Ζωηρού στο Superbasket: «Πολύ σημαντική η ευκαιρία που μου έδωσε ο Αθηναϊκός, κεφάλαιο της ομάδας η Κεχαγια»

Ο Αθηναϊκός συνεχίζει ακάθεκτος το σχεδιασμό του ενόψει της νέας σεζόν, ενώ η Ζωή Κεχαγιά παρέμεινε στην ομάδα μαζί με το σύνολο του κορμού νεαρών αθλητριών που πέτυχαν την άνοδο. Για ΄΄ολα αυτά, αλλά και για την πορεία της Εθνικής Νέων Γυναικών μίλησε στο Superbasket η νέα προπονήτρια της ιστορικής ομάδας, Ισμήνη Ζωηρού, με την Ελληνίδα τεχνικό να είναι έτοιμη για την πρόκληση της Α1 γυναικών. 

 Η κόουτς Ζωηρού αποτελεί ουσιαστικά ένα τέκνο του Αθηναϊκού καθώς έχει αγωνιστεί στην ομάδα του Βύρωνα και μάλιστα έκανε εκεί τα πρώτα της μπασκετικά βήματα. 

Κατά τα άλλα η νεά τεχνικός των πορτοκαλί έχει πλούσια εμπειρία στα παρκέ, καθώς έχει εργαστεί τόσο ως βοηθός, όσο και ως head coach σε τμήματα τόσο ανδρών όσε και γυναικών των ομάδων Νήαρ Ηστ, Εσπερίδες Καλλιθέας, Α.Ο. Παγκρατίου, Πόλις Καλλιθέας, Νέα Πέραμο. Μέχρι πρότινος σε συλλογικό επίπεδο ήταν βοηθός στο τμήμα ανδρών του ΕΦΑΟΖ, ενώ σε Ομοσπονδιακό επίπεδο ήταν στο πλευρό του κόουτς Δεσποτάκη ως βοηθός προπονητή στην Εθνική Νέων Γυναικών.

Αν ξεχωρίζει κάποιο στοιχείο από την παρούσα συνέντευξη είναι η αποκάλυψη της κόουτς Ζωηρού ότι ο Αθηναϊκός θα βαδίσει βασιζόμενος στην εμπειρία και το mentallity της Κεχαγια, στον νεανικό κορμό, αλλά και στις 2 ξένες που έχει αποκτήσει καθώς δε θα κάνει χρήση της δυνατότητας που δίνει η προκήρυξη της Α1 γυναικών για την παρουσία 3 ξένων παικτριών στο ρόστερ του πρωταθλήματος. 

Αναλυτικά η συζήτηση με την head coach του Αθηναϊκού, Ισμήνη Ζωηρού:

-Κόουτς, ξανά μέλος του Αθηναϊκού έπειτα από χρόνια. Πως αισθάνεσαι;

«Ο Αθηναϊκός είναι ο σύλλογος στον οποίο ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ σε ηλικία 10 χρονών.
Είναι λογικό να είμαι συναισθηματικά δεμένη με αυτή την ομάδα, για αυτό άλλωστε δεν σταμάτησα ποτέ να παρακολουθώ την πορεία της όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι πολύ σημαντικό για μένα ότι μου δίνεται η ευκαιρία να υπηρετήσω την ομάδα στην οποία μεγάλωσα μέσα από το πόστο του Προπονητή και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό».

-Είδαμε πολλές ανανεώσεις από την περσινή πολύ πετυχημένη σεζόν. Με τι νοοτροπία χτίζεται το ρόστερ;

«Είναι λογικό μία ομάδα η οποία ανεβαίνει κατηγορία να μην αλλάζει. Επιθυμία της Διοίκησης, αλλά και δική μου, ήταν από την αρχή να μείνουν όλες οι παίκτριες που οδήγησαν τον σύλλογο στην άνοδο και ευτυχώς αυτό έγινε σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Σε δεύτερο χρόνο, θέλαμε να πλαισιώσουμε αυτά τα παιδιά με νέες σε ηλικία και φιλόδοξες παίκτριες, σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε είναι και η επιλογή των δύο ξένων παικτριών.

Η φιλοσοφία της ομάδας είναι ν’ αναδειχθούν τα νέα παιδιά και να ξέρουν ότι στον Αθηναϊκό θα βρουν χώρο».

-Η Ζωή Κεχαγιά τελικά συνεχίζει το μπάσκετ για το… χατίρι του Αθηναϊκού. Πως είναι να προπονείς μια τέτοια παίκτρια και τι πιστεύεις ότι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα σας κόουτς;

«Ένα κεφάλαιο σαν τη Ζωή είναι πολύ σημαντικό για κάθε ομάδα, ειδικά όταν ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ είναι χαμηλός. Είναι ευτυχία για έναν οργανισμό να έχει μια παίκτρια τέτοιου βεληνεκούς, δεδομένου ότι κάνει τη ζωή όλων πιο εύκολη μέσα στο γήπεδο.

Ως προπονήτρια είμαι πολύ χαρούμενη που η Ζωή αποφάσισε να βοηθήσει την ομάδα ακόμα μία χρονιά και να  μεταλαμπαδεύσει στα νέα παιδιά τη νοοτροπία του νικητή, δεδομένου ότι όταν βλέπεις ένα παίκτη που έχει κερδίσει τα πάντα να προσπαθεί με τέτοιο πάθος, δεν μπορείς παρά να κάνεις το ίδιο».

-Ιστορικό σωματείο ο Αθηναϊκός, αλλά φέτος καλείται να καθιερωθεί στην Α1. Πως πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει αυτό; Τι μπάσκετ χρειάζεται να παίξετε;

«Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς είναι να παίξει η ομάδα ωραίο μπάσκετ, να το ευχαριστηθούμε τόσο εμείς όσο και οι θεατές. Θέλουμε η ομάδα να παλεύει σε κάθε παιχνίδι, να είναι σκληροτράχηλη και συγχρόνως να παίζει ωραίο και γρήγορο μπάσκετ.

Φυσικά όλα αυτά χρειάζονται πολύ δουλειά, κάτι για το οποίο τα παιδιά δείχνουν ήδη μεγάλη διάθεση στις πρώτες προπονήσεις της προετοιμασίας».

-Πως ήταν η εμπειρία σου στην Εθνική Νέων Γυναικών; Τι πιστεύεις ότι δεν πήγε καλά και μείναμε στην ίδια κατηγορία;

«Η εμπειρία στην Εθνική Νέων Γυναικών ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Πιστεύω  ότι για κάθε παίκτη και προπονητή είναι στόχος να βρεθεί στην Εθνική ομάδα της χώρας του. Για μένα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και θέλω να ευχαριστήσω τον Coach Δεσποτάκη που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία.

Όσον αφορά στο ότι μείναμε στην ίδια κατηγορία, πρώτα από όλα θα ήθελα να πω ότι στη κατηγορία υπήρχαν δυνατές χώρες οι οποίες είχαν πολύ καλό υλικό και έπαιζαν ωραίο μπάσκετ. Από εκεί και πέρα εμείς κάναμε μία καλή προσπάθεια, αλλά κάποιες λεπτομέρειες έφεραν τα αρνητικά αποτελέσματα στον όμιλο. Το σίγουρο είναι ότι τα κορίτσια προσπάθησαν πάρα πολύ και η δουλειά που έγινε στην προετοιμασία θα πρέπει να είναι οδηγός για εκείνες στο μέλλον». 

-Έχεις προπονήσει και ομάδες ανδρών και γυναικών. Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές σε ότι αφορά το μπάσκετ που παίζεται από τα δυο φύλα, αλλά και ποιες όσον αφορά τη δουλειά σου;

«Μετά από κάποια χρόνια σε ομάδες τόσο γυναικών όσο και αντρών, νομίζω ότι οι διαφορές είναι αρκετές και αυτό είναι φυσιολογικό δεδομένου ότι υπάρχουν διαφορές στα δύο φύλα.

Οι άντρες χρησιμοποιούν περισσότερο  τα σωματικά τους προσόντα και δίνουν και μεγαλύτερη βάση σε αυτά, οπότε η τακτική συνήθως είναι πιο απλή. Οι γυναίκες από την άλλη μεριά, χρησιμοποιούν αρκετά το μυαλό τους, οπότε το βάρος πέφτει πιο πολύ στην τακτική.

Όσον αφορά στη δουλειά του προπονητή, θεωρώ ότι το ζητούμενο και στα δύο φύλα είναι οι παίκτες να έχουν διάθεση για δουλειά και μάθηση, πειθαρχία και να δουλεύουν για την ομάδα. Όταν συμβαίνουν αυτά, τότε η δουλειά μας είναι πιο εύκολη είτε εργαζόμαστε σε ομάδες γυναικών είτε σε ομάδες αντρών».