ΑΕΚ: «Από τα ανοικτά της Ν. Φιλαδέλφειας στο δικό μας παλάτι»

Η ΑΕΚ αποκτά και επίσημα το νέο της σπίτι, στο κλειστό των Άνω Λιοσίων, με την Ένωση, με ανακοίνωση της, να κάνει μία ιστορική αναδρομή, ξεκινώντας από τα ανοικτά της Νέας Φιλαδέλφειας, το Καλλιμάρμαρο και το «Γ. Μόσχος», φτάνοντας στο νέο της «παλάτι» που θα φιλοξενεί τα όνειρα και τις ελπίδες, τις δικές της αλλά και ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού.

Αναλυτικά:

Μετά την υπογραφή του «Μνημονίου συνεργασίας» για το Ολυμπιακό Κλειστό των Άνω Λιοσίων ξεκινούν άμεσα οι εργασίες, προκειμένου για τη μόνιμη στέγαση της «Βασίλισσας» στο «Παλάτι» της.

Από τα ανοικτά της Νέας Φιλαδέλφειας, πλησίον ή πέριξ του ποδοσφαιρικού της γηπέδου, ή σε άλλα γήπεδα της Αττικής, μέχρι το «Παγκόσμιο» Καλλιμάρμαρο, πέρασε πολύ καιρός. Ένας αιώνας χρειάστηκε -για την ακρίβεια 96 χρόνια από την ίδρυσή της, η ομάδα Καλαθοσφαίρισης της ΑΕΚ, που με το «καλημέρα» κατέκτησε το πρώτο Πρωτάθλημα Αθηνών, το 1924- για να βρει ένα χώρο εφάμιλλο της φήμης της. Περιπλανήθηκε σε κλειστά γήπεδα της Αττικής αλλά και της περιφέρειας (Λαμία) όταν πλέον έγινε απαιτητό ν’ αγωνίζεται υπό διαφορετικές συνθήκες. Το όραμα του μεγάλου Λουκά Μπάρλου για ένα Κλειστό στη Νέα Φιλαδέλφεια, άρχισε να υλοποιείται επί διοικήσεως του αειμνήστου Μάκη Χατζηχαραλάμπους. Το -περιορισμένης χωρητικότητας- «Γεώργιος Μόσχος» άργησε τελικά να κτιστεί, αλλά εξελίχθηκε σε έδρα, που λάτρεψαν οι οπαδοί της και έτρεμαν οι αντίπαλοι. Μέχρι που κατεδαφίστηκε, το 2003, μαζί με το «Νίκος Γκούμας», με τα ερωτήματα για την απόφαση να στοιχειώνουν ακόμα όσους είχαν την «φαεινή ιδέα». Και πάλι, όμως, η «Βασίλισσα», που δεν είχε ταβάνι στις φιλοδοξίες της αναγκάστηκε να μετακομίσει σε μεγαλύτερο γήπεδο (ΟΑΚΑ) το 1995, ήτοι πριν να συμβεί το κακό στο «Γ. Μόσχος». Περιπλανήθηκε ξανά. Μαθημένη στα δύσκολα οι οπαδοί της, την ακολούθησαν παντού. Γαλάτσι, Ελληνικό, Ζωφριά, ξανά ΟΑΚΑ, και ενδιάμεσα ολούθε. Η απαίτηση για το δικό της (επιτέλους) μόνιμο «Παλάτι», μεγάλης χωρητικότητας, εξελίχθηκε σε παλλαϊκή ανάγκη. Και η ώρα έφτασε. Οι υπογραφές έπεσαν σήμερα...

Η Διοίκηση της ΑΕΚ ΒC από την πρώτη περίοδο της επιστροφής της Ομάδας στην κανονικότητα, το 2014, είχε θέσει άλλωστε ως βασική προτεραιότητα το γηπεδικό ζήτημα. Το «πρότζεκτ» στα Άνω Λιόσια προϋποθέτει τη δημιουργία μιας «κιτρινόμαυρης» Πολιτείας.

Το εξαιρετικό Κλειστό, στους πρόποδες της Πάρνηθας, στη Φυλή, περιβάλλεται από μοναδικής αξίας αρχαιολογικό και ιστορικό χώρο. Η ιστορία της Πάρνηθας και της Φυλής ξεκινά από τα χρόνια της αρχαιότητας και φτάνει μέχρι το 1821 και την απελευθέρωση των Αθηνών. Γι’ αυτό και, ενόψει του επικείμενου εορτασμού των διακοσάχρονων της Εθνεγερσίας, ο Δήμος Φυλής έχει εκπονήσει το φιλόδοξο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Φυλή 2021» με το οποίο θα δημιουργήσει μια νέα γεωπολιτισμική ταυτότητα και επωνυμία της πόλης. Το επίκεντρο του Προγράμματος «Φυλή 2021» είναι το νέο γήπεδο της ΑΕΚ ΒC, το οποίο θα γίνει το «Πετράδι του Στέμματος» για την πόλη της Φυλής.

Η AEK BC έχει πλήρη επίγνωση, ότι πέρα από τη μεγάλη αθλητική ιστορία της και τους ελληνικούς, ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους τίτλους που κατέχει η ομάδα μας, σηκώνει ταυτόχρονα και το βάρος της πνευματικής κληρονομιάς του Βυζαντινού Ελληνισμού. Αυτό είναι, που την καθιστά Βασίλισσα στις καρδιές των οπαδών της. Ίσως, γι’ αυτό η μοίρα να θέλησε από την Επτάλοφο Πόλη και τα Τείχη της Κωνσταντινούπολης να βρει η ΑΕΚ BC το νέο «σπίτι» της κοντά στα αρχαία τείχη των Αθηνών, στο αρχαίο τείχος «Δέμα» στους πρόποδες της Πάρνηθας. Και οποία σύμπτωσις... Στην οδό Κωνσταντινουπόλεως... Και γι’ αυτό ακριβώς, το νέο γήπεδο φιλοδοξεί να ακτινοβολήσει στο αθλητικό αλλά και στο πολιτισμικό στερέωμα της χώρας. Στο πλαίσιο της «κιτρινόμαυρης» Πολιτείας, θα στεγάσει στο μέλλον και το Μορφωτικό της Ίδρυμα, αποδεικνύοντας ότι το Σωματείο είναι αντάξιο της Ιστορίας και των εμβλημάτων του.

Μετά από περίπου έναν αιώνα προσφυγιάς,  η «Βασίλισσα» μπαίνει στο μόνιμο «Παλάτι», που της αξίζει. Σ’ αυτό το «Παλάτι» θα φιλοξενεί πλέον τα όνειρα και τις ελπίδες του ελληνικού αθλητισμού αλλά και του βυζαντινού μεγαλείου.

Προχωράμε. Με οδηγό το δοξασμένο παρελθόν, αλλά και το βλέμμα στο μέλλον.