Ρεάλ Μαδρίτης: Η πολυνίκης βασίλισσα επιστρέφει μετά από τρία χρόνια σε Final 4

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι αδιαμφισβήτητα μια ομάδα συνώνυμο των επιτυχιών και των τίτλων, αφού έχει μεταξύ άλλων δέκα κατακτήσεις, τις περισσότερες στην EuroLeague από κάθε άλλη ομάδα. Οι μερένγχες επιστρέφουν μετά από τρία χρόνια σε Final 4 της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής στο μπάσκετ και...γυρίζουν εκεί που κατέκτησαν τον τελευταίο τους τίτλο, το 2018 στο Βελιγράδι. Το superbasket.gr σας κάνει μια περιήγηση στους ευρωπαικούς τίτλους της βασίλισσας, αλλά και το πώς προκρίθηκε στο φετινό Final 4.

Με αναμμένες τις μηχανές ξεκίνησε η Ρεάλ φέτος στην EuroLeague και αν εξαιρέσουμε μια περίοδο που έκανε "κοιλιά" και ήττες στο τέλος της κανονικής περιόδου, η βασίλισσα από την πρώτη στιγμή απέδειξε ότι θα είναι από τους διεκδικητές του ευρωπαϊκού τίτλου. Οι Μαδριλένοι τερμάτισαν τέταρτοι στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 18-10 και αντιμετώπισαν την Μακάμπι Τελ Αβίβ στα playoffs, την οποία απέκλεισαν από την συνέχεια της διοργάνωσης, κάνοντας το 3-0 στην σειρά των προημιτελικών.

Τα κύρια όπλα της Ισπανικής ομάδας πέρα από την "βαριά" φανέλα της, είναι η αποτελεσματικότητα και η επιδραστικότητα του Ταβάρες και του Χάνγκα στο παιχνίδι, αλλά και τα "γαλλικά" κλειδιά της, ο Κοζέρ, ο Πουαριέ, ο Γιαμπουσελέ και ο Ερτέλ, οι οποίοι βρίσκουν χρήσιμες λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Στο ρόστερ υπάρχουν Ισπανοί παίκτες που έχουν τεράστια εμπειρία από διεθνείς αγώνες και έχουν πάρει πολλές διακρίσεις, όπως ο Ρούντι Φερνάντεθ, ο Σέρχιο Γιουλ, αλλά διψούν συνεχώς για θετικά αποτελέσματα. 

La Décima

Οι μερένγχες έχουν πολυάριθμους διεθνείς τίτλους και μεταξύ άλλων 10 τρόπαια EuroLeague, τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα στην ιστορία του θεσμού. 

Η πρώτη κατάκτηση έγινε την σεζόν 1963-1964, με την Ισπανική ομάδα υπό τις οδηγίες του προπονητή Χοακίν Ερνάντεζ, να έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα εμπόδια των Μπ. Σέλτικς,  Αλεμάνια Άαχεν, Λέγκια Βαρσοβίας και Σίμενταλ Μιλάνου, με σκοπό να προκριθεί στον τελικό, εκεί που αντιμετώπισε σε διπλούς αγώνες την Τσεχική Σπαρτάκ Μπρνο. Aν και στο κατάμεστο (11.400 φίλαθλοι) γήπεδο της Σπαρτάκ στο Μπρνο, η βασίλισσα γνώρισε την ήττα με 110-99 για τον πρώτο αγώνα, ο Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ (31π. (1ος)-28π. (2ος)), ο Κλίφορντ Λούικ (18π. (1ος)-25π. (2ος)) και ο Μπομπ Μπούργκες (22π. (1ος)-13π. (2ος)) κατά κύριο λόγο, οδήγησαν την Ρεάλ στην νίκη με 84-64 στην Μαδρίτη και στην κατάκτηση του πρώτου τίτλου της στην EuroLeague. Ιδιαίτερα  ο Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ ήταν καθοριστικός για τους Μαδριλένους εκείνη την περίοδο και την οδήγησε σε πολλούς εγχώριους τίτλους, ενω σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε εκείνη την εποχή, κύριο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του ήταν η ταχύτητα και η εξαιρετική ικανότητα να μπαίνει στο καλάθι στις αντεπιθέσεις και ήταν παίκτης που βρισκόταν πάντα εκεί στις κρίσιμες στιγμές. Το 1991 συμπεριλήφθηκε στους 50 καλύτερους παίκτες της FIBA, το 2007 εισήχθη στο FIBA Hall of Fame, ενώ το 1997 τιμήθηκε με το Τάγμα Αξίας της Παγκόσμιας ομοσπονδίας μπάσκετ.

Την επόμενη χρονιά (1964-1965), η Ρεάλ έκανε το back to back, αλλά αυτήν την φορά κόντρα στην σπουδαία ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Από την προηγούμενη διοργάνωση, η "ομάδα του στρατού" έλειπε λόγω προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο του 1964, αλλά επέστρεψε δριμύτερη και βρέθηκε στον τελικό έχοντας ως καλύτερους παίκτες του Τραβίν, Βολνόβ, Αλαχατσίαν και Αστάκοβ. Η Σοβιετική ομάδα στο πρώτο αγώνα στην Μόσχα με 15.000 θεατές στο Σπόρτιβνι Πάλας, νίκησε με 88-81, διατηρώντας στο δεύτερο ημίχρονο μια διαφορά που είχε αποκτήσει από τα πρώτα λεπτά του αγώνα (48-40 το πρώτο μισό). Η "30αρα¨του Λούικ δεν ήταν αρκετή στο πρώτο παιχνίδι, με τον Νεοϋορκέζο αλλά με Ισπανικό διαβατήριο πάουερ φόργουορντ/σέντερ να βάζει άλλους 18 πόντους στο δεύτερο παιχνίδι και τον Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ να σκοράρει 24 πόντους, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ στο 76-62, κάτι που έδωσε στην Ρεάλ τον δεύτερο τίτλο της.

Μέσα στα επόμενα χρόνια το format άλλαξε και οι μπλάνκος μετά από προκριματικά και ομίλους πήραν το εισιτήριο για το Final 4 της σεζόν του 1966-1967. Εκεί νίκησαν την Γιουγκοσλαβική ΑΣΚ Ολίμπιγια, που είναι η σημερινή Τσεντεβίτα Ολίμπια, στα ημιτελικά με 88-86 και έπαιξαν στον τελικό της Μαδρίτης με την Σιμένταλ Μιλάνο. Μεγάλο παιχνίδι για ακόμη μια φορά από τον Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ με 29 πόντους, ενώ οι Άικεν, Λούικ και ΜακΙντίρε προσθέσαν από 23, 17 και 14 πόντους αντίστοιχα, με την Ρεάλ να επικρατεί την Ιταλικής ομάδας με 91-83 και να κατακτά τον τρίτο της τίτλο στον θεσμό και δεύτερο από τα τέσσερα συνολικά υπό τις οδηγίες του Πέντρο Φερναντίζ.

Την σεζόν 1967-1968 στον θεσμό δεν υπήρχε το Final 4, με τους μερένχες να προκρίνονται στον τελικό της Λυών κόντρα στην Τσεχική Σπαρτάκ Μπρνο. Με νέους πρωταγωνιστές (Άικεν 26π., Μπραμπέντερ 22π.), αλλά και τον Λούικ να παραμένει σταθερός (24π.), κατάφεραν οι Μαδριλένοι να επικρατήσουν με 98-95 και να κατακτήσουν τον τέταρτο τίτλο τους. 

Ο πέμπτος τίτλος δεν ήρθε στον τελικό της Βαρκελώνης την σεζόν 1968-1969 (ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 103-99), αλλά έξι χρόνια αργότερα σε εκείνον της Ναντ κόντρα στην Ίνγκνις Βαρέζε (1973-1974). Αν και η Ιταλική ομάδα που είχε στην σύνθεση της, τον Μενεγκίν και τον Μορς προηγήθηκε στο τέλος του ημιχρόνου με 39-34, η Ρεάλ βρήκε τις λύσεις και με πρώτο σκόρερ τον Μπραμπέντερ (22π.) και άλλους τέσσερις παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, επικρτάτησε με 84-82. Ο πέμπτος τίτλος της στον θεσμό ήταν η τέταρτη και τελευταία χρονικά επιτυχία του προπονητή της, Πέντρο Φερναντίζ, αφού αν και πήγε την ομάδα και τον επόμενο χρόνο στον τελικό (1974-1975), η Βαρέζε πήρε την ρεβάνς (79-66).

Ακόμη ένας χαμένος τελικός από την Βαρέζε το 1975-1976 (81-74), με την βασίλισσα να επιστρέφει στις επιτυχίες με προπονητή τον Λόλο Σάινθ, την αγωνιστική περίοδο 1977-1978. Αντίπαλος ήταν ποια άλλη; Η Βαρέζε φυσικά, η οποία προηγήθηκε και με ένα πόντο στο τέλος του ημιχρόνου (41-40). Με "26αρα" του Σέζρμπιακ και άλλους τρεις παίκτες σε διψήφιο αριθμό πόντων, οι μπλάνκος ανέτρεψαν τις καταστάσεις στο δεύτερο ημίχρονο και νίκησαν στο γήπεδο του Ολυμπιακού σταδίου του Μονάχου, την Ιταλική ομάδα με 75-67.

Το έβδομο τρόπαιο ηρθε και πάλι υπό τις οδηγίες του κόουτς Λόλο Σάινθ, την σεζόν 1979-1980, με αντίπαλο την Μακάμπι Τελ Αβίβ στο γήπεδο Ντόιτσλαντχάλε του Δυτικού Βερολίνου. Οι Μαδριλένοι με κορυφαίους τους Ρουλάν (27π.) και Μέιστερ (21π.) νίκησαν την "ομάδα του λαού" με 89-85, με τον Εάρλ Γουίλιαμς για τους Ισραηλινούς να σκοράρει 31 πόντους. Ιδιαίτερα γίνεται αναφορά ότι λόγω της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, δεν ξεχώριζαν καλά τα χρώματα στις φανέλες των δύο ομάδων στον τελικών.

Μετά από 15 χρόνια (1994-1995) και έχοντας ένα χαμένο τελικό στην Αθήνα το 1984-1985 κόντρα στην Τσιμπόνα (87-78), η Ρεάλ Μαδρίτης επιστρέφει σε τελικό. Μεγάλο Ελληνικό ενδιαφέρον είχε το Final Four της Σαραγόσα, αφού είχαν προκριθεί εκεί τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Ολυμπιακός. Οι μερένγχες υπό τις οδηγίες του κόουτς Ζέλικο Ομπράντοβιτς, επικρατώντας της Λιμόζ με 62-49, προκρίθηκαν στον τελικό εκεί που αντιμετώπισαν τους ερυθρόλευκους και τους νίκησαν με 73-61. Από τους νικητές ο Σαμπόνις και ο Αρλάουσκας είχαν από 23 και 16 πόντους αντίστοιχα, ενώ από τους Πειραιώτες σκόραραν 15 πόντους οι Νάκιτς και Βολκόβ, ενώ δέκα πόντους είχε ο Σιγάλας. Ο Λιθουανός σούπερ σταρ ήταν καθοριστικός και πήρε τον τίτλο του MVP, αλλά και του πρώτου σκόρερ του Final Four, ενώ τέσσερις παίκτες των Μαδριλένων βρέθηκαν στην καλύτερη πεντάδα. Οι Πειραιώτες είχαν ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο και έκαναν πορεία πρωταθλητισμού, δημιουργώντας μια ομάδα με βάσεις και αρχές, για αυτό και κατάφεραν μετά από δύο σεζόν να κατακτήσουν τον πρώτο χρονικά τίτλο τους στην EuroLeague από τους συνολικά τρεις που έχουν.

Δύο δεκαετίες πέρασαν για να κατακτήσει η βασίλισσα ακόμη ένα τρόπαιο, αυτήν την φορά στο Final Four της Μαδρίτης, την σεζόν 2014-2015. Και πάλι αντίπαλος ο Ολυμπιακός, που είχε στον πάγκο του, τον κόουτς Γιάννη Σφαιρόπουλο, ενώ οι μπλάνκος τον κόουτς Πάμπλο Λάσο, με τους Πειραιώτες να βρίσκονται στον τρίτο τους τελικό μέσα σε τέσσερα χρόνια. Με τις επιθετικές λύσεις να δίνουν οι Νοτσιόνι, Γιουλ και Κάρολ, εκμεταλλευόμενη την αστοχία των ερυθρολεύκων στο τρίποντο και στις βολές, οι Ισπανοί νίκησαν με 78-59 και κατέκτησαν το ένατο τρόπαιο τους. 

Το δέκατο και τελευταίο χρονικά ήρθε για την Ρεάλ Μαδρίτης στο Βελιγράδι την σεζόν 2017-2018. Οι μερένγχες απέκλεισαν τον Παναθηναϊκό στα playoffs με 3-1 στην σειρά και την ΤΣΣΚΑ Μοσχας στα ημιτελικά με 92-83, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσουν την Φενέρμπαχτσε στον τελικό. Ο κόουτς Πάμπλο Λάσο οδήγησε την ομάδα του και πάλι στην κατάκτηση του τροπαίου της EuroLeague, επικρατώντας της τουρκικής ομάδας με 85-80. Αν και το σύνολο του κόουτς Ομπράντοβιτς πήρε προβάδισμα με δύο πόντους στο τέλος του ημιχρόνου (40-38), η Ρεάλ ανέβασε ταχύτητα με ένα επί μέρους σκορ 25-15 στην τρίτη περίοδο και κάπως έτσι δημιούργησε μια διαφορά, την οποία συντήρησε και για αυτό κατάφερε να νικήσει με 85-80. Πρώτοι σκόρερ στον τελικό για τους Μαδριλένους οι Κοζέρ και Ντόντσιτς με 17 και 15 πόντους αντίστοιχα, ενώ ο Τόμπκινς είχε με δέκα πόντους, πέντε ριμπάουντ και μία ασίστ. Ο 31χρονος Αμερικανός πάουερ φόργουορντ είχε υπογραμμίσει στο superbasket.gr για αυτόν τον αγώνα ότι: "Το 2018 ήταν σπέσιαλ. Η κατάκτηση της EuroLeague με αυτήν την ομάδα είναι μια από τις μεγαλύτερες αναμνήσεις μου στο μπάσκετ. Ήμουν αρκετά τυχερός που βρέθηκα στην σωστή θέση για να κάνω την δουλειά μου. Αυτό είναι βασικά που έγινε".  Ιδιαίτερα, την σεζόν 2017-2018, η Ρεάλ Μαδρίτης έγινε ο πρώτος σύλλογος που κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο την ίδια σεζόν.

Πηγή φωτογραφιών: https://web.archive.org/web/20170128171457/http://www.galeon.com/realmadridbasket/euroleague.htm