Ποιο οικονομικό όταν δεν υπάρχει πλάνο;

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την εικόνα του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι με την Ζενίτ και εστιάζει στην αυριανή μέρα.

Ο Παναθηναϊκός εδώ και καιρό μοιάζει «χαμένος». Άψυχος. Μπερδεμένος. Η φετινή χρονιά δεν άλλαξε σε τίποτα με αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε εδώ και χρόνια. Ένα ακόμη αποτυχημένο πλάνο που φέρνει ένα ακόμη προπονητή στη πόρτα της εξόδου. Αλήθεια τι νόημα έχει ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής των «πρασίνων»; Θα στηριχθεί; Ή αν κάνει πέντε, έξι ήττες σερί θα εκδιωχθεί;

Ο Κοκοσκόφ έχανε το ένα ματς μετά το άλλο φέτος και πάλι βρίσκεται στη Φενέρ και αρχίζει να ανεβάζει στροφές. Εμείς σαν Έλληνες δεν έχουμε υπομονή. Γιατί οι ίδιοι που ήθελαν τον Γιώργο Βόβορα εκτός, ήταν οι ίδιοι που παρακαλούσαν προ διετίας να φύγει ο Τσάβι Πασκουάλ. Ναι ο συγκεκριμένος κύριος που σήμερα αν δεν έκανε rotation, ο Παναθηναϊκός κινδύνευε με εξευτελισμό.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει νόημα να συζητήσουμε για το παιχνίδι απόψε. Ο Παναθηναϊκός έχει μπερδευτεί τελείως. Έχει χάσει τους ρόλους και το σκοπό του και οι συνεχόμενες ήττες έχουν μπερδέψει το μυαλό του. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα τακτικό. Οι «πράσινοι» έχουν τέτοιο ψυχολογικό ντισαβαντάζ πλέον που δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι η έλευση ενός προπονητή ας είναι και ο Ομπράντοβιτς.

Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία και να μπουν επιτέλους βάσεις στήριξης και πλάνο για τη νέα χρονιά. Ποιος είναι ο στόχος του Παναθηναϊκού φέτος; Να πάρει πρωτάθλημα και κύπελλο και να είναι ανταγωνιστικός στην Euroleague; Διαφωνώ πλήρως με αυτή τη λογική.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να αρχίσει να βάζει στο παιχνίδι τα νέα παιδιά και να τους δώσει εμπειρίες ακόμη και αν αυτό στοιχίσει τη τελευταία θέση στη λίγκα ή χαμένους τίτλους στην Ελλάδα. Με την λογική παίρνω ότι μου «τύχει» σε τιμή ευκαιρίας και ομάδες της μιας χρονιάς και προπονητή απολυμένο στα μέσα αυτής ΔΕΝ πρόκειται ποτέ να δει προκοπή.

Δηλαδή τι νόημα έχει να χάνει με παιδιά που κατά πάσα πιθανότητα θα κουνήσουν μαντίλι; Γιατί να μην δοθεί χρόνος στο νεαρό Καλαϊτζάκη ή στο Μποχωρίδη; Παιδιά που ξέρεις ότι μπορούν να συνεχίσουν και του χρόνου.

Αποτυχία δεν είναι να χάνεις από αυτή τη Ζενίτ με οποιοδήποτε τρόπο. Αποτυχία είναι άλλη μια χρονιά που δεν υπάρχει στήριξη στο προπονητή και πλάνο. Αποτυχία είναι ο Παναθηναϊκός να έχει σαν στόχο να βάλει τους Έλληνες παίκτες και τα νέα παιδιά στο ροτέισον και αυτά να είναι εξαφανισμένα. Αυτό λέγεται αποτυχία κατά τη γνώμη μου.

Ο νέος προπονητής όποιος και να είναι πρέπει να στηριχθεί με πλάνο. Να οριοθετήσουν τους στόχους και να στηριχθεί μέχρι το τέλος του συμβολαίου του. Αυτό θα πει πλάνο. Το αν είναι πετυχημένο θα το δείξουν τα αποτελέσματα.

Μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός θα είναι αναγκασμένος να χάνει κάτω τα χέρια. Δεν κατηγορείς τους παίκτες. Αυτή τη στιγμή όλοι, μα όλοι είναι σε μια αστάθεια. Κανείς δεν εγγυάται ακόμη και σε αυτό το πληγωμένο Παναθηναϊκό ευκαιρία για μια ολόκληρη σεζόν. Είναι φυσιολογικό, όταν δεν υπάρχει σταθερά να σκέφτονται όλοι που να συνεχίσουν τη καριέρα τους την επόμενη σεζόν. Ποιος θέλει να έρθει σε μια ομάδα που ασθενεί οικονομικά και παράλληλα δεν έχει κάποιο πλάνο στήριξης ή συγκεκριμένους στόχους;

Θα πεις του Παπαπέτρου να κάτσει σε ένα Παναθηναϊκό που δεν υπολογίζει την οχτάδα στη καλύτερη φάση της καριέρας του; Μπορείς να κόψεις το μέλλον του Μήτογλου;

Αν πραγματικά ο Παναθηναϊκός είχε στόχο να στηρίξει το προπονητή, να υπάρχει πλάνο ώστε να εξελιχθούν ορισμένα παιδιά και να έρθουν και μερικοί ξένοι «λαβράκια» τότε ναι όλα θα ήταν αλλιώς. Συνεχώς μιλάμε για το οικονομικό… Πόσο πιο ακριβή είναι η Μπάγερν ή η Ζάλγκιρις;

Το οικονομικό είναι το τελευταίο. Πλάνο και στήριξη χρειάζεται και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.