Ο Νίκος Ζήσης δήλωσε ότι"Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Βαγγέλη Λιόλιο για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Είναι κάτι καινούργιο, αλλά από την πρώτη στιγμή ένιωσα κατευθείαν οικεία. Γνωρίζω τα παιδιά, έπαιξε μεγάλο ρόλο το γεγονός επέστρεψα στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια και περισσότερους απ' αυτούς τους παίκτες υπήρξαν συμπαίκτης ή αντίπαλος.
Ο ρόλος μου είναι ένας σύνδεσμος διοίκησης - προπονητή - παικτών και θέλω να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο.
Είναι κάτι νέο για όλους μας γιατί δεν υπήρχε αυτός ο ρόλος. Πρέπει να υπάρχει μια επικοινωνία σε όλη τη διάρκεια του έτους γιατί είναι σημαντική κυρίως για τα παιδιά που απαρτίζουν την ομάδα στα παράθυρα. Για μένα είναι πάνω απ' όλα θέμα καρδιάς και θέλησης να βρίσκομαι εδώ. Έχω μια πολύ καλή επικοινωνία με τον Δήμο Ντικούδη και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το έχουμε ζήσει όλο αυτό. Είναι βέβαια διαφορετικό να το ζεις απ' έξω
Ο συγχωρεμένος ο Γιώργος Κολοκυθάς ήταν μια σιωπηλή δύναμη. Ένας άνθρωπος που έκανε πολλά χωρίς να φαίνονται. Ο κάθένας τα κάνει με τον δικό του τρόπο, αλλά βοηθούσε πολύ χωρίς να είναι καν εκεί.
Το 2017 αυτά τα παιδιά θα ένιωθαν έξω από τα νερά τους. Τώρα το έχουν ζήσει, είναι πιο έμπειρα. Είναι πάντα έτοιμοι, ήρθαν συγκεντρωμένοι και ξέρουν ότι πρέπει να το κάνουν ξανά. Χρειαζόμαστε μια πρόκριση για το Παγκόσμιο του '23. Μην ξεχνάμε ότι πέντε παίκτες της 12άδας που έφτασε μια ανάσα από τους Ολυμπιακούς ήταν από παίκτες των παραθύρων. Η εθνική ομάδα είναι ενιαία. Ναι μεν υπάρχει ένα πλαίσιο στα προκριματικά, αλλά είδαμε να εφαρμόζεται, ότι πολλοί μπορούν να είναι εν δυνάμει παίκτες του Παγκοσμίου και του Προολυμπιακού".
