Η σιωπή δεν συνιστά αδράνεια
Ο Μιχάλης Στεφάνου αναλύει το μεταγραφικό τοπίο γύρω από τον Ολυμπιακό.
Το να είσαι οπαδός μιας ομάδας είναι μια «ψυχολογικά πολύ υγιής δραστηριότητα», λέει ο Daniel Wann, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Murray State, του οποίου το ερευνητικό πρόγραμμα έχει καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: Εκείνοι που αναγνωρίζονται ως φίλαθλοι έχουν υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης, χαμηλότερα επίπεδα μοναξιάς και τείνουν να είναι πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους σε σύγκριση με εκείνους που δεν ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό. Πάνω απ' όλα ικανοποιούν την ανθρώπινη ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου.
Η διαχρονική αυτή σχέση των συλλόγων με τον κόσμο τους, η οποία όχι μόνο καθορίζει την φυσιογνωμία τους, αλλά αποτελεί και τον μοναδικό λόγο ύπαρξής τους, δεν περιλαμβάνει διακοπές και διαλείμματα. Ο οπαδός είναι πεινασμένος 365 μέρες το χρόνο κι εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο "ανενεργός" αγωνιστικά το τελευταίο δίμηνο Ολυμπιακός. Δεν έχει τροφή για τους οπαδούς του κι επειδή το "σανό" απουσιάζει από το ερυθρόλευκο μενού, αναγκάζεται να τους αφήνει νηστικούς.
Κανονικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του θα έπρεπε να βρίσκονται στα παρκέ και να διεκδικούν το πρωτάθλημα, όμως η απόφαση τους να απομακρυνθούν από τον θαυμαστό κόσμο των εγχώριων διοργανώσεων τους στερεί την δυνατότητα. Πράγματι, οι συνέπειες του #mexritelous είναι σκληρές κι έρχονται σε αντίθεση με τον προορισμό του συλλόγου που είναι η διεκδίκηση τίτλων.
Από την άλλη, αποδείχτηκε περίτρανα πώς όντως χρειαζόταν κάτι δραστικό, ώστε το καρτέλ που ελέγχει το ελληνικό μπάσκετ να ξεμπροστιαστεί τόσο ωμά και απροκάλυπτα.
Η τελευταία λέξη που βγήκε από επίσημα χείλη σχετικά με το αγωνιστικό κομμάτι εντοπίζεται σε εκείνη την περιβόητη συνέντευξη τύπου του Γιώργου Μπαρτζώκα έπειτα από το τελευταίο παιχνίδι της κανονικής διάρκειας της Euroleague απέναντι στην Χίμκι στις 9 Απριλίου. Εκτοτε σιγή. Ο Ολυμπιακός μοιάζει σαν να έχει μπει σε καθεστώς αναστολής, μόνο που η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Απλώς οι Πειραιώτες έχουν επιλέξει να μην ανοίγουν τα χαρτιά τους σχετικά με τους μεταγραφικούς τους στόχους -κάτι απολύτως λογικό- αλλά και να μην μπαίνουν στη διαδικασία να διαψεύδουν ή να επιβεβαιώνουν ό,τι πιθανό κι απίθανο κυκλοφορεί στα πέριξ.
Στο δια ταύτα, λοιπόν.
Από τις 25 Απριλίου σας ενημερώσαμε ότι η περίπτωση Λαντείλ -με τον οποίο ο Ολυμπιακός είχε συμφωνήσει, σε όλα- δεν ήταν δυνατόν να προχωρήσει λόγω της προτεραιότητας του να βρει ομάδα στο ΝΒΑ, αλλά κι ότι εκτός από τον Αυστραλό έχουν ξεχωρίσει ακόμα 1-2 ονόματα. Το ένα από αυτά ήταν του Μουσταφά Φολ, ο οποίος βρίσκεται πολύ κοντά στο να αποτελέσει την πρώτη και ιδιαίτερα σημαντική προσθήκη του Ολυμπιακού.
Αρκεί να σημειώσουμε ότι από τους 20 πιο post up παίκτες στη φετινή Eυρωλίγκα, μόλις οι επτά είναι σέντερ. Ο Μουσταφά Φόλ βρίσκεται στην 1η θέση -by far- με πάνω από 6,5 post-ups ανά παιχνίδι, ο Μπράντον Ντέιβις της Μπάρσα στην 3η θέση με 5,5, ο Τζέιλεν Ρέινολντς της Μπάγερν στην 4η με 5,4, ο Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς της Βαλένθια στην 5η με 4,5, ο Γκρεγκ Μονρό στην 7η με 4,4, ο Γιουσούφα Φολ της Μπασκόνια στη 12η με 2,9 και ο Αρτούρας Γκουντάιτις της Ζενίτ στη 17η με 2,6.
Ο Φολ είναι παίκτης εκατομμυρίου και με όλο το σεβασμό δεν μπορεί καν να συγκριθεί με τον Οκτάβιους Ελις που πρόκειται να αντικαταστήσει. Συμπληρώνει ιδανικά τον Χασάν Μάρτιν καθώς έχει ακριβώς τα στοιχεία που λείπουν από τον Αμερικανό και φυσικά κουβαλάει ως προίκα μια γεμάτη σεζόν στην κορυφαία διοργάνωση, γεγονός που τον καθιστά πνευματικά έτοιμο. Σε αντίθεση με τον πρώην παίκτη του Προμηθέα που ενώ στα λίγα παιχνίδια της πρώτης του σεζόν πετούσε φωτιές, φέτος φάνηκε να λυγίζει από την πίεση.
Στο κείμενο της 25ης Απριλίου είχε επίσης ξεκαθαριστεί ότι ο Λόιντ δεν αποτελούσε στόχο του Ολυμπιακού για συγκεκριμένους λόγους. Ως εκ τούτου η συμφωνία του με άλλη ομάδα δεν είναι δυνατόν να αποτελεί ...ήττα για τους ερυθρόλευκους. Στόχος, υπήρξε όντως ο Γουίλιαμς-Γκος, στον οποίο προσφέρθηκε ένα ιδιαίτερα γενναίο συμβόλαιο. Ο Ολυμπιακός κινήθηκε από νωρίς για τον πρώην παίκτη του, όμως εκείνος -έχοντας διαπιστώσει ότι θα είναι περιζήτητος- προτίμησε να περιμένει. Στην πόρτα του εμφανίστηκαν ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η Φενέρ, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ που ουσιαστικά συμφώνησε μαζί του του και Ολυμπιακός έβαλε πλώρη για... άλλες πολιτείες.
Κάπου εδώ πρέπει να επαναλάβουμε, ότι επιλέγοντας να αποκτήσει τον Κώστα Σλούκα το περασμένο καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός είναι τρόπον τινά υποχρεωμένος να δημιουργήσει μια ομάδα που κυρίως θα υποστηρίζει το δικό του στυλ. Ως εκ τούτου, χρειάζονται παίκτες ικανοί να συμπληρώσουν το παιχνίδι του Ελληνα άσσου, όχι να το "υπονομεύσουν". Ένας ικανός ballhandler με αμυντικές αρετές και ευχέρεια να σκοράρει διψήφιο αριθμό πόντων είναι "must" και ίσως ο καλύτερος διαθέσιμος παίκτης από την Ευρωλίγκα για τον συγκεκριμένο ρόλο είναι ο Τόμας Γουόκαπ. Ο Αμερικανός μπορεί να παίξει στο "1" και στο "2", είτε μαζί με τον Σλούκα, είτε χωρίς εκείνον. Θα προσθέσει ασφάλεια στο παρκέ, είναι επιλογή σχεδόν μηδενικού ρίσκου και γι' αυτό βρίσκεται εξ 'αρχής ψηλά στην λίστα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο Γουόκαπ ήταν ουσιαστικά ο πρώτος με τον οποίο ο Ολυμπιακός άνοιξε δίαυλο επικοινωνίας, καθώς πρόκειται για μια εξαιρετική και σίγουρη λύση. Χωρίς να σημαίνει ότι αποτελεί τον μοναδικό υποψήφιο θα ήταν εξαιρετικό νέο αν ο Ολυμπιακός κατάφερνε να τον αποκτήσει.
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι ακόμα ένας παίκτης που υπο προϋποθέσεις θα μπορούσε να απασχολήσει τους ερυθρόλευκους και ίσως να αποτελούσε βασικό στόχο αν δεν υπήρχε και για αυτόν σε πρώτη προτεραιότητα το ΝΒΑ (αυτός ήταν άλλωστε κι ο βασικός λόγος που ο ομογενής γκαρντ αποχώρησε πρόωρα από την Μακάμπι). Κι αν η επιθυμία του αυτή λειτουργεί ως τροχοπέδη σε μια ενδεχόμενη συνεργασία με τους ερυθρόλευκους, το όνομά του δεν έχει σβηστεί από τις σημειώσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα. Αλλωστε ακόμη είναι βρισκόμαστε στην πολύ αρχή της μεταγραφικής περιόδου, ασχέτως αν οι φίλοι του Ολυμπιακού ανυπομονούν λόγω της αγωνιστικής απραξίας. Ειδικά το μέλλον των των παικτών που κοιτάζουν προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν αποκλείεται να κριθεί μετά τα μέσα Αυγούστου.
Last but not least η αφάνταστα ελκυστική περίπτωση του Τάισον Κάρτερ. Ενός πολλά υποσχόμενου prospect από εκείνα που χρειάζονται απαραίτητα ομάδες σαν τον Ολυμπιακό αν θέλουν να καλύψουν το οικονομικό χάσμα με τους οικονομικά ισχυρότερους αντιπάλους τους που έχουν την δυνατότητα να αγοράζουν ακριβά σχεδόν όλο τους το ρόστερ. Ο Κάρτερ έχει όλα τα στοιχεία να παίξει μπάσκετ τουλάχιστον στο επίπεδο του Πάντερ, ο οποίος επίσης αγωνιζόταν στο Λαύριο στα 23 του και πριν από λίγες μέρες σημείωνε 23 πόντους στον ημιτελικό του Final Four με την φανέλα της Αρμάνι. Είτε αποκτώντας τον ως 7ο ξένο εφόσον επιστρέψει στο πρωτάθλημα, είτε ως back up στην Euroleague, ο Ολυμπιακός αναμένεται να επενδύσει στον σουπερ ταλαντούχο Αμερικανό. Και πολύ καλά θα κάνει.
ΥΓ. Αυτό που "καίει" τον Ολυμπιακό είναι να βρεθεί ο playmaker που θα πλαισιώσει τον Σλούκα. Ανάλογα με το προφίλ του συγκεκριμένου παίκτη θα αποφασιστεί και η επόμενη κίνηση στην περιφέρεια. Γενικότερα, ας μην αποκλείονται οι εκπλήξεις...
ΥΓ2. Ο Μιχάλης Λούντζης είναι ένας Ελληνας παίκτης που ξεχώρισε στο φετινό πρωτάθλημα. Κοντά στα δύο μέτρα και σε εξαιρετική ηλικία, δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους ερυθρόλευκους.
ΥΓ3. Πριν από μερικές εβδομάδες η Αρμάνι είχε δήθεν κλείσει τον Γουόκαπ. Τώρα διαβάζουμε ότι θέλει τον Σπανούλη, άρα δεν έχει κλείσει τον Γουόκαπ. Τα πάντα πλέον κυκλοφορούν κι αναδημοσιεύονται εντελώς αφιλτράριστα. Εγώ θα πω ότι δεν την απασχολεί κανένας από τους δύο.
ΥΓ4. "Αυτοί που σιωπούν είναι οι μόνοι που ο λόγος τους μετράει", λέει ένα ρητό. Προσεχως...