Ανδρέου στο Superbasket: «Πάντα θα βρίσκω τρόπο να παίζω μπάσκετ, πολύ ανταγωνιστική η Α2 γυναικών» (pic)
Η Α2 γυναικών ξεκινά και το Superbasket μίλησε με την Ειρήνη Ανδρέου από τον Κρόνο Αγίου Δημητρίου, που το περασμένο καλοκαίρι αναδείχθηκε MVP τόσο στο Πανελλήνιο κορασίδων, όσο και σε εκείνο των νεανίδων. Η νεαρή παίκτρια δείχνει να ξέρει που βρίσκεται καθώς όπως λέει στο επίπεδο των γυναικών ξεκινά από το... μηδέν. Ακόμα μας αποκαλύπτει τον επαγγελματικό δρόμο τον οποίο θέλει να ακολουθήσει τονίζοντας παράλληλα ότι πάντα θα συνδυάζει τη ζωή της με το μπάσκετ.
Η Ανδρέου στο Πανελλήνιο Νεανίδων χρίστηκε MVP έχοντας 9.2 πόντους, 10 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ, 2 κλεψίματα και 2.6 κερδισμένα φάουλ κατά μέσον όρο σε 5 ματς στα οποία έμενα στο παρκέ 32 αγωνιστικά λεπτά κατά μέσον όρο.
Αντίστοιχα στο Πανελλήνιο Κορασίδων είχε 11.2 πόντους, 12.6 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 2.2 κλεψίματα και 1.8 κερδισμένα φάουλ κατά μέσον όρο σε 5 ματς στα οποία αγωνιζόταν από 25μιση λεπτά το κάθε ένα. Με αυτές τις επιδόσεις ήταν η πρώτη σκόρερ, αλλά και η πρώτη ριμπάουντερ της ομάδας της ενώ αναδείχθηκε και η πολυτιμότερη παίκτρια του τουρνουά.
Η Ελληνίδα αθλήτρια μας μίλησε και για την πολύ χρήσιμη εμπειρία που βίωσε στο Πανευρωπαϊκό των κορασίδων στη Σμύρνη εξηγώντας μας την αλλαγή κατεύθυνσης που έπρεπε να πραγματοποιήσει στο παιχνίδι της.
Διαβάστε την συζήτηση με την MVP του Κρόνου στις μικρές ηλικίες, Ειρήνη Ανδρέου:
-Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το μπάσκετ;
«Υπήρχε μια ομάδα στο Δήμο Αλίμου όπου κατοικώ και με είχε πάει ο πατέρας μου και έκτοτε μου άρεσε πάρα πολύ. Αν και ήμουν πολύ μικρή θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ σαν άθλημα».
-Ποια ήταν η πρώτη σου ομάδα;
«Στην αρχή ήμουν στον Άλφα Αλίμου, μετά όμως πήγα στους Τράχωνες όπου εντάχθηκα αρχικά σε ένα τμήμα με αγόρια, κατόπιν όμως ιδρύθηκε τμήμα με κορίτσια όπου και ξεκινήσαμε από την αρχή.
Η επόμενή μου ομάδα ήταν ο Κρόνος Αγίου Δημητρίου όπου βρίσκομαι και μέχρι σήμερα».
-Έβλεπες καθόλου μπάσκετ; Σου άρεσε κανένας παίκτης ή κάποια παίκτρια;
«Στην αρχή έβλεπα κυρίως τα ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, στη συνέχεια όμως ασχολήθηκα πιο ενεργά και με την παρακολούθηση του αθλήματος.
Μου αρέσει πάρα πολύ η Ευρωλίγκα γυναικών και πιο συγκεκριμένα η Μπριάνα Στιούρτ, αλλά και η Σαμπρίνα Ιονέσκο από το WNBA. Μου αρέσει να βλέπω τις κινήσεις τους και να παίρνω πράγματα».
-Πως σου φάνηκε το διάστημα του Covid;
«Ήταν τραγικά βαρετά μέσα στο σπίτι! Είχαμε κρατήσει επαφές με προπονητές και συμπαίκτριες και μάλιστα μέσω βίντεο μας έδιναν ασκήσεις και προγράμματα ενδυνάμωσης. Εν τω μεταξύ, κοντά στο σπίτι μου υπήρχε ένα γήπεδο μπάσκετ και πήγαινα με έναν καθηγητή μου να κάνω κι εκεί εξάσκηση, αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την καθημερινότητα μιας ομάδας.
Όταν ανοίξαμε όμως χάρηκα πάρα πολύ αν και ήταν περίεργο να επανέρχεσαι μετά από τόσο μεγάλο διάστημα αποχής».
-Πως ήρθε η κλήση στα κλιμάκια των Εθνικών Ομάδων; Πως ένιωσες;
«Η διαδικασία για να φορέσω το εθνόσημο στο στήθος ήταν πολύ μακρά. Ουσιαστικά ξεκίνησε από πέρσι το καλοκαίρι του 2022 και μάλιστα ήμουν παγκορασίδα ακόμα και είχε επανέλθει μόλις από έναν σοβαρό τραυματισμό.
Από τη νέα σεζόν πήγα για προπονήσεις στο ΟΑΚΑ με τα μεικτά κλιμάκια της ΕΣΚΑΝΑ και της ΕΣΚΑ. Στο τέλος της σεζόν έγινε το Πανελλήνιο Κορασίδων μετά από το οποίο κληθήκαμε 16 κορίτσια για προετοιμασία στην Αρναία, ακολούθως πήγαμε 14 στο τουρνουά φιλικών αγώνων στην Πορτογαλία και τέλος, επιλέχθηκα στην τελική 12αδα που αγωνίστηκε στο Πανευρωπαϊκό στη Σμύρνη.
Χάρηκα πάρα πολύ! Ήταν πολύ συγκινητικό όλο αυτό! Είναι πολύ σημαντικό βήμα να εκπροσωπείς τη χώρα σου στο εξωτερικό. Πόσο μάλλον που η Ελλάδα δεν είναι και από τις μεγάλες δυνάμεις του μπάσκετ γυναικών.
Ήταν πραγματικά μια μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία. Πολύ ξεχωριστή και πρωτόγνωρο για εμένα».
-Αρχικά είδαμε να έχεις αρκετό χρόνο συμμετοχής, στη συνέχεια όμως πήγες λίγο πιο πίσω στο ροτέισον. Γιατί έγινε αυτό;
«Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα παίζοντας ως «3» και «4». Κατόπιν όμως η κόουτς με ήθελε μόνο ως «3» επειδή πιστεύει ότι τα χαρακτηριστικά μου είναι τέτοια περιφερειακής παίκτριας, αλλά και επειδή υπήρχαν παίκτριες στο ρόστερ που συμπληρώνουν πολύ καλά τη θέση «4». Έτσι μου φάνηκε πολύ δύσκολο να συνηθίσω στη νέα μου θέση. Είχε μπλοκάρει το μυαλό μου και δεν μπορούσα να σκεφτώ.
Ξέρω τον εαυτό μου και τι μπορώ να προσφέρω και δουλεύω πολύ για αυτό».
-Την κατεύθυνση της κόουτς Γκουζίνη τη δέχεσαι;
«Ουσιαστικά ξέρω ότι τα χαρακτηριστικά μου προσιδιάζουν πιο πολύ στη θέση «3» και δέχομαι πολύ ευχάριστα την κατεύθυνση της κόουτς Γκουζίνη άσχετα που ξεκίνησα από μέσα από τη ρακέτα.
Δουλεύω πολύ για να καταφέρω να γίνω μια περιφερειακή παίκτρια και πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω.
Ουσιαστικά μέσα στη ρακέτα ξεκίνησα για να βοηθάω την εκάστοτε ομάδα μου. Έτυχε να έχω πάντα πιο κοντές αντιπάλους, αλλά στο επίπεδο των γυναικών αυτό δε θα συμβεί, γι’ αυτό δουλεύω από τώρα για να αλλάξω κάποια πράγματα και να τα προσθέσω στο παιχνίδι μου».
Στα δυο Πανελλήνια φαινόσουν εντελώς κυρίαρχη! Πως ήταν η διαδικασία στις δυο διοργανώσεις;
«Με την ομάδα που κατέβηκε στο Πανελλήνιο Νεανίδων παίζαμε από πριν στην ΕΣΚΑΝΑ με κύριο αντίπαλο τις Εσπερίδες οπότε γνωριζόμασταν καλά. Προσπαθούσα να πάρω φάσεις πάνω μου, καθώς έπαιζα εκεί ως «4» ξεκινώντας από πιο έξω από τη ρακέτα αφού ως «5» έπαιζε η Θεώνη Τσάμη.
Στις κορασίδες αισθανόμουν ακόμα πιο άνετα. Ανάλογα και με τον αντίπαλο βέβαια, ως η ψηλή της ομάδας όποτε έβρισκα την ευκαιρία έπαιρνα αρκετές ενέργειες προκειμένου να βοηθήσω και την ομάδα μου.
-Το κλίμα στα Πανελλήνια πως ήταν; Πώς είναι να μένεις συνέχεια συγκεντρωμένη σε αυτή τη διαδικασία πρωταθλητισμού;
«Το κλίμα ήταν πάρα πολύ όμορφο και οικογενειακό και στα δυο πρωταθλήματα. Στις νεάνιδες αν και γνωριζόμασταν σαν άτομα έπρεπε να «βρεθούμε» μπασκεκτικά και να «δέσουμε» ως ομάδα. Όμως είχαμε πολλή όρεξη για δουλειά και τα καταφέραμε.
Στις κορασίδες που ήταν και η ηλικιακή μου κατηγορία γνωριζόμασταν και μπασκετικά με τα κορίτσια.
Στα δυο Πανελλήνια, καταφέραμε να κερδίζουμε γιατί μείναμε συγκεντρωμένες. Βλέπαμε κάθε παιχνίδι σαν ντέρμπι και δεν τα παρατήσαμε ποτέ. Ειδικά κόντρα στις Εσπερίδες είχαμε ξεχωριστό κίνητρο γιατί μας είχαν 5-0 ως τότε.
Ξέραμε ότι δεν είχαμε παίξει καλά επομένως έπρεπε να το γυρίσουμε για να πάρουμε το τρόπαιο.
Ειδικά μετά το τελευταίο ματς που χάσαμε 40 πόντους είπαμε ότι ξεκάθαρα δεν μας αντιπροσωπεύει αυτή η εικόνα.
Στα παιχνίδια των Πανελλήνιων μπήκαμε συγκεντρωμένες, μπήκαμε με σκοπό να το απολαύσουμε και πραγματικά παλέψαμε μέχρι το τέλος και καταφέραμε να κερδίσουμε».
-Πως είναι το συναίσθημα να βγαίνεις 2 φορές back to back MVP σε νεάνιδες και κορασίδες;
«Ήταν ένα γεμάτο καλοκαίρι γιατί ήρθε και η κλήση στην Εθνική. Στις νεάνιδες δεν το περίμενα καθόλου να βγω MVP! Πήγα εκεί να παίξω όπως ξέρω να βοηθάω την ομάδα μου και να ακολουθήσω τις οδηγίες της κόουτς Ανδρεοπούλου.
Δεν είναι και η ηλικία μου αυτή οπότε όταν άκουσα το όνομά μου ξαφνιάστηκα τελείως. Επίσης να σου πω ότι όταν πήγαμε στο Ηράκλειο είχα ξεχάσει εντελώς ότι υπάρχουν MVP και άλλες διακρίσεις. Έπαιζα για να βοηθήσω την ομάδα μου και να το ευχαριστηθούμε.
Στις κορασίδες είναι αλλιώς! Αισθάνθηκα πολύ όμορφα ήταν και ηλικία μου. Εκεί ευχαριστήθηκα πάρα πολύ όλη τη διαδικασία και κάθε ματς.
Ακόμα βλέπω τα βιντεάκια πως πανηγυρίζαμε όλες μαζί και νομίζω ότι δε θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις εμπειρίες»!
-Έρχεσαι από ένα «χρυσό καλοκαίρι» αλλά πλέον πρέπει να προσαρμοστείς στο περιβάλλον της ομάδας γυναικών. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνεις για να έχεις το ρόλο που θεωρείς εσύ ότι σου αξίζει;
«Τώρα πρέπει να ξεκινήσω ουσιαστικά από το μηδέν. Δεν έχουν σημασία ούτε οι τίτλοι, ούτε οι διακρίσεις ούτε το MVP.
Είναι μια πρωτόγνωρη και όμορφη διαδικασία, αλλά πιστεύω ότι θα τη βγάλω εις πέρας».
-Είσαι έτοιμη για μια σεζόν με πολύ διάβασμα και πολύ μπάσκετ;
«Έρχεται όντως μια πιεστική σεζόν και βασικά τα επόμενα δυο χρόνια θα είναι πολύ δύσκολα για εμένα.
Το μπάσκετ όμως είναι μια διέξοδος, ενώ όσο μπορώ θα προσπαθήσω να έχω και λίγο προσωπικό χρόνο.
Πάντα θα υπάρχει τρόπος να παίζω μπάσκετ! Ακόμα και αν κάποια στιγμή γίνω πιλότος πολιτικής αεροπορίας που θέλω το μπάσκετ και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο δε θα το αφήσω ποτέ».