Skip to main content

Την επιθετικότητα της Ζενίτ καθοδηγεί ένας «μαέστρος», αλλά ο Ολυμπιακός έχει λύσεις

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την επερχόμενη αναμέτρηση του Ολυμπιακού στη Ρωσία κόντρα στη Ζενίτ, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στην επιθετικότητα της άμυνας που έχει δώσει δύο σπουδαίες νίκες στους Ρώσους.

Είναι η αλήθεια, πως ο coach Τσάβι Πασκουάλ αποτελεί εδώ και χρόνια έναν από τους αγαπημένους μου, κυρίως για το διάβασμα και το τρόπο που καθοδηγεί την επίθεση μιας ομάδας. Ωστόσο αυτό που κατάφερε το 2010, να δημιουργήσει με τρομερή ισορροπία την καλύτερη επίθεση και άμυνα, ήταν αξιομνημόνευτο. Όχι απαραίτητα επειδή είχε υψηλό μπάτζετ, αλλά γιατί θεωρώ πως τη τριετία 2008-2011, η Μπαρτσελόνα θα μπορούσε να είχε κατακτήσει ένα ακόμη τίτλο με το μπάσκετ που έπαιζε.

Ο coach Τσάβι λοιπόν, ανέλαβε από πέρυσι τον πάγκο της Ζενίτ και φέτος οδηγήθηκε, όχι σε ηχηρές, αλλά σε ιδίως παραγωγικές κινήσεις που ήταν δεδομένο πως θα δημιουργούσαν ένα σύνολο, το οποίο όσο περνούσε ο καιρός θα έβγαζε θετικά αποτελέσματα. Διαθέτει εξαιρετικό μέγεθος σε ορισμένα σχήματα, σχήματα που αν βρουν ρυθμό μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά, όπως έγινε και με την Εφές και τη Μπαρτσελόνα.

πασκουαλ

Αυτό που φυσικά χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα ως τώρα, είναι η επιθετικότητα με την οποία αμύνεται στη μπάλα. Προσπαθεί να γίνει πολύ physical και να οδηγήσει την κάθε έξοδο αρκετά μακριά από το τρίποντο. Αρκεί να παρατηρήσετε πόσο επιθετικά κυνηγάνε παίκτες όπως ο Ρίβερς, ο Χόλινς και ο Μπάρον μακριά από τα σκριν. Και στη μπάλα και μακριά από αυτήν, η Ζενίτ προσπαθεί να απλωθεί και να δυσκολέψει κάθε γραμμή πασαρίσματος ή οδηγώντας τον παίκτη μακριά από μια απλή εκτέλεση. Σε αυτό βοηθάνε και τα κορμιά που διαθέτει στους ψηλούς, οι οποίοι και με αθλητικότητα και με μέγεθος μπορούν να βοηθήσουν ένα σκριν να μην στηθεί κατάλληλα, ή να έχουν μια γρήγορη επιστροφή σε ενδεχόμενο επιθετικό στεκάρισμα.

Απέναντι στην Εφές, για παράδειγμα, η Ζενίτ ξεκίνησε να αμύνεται με hedge out από τη θέση «5» και με μονή αλλαγή σε οποιοδήποτε σκριν στη μπάλα από το «4» και πάνω. Αυτό οφειλόταν στο ότι ήθελε να είναι επιθετικός πάνω στους χρήστες όπως ο Μίσιτς ή ο Σιμόν και αυτομάτως να ρισκάρει την δημιουργία από τον Ντάνστον, που θα λάμβανε τη μπάλα στο high post σε short roll καταστάσεις. Από εκεί και έπειτα είδαμε μονή αλλαγή πάνω στο Σίνγκλετον, καθώς δεν φοβήθηκε το παιχνίδι με πλάτη του Αμερικανού ή άλλο mismatch απέναντι του.

chris singleton anadolu efes istanbul eb20

Στο ίδιο παιχνίδι και με τον Πλάις μέσα έπαιξε deep switch, ακριβώς επειδή ο Γερμανός είναι καλύτερος δημιουργός από τον Ντάνστον και παράλληλα καλύτερος σουτέρ. Είδαμε όμως ότι δεν φοβήθηκε την «βαθιά αλλαγή» πάνω στο Πλάις, καθώς υπήρχε πάντα ένας παίκτης που θα βοηθούσε στα box out, συνήθως ένα αθλητικό «3» ή «4».
Σε αυτό το παιχνίδι λοιπόν που ώθησε τόσο επιθετικά μακριά από τη ρακέτα τους Ντάνστον, Πλάις και Σίνγκλετον, τους εξαφάνισε επιθετικά, αλλά και στο ριμπάουντ.

Στο επόμενο παιχνίδι, κόντρα στους Καλάθη και Ερτέλ, άλλαξε τον αμυντικό της προσανατολισμό παίζοντας κατά κόρον, under the hedge, ώστε αφενός να κόψει το split και τη κάθετη πάσα και αφετέρου να ωθήσει και τους δύο, ειδικά τον ομογενή γκαρντ σε σουτ.

kevin pangos zenit st petersburg eb20

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι απόλυτα προετοιμασμένος για μια ομάδα που χρησιμοποιεί αρκετές άμυνες και προσπαθεί να κλείσει το ζωγραφιστό της με αλλεπάλληλες βοήθειες, δυναμικές εξόδους και επίσης γρήγορες επιστροφές. Αν ο Πασκουάλ επιχειρήσει να διώξει την μπάλα από τα χέρια του Σλούκα και παράλληλα να εμποδίσει τους ψηλούς του Ολυμπιακού να τελειώσουν φάσεις στο στεφάνι, τότε ο Ολυμπιακός θα πρέπει να σουτάρει καλά από την περίμετρο. Θεωρώ τον Βεζένκοφ πολύ κομβικό, αφού λογικά η άμυνα της Ζενίτ θα του επιτρέψει κάποια καλά σουτ. Εκτός από τον νεαρό φόργουορντ σημαντικό ρόλο θα παίξουν σε close out τόσο ο Μακίσικ, όσο και ο Χάρισον.

Σε καταστάσεις hedge out, τώρα, εξαρτάται πού θα επιλέξει ο Μπαρτζώκας να δώσει την μπαγκέτα. Αν δηλαδή θέλει short roll μπορεί να δούμε να κάνει σκριν ο Βεζένκοφ που έχει καλές αποφάσεις, ενώ δεν αποκλείεται να υποστηρίξει αυτόν τον ρόλο ο Ζαν Σαρλ. Γενικά θεωρώ ότι είναι σημαντικό οι ψηλοί να έχουν σωστές αποφάσεις και οι κοντοί καλές εκτελέσεις.

Από εκεί και πέρα είναι ηλίου φαεινότερο, το τελευταίο κομμάτι όπου γράφω για τη προστασία της ρακέτας και τις βοήθειες. Στο παρακάτω βίντεο θα δούμε πως η Ζενίτ όταν απειλείται στο χαμηλό ποστ, ενίοτε στέλνει βοήθειες από τη δυνατή πλευρά ρισκάροντας κάποιο σουτ, όπως έκανε αρκετές φορές κόντρα σε Καλάθη και Ερτέλ. Και αν απέναντι στον Έλληνα γκαρντ το περιμέναμε, δεν είναι το ίδιο κόντρα στο Γάλλο και όμως ρίσκαρε αυτό το σουτ. Κι αυτό είναι κάτι που μπορούν να εκμεταλευτούν οι ερυθρόλευκοι αν κυκλοφορήσουν την μπάλα γρήγορα. Από εκεί και πέρα, κυρίως στα mismatch υπάρχει ο τελευταίος παίκτης που είναι έτοιμος να βγει σε παγίδα. Ένα ακόμη σημάδι επιθετικής άμυνας καθοδηγούμενη από εξαιρετική μαεστρία.

Η Ζενίτ είναι μια ομάδα που κατέχει παίκτες με αθλητικότητα, μέγεθος και εξαιρετικά χέρια. Έχει όμως και περιπτώσεις όπως αυτή του «απαραίτητου» Πάνγκος, ο οποίος λόγω μεγέθους κυρίως είναι σχετικά ευάλωτος στην άμυνα. Κάτι τέτοιο φαίνεται πως έκανε τον coach Γιασικεβίτσιους να τον χτυπήσει αλλεπάλληλα στο μεταξύ τους παιχνίδι, είτε μάρκαρε το μπάλα σε καταστάσεις pick-n-roll, είτε έπρεπε να αμυνθεί ως σκρίνερ μακριά από τη μπάλα. Και στις δύο περιπτώσεις κρίθηκε ευάλωτος όπως φαίνεται και στο βίντεο. Μια έξυπνη τακτική, όχι μόνο για να κουράσει ή να φθείρει τον παίκτη που κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι της δημιουργίας, αλλά και να τον «τελειώσει» ψυχολογικά από τις διαδοχικές ήττες.