Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε ακόμα και για τον Λεμπρόν

Το «Shot Clock» γράφει για το τέλος ενός κύκλου που ήθελε τον Λεμπρόν Τζέιμς στην κορυφή του κόσμου, την τελευταία 15ετία.  

Ένας τεράστιος κύκλος που ήθελε τον LeBron James να είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου επί 15 συναπτά έτη, έφτασε επίσημα στο τέλος του. Όχι, δεν είναι ο αποκλεισμός από τους Suns, ούτε οι μέτριες εμφανίσεις των Lakers. Είναι το ίδιο το πλήρωμα του χρόνου που λέει ότι ακόμη και οι σπουδαιότεροι όλων, δε μπορούν παρά να πάνε ένα βήμα πίσω. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό. Από πού και ως πού να είναι κακό στα 36 του, ο LeBron να μην είναι ο καλύτερος όλων;

Γεννημένος στο Akron, Ohio, ο James, στα 36 χρόνια του ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να παίρνει τη δόξα ή την αναγνωρισιμότητα του ως δεδομένη. Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές που έχουν υπάρξει ποτέ, ο μπασκετμπολίστας που επηρέασε όσο κανείς το μπάσκετ στον αιώνα που ζούμε, δε φάνηκε ποτέ να κοιτά αφ'υψηλού την υπόλοιπη κοινωνία, όπως τόσοι και τόσοι αθλητές κάνουν.

Αντίθετα, φάνηκε να παίρνει δύναμη και τελικά να παίζει για αυτη. Το τι είναι ο Lebron James για το μπασκετικό κοινό είναι γνωστό. Το τι είναι όμως για την κοινωνία του Ohio και του Cleveland δεν μπορεί να περιγραφεί. Ακόμη πιο δύσκολο ´όμως είναι να περιγραφεί το τι είναι η κοινωνία του Ohio για τον ίδιο.

Σε μια περιοχή που η φτώχεια και η εγκληματικότητα διαλύουν τις ζωές των νέων και κυρίαρχα των νέων αφροαμερικάνων, ο Lebron ξέρει ότι ήταν ο ένας στους λίγους που ξεπέρασε τα όρια του. Ξέρει ότι τα 36 χρόνια που τον βρίσκουν ακόμη ως έναν από τους 10 καλύτερους active παίκτες, δεν είναι δεδομένα για όλα τα παιδία του Ohio.

Και αυτό δεν το ξεχνά ποτέ. Πολλοί αθλητές όταν έχουν κάποια ατομική διάκριση ευχαριστούν φίλους συγγενείς κλπ. Άλλοι επιλέγουν να αναδείξουν ότι είναι ένα αποτέλεσμα της δουλειάς τους που θα συνεχιστεί. Στη σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του ο James επέλεξε απλά να πει "I am Lebron James from Akron, Ohio. I am not even supposed to be here". Και να ξεσπάσει σε κλάματα. Αυτό δεν ήταν παρά ένα απλό στιγμιότυπο μιας κοινωνίας που το αν θα καταφέρεις να ζήσεις όπως ονειρευόσουν δεν είναι απλά συνδεδεμένο με το τι θες ή μπορείς να κάνεις, αλλά με το αν τελικά μπορείς ακόμη και να επιβιώσεις.

Η βασιλεία του LeBron ως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο τελείωσε. Ως άνθρωπος που τον παρακολουθεί εδώ και τόσα χρόνια ασταμάτητα, θα έλεγα ότι ήταν καιρός. Η κληρονομιά του όμως μένει. Και φυσικά, μένει ο ίδιος, που έχει μάθει σε όλο το μπασκετικό πλανήτη ότι μπορεί πάντα να κάνει το αδύνατο δυνατό. Και για αυτό τίποτα δε μας λέει ότι ο βασιλιάς δε μπορεί να επιστρέψει στο θρόνο του.

Ακολουθήστε το Shot Clock στο Facebook