Ο πατέρας Μπογκντάνοβιτς, η «ηθική ευθύνη» και ένα παγοδρόμιο στο Φόρουμ

Η πρώτη μέρα του Ευρωμπάσκετ μπορεί να μην μας άγγιξε αγωνιστικά ως Ελλάδα, είχε όμως και πάλι ελληνικό χρώμα σε άλλα επίπεδα... 

Η δεύτερη μέρα είναι αυτή που περιμένουμε με αγωνία, καθώς η Εθνική Ομάδα πατάει πλέον παρκέ επισήμως μετά από ένα μήνα προετοιμασίας.

Με τα αστέρια της και τις προσδοκίες της. «Η Εθνική Ομάδα είναι ηθική ευθύνη» είπε ο Κώστας Παπανικολάου και ήταν η μεγαλύτερη ατάκα της ημέρας, όσο κι αν ο Δημήτρης Ιτούδης είναι εξπέρ και πραγματικά απολαυστικός σε κάθε συνέντευξη Τύπου, σε κάθε δήλωσή του.

Και το πρώτο βήμα θα γίνει σήμερα στο Μιλάνο απέναντι στην Κροατία. Εκεί λοιπόν το… debate καλά κρατά: Να πάρουμε Αμερικάνο point guard όπως έκανε ακόμη και η Ισπανία των πολλών μεταλλίων στις μικρές εθνικές ή να συνεχίσουμε όπως είμαστε και ο Θεός βοηθός; Οι Κροάτες δημοσιογράφοι φαίνεται να δηλώνουν υπέρ, αλλά η ομοσπονδία της χώρας δεν έχει πειστεί ακόμη.

Όπως λένε οι φήμες αυτός που είναι κάθετα αντίθετος είναι ο Ντίνο Ράτζα, ο οποίος πιστεύει πως η Κροατία πρέπει να καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, να βρει τις λύσεις.

Η αλήθεια είναι πως μπορεί να βρεθεί τελικά η λύση στη μέση οδό: Σε Κροάτες στην καταγωγή που ζουν εκτός συνόρων. Και είναι αρκετοί. Και στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θα δείξει… Όπως έλεγαν άλλωστε ακόμη και οι point guard που στο παρελθόν είχε η ομάδα τους ήταν περισσότερο shooting guard. Είναι όμως και μια γενικότερη μπασκετική νοοτροπία των Κροατών. Θα κοιτάξει πρώτα το σουτ.

Δεν έχει περάσει και τόσος καιρός από τότε που ο Ρόκο Λένι Ούκιτς δήλωνε: «Δεν έχω ξαναπαίξει σε τόσο περίεργη ομάδα. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να σκοράρει… F..k ούτε καν εγώ τώρα που το σκέφτομαι».

Οι ψηλοί πάντως είναι εκεί να ξέρετε και είναι πολλοί! Όπως λένε και οι παίκτες και οι προπονητές «στη θεωρία είμαστε καλύτεροι, αλλά θα πρέπει να το δείξουμε και στο παρκέ». Εκεί φάνηκαν χθες ουκ ολίγα πράγματα να ξέρετε. Φάνηκε πως η θεωρία και οι προβλέψεις είναι ωραίες για συζητήσεις στο καφενείο..

Άντε επειδή είμαστε στο Μιλάνο, στην… τρατορία με ένα ωραίο κόκκινο κρασί. Η Γερμανία είναι η καλύτερη απόδειξη. Καθολικό μπάσκετ απέναντι σε μία από τις ομάδες που θεωρείται φαβορί για μετάλλιο:

Τη Γαλλία! Και φυσικά η μοναδική στιγμή της απόσυρσης της φανέλας του Ντιρκ Νοβίτζκι. Μοναδική στιγμή για έναν μεγάλο παίκτη, αλλά κυρίως για έναν τύπο που το αξίζει 1000%! Δεν γύρισε ποτέ την πλάτη στην Εθνική Ομάδα, έκλαψε και χάρηκε γι’ αυτήν και με κάθε τρόπο μένει κοντά της!

Κι όλα αυτά χωρίς βεντετισμούς, ενώ ήταν ένας πραγματικός σούπερ σταρ του ΝΒΑ! Σας προκαλούμε να βρείτε έναν που θα πει μισή κακή κουβέντα γι’ αυτόν! Θα χάσετε το χρόνο σας!

Η Ισπανία είχε ένα εύκολο ξεκίνημα απέναντι στη Βουλγαρία όπου αποδείχθηκε πως το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα κι ένας παίκτης (βλ. Βεζένκοφ) δεν αρκεί.

Μπορεί να είχε το καλύτερο ranking ανάμεσα στους παίκτες στην πρεμιέρα, αλλά τι να το κάνεις όταν έχεις χάσει με (σχεδόν) 30;

Η Τουρκία δυσκολεύτηκε πολύ απέναντι στο Μαυροβούνιο, ο Ηλίας Ζούρος παίρνει Όσκαρ ατυχίας με τους τραυματισμούς κα μια ήττα στον πόντο και στην παράταση μέσα στην Τυφλίδα από το Βέλγιο… Αλλά the Oscar goes to Σλοβενία – Λιθουανία!

Ένα παιχνίδι με ένταση, πολύ μπάσκετ, σούπερ σταρ στο παρκέ, αλλά και στην εξέδρα και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Στο τέλος να ξέρετε νικάει ο Λούκα πάντως! Με τα ροζ μαγουλάκια του, το χαμόγελο, τα νευράκια του και τα πολλά, μα πάρα πολλά καντάρια μπάσκετ που ξέρει!

Εδώ στο Mediolanum Forum, για να επιστρέψουμε στον Αστερίξ, τα πράγματα κυλάνε –σχεδόν-ήρεμα.

Η ένταση έχει ανέβει από το πρωί, η ασφάλεια είναι πλέον ορατή, οι άνθρωποι κάτι παραπάνω από ευγενικοί και εξυπηρετικοί, ακόμη και οι συνήθως βλοσυροί τύποι των εταιρειών security και το σημαντικότερο μπήκε δεύτερη εσπρεσιέρα –στην Ιταλία βρισκόμαστε, raggazzi- στο κέντρο Τύπου! Μεγάλες στιγμές! Την οποία όμως να ξέρετε περιμένουν να ξέρουμε να τη χειριζόμαστε μόνοι μας. Ωσάν γνήσιοι Ιταλοί!

Οκ… Το μάθαμε κι αυτό πάντως… Μάθε τέχνη κι άστηνε… Όπως αυτοί οι τύποι στα… υπόγεια του γηπέδου.

Εκεί όπου μάθαμε πως δεν υπάρχει μόνο μπάσκετ (λέμε και τίποτα απλά να περνάει η ώρα, γιατί όπως ξέρουμε ΜΟΝΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΥΠΑΡΧΕΙ). Έχει λοιπόν μπόουλινγκ, μπαλέτο και παιδάκια που (προσπαθούν να ) κάνουν πιρουέτες, πυγμαχία (αχρείαστοι να είναι ένα buongiorno το είπαμε πάντως) και υπάρχει και παγοδρόμιο!

Σε λειτουργία… Σήμερα που αρχίζει το Ευρωμπάσκετ. Υπάρχουν μαγαζιά της Αρμάνι Μιλάνο (αυτό έλειπε), υπάρχει παιδότοπος και πολλά ακόμη με τη ζωή να συνεχίζεται κανονικά σε αυτό το παλιό, τεράστιο και μπερδεμένο γήπεδο.

Το καλό είναι επίσης ότι χθες λειτούργησαν οι τηλεοράσεις στο κέντρο Τύπου και είδαμε και τους αγώνες των άλλων ομίλων. Όπως επίσης να ξέρετε πολύ καλό είναι, για να κλείσουμε με Κροατία, που ο Μπογκντάνοβιτς έγινε μπαμπάς.

Η σύζυγός του έφερε στη ζωή το βράδυ τον Λούκα Μπογκντάνοβιτς!

Έτσι θα είναι το όνομα του… διαδόχου. Μήπως θα έπρεπε, εμείς γι’ αυτόν το λέμε, για το δικό του το καλό, να βρεθεί δίπλα στη σύντροφό του και το πρώτο του τέκνο;