Όταν ο Ολυμπιακός εμφανίζεται ως ομάδα...
Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για τη νίκη του Ολυμπιακού στη Ρωσία που ήρθε με τον τρόπο που οι ερυθρόλευκοι χτίστηκαν να παίζουν.
Επειτα από δύο παιχνίδια τα οποία προσπάθησε -μάταια- να κερδίσει με άλλον τρόπο από εκείνον που επιβάλλουν το σχέδιο και τα υλικά της κατασκευής του, ο Ολυμπιακός ξαναδιάβασε το εγχειρίδιο χρήσης και παρουσίασε στην Αγία Πετρούπολη την αυθεντική εκδοχή του. Με τα όπλα και τις αδυναμίες της φυσικά, αλλά με ορθολογική προσέγγιση και υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης.
Πάνω απ' όλα οι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν στην Αγία Πετρούπολη ως ομάδα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Κι από την στιγμή που επιχείρησαν να βρούν ρυθμό από την άμυνά τους -το έχουμε επισημάνει πολλές φορές και στο Tiempo Muerto- ήταν επόμενο να ελέγξουν την ροή του αγώνα και με πολύ μικρές εξαιρέσεις να κρατούν την μπαγκέτα στα δικά τους χέρια.
Βάζοντας μόνιμα ψηλότερους παίκτες πάνω στον Πάνγκος (Παπανικολάου, Μακίσικ εναλλάσσονταν στο μαρκάρισμά του), ο Γιώργος Μπαρτζώκας εξουδετέρωσε τον κινητήριο μοχλό της Ζενίτ και μαζί πολλά από τα παρελκόμενα οφέλη που προσφέρει στην ρωσική ομάδα η παρουσία του. Ο Χόλινς πλήγωσε υπερβολικά την άμυνα του Ολυμπιακού στο πρώτο δεκάλεπτο πετυχαίνοντας τέσσερα τρίποντα, αλλά ήταν αδύνατον να συνεχίσει έτσι.
Οσο περνούσε η ώρα, η αμυντική συμπεριφορά των φιλοξενούμενων περιόριζε όλο και περισσότερο τις αντίπαλες επιλογές, οδηγώντας τους παίκτες του Πασκουάλ σε λάθη, ανορθόδοξες επιθέσεις και μόλις... τέσσερα δίποντα σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Κατά την δεύτερη και τρίτη περίοδο ειδικά, η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν υποδειγματική και είναι αλήθεια ότι στο ανασταλτικό κομμάτι οι Πειραιώτες είχαν περισσότερους διακριθέντες απ' ό,τι στο επιθετικό. Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Μάρτιν, Ζαν Σαρλ, Μακίσικ και έκαναν πραγματικά εξαιρετική δουλειά.
Η Ζενίτ, με την πολύ επιθετική της άμυνα, την οποία είχε αναλύσει λεπτομερώς ο coach Πανάς, ήταν δεδομένο ότι θα προσπαθούσε να βγάλει από την εξίσωση τον Κώστα Σλούκα με μεγάλη πίεση και δυναμικά hedge out και εν μέρη τα κατάφερε.
O Ελληνας άσος βρήκε κάποιες εξαιρετικές πάσες στον Χασάν Μάρτιν, ενώ εκτελεστικά δεν βρέθηκε στην καλύτερη μέρα. Το γεγονός δε, ότι αρέσκεται να ντριμπλάρει αρκετά, ευνοούσε την αμυντική τακτική του Πασκουάλ, κάτι που επιβεβαιώθηκε κι από την... ανάποδη όταν ο Ολυμπιακός έγινε πιο ομαδικός και πιο γρήγορος στην κυκλοφορία της μπάλας.
Σε εκείνα τα ολοκληρωτικά διαστήματα, η διαφορά εδραιωνόταν σε διψήφια επίπεδα κι όλα έμοιαζαν ιδανικά για τους ερυθρόλευκους, παρά την σημαντική απώλεια (ειδικά για το το συγκεκριμένο ματς) του Ααρον Χάρισον. Ο Αμερικανός, ήταν μάλλον δεδομένο ότι θα έβρισκε αρκετά ελεύθερα σουτ, αλλά και πεδίο δράσης στο close out, όμως εκείνο που πλέον απασχολεί -κι ανησυχεί- τους πάντες στον Ολυμπιακό, είναι τα αποτελέσματα των εξετάσεών του...
Ο Ολυμπιακός υπέπεσε σε έξι λάθη στην πρώτη περίοδο και σε μόλις ένα στην δεύτερη, ενώ έκανε πολλά μαζεμένα στο κακό του διάστημα στις αρχές της 4ης περιόδου, όταν μέσα σε λίγα λεπτά πήγε να γκρεμίσει ό,τι έχτιζε. Η ταυτόχρονη παρουσία των Σλούκα, Σπανούλη, Πρίντεζη στο παρκέ -σε συνδυασμό με την καταπόνηση του Παπανικολάου- έδωσε την ευκαιρία στη Ζενίτ να πιέσει, να ανεβάσει ταχύτητα, να πάει σε γρήγορες επιθέσεις και τελικά να γίνει ιδιαιτέρως απειλητική. Ο Μπαρτζώκας έδειξε αντανακλαστικά και με την επιστροφή αρχικά του Μακίσικ και κυρίως του Βεζένκοφ, ο οποίος πέρα από τις άμυνες και τα ριμπάουντ πέτυχε και το τρίποντο του αγώνα (στο 60-63), ξαναέβαλε την ομάδα του στις ράγες.
Η τέταρτη νίκη ήρθε για τον Ολυμπιακό... πάνω στην ώρα. Κόντρα σε μια πολλά υποσχόμενη ομάδα που είχε ήδη προλάβει να κάνει αίσθηση στη διοργάνωση, αλλά κι έπειτα από δύο σερί αρνητικά αποτελέσματα που δεν είναι καθόλου δύσκολο να γίνουν τρία και τέσσερα σ' αυτή την απρόβλεπτη διοργάνωση (η Μακάμπι του 2-5 ένα καλό παράδειγμα). Επιπλέον, προκειται για ένα αποτέλεσμα αντίδρασης που έρχεται και κάθεται σαν θεμέλιο στον χαρακτήρα που προσπαθούν να χτίσουν οι ερυθρόλευκοι. Σε μια εποχή που τα... αίματα ανάβουν λιγότερο από ποτέ και το μπάσκετ χρησιμεύει περισσότερο ως αντικαταθλιπτικό, παρά ως πεδίο εκτόνωσης, ανταγωνισμού και αντιπαράθεσης...
YΓ. Πολλές φορές έχουν γραφτεί υπερβολικά και πρώορα σχόλια για παίκτες, αλλά πραγματικά η περίπτωση του Χασάν Μάρτιν είναι από τις λίγες. Από τις πολύ λίγες.
ΥΓ2. Από το ματς με την Εφές αρχισε να διαφαίνεται η χρησιμοτητα του Λιβιό. Κόντρα στην Ζενίτ ενισχύθηκε.
ΥΓ3. Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης είναι δύο παίκτες απλησίαστου μεγέθους. Θα έρθουν βραδιές που θα σηκώσουν τον Ολυμπιακό στις πλάτες τους κι άλλες που θα παρακολουθήσουν περισσότερο από τον πάγκο. Σημασία έχει ότι η ομάδα μαθαίνει σιγά σιγά να επιβιώνει χωρίς να τους θεωρεί ως "Α" και "Ω" της.
ΥΓ4. Ο Παπανικολάου είναι βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό. Διαπιστώθηκε απο την ανάποδη, διαπιστώθηκε και από την καλή...
ΥΓ5. Η βελτίωση του Βεζένκοφ στην άμυνα είναι εντυπωσιακή.