Για την παρουσία του στην Αλ Σαντ, την προσαρμογή του στο Κατάρ αλλά και τις εντυπώσεις του από το μπάσκετ της χώρας, μίλησε στο ΕΟΚ WEB Radio ο Βασίλης Μπρατσιάκος.
Αναλυτικά ο Έλληνας προπονητής μίλησε:
Για το πώς βρέθηκε στην Αλ-Σαντ: «Όλα ξεκίνησαν όταν έφυγα απ’ την Κύμη, που είχαμε αυτήν την εκπληκτική επιτυχία να παίξουμε στην Α1. Επειδή δεν είχα κάποια σοβαρή πρόταση για να συνεχίσω στο υψηλό επίπεδο, γύρισα και δούλεψα με την ακαδημία μου στη Χαλκίδα. Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, με πήρε τηλέφωνο ο Μάνος Μανουσέλης που ήταν τότε προπονητής στην Αλ-Σαντ και επειδή θα πήγαινε στην Κίνα μού είπε να δουλέψω στην ομάδα. Ήταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία αυτή. Ανέκαθεν αυτή ήταν η δουλειά μου, από μικρό παιδί ήμουν στο γήπεδο και αμέσως είπα το «ναι». Τελικά δεν έκανα λάθος απ’ ό,τι φαίνεται».
Για την προσαρμογή του: «Ήταν η πρώτη φορά που βγήκα εκτός Ελλάδας, αλλά είμαι προσαρμοστικός τύπος, προσαρμόστηκα γρήγορα, δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Είναι πολύ φιλόξενος λαός, έχουν τη δική τους κουλτούρα και είναι σημαντικό για κάποιον που έρχεται να δουλέψει εδώ να σεβαστεί και να προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής. Στην αρχή, όταν ανέλαβα την ομάδα, ήθελα να επιβάλλω τον ελληνικό τρόπο σκέψης, προπόνησης και αντιμετώπισης των αθλητικών πραγμάτων. Όταν είδα ότι δε γίνεται, άρχισα να προσαρμόζω τα πράγματα σύμφωνα με την καταριανή κουλτούρα. Γι’ αυτό και ήρθε η επιτυχία».
Για την πορεία της Αλ-Σαντ: «Όταν πήρα την Αλ-Σαντ ήταν τελευταία με 0-9 νίκες, είχε ban, δεν είχε ξένους, έπαιζε μόνο με Καταριανούς και όλες οι άλλες ομάδες έπαιζαν με τρεις υψηλού επιπέδου ξένους. Η ομάδα είχε να πληρώσει τα ban, απλά δεν το έβλεπε το μπάσκετ. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να πληρώσουν τα ban, να πάρουμε τρεις ξένους με πολύ λίγα χρήματα. Στα τελευταία 5 παιχνίδια με τους ξένους κάναμε 4 νίκες και κατάλαβαν οι άνθρωποι ότι υπάρχει ευκαιρία να γίνει καλή χρονιά. Την επόμενη χρονιά μού έδωσαν κάποια πολύ καλά κίνητρα και φέρνοντας τον Βασιλειάδη και τον Λαμπρόπουλο καταφέραμε σε 6 διαφορετικές διοργανώσεις πήγαμε σε 4 ημιτελικούς και ένα τελικό, με την πιο νέα ομάδα στην ιστορία του Κατάρ. Αυτά τα γηγενή παιδιά, με τον Ζήση Σαρικόπουλο και ένα Αμερικανό πέρυσι πήραμε το νταμπλ».
Για το καταριανό μπάσκετ: «Έχουν αρχίσει τα τελευταία χρόνια και κάνουν βήματα προόδου. Το μπάσκετ μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν το τελευταίο άθλημα στο Κατάρ, κάτω από ποδόσφαιρο, χάντμπολ και βόλεϊ. Ακόμη και οι αμοιβές είναι πίσω σε σχέση με το βόλεϊ και το χάντμπολ. Όμως, σταδιακά ήρθαν κάποιες νίκες της Εθνικής ομάδας με το κόουτς Μανουσέλη, κάποιες επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο με τις ομάδες 3×3 και σιγά σιγά αρχίζει να κινείται το μπάσκετ. Μεγάλη επιτυχία το ότι η ομάδα μου πήγε στο Κύπελλο πρωταθλητριών του Κόλπου με τη νεότερη ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης και έπαιξε πάρα πολύ καλά. Τώρα έχουμε άλλη μια ευκαιρία, το να παίξουμε στην αντίστοιχη Ευρωλίγκα της Ασίας που γίνεται για πρώτη φορά. Είναι μεγάλη πρόκληση και για ‘μένα και για την ομάδα μου να πάμε εκεί και να δείξουμε τα πραγματικά βήματα προόδου του καταριανού μπάσκετ».
Γι’ αυτό που τον έχει εντυπωσιάσει απ’ το Κατάρ: «Απ’ την πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ, μ’ έχει εντυπωσιάσει το πόσο θρήσκοι είναι και το πόσο ακολουθούν τα δικά τους εκκλησιαστικά δρώμενα. Έχει τύχει πολλές φορές σε επίσημους αγώνες να υπάρχει time-out για προσευχή, όπως και πολλές ώρες μέσα στην ημέρα. Περπατάς στο δρόμο και ξαφνικά βλέπεις δίπλα σου ανθρώπους να έχουν γονατίσει και να προσεύχονται. Είναι τρόπος ζωής αυτό. Επίσης, είναι η πιο ασφαλή χώρα στον κόσμο. Μπορείς να βγεις στις 2 τη νύχτα έξω να περπατήσεις και να μη σ’ ενοχλήσει κανείς, γιατί όποιος το κάνει θα τιμωρηθεί πραγματικά αναλόγως. Εδώ τηρούνται οι νόμοι στο έπακρο. Όλοι σέβονται τους νόμους, όλοι τους τηρούν και υπάρχει μεγάλη ασφάλεια. Η ασφάλεια και η κουλτούρα τους μ’ εντυπωσίασαν».
