Skip to main content

Μπαρτζώκας: «Είχα στο μυαλό μου πως πρέπει ο Ολυμπιακός να πάει για μεγάλα πράγματα» (vid)

Για την επιστροφή του Ολυμπιακού σε Final Four μετά από μία πενταετία, τον επερχόμενο ημιτελικό με την Αναντολού Εφές και τις δηλώσεις του Εργκίν Αταμάν, αλλά και τις διαφορές με το 2013 και το B2B του Λονδίνου, μίλησε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, στην media day των "ερυθρόλευκων" ενόψει του μεγάλου μπασκετικού ραντεβού του Βελιγραδίου.

Αναλυτικά ο προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε:

Για την συμμετοχή της ομάδας του στο Final Four:

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που συμμετέχουμε. Νομίζω ότι μετά από μια πολύ δύσκολη και κοπιαστική σεζόν πρέπει να ευχαριστηθούμε τη συμμετοχή μας στο φάιναλ φορ της Euroleague. Aυτή πρέπει να είναι η νοοτροπία μας, το μότο μας ας πούμε. Πιεστήκαμε πολύ όλη τη χρονιά να φτάσουμε εδώ. Σε μια Euroleague φοβερά δύσκολη. Κάθε χρόνο θα γίνεται και πιο δύσκολη... ο ανταγωνισμός μεγαλώνει και είναι σημαντικό για εμάς που θα είμαστε παρόντες. Έχοντας κάποια δεδομένα, η ομάδα μας δεν είναι η πιο έμπειρη. Είναι η λιγότερο έμπειρη με μόλις τρεις παίκτες που έχουν συμμετάσχει σε φάιναλ φορ, ενώ οι άλλες τρεις ομάδες έχουν από δέκα ή εννέα παίκτες ή επτά τουλάχιστον που έχουν ξαναπαίξει στο φάιναλ φορ της διοργάνωσης. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν, οι τρεις Έλληνες παίκτες μας που έχουν πολλές συμμετοχές σε φάιναλ φορ, μιλάω για τους Σλούκα, Παπανικολάου και Πρίντεζη να βοηθήσουν και τους άλλους στο πώς να προσεγγίσουν ένα τόσο σημαντικό γεγονός, πως να μη χάσεις τη συγκέντρωσή σου και πως να είσαι έτοιμος για το καθαρά αγωνιστικό θέμα. Κάτι που δεν είναι εύκολο, όπως γνωρίζετε. Δεν είναι μόνο τα 40 λεπτά που παίζεις στον ημιτελικό, αλλά είσαι στην προσοχή των Media, ατζέντηδες που προσπαθούν να κάνουν καινούριες συνεργσίες με παίκτες, είσαι στο επίκεντρο για αυτό το τριήμερο. Θα προσπαθήσουμε εμείς να συγκεντρωθούμε στα 40 αυτά πρώτα λεπτά και να είμαστε έτοιμοι».

Για το αν περίμενε πως θα οδηγούσε και πάλι τους "ερυθρόλευκους" σε Final Four:

«Δεν το σκέφτεσαι ποτέ έτσι. Μετράς τα επαγγελματικά δεδομένα και η ζωή η ίδια τα φέρνει. Σε χρονιές που θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει δεν τα καταφέραμε και σε χρονιές που ήταν πολύ δύσκολο τα καταφέραμε. Είχα στο μυαλό μου πως πρέπει ο Ολυμπιακός να πάει για μεγάλα πράγματα. Ως ομάδα ο Ολυμπιακός κουβαλά αυτές τις φιλοδοξίες. Επειδή έχει απλωθεί το μπάσκετ παντού, η Euroleague είναι στο επίκεντρο, είχα μέσα στο μυαλό μου ότι θα ήταν ιδανικό σενάριο να φτάσουμε σε ένα φάιναλ φορ, φυσικά και το είχα σαν στόχο και είμαι χαρούμενος που το καταφέραμε».

Για τις διαφορές με το 2013:

«Δεν μπορώ να αμφισβητήσω ότι είναι διαφορετικά τα πράγματα, γιατί το 2013 ήταν τα πρώτα πλέι οφ που συμμετείχα. Τώρα ήταν τα πέμπτα αυτά. Οπότε έχουν μεσολαβήσει αρκετές σειρές κρίσιμων παιχνιδιών. Αυτό θα είναι το τρίτο  φάιναλ φορ για εμένα. Σαφώς είμαι πιο ώριμος και περισσότερο σοφός-μην το παρεξηγήσετε αυτό-για να ξεχωρίζω τι είναι πραγματικά σημαντικό και να απορρίπτω -στο μυαλό μου εννοώ- το τι δεν είναι τόσο σημαντικό. Μπορώ να φιλτράρω τα πράγματα λίγο καλύτερα. Και φυσικά είναι καλύτερο και το "authority" που έχω τώρα και στον κόσμο της ομάδας. Τότε είχα μόνο μια εμπειρία με το Μαρούσι στην Ευρωλίγκα και προερχόμουν από τον Πανιώνιο. Τώρα είναι διαφορετικό ποιος είμαι. Το μπάσκετ όμως είναι ένα ομαδικό άθλημα και αν πρέπει να μιλήσουμε για την ομάδα μας, ο Ολυμπιακός έχει τα τελευταία δέκα χρόνια αρκετά φάιναλ φορ, έχει κατακτήσεις, έχει τελικούς, έχει πολύ σημαντικές πορείες και το βλέπω σαν συνέχεια με αυτό το διοικητικό μοντέλο που έχει η ομάδα μας και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι τα τελευταία δέκα-δώδεκα χρόνια. Από τότε που σταμάτησαν να επενδύουν υπέρογκα ποσά και να πηγαίνουν σε πιο μετρημένη οικονομική πολιτική και με ένα συγκεκριμένο διοικητικό μοντέλο για το πως μπορείς να φτάσεις στην κορυφή. Αυτός ο τρόπος επηρέασε πολύ το ευρωπαϊκό μπάσκετ πιστεύω. Πολλές ομάδες σκέφτονται πια έτσι. Λένε αφού τα καταφέρνει ο Ολυμπιακός με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να το δούμε κι εμείς. Δεν μπορεί κάποιος να επενδύει κάθε χρόνο 20 ή 30 εκατ. ευρώ, σε ένα άθλημα που συνήθως δεν τα φέρνει και πίσω. Ό,τι καταφέραμε προέρχεται από ένα πολύ πετυχημένο διοικητικό μοντέλο τα τελευταία δέκα-δώδεκα χρόνια».

Για το πιο δύσκολο παιχνίδι μέχρι το Final Four:

«Το πιο δύσκολο παιχνίδι ήταν το πέμπτο με τη Μονακό, όσον αφορά στην πίεση. Όλοι νιώσαμε στρεσαρισμένοι και εγώ προσωπικά. Όχι μόνο γιατί η Μονακό είναι μια πολύ καλή ομάδα και μας έφτασε στα όριά μας, αλλά και γιατί υπήρχε μεγάλη προσμονή στον κόσμο και το εισπράτταμε αυτό. Είμαι δέκτης των αντιδράσεων και των συναισθημάτων του κόσμου γιατί είμαι Έλληνας και καταλαβαίνω τι μου λένε στον δρόμο. Επίσης διαβάζω και τα ΜΜΕ. Αυτό προσπαθώ να περάσω και στους παίκτες μας, ότι δηλαδή εμείς ολοκληρώσαμε την πίεση της χρονιάς και τώρα πρέπει να πάμε να το διασκεδάσουμε. Δεν είμαστε φαβορί απέναντι στους πρωταθλητές Ευρώπης, αλλά φυσικά ο κόσμος μας που θα έρθει να μας υποστηρίξει εκεί περιμένει να παλέψουμε μέσα στο γήπεδο για το καλύτερο δυνατό. Και αυτό θα το κάνουμε σίγουρα».

Για το αν η απόφαση του να επιστρέψει στον Ολυμπιακό παραμένει καθαρά επαγγελματική, όπως είχε πει το 2020:

«Η απόφαση τότε για να πω το «ναι» και να επιστρέψω στηρίχτηκε στο πως μέτρησα επαγγελματικά τα δεδομένα. Προφανώς και όταν επέστρεψα, αξίωσα κάποια πράγματα να γίνουν και προφανώς οι άνθρωποι συμφώνησαν με αυτά που ζήτησα. Τότε, λοιπόν ήταν μια επαγγελματική απόφαση. Με την τριβή, τους αγώνες, χαίρεσαι λίγο παραπάνω με το περιβάλλον της ομάδας. Κακά τα ψέματα έχω ξαναδουλέψει εδώ. Έχω κάποιους δεσμούς ισχυρούς. Έχω μια προϊστορία στα γήπεδα που έπαιζε ο Ολυμπιακός στα διάφορα αθλήματα, νιώθω λίγο πιο χαρούμενος. Καμιά φορά αφήνω και τον εαυτό μου, όπως μετά τον τελικό Κυπέλλου να γιορτάσω λίγο παραπάνω, αλλά το καταλαβαίνετε ότι είναι μεγάλη η πίεση, είναι λίγες οι στιγμές στον αθλητισμό που χαίρεσαι και αποφάσισα να αφήσω τον εαυτό μου να εκδηλωθεί γιατί δεν είναι και πολλές οι χαρές που έχεις κάνοντας αυτή τη δουλειά».

Για τις οικονομικές ανισότητες της Euroleague και το ενδεχόμενο να υπάρξει salary cap, όπως στο ΝΒΑ και στην Ευρώπη:

«Αυτό είναι ένα δεδομένο και δεν είμαι εγώ ένας θεσμικός παράγοντας ν' αποφασίσω αν θα υπάρχει salary cap. Θα ήταν ιδανικό γιατί πιστεύω ότι η Αμερική προπορεύεται σε τέτοιου είδους ιδέες. Να μην μπορεί να δαπανήσει ο ένας 45 εκατ. και ο άλλος 5 και να μπουν στο ίδιο επίπεδο ανταγωνισμού. Το λιγότερα ή περισσότερα χρήματα, πάντα είναι αρκετά συγκυριακό. Στην αγορά όταν βγεις, θα πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να πάρεις κάποιους παίκτες που εσύ υπολογίζεις. Τους χτυπά και κάποιος άλλος κι επειδή έχει περισσότερα χρήματα ακριβώς... τελικά δεν το καταφέρνεις. Αυτό που μπορείς, όμως να κάνεις είναι να μεγαλώνεις το brand name της ομάδας συνέχεια, τη φήμη της, την αξιοπιστία ως όνομα και να γίνεται ελκυστικός προορισμός. Η Ελλάδα και ο Πειραιάς είναι ελκυστικά. Το γήπεδό μας είναι δίπλα στη θάλασσα. Όσοι έρχονται εδώ από τη Euroleague λένε τι ωραίο μέρος, έχει ήλιο η Ελλάδα, μακάρι να ζούσαμε εκεί. Αν ταυτόχρονα ο Ολυμπιακός είναι ένας καλός προορισμός γιατί βελτιώνουν την καριέρα τους, γιατί κατακτούν πράγματα, τίτλους, νιώθουν αυτήν την αποδοχή γιατί είναι πολύ σημαντικό να παίζεις μπροστά σε τέτοιο κοινό, αυτομάτως ο Ολυμπιακός γίνεται ένας πολύ ελκυστικός προορισμός για παίκτες. Είμαι σίγουρος π.χ. ότι μετά τη φετινή χρονιά μας θα είναι πιο εύκολο να υπογράψουμε έναν ή δύο παίκτες που ο Ολυμπιακός θα θέλει του χρόνου. Δεν μπορώ να πω ακριβώς ποιο θα είναι το νούμερο. Προφανώς, το νούμερο που δαπανήθηκε με απόφαση των προέδρων φέτος ήταν ιδανικό γιατί πήραμε τέσσερις καλούς παίκτες, οι τρεις είχαν εμπειρία Euroleague, ήταν πολύ ανταγωνιστικοί και μας βοήθησαν πολύ στο να φτάσουμε εδώ που φτάσουμε. Παράλληλα, είχαμε και τη δυνατότητα ν' αποκτήσουμε τον Σλούκα πριν από δυο χρόνια, έναν παίκτη πρώτου επιπέδου. Αυτό ήταν κομβικό σημείο στην αγορά. Σιγά σιγά δημιούργησε ξανά έναν κορμό γύρω από τους Έλληνες παίκτες που έχουν εμπειρία και έφερε και τους ξένους που χρειαζόταν για να παίξει ελκυστικό μπάσκετ. Γιατί για έναν προπονητή είναι πάρα πολύ σημαντικό, να παίζει η ομάδα ελκυστικό μπάσκετ. Αυτό που θα αρέσει στον κόσμο και αυτό που θα αρέσει στον ίδιο τον προπονητή».

Για την Αναντολού Εφές και τις δηλώσεις Αταμάν:

«Ο Αταμάν καλά κάνει και λέει ό,τι θέλει. Εμείς έχουμε μία άλλη συλλογιστική και αυτή θα ακολουθήσουμε. Είναι αυτή που μας έφτασε μέχρι εδώ. Αν μπορούσα να πω και κάτι, το οποίο φάνηκε μέσα στη χρονιά είναι πως είναι δύσκολο να έχει το ίδιο κίνητρο μια ομάδα όπως η Εφές που βρίσκεται τρία χρόνια στην κορυφή, κατέκτησε το τρόπαιο και πάντα το κίνητρό της είναι λίγο αμφιλεγόμενο. Όχι της συγκεκριμένης ομάδας, αλλά οποιαδήποτε ομάδας βρεθεί σε αυτή τη θέση. Για να πάρεις Ευρωλίγκα είσαι στα κόκκινα, σημαίνει ότι πρέπει να κάνουν θυσίες πάρα πολλοί άνθρωποι. Εννοώ να κάνουν και θυσίες στα εγώ τους που είναι μεγάλα στον αθλητισμό. Για να δημιουργήσεις έναν χαρακτήρα ομαδικό πρέπει κάποιοι να θυσιάσουν τα μεγάλα εγώ τους. Έτσι, όταν το έχεις κατακτήσει αυτό πρέπει να πληρωθείς 30, 40, 50% περισσότερα χρήματα από την προηγούμενη φορά, αρχίζει το κίνητρο και είναι αμφίβολο. Διάβασα και δηλώσεις των ανθρώπων της Εφές ότι υπήρξε κάποιο πρόβλημα σε αυτό. Όταν, λοιπόν υπάρχει αυτό, εμείς ερχόμαστε διψασμένοι και με μεγάλο κίνητρο, ίσως εκεί να υπερέχουμε λίγο. Αν και όπως τόνισαν οι παίκτες της Εφές, τόνισαν ότι από τη στιγμή που έφτασαν εδώ, τώρα πάλι έχουν το ίδιο κίνητρο για να το ξανακαταφέρουν. Μένει να το δούμε στο γήπεδο».

Για το γεγονός πως για πολλούς παίκτες του Ολυμπιακού, αυτή θα είναι η πρώτη συμμετοχή τους σε Final Four:

«Έκανα μία κουβέντα με τους παίκτες της ομάδας μου και τους εξήγησα λίγο τη δική μου τελευταία εμπειρία ως προπονητής της Λοκομοτίβ. Όταν τελείωσε η προπόνηση στο φάιναλ φορ τότε, πρέπει να μπήκαν 200 δημοσιογράφοι μέσα και για εμάς που δουλεύαμε στη Ρωσία και εκεί στις συνεντεύξεις Τύπου είχε έναν δημοσιογράφο ή δύο ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Στο ξενοδοχείο επίσης στο φάιναλ φορ, υπάρχουν ατζέντηδες, γενικοί διευθυντές, δημοσιογράφοι. Αυτό που είπα και στους τρεις Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού είναι ότι θα πρέπει να απομονώσεις το τι γίνεται έξω από το δωμάτιό τους. Παραδείγματος χάρη... φέρνουν την οικογένειά τους... να μην ασχοληθούν με την οικογένειά τους. Να μην ασχοληθούν με τους δημοσιογράφους. Υπάρχει πάντα χρόνος να αφήσεις έξω αυτήν την έκρηξη ενδιαφέροντος και πρέπει να το αφήσεις λίγο και να ασχοληθείς με το αγωνιστικό μέρος. Όλοι οι προπονητές λέμε ότι το πρώτο φάιναλ φορ πηγαίνει χαμένο για παίκτες που δεν έχουν ξαναπαίξει γιατί δεν προσαρμόζονται. Έτσι έκανα μια προσπάθεια εγώ και οι πιο έμπειροι παίκτες μας θα βοηθήσουν σε αυτό».