Μια νοοτροπία που οφείλουμε να εγκαταλείψουμε
Όταν οι αστάθμητοι παράγοντες καταφέρνουν να καθορίζουν την αγωνιστική κατάσταση μιας ομάδας σε τόσο μεγάλο βαθμό, τότε δεν μπορείς να υπολογίζεις σε αποτελέσματα με βάση τη θεωρητική δυναμική των αντιπάλων. Γράφει ο Μιχάλης Στεφάνου.
Το δια πυρός και σιδήρου πέρασμα του Ολυμπιακού από το Ιβανόφειο, καθώς και η υπόλοιπη αγωνιστική δράση του Σαββατοκύριακου στην Ευρώπη, ήρθαν να μας υπενθυμίσουν κάτι που γνωρίζουμε καλά, αλλά έχουμε την τάση να ξεχνάμε. Το πόσο βαριά είναι η… καλογερική, δηλαδή, ιδιαίτερα για τις ομάδες που αγωνίζονται στην Euroleague. Έξι από τους 16 εκπροσώπους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης που αγωνίστηκαν στα εγχώρια πρωταθλήματά τους, γνώρισαν απρόσμενες ήττες, ενώ δύο ακόμα κέρδισαν με την ψυχή στο στόμα.
Στην Ισπανία, η Ρεάλ είδε την Γκραν Κανάρια να αλώνει την Μαδρίτη (70-75) σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της σεζόν. Η Μπασκόνια λύγισε (80-79) από την Μούρθια του Σίτο Αλόνσο, ενώ η πρωτοπόρος Μπαρτσελόνα πέρασε ασθμαίνοντας από την Μάλαγα (73-75). Στην Τουρκία η Φενέρ ηττήθηκε καθαρά από την Μπούρσασπορ (83-73), ενώ η Εφές υπέκυψε στην Γαλατά μέσα στο Σινάν Ερντέμ (85-92) και βυθίστηκε σε ακόμη πιο βαθιά περισυλλογή. Εντός έδρας ήττα και για την Αλμπα από την Γκέτινγκεν (59-65) στην Γερμανία, με την Ούνικς να ολοκληρώνει την… εξάδα της γκέλας, χάνοντας από την Σάρατοφ (81-76) για την VTB.
Με λίγα λόγια, οι μισές από τις ομάδες της Euroleague που είχαν εντός συνόρων υποχρεώσεις το διήμερο που μας πέρασε (ΤΣΣΚΑ και Ζενίτ δεν αγωνίστηκαν), αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες και είτε δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν την κούραση, την αϋπνία τους ή το όποιο ροτέισον επιχείρησαν, είτε ξόδεψαν πολύ περισσότερο καύσιμο απ’ όσο υπολόγιζαν ώστε ν’ ανταπεξέλθουν. Πριν προλάβουν να πάρουν ανάσα, δε, βλέπουν να ξεδιπλώνεται μπροστά τους μια σούπερ απαιτητική εβδομάδα διπλής αγωνιστικής στην Euroleague και φυσικά κανονικά πρωτάθλημα το ερχόμενο ΣΚ.
Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας να θεωρούμε ότι μπορεί μια ομάδα να ανταποκριθεί σ’ ένα τόσο φορτωμένο καλεντάρι αναίμακτα κι ανέξοδα. Ο «λογαριασμός» οπωσδήποτε θα πληρωθεί και δεν αφορά μόνο τις βαθμολογικές απώλειες, αλλά και τις έμψυχες. Ο Παπανικολάου χτύπησε στην πρώτη φάση του αγώνα με τον Ηρακλή, ο Γκιεντράιτις δεν θα ακολουθήσει την αποστολή της Μπασκόνια στη Ρωσία, η Μπάρσα έχασε τον Οριόλα και πάει λέγοντας. Πρόκειται για μια κατάσταση που ισχύει για όλους κι απαιτεί ψυχραιμία και προσεκτική διαχείριση. Ίσως και πρόνοια, αν και δεν είναι καθόλου εύκολο να προβλέψεις τι μπορεί να πάει στραβά.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε να βγει αλώβητος από το μπλόκο που του έστησε ο Ηρακλής κι αν το δούμε ψυχρά αυτό είναι που τελικά μετράει. Η σημαντική καταπόνηση κάποιων βασικών παικτών, η ατυχία με τον «Παπ», η χρησιμοποίηση του Σλούκα και το έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης, είναι πράγματα που ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα προτιμούσε φυσικά να αποφύγει, τουλάχιστον, όμως, συνοδεύτηκαν με νίκη. Έτσι όπως κύλησε το παιχνίδι δεν ήθελε πολύ να στραβώσει κι όλες αυτές οι έξτρα επιβαρύνσεις των ερυθρόλευκων να αποδειχθούν χωρίς αντίκρισμα.
Ο Βεζένκοφ μετά από τα 31 λεπτά στη Μόσχα πρόσθεσε άλλα 36 στη Θεσσαλονίκη, ενώ κι ο Τάιλερ ΝτόρσεΪ κατέγραψε back2back 30λεπτα. Ευτυχώς, ο Μιχάλης Λούντζης κατάφερε με την παρουσία του να δώσει ποιοτικές ανάσες στον Γούοκαπ μένοντας σχεδόν 20 λεπτά στο παρκέ. Από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος Πρίντεζης που θα έπρεπε λογικά να αγωνιστεί αρκετά περισσότερο από 14 λεπτά, έμεινε εκ νέου μακριά από τον καλό του εαυτό, ενώ το ίδιο ισχύει λίγο πολύ και για τον Σακίλ Μακίσικ. Ο Αμερικανός βοήθησε στα ριμπάουντ και μοίρασε τέσσερις ασίστ, όμως ήταν και πάλι άστοχος με αρκετές λανθασμένες επιλογές, μην επιτρέποντας, ίσως, στον προπονητή του να τον αφήσει 25-30 λεπτά στο παιχνίδι.
Το συμπέρασμα που προκύπτει απ’ όλα αυτά, είναι ότι πρέπει σιγά - σιγά να εγκαταλείψουμε την νοοτροπία για νίκες και ήττες εντός ή εκτός προγράμματος. Όταν οι αστάθμητοι παράγοντες καταφέρνουν να καθορίζουν την αγωνιστική κατάσταση μιας ομάδας σε τόσο μεγάλο βαθμό, τότε δεν μπορείς να υπολογίζεις σε αποτελέσματα με βάση τη θεωρητική δυναμική των αντιπάλων. Αν βρεις την Ρεάλ «μπόσικη» μέσα στη Μαδρίτη οφείλεις να την κερδίσεις, διότι με τον ίδιο τρόπο θα πετύχει κι εσένα σε κακό φεγγάρι κάποια Ούνικς και θα σου κάνει τη ζημιά στο ΣΕΦ. Κάθε ροζ φύλλο μετράει. Εχει αξία διότι έχει και κόστος, ως εκ τούτου μόνο τυχαία δεν ήταν η ατάκα του Γιώργου Μπαρτζώκα: «Δεν υποτιμώ καμία νίκη».
Επί της ουσίας, δεν υπάρχουν ήττες εντός προγράμματος, διότι δεν υπάρχουν και νίκες εντός προγράμματος. Το πώς θα βρεθούν ανά πάσα στιγμή δύο αντίπαλοι στο παρκέ εξαρτάται από πολλές παραμέτρους κι όπως βλέπουμε είναι κάτι εντελώς ρευστό. Πάρε, λοιπόν, ό,τι μπορείς, όταν μπορείς γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει….
ΥΓ. Το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Αλμπα -γιατί μόνο αυτό υπάρχει τη δεδομένη στιγμή- είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ όσο θεωρεί ο περισσότερος κόσμος. Είναι το τρίτο σε 96 ώρες, με τους ερυθρόλευκους να προέρχονται από τετραήμερο… τουρνέ σε Μόσχα και Θεσσαλονίκη και να μην έχουν όλους τους παίκτες τους σε 100% ετοιμότητα.