Ένας ήρωας της Marvel
Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για την ερυθρόλευκη εκδοχή του πιο ιδιαίτερου χαρακτήρα των Χ-Μen, του Γούλβεριν Τόμας Γουόκαπ.
Αν για τις ανάγκες του διάσημου τηλεπαιχνιδιού, ζητούσαμε από 100 ανθρώπους να περιγράψουν με μια λέξη τον Ολυμπιακό, τότε είναι πιθανό να εισπράτταμε και από τους 100 την ίδια απάντηση: ΟΜΑΔΑ. Με όλη τη σημασία της λέξης και όλα τα γράμματα κεφαλαία, οι “ερυθρόλευκοι” του Γιώργου Μπαρτζώκα αντιπροσωπεύουν κάτι από το αρχέγονο νόημα του αθλήματος και συνάμα μια από τις πιο σύγχρονες εκδοχές του. Έχοντας απαρνηθεί το heroball και το επαναλαμβανόμενο μοτίβο του iso, ακόμα και το χιλιοπαιγμένο pick n roll που ως κεντρική ιδέα αφορά στη συνεργασία δύο παικτών, παρουσιάζουν ένα συνδυασμό αποτελεσματικότητας και θεάματος που έως τώρα κερδίζει τόσο την ουσία όσο και τις εντυπώσεις στην γηραιά ήπειρο.
Με οδηγό το ομαδικό πνεύμα πραγματοποίησαν την περσινή καταπληκτική τους σεζόν και φέτος συνεχίζουν ακόμα πιο ισχυροί. Έχοντας κυριαρχήσει στη regular season της Euroleague, έχοντας ξεχάσει τι θα πει ήττα εντός συνόρων κι έχοντας υποχρεώσει το μεγάλο τους αντίπαλο να φύγει 13 συνεχόμενες φορές από το γήπεδο με σκυμμένο το κεφάλι, στο μεγαλύτερο σερί νικών που καταγράφηκε ποτέ. Ακόμα και στο ντέρμπι της Παρασκευής που πέρα από το.. “αιώνιο” γόητρο, δεν τρεφόταν από άλλα κίνητρα, θριάμβευσε η ισονομία του ρόστερ τους με τον Τάρικ Μπλακ να μας χαρίζει μια οσκαρική ερμηνεία μέσα σε 14 μόλις λεπτά. Σαν άλλος… Άλαν Άρκιν που χρειάστηκε ακριβώς τον ίδιο χρόνο στο “Little Miss Sunshine” για να σηκώσει το αγαλματίδιο.
Κάθε νόμισμα, όμως, έχει δύο όψεις και μπορεί στον Ολυμπιακό να νιώθουν όλοι ίσοι, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Όσο κι αν το αγωνιστικό στυλ των Πειραιωτών δοξάζει την συλλογικότητα, το ομαδικό πνεύμα, το μοίρασμα της μπάλας και τον μπασκετικό αλτρουισμό, έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι δεν θα ήταν τίποτα το ίδιο αν δεν υπήρχαν δύο συγκεκριμένοι παίκτες.
Τον έναν, τον περιγράφουν οι επιδόσεις του, η καθολική αποδοχή και η δημοτικότητά του. Ο Σάσα Βεζένκοβ είναι ο κυρίαρχος της σεζόν στην Ευρώπη, με το όνομα του να έχει γίνει συνώνυμο του MVP. Xθες, χρειάστηκε ένα τετράλεπτο στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου για να αλλάξει τη ροή του αγώνα με οκτώ συνεχόμενους πόντους και τέσσερα κερδισμένα φάουλ, αλλά κι ένα μεγάλης βαρύτητας τρίποντο στο πιο κρίσιμο σημείο της τέταρτης περιόδου για να δώσει στον Ολυμπιακό παράσταση νίκης. Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της επιθετικής λειτουργίας της ομάδας του, είναι ο πρώτος της σκόρερ και ριμπάουντερ και γενικότερα οι αριθμοί του βρίσκονται σε ιστορικά ύψη.
Τον άλλον όμως; Πώς να τον περιγράψεις τον άλλον; Πώς να αποδώσεις την αξία του, ξέροντας ότι οι στατιστικές και τα highlights σπάνια θα συμμαχούν μαζί σου; Πώς να εξηγήσεις ότι σχεδόν 37 λεπτά συμμετοχής, εκτέλεσε μόλις πέντε σουτ, έβαλε τα τρία, αλλά ήταν όλος ο Ολυμπιακός; Ότι μοίραζε το ένα καλάθι μετά το άλλο, κατέβαζε ριμπάουντ, έκλεβε μπάλες, κέρδιζε φάουλ, κάλυπτε τους συμπαίκτες τους και μάρκαρε δύο - δύο τους αντιπάλους του.
Πώς να “ντύσεις” με μπασκετικούς όρους έναν …ήρωα της Μarvel;
Ίσως πρέπει να μιλήσεις, πράγματι, για το σκληρό και μοναχικό εκείνο τύπο με τη μυστηριώδη γενειάδα. Τον τραχύ, ασυμβίβαστο αντι-ήρωα που παρότι βίαιος και τρομακτικός, καθοδηγείται από μια ισχυρή ηθική πυξίδα και είναι σκληρά προστατευτικός με εκείνους που τον ενδιαφέρουν. Που δεν νιώθει τον πόνο και την κούραση, λες και το σώμα του επανέρχεται από μόνο του με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Που δεν υπάρχει τίποτα και κανένας να τον κάνει να διστάσει κι όποιος πέφτει στα… μεταλλικά νύχια του, δύσκολα επιβιώνει.
Ίσως πρέπει να μιλήσεις για τον Τόμας Γού…λβεριν, την ερυθρόλευκη εκδοχή του πιο ιδιαίτερου χαρακτήρα των Χ-Μen. Εκείνου του αδυσώπητου μαχητή, που σαν σε απόλυτη ταύτιση με τον Αμερικανό γκαρντ, όταν ερχόταν η ώρα να συστηθεί έλεγε: “Είμαι ο καλύτερος σε αυτό που κάνω, αλλά αυτό που κάνω καλύτερα δεν είναι και πολύ ωραίο”…
ΥΓ. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί πάντα να παίζει αυτοματοποιημένα χωρίς να προσαρμόζει το παιχνίδι του στον αντίπαλο. Χθες, έδειξε ότι εφόσον οι συνθήκες το απαιτούν, μπορεί να ανταπεξέλθει και διαβάζοντας την άμυνα.
ΥΓ2. Οι νίκες των Μπασκόνια και Ζαλγκίρις μείωσαν ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες της Εφές, αλλά ταυτόχρονα έδωσαν και μια άγρια ομορφιά στο προσεχές ντέρμπι με τη Φενέρ που έχει στριμωχτεί. Η Μακάμπι φαβορί για την 5η θέση κι εφόσον διασταυρωθεί με Μονακό, φαβορί και για το Φάιναλ Φορ. Πιο πιθανή αντίπαλος για τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή φαντάζει η Μπασκόνια, αν κι ασφαλώς η τελευταία θα προτιμούσε να βρεθεί απέναντι στη Ρεάλ.
ΥΓ3. Ο Παναθηναϊκός με την εικόνα του, άφησε υποσχέσεις για πιο ανταγωνιστικούς τελικούς, ειδικά από τη στιγμή που εκείνη την περίοδο θα έχει πολύ μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας. Άλλωστε, από τους “πράσινους” δεν λείπουν ούτε οι προσωπικότητες, ούτε το ταλέντο. Οι αρχές, οι ρόλοι και η αγωνιστική ταυτότητα αγνοούνταν όλο το περασμένο διάστημα, αλλά φαίνεται ότι σιγά σιγά η κατάσταση βελτιώνεται. ‘Έτσι κι αλλιώς έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας. Για την ώρα οι δύο ομάδες παραμένουν σε διαφορετικούς κόσμους.
- Δημοσιεύτηκε στο Eurohoops