Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος στο Superbasket: "Θα είμαι στο πλευρο του Βαγγέλη Λιόλιου, χρειάζονται αποφάσεις σκληρές να επιβάλλουμε την πρόοδο στο μπάσκετ γυναικών"
Ο Έλληνας προπονητής της Φαμιλα Σκιο, Τζώρτζης Δικαιουλάκος μίλησε αποκλειστικά στο superbasket.gr, τόσο για τις εντυπώσεις του από την Ιταλική ομάδα και τις σκέψεις του σχετικά με το πρωτάθλημα που αναπτύσσεται και για την εξαιρετικά ανταγωνιστική EuroLeague Women, για το ποια στοιχεία κάνουν την ομάδα του να ξεχωρίζει, για την συνεργασία του με τον κόουτς Πέτρο Πρέκα, για την παρουσία του ως head coach στην Εθνική Σλοβενίας, αλλά και για τις απόψεις του για το μέλλον του Ελληνικού μπάσκετ γυναικών.
Ο Έλληνας κόουτς ξεκίνησε την συνεργασία του με την Φαμίλα Σκίο την φετινή αγωνιστική σεζόν και κατάφερε τον Σεπτέμβριο και να περάσει στους ομίλους της EuroLeague Women κόντρα σε δύο πολύ δύσκολους αντιπάλους (Γαλλική Μπούρζ και Ισπανική Βαλένθια), αλλά και να κατακτήσει το Ιταλικό Σούπερ Καπ, επικρατώντας στον τελικό της Βενέτσια με 67-64.
Η ομάδα από το Βένετο έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά την σεζόν στο εξαιρετικά ανταγωνιστικό Ιταλικό πρωτάθλημα, μετρώντας έντεκα νίκες σε ισάριθμους αγώνες και είναι πρώτη με άνεση, ενώ στους ομίλους της EuroLeague Women, βρίσκεται σε θέση πρόκρισης στα προημιτελικά με ρεκόρ 6-4 και έχει ίδιο ρεκόρ με την Τζιρόνα, την Σοπρόν και την Ντιναμό Κούρσκ, ενώ είναι μια "νίκη" πιο πίσω από την πρώτη Φενέρμπαχτσε.
Ο Έλληνας κόουτς μεταξύ άλλων έχει πετύχει το "θρυλικό" triple crown με τον Αθηναικό, οπού είχαν κατακτήσει το EuroCup Women, τον Ελληνικό πρωτάθλημα και κύπελλο γυναικών, αλλά έχει "σηκώσει" πρωταθλήματα, τίτλους και διακρίσεις μεταξύ άλλων σε Τουρκία και Πολωνία, αλλά ήταν και προπονητής στην Εθνική Ελλάδας, ενώ αυτήν την στιγμή βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Σλοβενίας.
Όλα όσα δήλωσε ο κόουτς Τζώρτζης Δικαιουλάκος στο superbasket.gr και στον Άρη Κατσίδη:
Η Φαμίλα Σκίο είναι μια από τις πιο σπουδαίες γυναικείες ομάδες στην Ευρώπη. Θα ήθελα να μας πείτε ποια είναι η φιλοσοφία της ομάδας σας και ποιο είναι το μακροπρόθεσμο πλάνο της.
Για να είμαι ειλικρινής είναι η πρώτη χρονια που δουλεύω στην Ιταλία και αμέσως κατάλαβα πως οι Ιταλοί δουλεύουν εντελώς διαφορετικά απο τις υπόλοιπες χώρες που έχω βρεθεί. Για παράδειγμα βασίζονται αρκετά στο συναίσθημα και όχι στον τεχνοκρατισμό ο οποίος έτσι κι αλλιώς υπάρχει, ειδικά όταν μιλάμε για Βόρεια Ιταλία. Αν τους αρέσει ο χαρακτηρας μιας παίκτριας μπορεί να την κρατήσουν για χρόνια, ακόμα και αν δεν τους κάνει τόσο αγωνιστικά. Ο πρόεδρος της ομάδας θεωρεί την ομάδα οικογένειά του και μας βγάζει κάθε εβδομάδα σε πολυτελέστατα εστιατόρια για φαγητό. Έτσι η φιλοσοφία της ομάδας, κι αυτη έχει μεταφερθεί και αγωνιστικά, είναι πως κανένας δεν είναι πάνω απο την familia, όλοι προστατευουν την ομάδα με όποιο τρόπο μπορούν, ακόμα και με το να παίζουν ενα λεπτό ή απλά να είναι ανταγωνιστικοί στην προπόνηση και να προσπαθούν να βελτιωθούν για να κερδίσουν λεπτά συμμετοχής προς όφελος της...ομάδας. Κάπου εκεί εντάσσονται θα έλεγα όλα τα πλάνα της ομάδας, μικρο/μακρο-πρόθεσμα.
Ποια στοιχεία θέλετε να βγάζετε σαν ομάδα στο παρκέ και τι είναι αυτό που θεωρείτε ότι σας ξεχωρίζει από άλλες ευρωπαϊκές γυναικείες ομάδες ανάλογου επιπέδου.
Προσπάθησα να αλλάξω εντελώς το στυλ της ομάδας απο αυτό που έπαιζε την περασμένη περίοδο και τα προηγούμενα χρόνια κι ευτυχώς οι παίκτριες ανταποκριθήκανε πολύ καλά, θα έλεγα πως το περιμένανε με ανυπομονησία. Παίζουμε ενα μπάσκετ με σκληρη άμυνα, σήμα κατατεθέν των Ελληνων προπονητών, και μια επιθετική πολυμορφία παράγωγη του γρήγορου μπάσκετ. Προσπαθούμε να εκτελούμε σε transition ή σε early offense βρίσκοντας όλες τις άμυνες ανοργάνωτες.
Είστε στην πρώτη θέση στην Ιταλία με διαφορά δύο νικών αυτήν την στιγμή. Πόσο ανταγωνιστικό θεωρείτε ότι είναι το Ιταλικό πρωτάθλημα και ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του στον τρόπο παιχνιδιού;
Θα έλεγα πως η Ιταλία επιστρέφει δυναμικά στο μπάσκετ. Μετα απο πολλά χρόνια είδαμε Ιταλική ομάδα στο Final 4 της EuroLeague ανδρών, κάτι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κι εμείς φέτος για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου στην EuroLeague γυναικών. Το πρωτάθλημα έχει δυναμώσει αρκετά, ενώ κάποιες ομάδες όπως η Βενέτσια και η Βίρτους Μπολόνια έχουν επενδύσει αρκετά χρήματα και όπως φημολογείται θα ακολουθήσουν κι άλλες ομάδες. Το πρωτάθλημα χαρακτηρίζεται απο ενα πολύ γενικό τρόπο παιχνιδιού θα έλεγα με πολλά pick n roll που καταλήγουν σε πολλά μακρινα σουτ όμως και όσι τόσο σε inside game.
Είστε στην EuroLeague Women με την Σκιο. Θα ήθελα να μας μιλήσετε για το πως αξιολογείτε το επίπεδο της διοργάνωσης την φετινή σεζόν και που θεωρείτε ότι θα κριθεί στα προημιτελικά
Δυστυχώς για εμας τα έφερε έτσι η τύχη και παίζουμε στον δυσκολότερο όμιλο και στο μεγαλύτερο μέρος παίζαμε χωρίς αμερικάνες. Βέβαια μακροπρόθεσμα όλο αυτο μας βγαίνει σε καλό γιατι οι παίκτριες βελτιωθήκανε παίρνωντας τα αποτελέσματα που έπρεπε, αλλά αν ήμασταν πιο προσεκτικοι σε ενα δυο παιχνίδια θα μπορούσαμε να φιγουράρουμε στην πρώτη θέση. Αλλά δεν πειράζει, και αυτες οι δυο ήττες μας έκαναν πιο δυνατούς. Αν τα αποτελέσματα έρθουν φυσιολογικά στην έδρα μας και μπορέσουμε και κερδίσουμε ένα βατό έκτος έδρας παιχνίδι με την Γαλατάσαράι, τότε θα έχουμε προκριθεί στον playoffs και πιθανόν με πλεονέκτημα έδρας που μπορεί να οδηγήσει στο Final 4. Πρωτη φορά όμως μιλάω για τόσο μακρινά σχέδια, πάντα στοχεύω στην επόμενη προόνηση, το επόμενο παιχνίδι με μοναδικό σκοπό να τα κερδίζουμε όλα ανεξαρτήτως με ποιόν και που παίζουμε.
Κατακτήσατε το Ιταλικό Σούπερ Καπ τον Σεπτέμβριο. Οπότε θα ήθελα να μας μιλήσετε για αυτήν την επιτυχία.
Ήταν κατι τρομερό για εμας, 3 μέρες αφού κερδίσαμε την Γαλλικη Μπουρζ και την Ισπανική Βαλένθια, περνώντας στους ομίλους της EuroLeague Women. Στον δε τελικό με την πρωταθλήτρια Βενέτσια δεν είχαμε εκτός απο τις Αμερικάνες όπως προείπα, και την καλύτερή μας παίχτρια την Γαλλίδα Σαντρίνε Γκρούντα. Στο 3ο δεκάλεπτο χαναμε με 17 πόντους και τίποτα δεν έδειχνε πως θα κερδίζαμε. Εκεί είναι που φαινονται οι προσωπικότητες, οι ομάδες, οι οικογένειες. Το γυρίσαμε το ματς και στο τελευταίο σουτ περάσαμε μπροστά κι έληξε το ματς με όλο το γήπεδο να έχει στησει μια τρελή γιορτή. Απίθανα συναισθήματα που μόνονο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει.
Ανακοινώθηκε τους τελευταίους μήνες ότι αναλάβατε την Εθνική Σλοβενίας γυναικών και θα ήθελα να μας μιλήσετε για τους στόχους σας σχετικό με αυτό, αλλά και την πρώτη γεύση από τα "παράθυρα" του Νοεμβρίου.
Οι άνθρωποι της Σλοβενίας με είχαν προσεγγίσει πριν το καλοκαίρι του 2021 και με πολύ επαγγελματικό και όμορφο τρόπο μου ανέλυσαν όλο τους το πλάνο με όλα τα στραβα και όλα τα ωραία χωρίς να κρύψουν κάτι και αυτό ηταν κατι που το εκτίμησα. Ο Ράσο Νεστέροβιτς είναι πλεόν ο αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας και μαζι με τον πρόεδρο δεν σταμάτησαν να με επισκέπτονται όπου και αν βρίσκομαι για να ολοκληρώσουμε όλα μας τα πλάνα τα οποία στοχεύουν στο EuroBasket Women του 2023 το οποιο θα διοργανωθεί στην Σλοβενία. Θεώρησα πολύ μεγάλη τιμή που επέμεναν πολύ στο πρόσωπό μου και ιδιαίτερα σε ότι και αν τους ζήτησα. Τα παράθυρα είναι μια τυπική διαδικασία για εμάς, κάτι σαν παιχνίδια προετοιμασίας διότι έχουμε ήδη προκριθεί. Ευτυχώς απο μια πλευρά διότι στα πρώτα παιχνίδια είχαμε πάρα πολλές απουσίες απο τραυματισμούς και κορονοιό και δεν είχα την πιο ταλαντούχα ομάδα στο παρκέ, αν και όπως είπα πιο πολύ μας νοιάζει να ετοιμάσουμε την ομάδα για το EuroBasket του 2023 με απώτερο στόχο καταρχάς να περάσουμε στην οχτάδα κάτι που δεν έχουν καταφέρει ποτέ μέχρι τώρα, και μετέπειτα γιατί όχι στην ζώνη των μεταλλίων
Ο άμεσος συνεργάτης σας στην Φαμίλα Σκίο κόουτς κ. κόουτς Πέτρος Πρέκας ανέλαβε την Εθνική Ελλάδας. Θα ήθελα να μας αναφέρεται για την συνεργασία σας στην Ιταλική ομάδα.
Ο Πέτρος ήταν head coach του Παναθηναικού πριν συνεργαστούμε. Την περίοδο που έψαχνα εναν συνεργάτη παρακολούθησα αρκετα την ομάδα του και μου άρεσε ο τρόπος παιχνιδιού του και η φιλοσοφία του σαν προπονητής αλλά και σαν άνθρωπος, έτσι κι έγινε ο "γάμος μας". Μετα απο τόσα χρόνια κοινής πορείας στην Πολωνία, στην Κίνα, στην Ρωσία και τώρα στην Ιταλία, πλέον είμαστε σαν "ένα" στο παρκέ, στην προπόνηση αλλα και στον πάγκο στους αγώνες. Βρισκόμαστε σε έναν άτυπο ανταγωνισμό να προσπαθεί ο ένας να κάνει καλύτερο τον άλλον και αυτό είναι κατι που δεν συναντιέται ευκολα σε συνεργασίες. Παρακολουθώντας τα παιχνίδια της εθνικής Ελλάδος, μαζί με την Στέλλα Καλτσίδου απο την Σλοβενία, πιάσαμε τον εαυτό μας να έχουμε περισσότερο άγχος απ ότι για την δικιά μας ομάδα, και η χαρά μας που η Εθνική Ελλάδος πήγαινε καλά ήταν απερίγραπτη, Θα έλεγα διπλή χαρά για μένα, τόσο γα την ομάδα της χώρας μου όσο και για την προσπάθεια κι επιβράβευση του φίλου μου Πέτρου.
Είστε ειδικός σύμβουλος ανάπτυξης μπάσκετ γυναικών στην ΕΟΚ. Οπότε, θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια για τον ρόλο σας, αλλά και πως βλέπετε το μέλλον του Ελληνικού μπάσκετ γυναικών.
Θα έλεγα οτι αυτόν τον ρόλο προσπάθησα να τον έχω έστω και άτυπα και τα παλαιότερα χρόνια, την εποχή που ήμουν ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής, όμως όλες μου οι προτάσεις κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων. Ελπίζω η νεα διοίκηση να αφουγκραστεί τα τόσα μα τόσα προβλήματα και προτασεις που υπάρχουν και να ξεκινήσει συζητήσεις άμεσα με σκοπό την επίλυση τους. Από όσο ξέρω ήδη πορευεται προς αυτη την κατεύθυνση. Εγω θα είμαι στο πλευρο του προεδρου Βαγγέλη Λιόλιου αλλά και των υπευθύνων για το μπάσκετ γυναικών, Χρήστου Βασιλειάδη και της Άννυς Κωνσταντινίδου για οποιαδήποτε συμβουλή ή μεταφορά της εμπειρίας μου απο όλα αυτά τα χρόνια που δουλευω στο ανώτερο επίπεδο του ευρωπαικού και του παγκόσμιου γυναικείου μπάσκετ. Δυστυχώς τα προβλήματα είναι τόσα πολλά που κατά την γνώμη μου σε κάποια ζητήματα θα πρέπει να μπει βαθια το μαχαίρι στο κόκαλο και με αποφάσεις σκληρές να επιβάλλουμε την πρόοδο.
Έχει πέρασει περίπου μια δεκαετία από την κατάκτηση του EuroCup από τον Αθηναικό, οπού ήσασταν κόουτς. Αλλά το επίτευγμα παραμένει μοναδικό. Θέλω λίγο να μας πείτε κάποιες αναμνήσεις από τότε, αλλά και ποια στοχεία θεωρείτε έκαναν εκείνη την ομάδα να πετύχει τόσες διακρίσεις.
Ελπίζω να μην συνεχίσει για πολλά χρόνια να παραμένει μοναδικό. Προτιμώ να αναφερόμαστε σαν την πρώτη γυναικεία ομάδα που έφερε ευρωπαικό τίτλο και ακολούθησαν κι άλλες, παρα σαν την μοναδική ομάδα. Η τότε ομάδα δύσκολο να το πιστεψει κανένας αλλα έμοιαζε σε όλα της με ομάδα ευρωλίγκα ανδρών, Στις ώρες προπόνησης, στην ποιότητα και στην ένταση της, στην οργάνωση και τον τρόπο λειτουργίας όλων των μελών της ομάδας, από τον πρόεδρο μέχρι την τελευατία παίκτρια (αν είχαμε τετοια) δίεκρινες ενα κράμα απίστευτου επαγγελματισμου αλλά και τρομερής αγάπης και πίστης για αυτο που κάναμε. Τίποτα δεν αφέθηκε στην τύχη, ακόμα και το τι τρωγαμε κ πόσο μέχρι το τι ωρα σκουπίζεται το γήπεδο κ πότε γίνονται τα σουτ με μουσική. Είναι τόσα πολλά, ίσως κάποτε γράψουμε ενα βιβλιο όλοι μαζι για το τι ζήσαμε και πως καταφέραμε κάτι μοναδικό για τα δεδομένα του Ελληνικου γυναικείου μπάσκετ. Οι αναμνήσεις είναι πολλές αλλά για να καταλάβει έστω και λίγο κάποιος του τι συνέβαινε στις προπονήσεις μας, δεν νομίζω να μην υπήρξε μια προπόνηση που έστω μια παίκτρια δεν ανοιξε η μύτη της η τα χείλια της ή χτύπησε κατα λάθος απο αγκωνια, τέτοια ήταν η ένταση, η οποία τελικά οχι απλά βελτίωσε, αλλά και γαλούχησε χαρακτήρες και προσωπικότητες. Όσοι απο εμας θυμούνται αυτές τις μέρες, πλέον θεωρουν οτι η τελικη κατάληξη με το ευρωπαικό και το triple crown, τελικα ήρθε πολύ ευκολα, κάτι που το παραδέχονται και οι αντίπαλοι.