Ελληνιάδης: «Πρέπει να βγάλουμε Έλληνες παίκτες, η Εθνική θέλει νέους πρωταγωνιστές πλάι στους παλαιότερους, θα είναι ακόμα πιο ισχυρός ο Ολυμπιακός»

Για το ξεκίνημα της καριέρας του στον Πειραϊκό, το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό, τις… κόντρες του με τον Παναθηναϊκό, την… αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού, από παίκτης σε παράγοντας, την Εθνική ομάδα, αλλά και την… κυπριακή νέα σελίδα στην καριέρα του, μίλησε, μεταξύ άλλων, στην «Espresso» και στον Θοδωρή Λινάρδο, ο Σταύρος Ελληνιάδης.  

Αναλυτικά:

Σταύρο, πες μας τι θυμάσαι από το ξεκίνημά σου. Πώς βρέθηκες στον Ολυμπιακό και γιατί αποχώρησες;

Παίζαμε πιτσιρικάδες ποδόσφαιρο στις αλάνες εκεί στο Δελφινάριο, στον Δουράμπεη. Ο Πειραϊκός στεγαζόταν δίπλα και τώρα πια λίγο πιο πέρα. Μας είδε ο παράγοντας Λυμπεράτος, δεξί χέρι του Καπαγέρωφ, ιστορικοί παράγοντες, και μας είπε τότε, θυμάμαι, να παίξουμε μπάσκετ, να φτιάξουμε μια ομάδα. Αυτό ήταν. Θυμάμαι τον κόουτς Κουμανάκο. Ο Πειραϊκός ξεκινούσε τότε τη δυνατή του εποχή. Είχαμε και σπόνσορα την… Κολγκέιτ. Σε ένα ματς στις υποδομές πρέπει να σκόραρα 104 πόντους. Η τρέλα για το άθλημα δεν σταματάει ποτέ.

Με φαστ φόργουορντ, τι κρατάς από τις συνεργασίες σου με ομάδες ως παίκτης;

Πήγα στον Ολυμπιακό στα 22, το 1988, επί Κοσκωτά. Δόθηκαν στον Πειραϊκό 40.000.000 δραχμές και δύο παίκτες. Ήθελα να πάω στον Ολυμπιακό. Στον Πειραϊκό ήμουν με προπονητές όπως ο Ποτόσογλου και ο Σορώτος. Η ομάδα ανέβηκε στην Α1 και έκανε την πορεία της. Στον Ολυμπιακό βρήκα παίκτες όπως ο Σκάρι. Περάσαμε δύσκολη περίοδο στη μετάβαση από το Παπαστράτειο στο ΣΕΦ. Ήρθε ο Κόκκαλης, ο Πάσπαλι, ο Ιωαννίδης. Όλα μπήκαν σε νέα τροχιά πια.

Οι κόντρες;

Τέλη του ’80 με αρχές ’90 Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν ήμασταν στους τίτλους. Άρης και ΠΑΟΚ ήταν πιο μπροστά. Ειδικά τον Άρη της εποχής όλοι τον έβλεπαν. Θυμάμαι προπονήσεις στον Πειραϊκό, να λέμε να τελειώσουμε για να δούμε το ευρωπαϊκό ματς του Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη. Δεν άκουγες τίποτα έξω. Έβλεπαν όλοι Άρη. Οπότε τα «αιώνια ντέρμπι» τα δικά μας είχαν βασικά μόνο το γόητρο. Ο κόσμος μάς ζητούσε νίκες σε αυτά τα ματς μόνο για το πρεστίζ. Ήμουν και ως χαρακτήρας πειραχτήρι, οπότε δεν ήθελε και πολύ να υπάρχει ένα κλίμα. Θυμάμαι ματς στη Λεωφόρο, πριν πάει Γλυφάδα ο Παναθηναϊκός, περιπέτειες πολλές, και αργότερα βέβαια στο ΟΑΚΑ, με συνθήματα κ.λπ. Αυτά συμβαίνουν.

Τελείωμα καριέρας και πάμε στο κεφάλαιο «παράγοντας». Από την αρχή ως το παρόν, δυο λόγια για κάθε σταθμό σου…

Στο ιστορικό Παγκράτι όπου έπαιξα θυμάμαι ματς με τη δυνατή της εποχής ΑΕΚ (έπαιζε στο «Γ. Μόσχος»), που χάσαμε στο νήμα την έξοδο στο Κόρατς. Ακόμη ψάχνουμε να βρούμε και να μαρκάρουμε τον Τόνι Γουάιτ! Τελείωσα την αθλητική πορεία στον Πειραϊκό. Πέρασα βοηθός του Ποτόσογλου και μετά για δύο σεζόν πρώτος προπονητής. Πριν από το 2000 ανέλαβε διοικητικά ο Πηλαδάκης ο γνωστός. Εγώ πια πέρασα ως μάνατζερ, κάτι που μέχρι σήμερα ακολουθώ στις ομάδες μου, και προπονητές είχαμε τότε Σορώτο και Μάντη.

Παράγοντας στον Ολυμπιακό και στην Εθνική…

Περίοδος 2002-’08, περάσαμε δύσκολα, μπαίνοντας σταδιακά σε νέα εποχή. Πέρασαν προπονητές όπως οι Σούμποτιτς, Σάκοτα, Γκέρσον, Καζλάουσκας, για λίγο ο Τόμιτς, πριν έρθει ο Γιαννάκης. Με Καζλάουσκας ήμουν στην Εθνική το 2009 στο Euro της Πολωνίας, με το χάλκινο. Σημαντικές συνεργασίες, κρατάω όλα τα θετικά.

Κεφάλαιο «Σπανούλης και Εθνική». Γύρω του υπάρχουν πολλά και σημαντικά επίσης παιδιά, όπως ο Ζήσης, αλλά και στην ΕΟΚ συνολικά ο Διαμαντίδης και άλλοι…

Τα παιδιά αυτά γεννήθηκαν στο μπάσκετ, ζουν και αναπνέουν για μπάσκετ και το μεταδίδουν στους νεότερους. Ο Βασίλης θα τα πάει εξαιρετικά και ως κόουτς, έχει δείξει ότι μπορεί. Είναι δυνατό το τιμ γύρω του. Αγαπά την Εθνική. Την πονάει. Πρέπει να στηριχθεί η προσπάθεια. Πάντα πληρώνουμε ατυχίες. Η Εθνική θέλει νέους πρωταγωνιστές πλάι στους παλιότερους. Δεν μπορούν όλα να γίνονται από τον Αντετοκούνμπο. Φορτώνονται και ο ίδιος και η ομάδα με έξτρα πίεση. Μπορούμε όμως υπερβάσεις, όπως κάποτε. Είναι σημαντικό να παίζουν τα νέα παιδιά στις ομάδες τους. Έστω και ως δανεικοί, έστω και στην Α2. Να πάρουν εμπειρίες, να τους εμπιστευτούν οι μεγάλοι ως έτοιμους πλέον. Να επενδύσουμε στο ταλέντο. Είναι και θέμα νοοτροπίας. Υπάρχουν πολλοί ξένοι. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν την Ευρωλίγκα, αναγκαστικά έχουν πολλούς ξένους για να είναι ακόμη πιο ισχυροί. Πρέπει να βγάλουμε Έλληνες παίκτες.

Πέρασες και από Πανιώνιο και Αρη, αλλά και από το Μαρούσι του Γιώργου Μπαρτζώκα…

Το 2001 στον Πανιώνιο με πήρε μαζί του ο Γιαννάκης. Ομάδα με ιστορία και δυνατή έδρα το Αρτάκης, που μακάρι να ξαναγίνει σύντομα. Ξαναπήγα το 2016 με Οικονόμου. Τιμή μου που ήμουν εκεί, όπως επίσης και στον Αρη με τον Καμπερίδη. Ομάδες με βαριά φανέλα, ειδικό βάρος. Επίσης ήμουν στο Μαρούσι του Μπαρτζώκα, αλλά και με Μαρκόπουλο και Αλεξανδρή και Λινάρδο (σ.σ.: Νίκος). Με πολλές καλές στιγμές και στην Ευρωλίγκα. Πέρασα και από τον Ικαρο του Δημήτρη Αγγελόπουλου, που παραλίγο να συνεργαζόμασταν μάλιστα και στον Μίλωνα.

Πες μας δυο λόγια για την επιστροφή Βεζένκοφ. Αλλάζει ξανά τις ισορροπίες;

Μιλάμε για έναν δεινό σουτέρ και σκόρερ. Θα είναι ακόμη πιο ισχυρός ο Ολυμπιακός, αλλά και ο Παναθηναϊκός παραμένει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Είναι δύο κορυφαίες ομάδες, επενδύουν, με σοβαρές διοικήσεις, και είναι δύο φαβορί για την Ευρωλίγκα και πάλι. Είναι νωρίς για συγκρίσεις, αλλά ο ανταγωνισμός εκτοξεύεται.

Η κόρη πώς επέλεξε πόλο;

Ναι, ήταν αυτό που ήθελε, της ταίριαζε και πιστεύω ότι το ακολουθεί με πολλή αγάπη και αφοσίωση. Είμαι περήφανος για ό,τι καταφέρνει και για κάθε της βήμα στις ομάδες της και στην Εθνική.

Κεφάλαιο Κύπρος…

Υπάρχει όρεξη, υπάρχει πλάνο, σχεδιασμός, πρόγραμμα από μένα και την ομάδα και από κοινού. Θέλουν το κάτι παραπάνω. Να ξαναβρεί η Α.Ε. Λεμεσού τη χαμένη της αίγλη, να κάνει βήματα μπροστά, να εξελιχθεί. Είχαμε και παλιότερα επαφή. Με τιμά που είμαι κοντά τους. Σέβομαι τον πρόεδρο Λοϊζίδη και το όραμα, την επένδυσή του. Στη Μεγαλόνησο έχει τη μερίδα του λέοντος το ποδόσφαιρο, αλλά υπάρχει διάθεση. Θα γίνει και όμιλος του Ευρωμπάσκετ, θα είναι η Εθνική Ελλάδος επίσης. Είναι σημαντικό όλο αυτό και ευκαιρία να αναπτυχθεί όλο το πρότζεκτ.