Shot Clock: Ολυμπιακός - Συμπεράσματα από την πρώτη κακή ήττα
Το «Shot Clock» είδε το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Μπασκόνια και γράφει για τα ζητήματα που προέκυψαν μετά την ήττα των «ερυθρόλευκων» στο ΣΕΦ.
Υπάρχει μια συνολική συζήτηση γύρω από τον φετινό Ολυμπιακό, τα θετικά και τα αρνητικά του που πρόσφατα αναλύσαμε σε σχετικό μας βίντεο. Παρά τις δηλώσεις του coach Μπαρτζώκα, που ξεκαθάρισε με ορθό τρόπο, πολλά ζητήματα γύρω από το ρόστερ του Ολυμπιακού, δύο ερωτήματα παραμένουν:
- Πώς ο Ολυμπιακός θα καταφέρει να βγάλει σεζόν με 4 ψηλούς,
- Πώς, δοσμένων των τραυματισμών, το φορτίο που σηκώνουν ορισμένοι παίκτες δε θα μεταφραστεί σε νέες απουσίες στο μέλλον.
Ας δούμε λοιπόν μπασκετικά και νηφάλια κάποια ζητήματα που εκτέθηκαν μετά την κακή ήττα από την Μπασκόνια εντός έδρας!
Είναι το πρόβλημα οι τραυματισμοί;
Οι τραυματισμοί έχουν επηρεάσει τον Ολυμπιακό, αυτό είναι σίγουρο και δεδομένο. Όμως, οι τραυματισμοί σε αυτό το επίπεδο είναι κάτι παραπάνω από αναμενόμενοι και κάθε ομάδα θα πρέπει να έχει χτίσει το βάθος για να τους αντιμετωπίσει. Για παράδειγμα, την περσινή σεζόν, αν ήταν τραυματίας ο Μπολομπόι, ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε να έχει τους Φαλ και Μπλακ στη θέση 5. Αν ήταν τραυματίας ο Βεζένκοβ, εξακολουθούσε να έχει τον Πίτερς και μπορούσε να κατεβάσει τον Παπανικολάου στο 4 σε ειδικές συνθήκες! Στο φετινό Ολυμπιακό, οι ειδικές συνθήκες είναι κανονικότητα. Ενώ λοιπόν με απουσία δύο παικτών στην front line πέρσι, έμενε με 3 ικανότατους παίκτες, φέτος με απουσία δύο παικτών μένει με 2! Αυτό είναι ένα πρώτα και κύρια αριθμητικό πρόβλημα το οποίο δεν γίνεται να μην αντιμετωπισθεί. Καμία ομάδα που στοχεύει ψηλά δεν έχει μόνο 4 ψηλούς, εκτός αν υπολογίζεται ο Γιώργος Τανούλης, κάτι που δε φαίνεται να ισχύει. Την ίδια στιγμή, στη περιφέρεια, λείπει ο Σακίλ Μακίσικ, αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρσι τέτοιο καιρό, ο Μακίσικ ήταν σχεδόν εκτός ροτέισον, καθώς διαχρονικά ανεβάζει ρυθμούς μετά το Γενάρη.
Ενώ λοιπόν ο Ολυμπιακός έχει τραυματισμούς, θα πρέπει να υπάρξει -ακόμη και επικοινωνιακά- μια καλύτερη διαχείριση από την πλευρά του: δε λείπουν οι βασικοί χειριστές της ομάδας, ούτε η ηγετική φυσιογνωμία του Παπανικολάου. Λείπουν δύο παίκτες που πολύ δύσκολα θα έπαιζαν πάνω από 15 λεπτά ανά παιχνίδι. Αυτό, σαφώς και επηρεάζει την εικόνα της ομάδας και τη διάρκειά της, αλλά δε μπορεί να χρησιμοποιείται ως φίλτρο για την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου με τη Φενέρ ή την Μπασκόνια. Μια ήττα μέσα στη Τουρκία άλλωστε είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική. Μια ήττα από τη Μπασκόνια μέσα στο ΣΕΦ όμως;
Ο Σίκμα ΔΕΝ πρέπει να αντικατασταθεί, αλλά ο Σίκμα δε θα λύσει το πρόβλημα στη γραμμή ψηλών
Ας κάνουμε ένα flashback στο τί συμβαίνει στα ματς του Ολυμπιακού ως τώρα: ο Βόιτμαν ήταν ο καθοριστικότερος παίκτης στο Μιλάνο δημιουργώντας 6 ασίστ από τη θέση 4. Η Μπαρτσελόνα κυριάρχησε στη ρακέτα. Ο Παπαγιάννης έκρινε το ματς μέσα στη Φενέρ, ενώ ο Μονέκε χθες ήταν ο απόλυτος MVP. Φυσικά, ο Σμάιλαγκιτς έκανε το καλύτερο του παιχνίδι σε ένα ματς που τελικά οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν. Σε κάθε ήττα του Ολυμπιακού, ο αντίπαλος έχει χτυπήσει στη ρακέτα των ερυθρόλευκων με διαφορετικό τρόπο: με σουτ, με επίθεση στα close out, με επένδυση στην δύναμη, με 1v1. Η εικόνα του Μονέκε χθες να περνά τους Πϊτερς, Φαλ σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός δεν είναι η ασθένεια, αλλά το σύμπτωμα! Η ασθένεια βρίσκεται στην έλλειψη αθλητικότητας στις θέσεις 4 και 5 και υπό αυτή την έννοια, ο Σίκμα δε θα λύσει αυτό το πρόβλημα. Η προσθήκη που χρειάζεται ο Ολυμπιακός πρέπει να μπορεί να παίξει και με το Σίκμα, όχι να τον αντικαταστήσει.
Η κατάρρευση στη δεύτερη περίοδο και η απίθανη επιστροφή
Οι Κάνααν και Γουόκαπ ήταν +15 και +14 έκαστος. Ειδικά ο Κάνααν ήταν +15 παίζοντας 32 λεπτά. Στα 8 λεπτά που δεν έπαιξε, ο Ολυμπιακός κατέρρευσε και στις δύο πλευρές του παρκέ. Επί των ημερών του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι πολύ δύσκολο να θυμηθεί κανείς παρόμοια εικόνα σαν αυτή στη 2η περίοδο. Η εξήγηση βρίσκεται στο ότι ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να ελέγξει το rebound, οι παίκτες δεν αμύνονταν με ένταση και επιθετικά δεν υπήρχε ένα σημείο αναφοράς.
Στη 3η περίοδο, όπως συνηθίζουν, οι ερυθρόλευκοι επέστρεψαν, με τον Κάνααν να οδηγεί το σκορ, αλλά και τον Φαλ να έχει ηγετική παρουσία. Η συγκεκριμένη πεντάδα δημιουργεί το δικό της ιστορικό – όπως οι 4 έκαναν πέρσι και με τον Σάσα- στο να γυρνάει ματς παίζοντας κυριαρχικά σε άμυνα και επίθεση. Όμως, φέτος μοιάζει να μην αρκεί, καθώς συχνά τα λεπτά της 2ης πεντάδας μοιάζουν καταστροφικά.
Και όταν ο Ολυμπιακός έφτασε στο σκορ τους Βάσκους, όλοι πιστέψαμε – τουλάχιστον έτσι πίστεψα εγώ- ότι έχει τον τρόπο να πάρει το ματς. Όμως, τα συνεχόμενα λεπτά των Γαλλ- Κάνααν (25 και 23 συνεχόμενα λεπτά στο παρκέ) τους έκανε να μην μπορούν να είναι στα ίδια επίπεδα απόδοσης στο κλείσιμο και να πάρουν λάθος επιλογές.
Ήταν τότε που η Μπασκόνια έδειχνε πιο φρέσκια. Η επιλογή του Λαρεντζάκη να επιχειρήσει να κλέψει τη μπάλα, αντί να αμυνθεί έδωσε ένα ελεύθερο τρίποντο στον Κοστέλο και στο τέλος μίλησε ο ΜάκΙνταιρ: με κρύο αίμα, όντας κακός σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, έβαλε ένα πολύ δύσκολο σουτ, υπογράφοντας μια κακή ήττα για τον Ολυμπιακό.
Μια ήττα που σε κάθε ομάδα με υψηλούς στόχους, κοστίζει.