Το εγκώμιο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς πλέκει ο Πάμπλο Λάσο, με τον Ισπανό προπονητή να αποκαλύπτει μια ιστορία από τα χρόνια που ο ίδιος ήταν ακόμα παίκτης και αγωνιζόταν υπό τις οδηγίες του Σέρβου προπονητή.
Συγκεκριμένα, ο Λάσο θυμήθηκε την συνύπαρξη του με τον Ομπράντοβιτς στην Ρεάλ Μαδρίτης, την περίοδο 1995-97, αποκαλύπτοντας πως ο ίδιος θεωρούσε τον Ζοτς… τρελό και ηλίθιο (!), μέχρι ένα περιστατικό, στον τελικό του κυπέλλου Σαπόρτα το 1997 (78-64 την Βερόνα) να του αλλάξει την άποψη.
Αναλυτικά:
"Παίζαμε στον τελικό κόντρα στην Βερόνα, που είχε τον Ιοτζουλίνο στην θέση του πόιντ γκαρντ. Δύο εβδομάδες πριν, όταν κάναμε προπονήσεις, ο Ομπράντοβιτς έλεγε: "Μπαίνεις, εσύ, εσύ, εσύ, εσύ, Πάμπλο (σ.σ Λάσο) έξω". Ξαφνικά, κατά την διάρκεια της προπόνησης που έλεγε να μπω μέσα. Αυτό το έκανε σε εμένα και τον Αντούνεθ.
Άρχισε να ξεκινάει σε θέση πόιντ γκαρντ τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα ή τον Ισμαέλ Σάντος. Εγώ ήμουν πάντα στον πάγκο στο ξεκίνημα της προπόνησης. Μάλλον σκεφτόμουν υπερβολικά και αναρωτιόμουν 'γιατί μου το κάνει αυτό;'. Αλλά τον Ζέλικο δεν τον ένοιαζε η συμπεριφορά μου".
"Ήρθε ο τελικός. Στο πρώτο μέρος παίζαμε μέτρια και δεν είχα παίξει λεπτό. Πίστευα ότι μπορώ να παίξω. Τότε πήγα στην τουαλέτα και ο ο Ζέλικο με ακολούθησε, ρωτώντας με "Παμπλίτο, τι έγινε;". Του είπα ότι δεν είχα τίποτα και πρέπει να παίξουμε καλύτερα στο δεύτερο μέρος. Και τότε με ρώτησε: 'Είσαι έτοιμος να παίξεις"; Απάντησα "σίγουρα, είναι ο τελικός". Και τότε μου είπε να βγω στο παρκέ.
Ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Μετά από 5-6 λεπτά αρχίζει να με κοιτάζει και μου λέει "Παμπλίτο, μπαίνεις. Πάμε να νικήσουμε το παιχνίδι. Έπαιξα καλά. Κοντά στα 10 λεπτά (σ.σ τελικά έπαιξε 16) και κερδίζαμε με 15 πόντους με 2-3 λεπτά να μένουν για το τέλος. Ξαφνικά με κάνει αλλαγή. Έπαιζα καλά, είχαμε προβάδισμα, ήταν σε καλή στιγμή να ελέγξω το παιχνίδι και με έκανε αλλαγή.
Όταν πήγα στον πάγκο, μου είπε "Παμπλίτο έπαιξες πολύ καλά, νικήσαμε. Κάτσε και ξεκουράσου, έκανες αρκετά". Μετά το παιχνίδι μου μίλησε για περίπου ένα λεπτό. Μου είπε: 'Κοίτα Παμπλίτο. Είναι απλό εντάξει; Δεν μπορούσες να σταματήσεις τον Ιοτζουλίνο, οπότε τον σκότωσα με τον Αντούντεθ και τον Σάντος, που έκαναν σπουδαία δουλειά. Όταν μπήκες εσύ, ο Ιοτζουλίνο δεν είχε πόδια και μπορούσες να κάνεις ό,τι θέλεις". Πάντα έχω αυτό το ματς στο μυαλό μου και το πώς νικήσαμε".
"Μιλάμε για έναν σπουδαίο προπονητή, ένα τεράστιο μυαλό, με ξεκάθαρο πλάνο. Εκείνη την στιγμή, ως παίκτης, σκεφτόμουν ότι είναι τρελός, με σκοτώνει, είναι ηλίθιος. Περισσότερα από 20 χρόνια αργότερα σκέφτομαι ότι ήταν σπουδαίο αυτό που έκανε. Είναι ιδιοφυΐα και πολύ έξυπνος. Όταν παίζουμε πλέον ο ένας με τον άλλο και βλέπω πώς διαχειρίζεται τα παιχνίδια, πάντα σκέφτομαι ότι κάνει σαφές στους παίκτες του το πλάνο του".
