Όταν στις 23 του περασμένου Ιούνη, η ΚΑΕ Ολυμπιακός με μια λιτή ανακοίνωση λίγων λέξεων καλωσόριζε τον Μουστάφα Φαλ στο μεγάλο λιμάνι, αρκετοί ήταν εκείνοι, οι οποίοι αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό την έλευση του Γάλλου σέντερ.
Του Θοδωρή Κοκώση
Μπορεί ο Φαλ να ερχόταν με το παράσημο του κορυφαίου αμυντικού στο Γαλλικό Πρωτάθλημα και φυσικά με το ασημένιο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο… κρεμασμένο στο στήθος, όμως η Ευρωλίγκα είναι μια άλλη ξεχωριστή ιστορία.
Λίγους μήνες αργότερα, άπαντες στις τάξεις των ερυθρόλευκων είναι ικανοποιημένοι από την παρουσία του Γάλλου γίγαντα. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να μην είναι, από τη στιγμή που με το εκτόπισμά του μέσα στη ρακέτα, βοήθησε την ομάδα να φτάσει μέχρι το Final-4 του Βελιγραδίου, κατακτώντας ενδιάμεσα το Κύπελλο Ελλάδος απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Ο Φαλ από τα πρώτα παιχνίδια του φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα, άφησε το στίγμα του πάνω στο παρκέ, κερδίζοντας μάχες απέναντι στους κορυφαίους σέντερ της Ευρωλίγκας. Στην κανονική περίοδο και στα Playoffs κόντρα στη Μονακό, έμενε μέσα στο γήπεδο 23:04 λεπτά σκοράροντας 8.4 πόντους. Στα δίποντα είχε το εκπληκτικό ποσοστό 70.2%, ενώ μάζευε 5.1 ριμπάουντ (τα 3.3 επιθετικά).
Υπήρχαν βραδιές, στις οποίες ήταν εντυπωσιακός, όπως εκτός έδρας κόντρα στη Μονακό, στην κανονική περίοδο, όπου παρά την ήττα (92-72) του Ολυμπιακού, εκείνος έκανε ρεκόρ σεζόν με 18 πόντους και 8/9 δίποντα. Ή και απέναντι στον Παναθηναϊκό, στον ερυθρόλευκο θρίαμβο στο ΣΕΦ (101-73), εκεί που εκτός από τους 13 πόντους (6/7 δίποντα), κατέβασε 6 ριμπάουντ και μοίρασε 5 ασίστ, στην πληρέστερη φετινή του εμφάνιση.
Μέσα στη σεζόν το ντεφορμάρισμα του Χασάν Μάρτιν και η δεδομένη (ίσως και φυσιολογική) αδυναμία του Λιβιό Ζαν-Σαρλ να ανταποκριθεί στο ρόλο του σέντερ, καμουφλαρίστηκαν με τον καλύτερο τρόπο από την παρουσία το Γάλλου γίγαντα κάτω από τα καλάθια.
