O coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την νίκη του Ολυμπιακού επί της Μακάμπι, μεταξύ άλλων για τον χαρακτήρα που έβγαλε ο Χάρισον, τον εξαιρετικό Μάρτιν και τον ιδιαίτερα σημαντικό Βεζένκοφ.
Βραδιά χαράς για τον coach Μπαρτζώκα και τους παίκτες του κυρίως γιατί o Ολυμπιακός έδειξε προσωπικότητα σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε να στραβώνει, όπως αυτό με τη Ζαλγκίρις. Το πιο σημαντικό; Ο κόουτς "πάρκαρε" όλους τους παικταράδες του στον «πάγο» και έδωσε τα... εύσημα στον rookie Χάρισον για την αγωνιστική του παρουσία στη διαβολοβδομάδα, χαρίζοντας του τη τελευταία κατοχή ίσως και ως επιβράβευση.
Αν αστοχούσε, δεν θα γινόταν και τίποτα. Όταν όμως έχεις Σλούκα, Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου και εσύ επιλέγεις να δώσεις τη τελευταία επίθεση σε ένα νεοφερμένο Αμερικανό, τότε δείχνεις αξιοκρατία. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ΟΛΟΙ το αποδέχτηκαν, γιατί ο Χάρισον το άξιζε. Θα μπορούσε να «μουρμουρίσει» ο Σπανούλης ή ο Σλούκας; Θα μπορούσαν. Και όμως απέδειξαν ότι πρώτα αποδέχονται την ομάδα και όταν ρίχνεις το «εγώ» σου, τότε σίγουρα κάτι καλό θα συμβεί, όπως απόψε.
Αναφορικά με το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός υπερτερούσε αθλητικά, αλλά υστερούσε σε μέγεθος, κάπως έτσι ξεκίνησε με μια αρκετά ψηλή πεντάδα για να ματσάρει αυτή την αδυναμία. Οι «ερυθρόλευκοι» ενώ ξεκίνησαν αρκετά δυνατά στην άμυνα, στη συνέχεια τους διέκρινε μια νωχελικότητα και αυτό οδήγησε τη Μακάμπι σε σουτ που έψαχνε με αποτέλεσμα να βρει σταδιακά τον ρυθμό που της ταίριαζε.
Η δεύτερη πεντάδα έκανε εξαιρετική δουλειά στα μετόπισθεν με τους Μάρτιν, Χάρισον και Τζένκινς να είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες που έβγαλαν τους Ισραηλινούς από το πλάνο τους. Παράλληλα με έναν Σπανούλη να οργανώνει τους πάντες με σοβαρές και μεστές επιλογές.
Πρέπει όμως να σταθούμε λίγο παραπάνω στο Χασάν Μάρτιν.
https://www.facebook.com/SVPanas/posts/527947197681866
Τον παίκτη τον έμαθα πρώτη φορά στη Γερμανία όντας τότε ο κορυφαίος μπλοκέρ της λίγκας. Είχα σταθεί σε αυτό και πίστευα ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστεί στο κορυφαίο επίπεδο, καθώς είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δειλά, δειλά από το BCL, πήγε στο Eurocup και πλέον είναι πρωταγωνιστής στον Ολυμπιακό και την Euroleague. Ο Μάρτιν είναι ξεχωριστός ακριβώς επειδή δεν κάνει τα πολύ συγκεκριμένα πράγματα που κάνουν οι ψηλοί του είδους του. Είναι απίστευτα αποτελεσματικός στην επίθεση, ενώ ταυτόχρονο έχει φοβερές επιδόσεις τόσο στα ριμπάουντ, όσο και στην άμυνα.
Και φυσικά ειδική μνεία πρέπει να δοθεί στον Αλέξανδρο Βεζένκοφ, ο οποίος είναι ένας χαρισματικός επιθετικά παίκτης με τρομερή αντίληψη για τη θέση που παίζει. Αλλά είναι εξίσου σημαντική η άνοδος του στο επιθετικό ριμπάουντ, που δεν φάνηκε μόνο στο σημερινό παιχνίδι. Ειδικά το σημείο που μετά από δικό του μεγάλο τρίποντο για το 78-77, στην επόμενη κατοχή παίρνει το επιθετικό, κερδίζει το φάουλ και βάζει τις βολές, είναι ιδιαίτερα κομβικό. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι εκείνο το ριμπάουντ είναι όλο το παιχνίδι, όσο μικρό και αν ακούγεται...
