έχει πιάσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Σε πρώτη φάση, πάντως, επιβεβαίωσε με τρόπο αναπάντεχα εντυπωσιακό πολλά από τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν και για τα οποία σας είχαμε προϊδεάσει στο τελευταίο κείμενο. Έδωσε ενέργεια, ταχύτητα και σκορ στην επίθεση του Ολυμπιακού, ενώ στην άμυνα έβαζε διαρκώς τα χέρια του στην μπάλα τόσο ψηλά όσο και χαμηλά, κάλυπτε κενά και πήγαινε με ένταση στο ριμπάουντ. Τηρουμένων των αναλογιών και της ανύπαρκτης ακόμα συνεκτικότητας του με το σύνολο, είχε σωστή και γρήγορη σκέψη, έδειξε διψασμένος και φιλόδοξος, ενώ με το χαμόγελο και τη διάθεσή τού στις δηλώσεις μετά το ματς, δικαίωσε και τη φήμη του σούπερ χαλαρού τύπου που τον συνοδεύει.
Προφανώς και η front line της Άλμπα δεν είναι η ισχυρότερη που θα βρει μπροστά του και θα πρόκειται περί σοβαρού λάθους αν τοποθετήσουμε από τώρα τον πήχη των προσδοκιών στο ύψος της χθεσινής του απόδοσης. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, μόνο ενθαρρυντική μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη του βουτιά στα βαθιά νερά της Euroleague. Διότι ασχέτως των στατιστικής που τελικά κατέγραψε, η εν γένει παρουσία του, η φιγούρα του μέσα στο παρκέ -και μάλιστα επί 20 συναπτά λεπτά στο δεύτερο μέρος- έστελνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: «Ανήκω εδώ. Σε αυτό το επίπεδο».
Κατά τ’ άλλα, η βραδιά καριέρας του ασταμάτητου Αϊζάια Κάνααν διέλυσε τη ζώνη του Γκονζάλες (λογική επιλογή εφόσον απουσίαζαν Μιλουτίνοb και Φαλ) και ήρθε σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, γεμάτη must win παιχνίδια, στα οποία θα είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη η σημαντική συνδρομή του. Eπειτα από μια κακή βραδιά στην Μαδρίτη, ο SIP εμφάνισε την μεγάλη κλάση του, αλλά και το ειδικό του βάρος, αφού εκτός του επιθετικού του κρεσέντο ήταν άψογος και στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Το θέμα είναι να… κράτησε και μερικά τρίποντα για το Μόναχο, διότι εκεί κι αν διακυβεύονται πολλά για την πορεία και την κατάληξη του Ολυμπιακού στην regular season.
Από το χθεσινό «έργο» προέκυψαν και δύο ακόμα αντι-ήρωες, οι οποίοι σκόρπισαν χαμόγελα με τις ερμηνείες τους. Ο Ίγκνας Μπραζντέικις πατούσε γερά στα πόδια του, ήταν αποφασιστικός στις προσπάθειές του και πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνισή του στην Euroleague με τον Ολυμπιακό, ενώ ο Λουκ Σίκμα βοήθησε αθόρυβα αλλά πολύ ουσιαστικά τους “ερυθρόλευκους” όπως και στη Μαδρίτη. Εξαιρετικό παιχνίδι από Γκος που -όπως έχουμε ξαναπεί- όταν είναι καλά ανεβάζει επίπεδο την ομάδα, θετικοί Παπανικολάου και Λαρεντζάκης.
Ο κόσμος που βρέθηκε στην… αίθουσα ΣΕΦ ένιωσε να αναζωογονείται από τη διαφορετική προσέγγιση και κυρίως ταχύτητα που πρόσφερε η παρουσία του Ράιτ στο παιχνίδι. Είδε όμορφες φάσεις που έως τώρα δεν υπήρχαν σε αφθονία στο ρεπερτόριο της ομάδας και φυσικά απόλαυσε μια σπάνια τρίποντη «προβολή» από τον Κάνααν και την παρέα του. Από ‘κει και πέρα, για τον Ολυμπιακό δεν συνέβη τίποτα περισσότερο από τη διεκπεραίωση μιας υποχρέωσης χωρίς απρόοπτα. Οι νίκες του Ερυθρού Αστέρα επί της Βαλένθια και της Μπάγερν επί της Μπασκόνια ήταν 100% ευπρόσδεκτες, όμως θα έχουν πραγματικό αντίκρισμα αν την Πέμπτη το βράδυ στην έδρα της Μπάγερν γίνει το 2/2.
