Στα «μανταλάκια»

Η υπόθεση του Νίκο Μίροτιτς είναι μία από τις πολλές που απασχολούν την Μπαρτσελόνα το τελευταίο διάστημα, στην προσπάθεια της νέας της διοίκησης να «σώσει» ό,τι μπορεί από τα συμβόλαια των παικτών. Το οικονομικό έλλειμμα του συλλόγου είναι τεράστιο και προφανώς η ευθύνη ανήκει στον Μπαρτομέου -πιθανότατα τον χειρότερο πρόεδρο στην ιστορία του κλαμπ- όμως η τακτική που ακολουθείται ως μέτρο πίεσης των παικτών, ώστε να δεχτούν «ψαλίδι» στις απολαβές τους, δεν τιμά και τόσο τους μπλαουγκράνα. 

 

Είτε μέσω των καταλανικών ΜΜΕ που προφανώς δεν γράφουν τυχαία όσα γράφουν, είτε μέσω των social media, εδώ και καιρό βγαίνουν στη σέντρα όσοι παίκτες της Μπαρτσελόνα επιθυμούν να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα. Με αυτόν τον τρόπο τους ασκείται αφόρητη πίεση έως ότου τελικά υποκύψουν μπροστά στο λαϊκό αίσθημα. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του Πικέ, ο οποίος αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία, αφού έχει πολύ ξεκάθαρα συμφέροντα για το μέλλον του στην Μπαρτσελόνα μετά από το ποδόσφαιρο, οι μπλαουγκράνα επιχειρούν έναν συνεχή συναισθηματικό εκβιασμό τύπου «γιατί οι άλλοι παίκτες δεν μειώνουν το μισθό τους για το καλό του συλλόγου; Δεν αγαπάνε καθόλου τη φανέλα;». Πριν από λίγο καιρό ήταν ο Τζόρντι Αλμπα που δέχτηκε όλο αυτό το πρέσινγκ, ενώ ανάλογη πίεση έχουν υποστεί κι άλλοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Ουμτιτί κι ο Κουτούνιο, με τους οπαδούς να πέφτουν πάνω τους και να τους ζητούν να δεχτούν λιγότερα χρήματα για το... κοινό καλό. 

 

Τελευταίος που μπήκε στο ιδιότυπο αυτό στόχαστρο είναι ο Νίκολα Μίροτιτς. Το συμβόλαιό του Μαυροβούνιου αποδεικνύεται ασήκωτο για την Μπάρσα, αλλά οι έως τώρα συζητήσεις μαζί του -με σκοπό ένα γενναίο κούρεμα, έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Εδώ να πούμε ότι ο Νίκο έχει ήδη δεχτεί αναπροσαρμογές στο συμβόλαιό λόγω της πανδημίας (χωρίς να έχουν γίνει γνωστές οι απολαβές του), όπως άλλωστε, συνέβη λίγο πολύ με τους παίκτες όλων των ομάδων. Προφανώς δεν είναι αρκετές. 

 

Το θέμα είναι ότι Μίροτιτς άφησε το ΝΒΑ για να αποδεχτεί μια συγκεκριμένη οικονομική προσφορά. Μπορεί να κερδίζει πολλά, όμως αν έμενε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού θα κέρδιζε πολύ περισσότερα. Κι αν οφείλει να κατανοήσει τις δυσκολίες και να προσαρμοστεί (όπως όλοι οι παίκτες), στα νέα δεδομένα που επέβαλε ο εφιάλτης του κορονοϊού στους συλλόγους, για την μαύρη τρύπα που άφησε ο Μπαρτομέου στην Μπαρτσελόνα, ουδεμία ευθύνη έχει. Κάτι, που πλέον το καταλαβαίνουν και οι φίλαθλοι, που ήδη έχουν αρχίσει να εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους για τα δημοσιεύματα που όχι μόνο ισχυρίζονται ότι ο 30χρονος οφείλει να κάνει πίσω, αλλά έχουν αρχίσει να τον υποβιβάζουν αγωνιστικά ή να μιλούν για προβλήματα στις σχέσεις του με τον Σάρας. 

 

Ο Μίροτιτς κλήθηκε να βάλει φρένο στον κατήφορο των μπλαουγκράνα και να αλλάξει το στάτους τους στον ευρωπαϊκό χάρτη. Παρά τις δυσκολίες της εποχής, αλλά κι ενός τραγικού συμβάντος που χτύπησε την οικογένειά του, κατάφερε να εκπληρώσει την αποστολή του. Η Μπάρσα είναι πρωταθλήτρια και κυπελλούχος Ισπανίας, αλλά και φιναλίστ στην Euroleague, επιστρέφοντας στον τελικό έπειτα από 11 χρόνια. Ουσιαστικά ο Μίροτιτς ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του ρόλου του, ως παίκτης και ως χαρακτήρας, ανεβάζοντας αισθητά το ταβάνι μιας ομάδας που είχε χάσει τον δρόμο της. 

 

Στα δύο χρόνια παρουσίας του, δηλαδή, έκανε αυτό που του ζητήθηκε και αυτό για το οποίο πληρώνεται. Ο κόσμος τον λατρεύει, διότι εκτός των προαναφερθέντων, προέρχεται από την Ρεάλ κι αυτό όπως γνωρίζουμε καλά «πονάει» περισσότερο τον εκάστοτε αιώνιο αντίπαλο. Και τώρα, η Μπαρτσελόνα τον θεωρεί ασύμφορο κι αφού δεν καταφέρνει να τον πείσει για τη μείωση, τον κρεμά στα «μανταλάκια». 

 

Θα μπορούσε να κάνει τις συζητήσεις μαζί του χωρίς να το μάθει κανείς. Θα μπορούσε ίσως και να ψάξει τρόπο να τον αποδεσμεύσει εφόσον δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος τους συμβολαίου του, αν και εδώ που τα λέμε, αν δεν μπορεί η Μπάρσα ποιος θα μπορούσε; Ισως αυτός να είναι και ο λόγος που η υπόθεση του οδηγήθηκε σε δημόσιο διάλογο. Με την ελπίδα ότι η πίεση του κόσμου και του Τύπου θα δώσουν την λύση που ψάχνει η διοίκηση των Καταλανών. Επιτρέψτε μας να αμφιβάλουμε...