Γιάννης: «Θέλω να το ξανακάνω και με την Εθνική Ελλάδας»
«Διψασμένος» για να επαναλάβει την επιτυχία του, τόσο με τους Μιλγουόκι Μπακς, όσο και με την Εθνική Ελλάδας, εμφανίστηκε στις δηλώσεις του ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, στην συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε μαζί με τον Θανάση, μετά την άφιξη του στην Ελλάδα.
Οι δύο πρωταθλητές του ΝΒΑ, με την φανέλα των Μπακς, με… παρέα το βαρύτιμο τρόπαιο, μίλησαν, μεταξύ άλλων, για τα συναισθήματα τους, μετά την διαδρομή μέχρι την κατάκτηση του τίτλου, δήλωσαν έτοιμοι να βοηθήσουν την Εθνική Ελλάδας όποτε χρειαστεί, καθώς ο επόμενος στόχος του "Greek Freak" είναι η διάκριση με το εθνόσημο, ενώ έδωσαν ραντεβού με τους φίλους τους στο… ανοικτό γηπεδάκι των Σεπολίων!
Αναλυτικά:
Γιάννης Αντετοκούνμπο:
«Θέλω να ευχαριστήσω όσους μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε πάει στο ΝΒΑ. Είμαστε χαρούμενοι που είμαστε πίσω και βλέπουμε τους φίλους και την οικογένεια μας. Είμαστε χαρούμενοι που φέραμε και το κύπελλο γιατί περάσαμε μεγάλη διαδικασία. Εϊμαι πάρα πολύ χαρούμενος που ένα από τα μεγαλύτερα τρόπαια στον κόσμο βρίσκεται στην Ελλάδα. Είναι απίστευτο. Δεν ξέρουμε πόσο θα μείνουμε εδώ, αλλά θα τα πάμε στα Σεπόλια, στου Ζωγράφου, στα μέρη που μεγαλώσαμε. Ακόμα δεν έχουμε πιστέψει τι έχει γίνει. Είναι τρομερό, έχει γίνει με σκληρή δουλειά από τους δυο μας, από την ομάδα, όλους που μας στήριξε στο Μιλγουόκι, τους Έλληνες που μας στήριξαν.
Όλη την χρονιά προσπαθούσα να μην βλέπω τα παιχνίδια. Όμως πλέον κάθε πρωί βλέπω Μιλγουόκι Μπακς πρωταθλητές στην τηλεόραση. Δεν το έχω πιστέψει ακόμα, θέλω να κλάψω, θέλω να γελάσω. Και μόνο που ζήσαμε 70.000 κόσμο στο Μιλγουόκι έξω από το γήπεδο, την παρέλαση με τον κόσμο να φωνάζει «Bucks in 6». Πάντα πίστευα πως θα είχα την δυνατότητα να ζήσω αυτές τις στιγμές, όμως ήταν απίστευτο που το έζησα τόσο νέος. Δεν με απασχολεί να γίνω μπλουζάκι, δεν είναι αυτός ο τύπος μου. Όλες αυτές οι στιγμές που έζησα στα αποδυτήρια, θέλω να το ξαναζήσω. Το ζούμε αυτή τη στιγμή, αλλά θέλω να το ξαναζήσω με τους συμπαίκτες μου. Κράτησε ένα βράδυ και θέλω να το ξαναζήσουμε σαν ομάδα. Μακάρι να γινόμαστε καλύτεροι, να πιστεύουμε στα όνειρα μας, να βελτιωνόμαστε, να αισθανόμαστε… πεινασμένοι για να το ξαναζήσουμε και με το Μιλγουόκι και με την Εθνική. Μου αρέσει να κερδίζω, μου αρέσει να δίνω τα πάντα και αν συνεχίσουμε να έχουμε χαμηλά το κεφάλι, θα έχουμε πάρα πολλές αντίστοιχες στιγμές, θα κάνουμε τρομερά πράγματα στην καριέρα μας, με τον Θεό δίπλα μας Το συναίσθημα αυτό είναι εθιστικό. Ό, τι και να κάνουμε δεν έχει σημασία, είμαστε αυτοί σαν άνθρωποι, θέλουμε να συνεχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι, να παίζουμε στα όρια μας.
Είναι μια απίστευτη διαδρομή, αλλά είχα ανθρώπους δίπλα μου που με βοηθήσανε, με πιστέψανε, με σπρώξανε να γίνω καλύτερος. Το να είσαι πρωταθλητής ΝΒΑ είναι εθιστικό συναίσθημα, αλλά το καλύτερο είναι που έγινα πατέρας και θα ξαναγίνω. Δεν συγκρίνεται με τίποτα. Όλη αυτή η διαδρομή είναι τρελή. Αν μου έλεγες οκτώ χρόνια πριν ότι θα είμαι σε αυτή τη θέση με τον Θανάση, θα σου έλεγα είσαι τρελός, τι μου λες τώρα. Δεν έχουμε σταματήσει την σκληρή δουλειά σαν οικογένεια. Οι γονείς μας δεν σταματάγανε, τους βλέπαμε να δουλεύουν κάθε μέρα. Από εκεί το έχουμε πάρει. Ας είμαστε πρωταθλητές ΝΒΑ, ας έχουμε τα ακριβότερα συμβόλαια, ας έχουμε γίνει πατέρες. Δεν σταματάμε γιατί οι γονείς μας δεν σταμάτησαν ποτέ. Όλα αυτά που έρχονται, που χαίρομαι για αυτά, γίνονται με σκληρή δουλειά. Αν δεν δουλεύεις δεν υπάρχουν. Δεν ξέρω ποιο είναι το ταβάνι μου και πιστεύω κανείς δεν ξέρει. Μόνο που δουλεύουμε σκληρά και σπρώχνουμε τους εαυτούς μας να γίνουμε καλύτεροι, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Δεν ξέρω αν κερδίσουμε άλλο πρωτάθλημα, δεν ξέρω το μέλλον. Αυτό που ξέρω είναι πως αύριο θα σηκωθώ το πρωί και θα πάω στο γήπεδο για προπόνηση. Αυτή είναι η νοοτροπία μας και δεν θα αλλάξει.
Κάθε παιχνίδι ήταν διαφορετικό. Δεν είχαμε βρεθεί ποτέ σε αυτή τη θέση. Τελευταία φορά που κέρδισε το Μιλγουόκι ήταν πριν 50 χρόνια και πρώτη φορά που κερδίσαμε σειρά, μετά το 2001, ήταν το 2019. Πηγαίναμε παιχνίδι με παιχνίδι και είχαμε στο μυαλό μας να βελτιωνόμαστε. Μετά το 4-0 επί του Μαϊάμι μας έδωσε αυτοπεποίθηση, αλλά εκείνη την στιγμή δεν πιστεύαμε πως θα κερδίσουμε το πρωτάθλημα.
Όποτε μας χρειαστεί η Εθνική θα είμαστε εκεί. Μακάρι να είμαστε τώρα στους Ολυμπιακούς. Ήθελα πάρα πολύ να παίξω. Θέλουμε να βοηθήσουμε την Εθνική με οποιονδήποτε τρόπο. Θέλουμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο. Μακάρι να έχουμε τύχη, καλούς παίκτες και προπονητές, καλό σύστημα, να εκπροσωπήσουμε την σημαία σωστά και να κερδίσουμε κάτι, που το θέλω πάρα πολύ. Είναι το επόμενο πράγμα που θέλω πάρα πολύ.
Δεν είμαι πρόσωπο του ΝΒΑ, δεν θέλω να είμαι. Θέλω να κάνω την δουλειά μου, να πηγαίνω σπίτι στην οικογένεια μου. Θέλω να παίζω, να κερδίζω και να περνάω καλά. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι το πρόσωπο του ΝΒΑ. Θέλω να είμαι ο Γιάννης που δουλεύει σκληρά.
Η οικογένεια μου και ο Θανάσης με βοηθάνε πολύ για να βάζω στόχους, να γίνω καλύτερος. Σίγουρα ο Κόμπι με βοήθησε πάρα πολύ, με έκανε να πιστέψω πως μπορώ να φτάσω τα όνειρα μου και αν με πιστεύει ο Κόμπι, δεν χρειάζεται να με πιστέψει κανείς άλλος. Τώρα που γίναμε πρωταθλητές, είναι και ο εαυτός μου που με κάνει να θέλω να βελτιωθώ. Πολλοί πιστεύουν πως δε μπορώ να βελτιωθώ άλλο, αλλά πιστεύω πως μπορώ και σαν παίκτης και σαν άνθρωπος και να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπάω με χαμόγελο.
Αντιμετωπίζω την κριτική με δουλειά. Και καλά να ακούσω και κακά, συνεχίζω να δουλεύω. Δεν αλλάζω σαν άνθρωπος. Δουλεύω και μου αρκεί αυτό. Είμαι ΟΚ με το ποιος είμαι, γιατί ξέρω ότι δουλεύω όσο πιο σκληρά μπορώ. Δεν βάζω βολές, ΟΚ, το ξέρω. Θέλω να είμαι καλύτερος σουτέρ, πιστεύω πως έχω πάρα πολλά να δώσω, είμαι 26 ακόμα. Θέλω να βελτιώσω την ντρίπλα μου, το ποστ μου. Με το κεφάλι χαμηλά και συνεχίζουμε.
Είχα μια στιγμή με την οικογένεια μου και προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε γίνει, αλλά όπως είπα, μου αρέσει να παίζω στους τελικούς, όταν η μπάλα είναι βαριά. Ήξερα την πίεση αλλά το διασκέδαζα. Έχω περάσει πίεση σε όλη μου την ζωή. Βρήκα έναν τρόπο με τον οποίο να διασκεδάζω αυτό που έκανα εκείνη την στιγμή. Δεν με ένοιαζε το αποτέλεσμα. Πλέον, θέλω να το ξανακάνω. Σαν άνθρωπος, πάντα λέω ποιο είναι το επόμενο βήμα. Μου αρέσει να κάνω το repeat, να ξέρω ότι μπορώ να το ξανακάνω. Δεν μου αρέσει να απογοητεύω τον κόσμο. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα, αλλά μου αρέσει να βλέπω τους ανθρώπους δίπλα μου χαρούμενους. Αν δεν τα καταφέρω, είμαι ΟΚ με αυτό, θα ήταν θέλημα Θεού.
Το να είσαι στο τοπ επίπεδο είναι δύσκολο. Τα περισσότερα βράδια στο Μιλγουόκι ήμουν μόνος μου. Είναι βαρύ όλο αυτό που περνάς σαν αθλητής. Χάρηκα που ο Ιακωβίδης βγήκε και είπε ακριβώς πως ένιωθε, που έκλαψε. Και εγώ πάρα πολλά βράδια αναρωτήθηκα αν μπορώ να συνεχίσω αυτό που κάνω, αλλά έχω ανθρώπους που μου υπενθύμισαν τους λόγους που το κάνω. Δεν τον ξέρω τον Ιακωβίδη, αλλά θέλω να είμαι δίπλα του. Όπως και τον Καλαϊτζάκη. Πρέπει να τον στηρίξουμε με αγάπη.
Θα βρούμε μια στιγμή στις επόμενες ημέρες να κατέβουμε στην γειτονιά μας στα Σεπόλια, μαζί με το τρόπαιο, για να το χαρούν τα παιδιά και οι γείτονες μας».
Θανάσης Αντετοκούνμπο:
«Ευχαριστώ πάρα πολύ σε όλους τους ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή που παίζουμε μπάσκετ μας έχουν στηρίξει, από την στιγμή που φύγαμε στο εξωτερικό ν στηρίξουμε το όνειρο μας.
Δεν το έχω πιστέψει ακόμα. Το κατάλαβα όταν στο Μιλγουόκι μας φώναζαν πρωταθλητές. Και μόνο η σκέψη πως πρέπει να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας, είναι κάτι απίστευτο. Όταν είσαι ένα μικρό παιδί και βλέπεις συνέχεια τελικούς, πανηγυρισμούς και τρόπαια και λες μακάρι να κάνω και εγώ κάτι τέτοιο. Είναι απίστευτο όταν το καταφέρνεις. Το έζησα πέρσι με τον αδελφό μου και φέτος εγώ. Είναι B2B χρονιές.
Το πιο δύσκολο κομμάτι δεν ήταν ούτε το Game 5 ούτε το Game 6, αλλά το να μην είμαι δίπλα στην ομάδα για να την βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο. Στεναχωρήθηκα που δεν ήμουν εκεί, όχι για τους πανηγυρισμούς, αλλά γιατί δεν μπορούσα να βοηθήσω. Έβλεπα τα παιδιά που παλεύανε. Στο τέλος καταλάβαμε ότι το τρόπαιο δεν θα φύγει από το Μιλγουόκι, στο Game 6.
Όταν βλέπεις τους γονείς σου να παλεύουν για να σε μεγαλώσουν και να είναι πάντα με χαμόγελο, αυτό μένει. Το να μην βάλεις μια βολή, όταν δεν είχες να φας, δεν είναι τίποτα.
Θέλω να πω ένα τεράστιο συγνώμη στον Ιακωβίδη και στον επόμενο Ιακωβίδη. Δεν πρέπει να τον αφήσουμε να σηκώσει αυτά τα βάρη μόνος του. Σαν οικογένεια είμαστε μαζί του».