Η προπονήτρια των Δαναών Άργους, Μαρία Γανωτή, μίλησε στην εκπομπή «Woman to woman» του EOK WebRadio και αναφέρθηκε για την παραμονή της ομάδας του Άργους και το πως ζήσανε οι παίκτριες της τον «τελικό».
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το πώς πέρασε αυτόν τον μήνα στους Δαναούς: «Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα απ’ το όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε το πρώτο παιχνίδι μέχρι το τελευταίο. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, αλλά εμένα μου αρέσει να ανταποκρίνομαι στις προκλήσεις. Καταφέραμε τα παραμείνουμε στην κατηγορία μέσα από ομαδική δουλειά, γιατί από μόνοι μας οι προπονητές δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τις παίκτριες. Αυτόν τον μήνα θα τον χαρακτήριζα “υπέροχο”. Δυσκολίες υπήρχαν απ’ την πρώτη στιγμή, αλλά τέλος καλό, όλα καλά».
Για τις σκέψεις της όταν δέχθηκε την πρόσκληση απ’ τους Δαναούς: «Μου αρέσει να δίνω “μάχες”, πάντα ήμουν μαχήτρια και ειδικά μες στις τέσσερις γραμμές. Τώρα βέβαια είναι άλλη η ιδιότητά μου, αλλά μ’ αρέσει να ανταποκρίνομαι στις προκλήσεις, γι’ αυτό και δέχθηκα. Έτσι κι αλλιώς η ζωή είναι ένα ρίσκο, αν δεν πάρεις τα ρίσκα σου ακόμα και στην προπονητική δεν κάνεις τίποτα. Το έτοιμο δεν είναι πάντα τόσο ωραίο, καλύτερα να αγωνίζεσαι γι’ αυτό που σου αρέσει να κάνεις και πόσο μάλλον για το μπάσκετ».
Για το τι άλλαξε στην ομάδα: «Αν παίρνεις την ομάδα σε ένα σημείο τέτοιο στο οποίο βρισκόταν, είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα γενικότερα. Στο μπάσκετ γυναικών είναι πολύ σημαντική η ψυχολογία. Οι γυναίκες μετά από πολλές ήττες είναι απ’ τη μία θυμωμένες, απ’ την άλλη στεναχωρημένες, οπότε προσπαθείς σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση να φτιάξεις την ψυχολογία, να προσπαθήσεις να μπεις στην παίκτρια και να την κάνεις να νιώσει καλύτερα με αυτό που ξέρει να κάνει. Εγώ τους ζητούσα κάθε φορά να δίνουν το 100% τους και να κάνει αυτό που μπορεί η κάθε μία. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βάλεις δικά σου πράγματα σε ομάδα τέτοια. Προσπαθήσαμε για το καλύτερο και νομίζω το πετύχαμε».
Για το πώς αντιμετώπισαν τον «τελικό» παραμονής: «Ήταν δύσκολο για όλους. Ήταν ένα ματς που η νίκη σήμαινε μια κατηγορία, οπότε πας να δώσεις το 200% σε αυτό το παιχνίδι. Πολύ στρες, πολύ άγχος, είναι δύσκολα τα πράγματα μες στις τέσσερις γραμμές όταν είσαι με “το πιστόλι στο κεφάλι” που λέμε. Λειτουργήσαμε με πίστη».
Για το πώς βίωσε την πρώτη της χρονιά σε εθνική κατηγορία ως προπονήτρια: «Ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, γιατί έχεις να απασχοληθείς με παραπάνω πράγματα, να βλέπεις βίντεο, να κάνεις scouting. Οι προπονήσεις γινόντουσαν με δυσκολία, γιατί λόγω δουλειάς δε μπορούσα να είμαι εκεί, ήμουν μόνο Παρασκευή. Όλα γινόντουσαν ολοένα και πιο δύσκολα, αλλά δεν έχω μάθει να τα παρατάω, κάνω πάντα το καλύτερο που μπορώ».
Για το αν θα συνεχίσει στην ομάδα: «Αυτό θα το αποφασίσουν οι άνθρωποι της ομάδας. Δε μπορεί κανένας προπονητής να ξέρει τι σκέφτεται η διοίκηση της κάθε ομάδας. Λογικά θα υπάρξει κάποια συζήτηση αφού ο στόχος επετεύχθη. Θα δούμε».
