Το ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν θα είναι πια το ίδιο 

Ο πόλεμος της Ουκρανίας αλλάζει τις ισορροπίες      και ανατρέπει πολλά από όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Γράφει ο Μιχάλης Στεφάνου

Όσο μαίνεται ένας πόλεμος είναι δύσκολο να μιλάς για το μέλλον. Ο κόσμος και οι ζωές αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα φέρει η επόμενη μέρα και πόσο σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις που θα βρούμε μπροστά μας, όταν επιτέλους παύσουν τα πυρά. Το σίγουρο είναι ότι το ανακάτεμα της παγκόσμιας τράπουλας που συντελείται τις τελευταίες μέρες θα ανατρέψει πολλά απ' όσα ξέραμε και θεωρούσαμε ως δεδομένα.

Η Ρωσία απομονώνεται καθημερινά από την υπόλοιπη Ευρώπη, οι κυρώσεις εναντίον της αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και οι πόρτες κλείνουν η μετά την άλλη σε όλους τους τομείς. Φυσικά και στον αθλητισμό. Πολλές φορές λέμε ότι τα σπορ πρέπει να ενώνουν αντί να χωρίζουν, να μένουν έξω από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, αλλά αυτή τη φορά μάλλον δεν γινόταν διαφορετικά. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει μια ομάδα να ταξιδέψει σε μια χώρα που σκορπά τον τρόμο για να συμμετέχει σε ένα παιχνίδι, όπως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να φιλοξενήσει τους εκπροσώπους της που σε μεγάλο βαθμό οφείλουν τη δυναμική τους στο κρατικό χρήμα. Σε πόσα γήπεδα της Ευρώπης μπορεί να εξασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή αγώνων με αντιπάλους ομάδες από την Ρωσία όταν το αντι-ρωσικό κύμα ολοένα και φουσκώνει; Με ποιες εγγυήσεις;

Στο μπάσκετ η Euroleague δέχτηκε το αίτημα των ρωσικών ομάδων για μια παράταση λίγων εβδομάδων, σε μια κίνηση περισσότερο προσχηματική, καθώς άπαντες αντιλαμβάνονται ότι είναι μάλλον απίθανο να τις ξαναδούμε στη φετινή διοργάνωση. Ήδη η πλειοψηφία των ξένων παικτών τους έχουν αποχωρήσει ή πρόκειται να το κάνουν το επόμενο διάστημα, ενώ κάποιοι εξ' αυτών διαπραγματεύονται ήδη τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους. Ψιθυρίζεται πλέον ως κοινό μυστικό ότι ο προσωρινός αποκλεισμός πρόκειται να μονιμοποιηθεί, αφού εκτός των άλλων, τα εν λόγω κλαμπ αρνήθηκαν την έσχατη λύση της μετακόμισης τους σε ουδέτερο έδαφος.  Υπενθυμίζουμε ότι η καταληκτική ημερομηνία για την ολοκλήρωση της regular season είναι η 14η Απριλίου, αν και δεν αποκλείεται λόγω συνθηκών να δοθεί μια μικρή παράταση. 

Σε κάθε περίπτωση οι ισορροπίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ αναμένεται ν' αλλάξουν σημαντικά από εδώ και πέρα. Έστω κι αν οι ρωσικές ομάδες επιστρέψουν αργά ή γρήγορα στις διεθνείς διοργανώσεις το στάτους και το ειδικό τους βάρος δεν θα είναι σε καμία περίπτωση το ίδιο. Οι σφοδρές πιέσεις στην οικονομία της χώρας θα επηρεάσουν σημαντικά τα μπάτζετ τους, που αποτελούσαν ανέκαθεν το πιο δυνατό χαρτί τους στον ανταγωνισμό, ενώ οι αποκλεισμοί από τα διατραπεζικά συστήματα βάζουν τεράστια εμπόδια όχι απλά στο ύψος των χρημάτων που θα είναι ικανές να προσφέρουν, αλλά και στον τρόπο καταβολής τους. Η Ρωσία μετατρέπεται αναπόφευκτα σ' έναν ανεπιθύμητο προορισμό για την πλειοψηφία αθλητών και προπονητών. 

Από κει και πέρα, το πιθανό κλείσιμο της ρωσικής κάνουλας θα επηρεάσει τους οικονομικούς συσχετισμούς στο σύνολό τους. Σε συνδυασμό με την οικονομική στενότητα των τουρκικών ομάδων, οι οποίες επίσης θα αναγκαστούν σε περικοπές των προϋπολογισμών, αλλά και τη γενικότερη ύφεση που θα ακολουθήσει, φαίνεται ότι τα πολύ χοντρά πορτοφόλια μειώνονται σημαντικά και οδηγούμαστε σε μια εξισορρόπηση της αγοράς προς τα κάτω. Ελάχιστες ομάδες θα είναι σε θέση να προσφέρουν υπέρογκα συμβόλαια, ως εκ τούτου στα κριτήρια επιλογής των παικτών θα αρχίσουν να ισχυροποιούνται κι άλλες παράμετροι. Γεγονός, που μέσα σε όλη αυτή την παράνοια που ζούμε, μπορεί τελικά να αποδειχθεί θετική εξέλιξη για την βιωσιμότητα των ομάδων και το κλείσιμο της ψαλίδας σε αγωνιστικό επίπεδο. 

Η Euroleague ως οργανισμός είναι επίσης δεδομένο ότι θα υποστεί αναταράξεις, κυρίως λόγω της ΤΣΣΚΑ που αποτελεί έναν από τους βασικούς μετόχους με άδεια τύπου "Α". Θα διατηρήσει την θέση και τα κεκτημένα της; Θα διατηρήσει την ψήφο της; Θα προχωρήσουν οι αλλαγές που έχουν αποφασιστεί; Θυμίζουμε, ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την αποχώρηση του Μπερτομέου από την προεδρία της Euroleague ήταν 6-5, με την ρωσική ομάδα να τάσσεται υπέρ της αποπομπής του. Χωρίς εκείνη στο τραπέζι των αποφάσεων και με την γενικότερη δραματική κατάσταση, είμαστε βέβαιοι ότι το σκηνικό δεν θα ανατραπεί εκ νέου; 

Ας μην ξεχνάμε, τέλος, ότι η Euroleague έχει προαναγγείλει την αύξηση των ομάδων από 18 σε 20. Πρόκειται για εξέλιξη που επίσης τίθεται σε αμφιβολία, λόγω και της αβεβαιότητας σχετικά με την συμμετοχή των ρωσικών κλαμπ. Πάντως υπάρχουν brand names με αίγλη και οικονομική επιφάνεια που θα μπορούσαν να γεμίσουν τα όποια κενά προκύψουν. Βαλένθια, Βίρτους Μπολόνια και Παρτιζάν βρίσκονται ήδη σε αυτό το επίπεδο, από κάθε άποψη.  Φυσικά, εκείνο που προέχει είναι να μπει ένα τέλος στην φρίκη του πολέμου, αλλιώς τίποτα από όλα αυτά δεν θα έχει σημασία. Όσο η κατάσταση κλιμακώνεται τόσο και ο φόβος γενικεύεται, τόσο γίνεται ανούσια οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. 

ΥΓ. Πολύ μεγάλης σημασίας για τη σταθερότητα του επιπέδου και της αγωνιστικής φιλοσοφίας του Ολυμπιακού η επέκταση της συνεργασίας με τον Μουσταφά Φαλ έως το 2025. Η ασφάλεια και η εξοικείωση του Γάλλου στο ερυθρόλευκο περιβάλλον αναμένεται να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την απόδοσή του στο μέλλον. Αναμφίβολα μια μεγάλη επιτυχία της διοίκησης που ισχυροποιεί σταδιακά το χρονικό βάθος του κορμού της ομάδας. 

ΥΓ2. Ο Σάσα Βεζένκοφ έχασε το βραβείο του Δεκεμβρίου στις λεπτομέρειες όμως αυτή τη φορά δεν στάθηκε κανείς εμπόδιο στο δρόμο του κι έτσι ο Ολυμπιακός είδε επτά χρόνια μετά τον Γιώργο Πρίντεζη, και πάλι παίκτη του να πετυχαίνει τη συγκεκριμένη -καθόλου εύκολη- διάκριση. Ο Βεζένκοφ εξελίσσεται σε μια από τις κορυφαίες κινήσεις του συλλόγου διαχρονικά, σε ένα καλοκαίρι μάλιστα που αποχώρηση του Ιωάννη Παπαπέτρου είχε προκαλέσει απογοήτευση στον κόσμο. Για να καταλάβει κανείς την αξία του 26χρονου φόργουορντ, αρκεί να συνειδητοποιήσει ότι βάσει της προηγμένης στατιστικής είναι ο τρίτος πιο επιδραστικός παίκτης της Euroleague στις νίκες της ομάδας του! Πίσω μόνο από τον Ταβάρες και τον Μίροτιτς που αποτελούν το Α και το Ω των δύο πρωτοπόρων της κατάταξης...