Ο κόουτς Καμπερίδης δήλωσε χαρακτηριστικά στην ΕΡΑ Σπορ πως: «Σπίτι περνάω τον περισσότερο χρόνο, τηρώντας τα μέτρα με την οικογένεια και τα 4 παιδιά μου. Και δουλεύω αρκετά από το σπίτι».
Για την γυναίκα του που είναι γιατρός και στο παρελθόν έπαιζε μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο: «Ναι ήταν πολύ καλή. Είχε βέβαια ένα σοβαρό τραυματισμό και σε συνδυασμό με την επιφόρτιση των σπουδών της αναγκάστηκε να σταματήσει. Ήταν όμως πολύ ικανή σκόρερ.
Είναι μια ασφάλεια να έχεις γυναίκα παιδίατρο. Όταν αρρωσταίνουν τα παιδιά τα αναλαμβάνει αυτή και έχω και σε ποιον να διαμαρτυρηθώ όταν δεν γίνονται άμεσα καλά (γέλια). Έχει όμως τα πάντα υπό έλεγχο ακόμα και όταν λείπω για παιχνίδια με την ομάδα».
Για τα μπασκετικά του χρόνια ως παίκτης: «Προσπαθούσα να ακολουθώ αυτά που ζητούσε ο προπονητής. Νομίζω αυτό πρέπει να κάνεις όταν θέλεις να κερδίσεις το παιχνίδι. Πρέπει να μάθεις να συνεργάζεσαι και να κάνεις αυτό που απαιτείται».
Για τα παιδιά του: «Ο μεγάλος γιος μου και η μεγάλη κόρη μου παίζουν μπάσκετ στον Μαντουλίδη. Ο γιος μάλιστα έχει τρέλα με το άθλημα, παίζει ίδια θέση με εμένα κιόλας (άσο-δύο). Έχουν προπονητή τον Δημήτρη Νικολαϊδη που είναι συνεργάτης μου και στον Άρη».
Για τη συνύπαρξή του στους πάγκους με ανθρώπους που κάποτε είχε προπονητές: «Αγαπούσα αρκετά το παιχνίδι ως παίκτης, νόμιζα θα παίζω για πάντα. Δεν είχα καν το μυαλό στη προπονητική και ότι αργότερα ανθρώπους που είχα προπονητές θα γίνουν συνεργάτες μου».
Για τη χαλάρωση των μέτρων: «Όλοι αυτό περιμένουμε. Υπάρχουν φήμες και ενδείξεις ότι μετά τις 15 Μαίου ενδέχεται να ανοίξουν και τα σχολεία, πρέπει να το πάμε βήμα βήμα όμως. Και να συνεχίσουμε να πειθαρχούμε, να κρατάμε τη γραμμή μας, για να βγούμε από αυτή τη κατάσταση».
Για το αποχαιρετιστήριο μήνυμα στον Άρη και την επιστροφή: «Είναι άτομα στην ομάδα που γνωρίζω πολλά χρόνια και έχουμε καθημερινή τριβή, ίσως και περισσότερη από ότι με την οικογένειά μου οπότε η καλή σχέση με την ομάδα, και το γεγονός ότι είμαι Θεσσαλονικιός, πάντα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποια μέρα θα γυρίσω. Ίσως όχι τόσο γρήγορα αλλά το πίστευα ότι θα συμβεί κάποια στιγμή».
Για το πως δρομολογήθηκε η επιστροφή του στον Άρη ως πρώτος προπονητής: «Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Μάλιστα όταν έχασε η ομάδα το παιχνίδι στη Νέα Σμύρνη, επειδή έβλεπα και το ματς, ένιωθα την αγωνία για τους ανθρώπους της ομάδας που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα, γνωρίζοντας ότι τώρα θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Στη συνέχεια δέχτηκα κλήση από τον πρόεδρο Αρβανίτη, συναντηθήκαμε και έτσι ανέλαβα τον ρόλο του πρώτου προπονητή».
Για το πως διαχειρίστηκε την κατάσταση μόλις ανέλαβε: «Πρέπει να είσαι ρεαλιστής. Να καταλάβεις τι πάει καλά και τι λάθος. Σίγουρα δεν βάραινε όλη η ευθύνη τον κόουτς Μαρκόπουλο, είναι ένας καταξιωμένος προπονητής. Συνεπώς έπρεπε αρχικά να καταλάβω τι δεν πήγαινε καλά. Ένα πράγμα που με αποφόρτισε πολύ ήταν ότι είχα στην ομάδα συνεργάτες που γνώρισα και ήξερα ότι με εκτιμούσαν».
Μέσα στον πανικό και την πίεση μάλιστα είχα έναν άνθρωπο γνώστη και ήρεμο που μπορούσε να με συμβουλέψει και μίλησα μαζί του πριν αναλάβω. Αυτός είναι ο κόουτς Νικολαϊδης, ο μπασκετικός μου μέντορας. Ήταν μια μεγάλη ασφάλεια για εμένα. Αυτό που έχω μάθει να κάνω στη ζωή μου και την καριέρα μου είναι στις δυσκολίες να συνεργάζομαι, οπότε έτσι πορεύτηκα».
Τι κρατάει από τους προπονητές που συνεργάστηκε και διατέλεσε βοηθός τους: «Αρχικά δεν ξεχωρίζω κάποιον. Θα πω ότι είχα την τύχη και την ευλογία να αλλάζω παραστάσεις μέσα στην ομάδα και να εξελίσσομαι καθώς βρέθηκα δίπλα σε πολύ αξιόλογους κόουτς.
Από τον κόουτς Αγγέλου, ο οποίος με έφερε στον Άρη και ήταν αυτός που μου δίδαξε πως να οργανώνεις τα πάντα γύρω από την ομάδα. Το κόουτς Πρίφτη, ο οποίος ήταν πολύ πειθαρχημένος, μαχητικός και τον εκτιμούν όλοι. Τον κόουτς Μίνιτς, μεγάλος δάσκαλος, όπως και τον κόουτς Γιαννάκη, που εισπράττεις πάντα το πάθος του. Επίσης και τον κόουτς Καστρίτη που ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο αλλά διαχειρίστηκε πολύ καλά τη δύσκολη κατάσταση, πράγμα που δεν ήταν εύκολο».
Για την επόμενη χρονιά του Άρη και τη μεταγραφική περίοδο: «Διάθεσή μου να ψάξω Έλληνες παίκτες. Αν καταφέρουμε να το οργανώσουμε σωστά και με πλάνο θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε καλούς Έλληνες και να φτιάξουμε μια καλή ανταγωνιστική ομάδα που θα δεθεί και με τον κόσμο. Είναι σημαντικό ομάδα όπως ο Άρης με τόσο μεγάλη ιστορία να αντανακλά το σύνολο τις επιθυμίες του κόσμου. Θέλω να στελεχώσω την ομάδα με όσο περισσότερους ικανούς Έλληνες παίκτες και να δώσω αρκετές ευκαιρίες στα παιδιά που το αξίζουν».
Για την παραμονή Μποχωρίδη: «Είναι σημαντική η παραμονή του Λευτέρη, είναι αρχηγός, είναι ένα σπλάχνο της ομάδας. Παίκτης εθνικής ανδρών, οπότε ναι είναι πολύ σημαντική η παρουσία του και τη νέα χρονιά. Για να μείνει όμως πρέπει και η ομάδα να μπορέσει να του δώσει ένα όραμα, να τον πείσει ότι αξίζει να μείνει».
Για το ενδεχόμενο επιστροφής στον Άρη παλιών παικτών: «Υπάρχουν παιδιά που χαίρουν της εκτίμησης όλης της ομάδας και πάλεψαν κάθε στιγμή για το κλαμπ. Έχουμε στο μυαλό μας κάποια συγκεκριμένα ονόματα, δεν μπορώ να απορρίψω κάποιον ή να μιλήσω με σιγουριά. Πρώτο μέλημα να ψάξουμε ικανούς Έλληνες».
Για την επόμενη μέρα του Άρη: «Υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία στον σύλλογο. Υπάρχουν άτομα στην ομάδα που είναι άξια, αγαπούν τον σύλλογο και έχουν εμπειρία από διοίκηση ομάδων παρά το γεγονός πως δεν υπάρχουν πάρα πολλά χρήματα. Ο Άρης είναι ίσως η πιο μπασκετική ομάδα στη χώρα. Ακόμα και όταν δεν πάει καλά ο κόσμος είναι δίπλα στην ομάδα. Με ένα τηλεφώνημα το Παλέ μπορεί να γεμίσει σε μισή ώρα. Είναι σημαντική αυτή η ανταπόκριση για το μέλλον του τμήματος».
Για το πότε ο Άρης θα μπορέσει να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός: «Όλα είναι θέμα διαχείρισης και προγραμματισμού. Δεν μπορώ φυσικά να απαντήσω ξεκάθαρα, αλλά υπάρχουν άτομα στον Αρη που έχουν τη διάθεση να οργανώσουν το τμήμα, για να ακολουθήσουν καλύτερες μέρες».
Για το ντοκιμαντέρ του Τζόρνταν: «Είναι ένα μάθημα που πρέπει να περάσει όλη η οικογένεια. Φυσικά και το έχω δει και είμαι μεγάλος φαν του Τζόρνταν».
Για την επόμενη μέρα της Basket league: «Οτιδήποτε πούμε για τον προγραμματισμό δεν θα έχει βάση. Πρέπει να τελειώσει πρώτα όλη αυτή η ιστορία με τον κορωνοϊό και μετά να δούμε αργότερα τα δεδομένα με ενεργητικότητα και αισιοδοξία. Οι ενδείξεις δείχνουν ότι δεν θα έχουμε συνέχεια».
Είναι μια ασφάλεια να έχεις γυναίκα παιδίατρο. Όταν αρρωσταίνουν τα παιδιά τα αναλαμβάνει αυτή και έχω και σε ποιον να διαμαρτυρηθώ όταν δεν γίνονται άμεσα καλά (γέλια). Έχει όμως τα πάντα υπό έλεγχο ακόμα και όταν λείπω για παιχνίδια με την ομάδα».
Για τα μπασκετικά του χρόνια ως παίκτης: «Προσπαθούσα να ακολουθώ αυτά που ζητούσε ο προπονητής. Νομίζω αυτό πρέπει να κάνεις όταν θέλεις να κερδίσεις το παιχνίδι. Πρέπει να μάθεις να συνεργάζεσαι και να κάνεις αυτό που απαιτείται».
Για τα παιδιά του: «Ο μεγάλος γιος μου και η μεγάλη κόρη μου παίζουν μπάσκετ στον Μαντουλίδη. Ο γιος μάλιστα έχει τρέλα με το άθλημα, παίζει ίδια θέση με εμένα κιόλας (άσο-δύο). Έχουν προπονητή τον Δημήτρη Νικολαϊδη που είναι συνεργάτης μου και στον Άρη».
Για τη συνύπαρξή του στους πάγκους με ανθρώπους που κάποτε είχε προπονητές: «Αγαπούσα αρκετά το παιχνίδι ως παίκτης, νόμιζα θα παίζω για πάντα. Δεν είχα καν το μυαλό στη προπονητική και ότι αργότερα ανθρώπους που είχα προπονητές θα γίνουν συνεργάτες μου».
Για τη χαλάρωση των μέτρων: «Όλοι αυτό περιμένουμε. Υπάρχουν φήμες και ενδείξεις ότι μετά τις 15 Μαίου ενδέχεται να ανοίξουν και τα σχολεία, πρέπει να το πάμε βήμα βήμα όμως. Και να συνεχίσουμε να πειθαρχούμε, να κρατάμε τη γραμμή μας, για να βγούμε από αυτή τη κατάσταση».
Για το αποχαιρετιστήριο μήνυμα στον Άρη και την επιστροφή: «Είναι άτομα στην ομάδα που γνωρίζω πολλά χρόνια και έχουμε καθημερινή τριβή, ίσως και περισσότερη από ότι με την οικογένειά μου οπότε η καλή σχέση με την ομάδα, και το γεγονός ότι είμαι Θεσσαλονικιός, πάντα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποια μέρα θα γυρίσω. Ίσως όχι τόσο γρήγορα αλλά το πίστευα ότι θα συμβεί κάποια στιγμή».
Για το πως δρομολογήθηκε η επιστροφή του στον Άρη ως πρώτος προπονητής: «Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Μάλιστα όταν έχασε η ομάδα το παιχνίδι στη Νέα Σμύρνη, επειδή έβλεπα και το ματς, ένιωθα την αγωνία για τους ανθρώπους της ομάδας που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα, γνωρίζοντας ότι τώρα θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Στη συνέχεια δέχτηκα κλήση από τον πρόεδρο Αρβανίτη, συναντηθήκαμε και έτσι ανέλαβα τον ρόλο του πρώτου προπονητή».
Για το πως διαχειρίστηκε την κατάσταση μόλις ανέλαβε: «Πρέπει να είσαι ρεαλιστής. Να καταλάβεις τι πάει καλά και τι λάθος. Σίγουρα δεν βάραινε όλη η ευθύνη τον κόουτς Μαρκόπουλο, είναι ένας καταξιωμένος προπονητής. Συνεπώς έπρεπε αρχικά να καταλάβω τι δεν πήγαινε καλά. Ένα πράγμα που με αποφόρτισε πολύ ήταν ότι είχα στην ομάδα συνεργάτες που γνώρισα και ήξερα ότι με εκτιμούσαν».
Μέσα στον πανικό και την πίεση μάλιστα είχα έναν άνθρωπο γνώστη και ήρεμο που μπορούσε να με συμβουλέψει και μίλησα μαζί του πριν αναλάβω. Αυτός είναι ο κόουτς Νικολαϊδης, ο μπασκετικός μου μέντορας. Ήταν μια μεγάλη ασφάλεια για εμένα. Αυτό που έχω μάθει να κάνω στη ζωή μου και την καριέρα μου είναι στις δυσκολίες να συνεργάζομαι, οπότε έτσι πορεύτηκα».
Τι κρατάει από τους προπονητές που συνεργάστηκε και διατέλεσε βοηθός τους: «Αρχικά δεν ξεχωρίζω κάποιον. Θα πω ότι είχα την τύχη και την ευλογία να αλλάζω παραστάσεις μέσα στην ομάδα και να εξελίσσομαι καθώς βρέθηκα δίπλα σε πολύ αξιόλογους κόουτς.
Από τον κόουτς Αγγέλου, ο οποίος με έφερε στον Άρη και ήταν αυτός που μου δίδαξε πως να οργανώνεις τα πάντα γύρω από την ομάδα. Το κόουτς Πρίφτη, ο οποίος ήταν πολύ πειθαρχημένος, μαχητικός και τον εκτιμούν όλοι. Τον κόουτς Μίνιτς, μεγάλος δάσκαλος, όπως και τον κόουτς Γιαννάκη, που εισπράττεις πάντα το πάθος του. Επίσης και τον κόουτς Καστρίτη που ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο αλλά διαχειρίστηκε πολύ καλά τη δύσκολη κατάσταση, πράγμα που δεν ήταν εύκολο».
Για την επόμενη χρονιά του Άρη και τη μεταγραφική περίοδο: «Διάθεσή μου να ψάξω Έλληνες παίκτες. Αν καταφέρουμε να το οργανώσουμε σωστά και με πλάνο θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε καλούς Έλληνες και να φτιάξουμε μια καλή ανταγωνιστική ομάδα που θα δεθεί και με τον κόσμο. Είναι σημαντικό ομάδα όπως ο Άρης με τόσο μεγάλη ιστορία να αντανακλά το σύνολο τις επιθυμίες του κόσμου. Θέλω να στελεχώσω την ομάδα με όσο περισσότερους ικανούς Έλληνες παίκτες και να δώσω αρκετές ευκαιρίες στα παιδιά που το αξίζουν».
Για την παραμονή Μποχωρίδη: «Είναι σημαντική η παραμονή του Λευτέρη, είναι αρχηγός, είναι ένα σπλάχνο της ομάδας. Παίκτης εθνικής ανδρών, οπότε ναι είναι πολύ σημαντική η παρουσία του και τη νέα χρονιά. Για να μείνει όμως πρέπει και η ομάδα να μπορέσει να του δώσει ένα όραμα, να τον πείσει ότι αξίζει να μείνει».
Για το ενδεχόμενο επιστροφής στον Άρη παλιών παικτών: «Υπάρχουν παιδιά που χαίρουν της εκτίμησης όλης της ομάδας και πάλεψαν κάθε στιγμή για το κλαμπ. Έχουμε στο μυαλό μας κάποια συγκεκριμένα ονόματα, δεν μπορώ να απορρίψω κάποιον ή να μιλήσω με σιγουριά. Πρώτο μέλημα να ψάξουμε ικανούς Έλληνες».
Για την επόμενη μέρα του Άρη: «Υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία στον σύλλογο. Υπάρχουν άτομα στην ομάδα που είναι άξια, αγαπούν τον σύλλογο και έχουν εμπειρία από διοίκηση ομάδων παρά το γεγονός πως δεν υπάρχουν πάρα πολλά χρήματα. Ο Άρης είναι ίσως η πιο μπασκετική ομάδα στη χώρα. Ακόμα και όταν δεν πάει καλά ο κόσμος είναι δίπλα στην ομάδα. Με ένα τηλεφώνημα το Παλέ μπορεί να γεμίσει σε μισή ώρα. Είναι σημαντική αυτή η ανταπόκριση για το μέλλον του τμήματος».
Για το πότε ο Άρης θα μπορέσει να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός: «Όλα είναι θέμα διαχείρισης και προγραμματισμού. Δεν μπορώ φυσικά να απαντήσω ξεκάθαρα, αλλά υπάρχουν άτομα στον Αρη που έχουν τη διάθεση να οργανώσουν το τμήμα, για να ακολουθήσουν καλύτερες μέρες».
Για το ντοκιμαντέρ του Τζόρνταν: «Είναι ένα μάθημα που πρέπει να περάσει όλη η οικογένεια. Φυσικά και το έχω δει και είμαι μεγάλος φαν του Τζόρνταν».
Για την επόμενη μέρα της Basket league: «Οτιδήποτε πούμε για τον προγραμματισμό δεν θα έχει βάση. Πρέπει να τελειώσει πρώτα όλη αυτή η ιστορία με τον κορωνοϊό και μετά να δούμε αργότερα τα δεδομένα με ενεργητικότητα και αισιοδοξία. Οι ενδείξεις δείχνουν ότι δεν θα έχουμε συνέχεια».