Φασούλα στο Superbasket: «Νιώθω την Αβένιδα σαν δεύτερο σπίτι μου, τρομερό βήμα η φιλοξενία του Ευρωμπάσκετ από την Ελλάδα»

 Είναι μόλις 26 ετών και πολλοί πιστεύουν ότι είναι η κορυφαία Ελληνίδα παίκτρια αυτή τη στιγμή. Σίγουρα είναι η μόνη που παίζει στην Ευρωλίγκα γυναικών και παράλληλα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Εθνικής γυναικών. Η Μαριέλλα Φασούλα μίλησε στο Superbasket τόσο για την επερχόμενη σεζόν με την Αβένιδα σε Ευρωλίγκα και Ισπανία, όσο και για το Ευρωμπάσκετ 2025 το οποίο θα φιλοξενηθεί στη χώρα μας. 

Η Φασούλα έχει περάσει από μια μακρά διαδικασία ωρίμανσης και μέσα από τη δουλειά της κατάφερε να φτάσει στο ανώτατο ευρωπαϊκό μπασκετικό επίπεδο. Ξεκίνησε από την Ελλάδα και τον Πρωτέα Βούλας, κατόπιν πήγε σε 2 κολέγια στις ΗΠΑ κι έπειτα πήγε στην Ισπανία, ξεκινώντας από τη Λαγκούνα και συνεχίζοντας στην Αβένιδα όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Με την ομάδα της Σαλαμάνκα μάλιστα έφτασε στο κατώφλι της κατάκτησης της Ευρωλίγκας γυναικών, καθώς τη σεζόν 2021-22 πέρασε στο Final 4 της διοργάνωσης, παίρνοντας τελικά την 3η θέση.

Η σεζόν 2023-24 ξεκίνησε με νίκη 72-52 κόντρα στη Γκραν Κανάρια, ενώ την Τετάρτη 4/10 η Αβένιδα ξεκινά στα... δύσκολα καθώς πηγαίνει στην Τουρκία να αντιμετωπίσει την Τσουκουρόβα στο πλαίσιο της πρεμιέρας των ομίλων της Euroleague γυναικών.

Ως τελευταία σημείωση αξίζει να πούμε ότι επειδή «ουδείς προφήτης στον τόπο του» η Φασούλα είναι αξιέπαινη για το γεγονός ότι δεν επαναπαύθηκε επειδή είναι κόρη ενός εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών, αλλά δούλεψε και έφτασε στο κορυφαίο επίπεδο χωρίς να της χαριστεί τίποτα...

Δείτε την απολαυστική συζήτηση με την Ελληνίδα σέντερ:

-Μαριέλλα άλλη μια σεζόν ξεκίνησε με την Αβένιδα. Τι στόχους έχετε και πόσο έχετε αλλάξει σαν ομάδα από πέρσι;

«Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σε ένα τόσο ιστορικό κλαμπ. Είναι η 3η χρονιά φέτος οπότε το νιώθω σα δεύτερό μου σπίτι. Έχουμε πολλές καινούργιες υψηλού επιπέδου παίκτριες που η κάθε μια προσφέρει κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ σημαντικό για το σύνολο.
Τώρα που είμαστε στις αρχές ακόμα προσπαθούμε κάθε μέρα να βελτιωνόμαστε, να βρούμε τη χημεία μας και να πιάσουμε τους στόχους μας. Είμαστε "πεινασμένες" για τίτλους αλλά αυτό γίνεται βήμα βήμα με μικρούς στόχους όλη τη χρονιά.
Όταν παίζουμε με το χαρακτηριστικό τρόπο της Αβένιδα, δηλαδή άμυνα, να παλεύουμε για κάθε μπάλα, να παίζουμε η μία για την άλλη με ενέργεια και πάθος θα βγει το αποτέλεσμα που θέλουμε. Προσωπικά θέλω να προσφέρω το 100% μου σε αυτή την ομάδα και να κάνω αυτό που μου ζητάνε για να πιάσουμε τους στόχους μας».

-Θα μπορούσες να μας σταχυολογήσεις κάποια χαρακτηριστικά που καθιστούν εκ των κορυφαίων το ισπανικό πρωτάθλημα μπάσκετ γυναικών;

«Το ισπανικό πρωτάθλημα είναι από τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο για μένα στο μπάσκετ γυναικών. Παίζεται πολύ γρήγορο μπάσκετ, έχει κορυφαίες αθλήτριες και είναι πολύ αναγνωρίσιμο. Όλες οι ομάδες στο πρωτάθλημα είναι πολύ δυνατές και δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Το κομμάτι της προώθησης και της προβολής είναι πάρα πολύ επαγγελματικό και είναι κάτι που δυστυχώς λείπει από την Ελλάδα. Το προωθούν όπως κάνουν και με το μπάσκετ ανδρών. Τα γήπεδα γεμίζουν σε κάθε αγώνα!
Για παράδειγμα πέρσι στο Qeen’s Cup παίξαμε μπροστά σε 15000 κόσμου. Ακόμα και ένας αγώνας με την τελευταία ομάδα του βαθμολογικού πίνακα θα έχει γεμάτο γήπεδο.
Όλα αυτά γίνονται γιατί υπάρχει προώθηση!
Αγαπούν το μπάσκετ γυναικών στην Ισπανία κι έτσι φέρνουμε κι εμείς καλά αποτελέσματα και επιτυχίες.
Την πρώτη χρονιά που πήραμε το νταμπλ πήγαμε στην πλατεία της Σαλαμάνκα και είχε έρθει όλη η πόλη να μας υποδεχθεί. Η στήριξη στα καλά και τα άσχημα είναι πάντα εκεί. Είναι άλλο συναίσθημα αυτό. Δεν περιγράφεται η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο μπάσκετ γυναικών και σίγουρα δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο πουθενά αλλού.
Το ότι το ισπανικό πρωτάθλημα είναι από τα κορυφαία φαίνεται και από το γεγονός ότι η Εθνική Ισπανίας είναι στα μετάλλια κάθε χρόνο σε όλες τις ηλικίες.
Αυτό δε γίνεται έτσι απλά. Έχουν δείξει τρομερό ενδιαφέρον για το αναπτυξιακό κομμάτι που δημιουργεί ευκαιρίες για τα νέα παιδιά στο μέλλον να συμμετάσχουν σε αυτό το πρωτάθλημα».

-Μαριέλλα, θέλω να πάμε λίγο πιο πίσω στα κολεγιακά σου χρόνια. Τι έμαθες από αυτή την εμπειρία; Τόσο στη ζωή σου όσο και στο μπάσκετ. Πιστεύεις ότι μις Ελληνίδα αθλήτρια τη βοηθά μια τέτοια διαδικασία;

«Το κολέγιο για εμένα ήταν πολύ δύσκολο από την αρχή! Στην Αμερική πας και γίνεσαι αθλήτρια γιατί δουλεύουν πολύ στο αθλητικό κομμάτι. Μετά τους πρώτους 3 μήνες ήταν φανταστική εμπειρία. Απλά τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου.
Επίσης ήταν μια κατάσταση που με βοήθησε πολύ στο να «σκληρύνω» σαν μέταλλο καθώς το τονίζουν πολύ. Εκεί που νομίζεις ότι δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις, πάντα βρίσκεις άλλο λίγο. Αυτό το έχω κρατήσει σαν μάθημα ζωής επειδή πραγματικά κάθε φορά που το μυαλό μου το μόνο που έλεγε είναι ΄΄σταμάτα δεν έχεις άλλο΄΄ ΠΑΝΤΑ είχα άλλο λίγο να δώσω και πάντα ξεπερνούσα τα όρια.
Αυτά τα όρια που βάζουμε στον εαυτό μας έμαθα ότι είναι μόνο στο μυαλό. Μόλις ξεπεράσεις αυτό τον πόλεμο με το μυαλό σου και δεις τον εαυτό σου κάθε φορά να ξεπερνάει τα όρια ανεβαίνεις επίπεδο και δεν ξαναβάζεις όρια.
Ξέρω ότι δεν είναι για όλους αυτή η νοοτροπία, αλλά για εμένα ήταν κρίσιμη και τη χρειαζόμουν για να γίνω καλύτερος άνθρωπος, καλύτερη αθλήτρια και να μάθω πως όσο δύσκολο και να είναι κάτι, πάντα έχω αποδείξει στον εαυτό μου ότι έχω ακόμα να δώσω για να το ξεπεράσω. Όλα αυτά βέβαια με σκληρή δουλειά! Καθημερινή! Αφού τίποτα δε χαρίζεται».

-Ποιο μπασκετικό χαρακτηριστικό πιστεύεις ότι είναι εκείνο που σε έχει κατοχυρώσει τόσο στο ισπανικό πρωτάθλημα όσο και στο επίπεδο της Euroleague;

«Η πρώτη σεζόν στην Ευρωλίγκα ήταν ονειρική για εμένα. Έμπαινα και ακόμα μπαίνω σε κάθε ματς με 100% ενέργεια και με πολύ πάθος. Πραγματικά ήταν τρομερή εμπειρία να παίζω σε αυτό το επίπεδο ενάντια στις καλύτερες παίκτριες του κόσμου.
Κάθε παιχνίδι για μένα ήταν μάθημα για το τι χρειάζεται να δουλέψω και να κάνω καλύτερα, για να συνεχίσω να βρίσκομαι σε αυτό το επίπεδο. Σκληρή δουλεία συνέχεια γιατί αν δε δουλεύεις εσύ, δουλεύει κάποια άλλη περισσότερο, οπότε πρέπει να το θες παραπάνω. Είναι πολύ απαιτητικό πρωτάθλημα.
Πρέπει να έχεις πολύ καλή φυσική κατάσταση επειδή παίζεται πολύ γρήγορο μπάσκετ και επίσης το πιο βασικό είναι ότι η λεπτομέρεια είναι αυτό που μπορεί να χάσει ή να κερδίσει ένα ματς.
Με έχουν βοηθήσει πολύ οι συμπαίκτριές μου, με βρίσκουν σε σωστές στιγμές, συνεργαζόμαστε πολύ καλά κι εγώ συνεχίζω να κάνω αυτό που θα βοηθήσει την ομάδα να πάρουμε τη νίκη.
Αν αυτό είναι να πάρω 10 ριμπάουντ θα κάνω αυτό, αν είναι να ποστάρω θα κάνω αυτό. Όταν το σύνολο έχει τη σωστή χημεία σε βοηθάει να παίζεις σε υψηλό επίπεδο σε κάθε αγώνα. Μπαίνω στο γήπεδο και απλά παίζω σαν Μαριέλλα!
Το ίδιο συμβαίνει και στην ισπανική λίγκα. Το ένα παιχνίδι με προετοίμαζε για το άλλο επειδή κάθε βράδυ παίζουμε και ενάντια στις καλύτερες παίκτριες και αυτό μόνο καλό κάνει στο παιχνίδι μας».

-Μαριέλλα θα ήθελα να συζητήσουμε λίγο για τις Εθνικές ομάδες όλων των ηλικιών. Στις γυναίκες φτάσαμε ένα καλάθι μακριά από τους «8» στο Ευρωμπάσκετ. Μπορούμε να το θεωρούμε επιτυχία; Στις μικρές ηλικίες συνήθως είμαστε στη β’ κατηγορία. Τι πιστεύεις ότι φταίει και δεν έχουμε επιτυχίες στο επίπεδο των Εθνικών ομάδων;

«Πολλά! Νομίζω ότι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια είναι η έμφαση που δεν δίνεται στο αναπτυξιακό κομμάτι. Στην Ισπανία π.χ. ό,τι γίνεται είναι για να βοηθήσουν τις μικρότερες ηλικίες. Πρέπει να υπάρχει θέληση από τα ίδια τα παιδιά, ενδιαφέρον για τα παιδιά, αλλά και ένα πλάνο για να υπάρξει μέλλον στο αναπτυξιακό σκέλος στην Ελλάδα.
Θέλω να δω την Εθνική στην Α’ κατηγορία στις μικρότερες ηλικίες! Εκεί αξίζει να είναι η Ελλάδα. Έχω βρεθεί και εγώ στη Β’ κατηγορία στις μικρότερες εθνικές και το μόνο που σκεφτόμασταν κάθε λεπτό ήταν πως θα ανεβούμε και ανεβήκαμε! Αυτή η νοοτροπία πρέπει να υπάρξει και τώρα. Κανείς δεν πρέπει να είναι ευχαριστημένος με τη Β’ κατηγορία. Η μόνη επιλογή είναι η νίκη και ο στόχος να είναι στο μυαλό μας συνέχεια. Το κορίτσια προσπάθησαν, δεν ανεβήκαμε και πάλι όμως όπως είπε είναι μάθημα για τις επόμενες χρονιές. Την επόμενη χρονιά πρέπει να έχουν δουλέψει 100 φορές πιο σκληρά και να είναι έτοιμες να διαχειριστούν τα λάθη που δεν τους άφησαν να πάρουν την άνοδο και να παλέψουν για την Α’ κατηγορία. Να τα δώσουν όλα.
Κατά την άποψή μου για να ανέβει επίπεδο το μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα πρέπει να μεγαλώσει η δεξαμενή των αθλητριών που ασχολούνται με το μπάσκετ. Ο αριθμός είναι πολύ μικρός αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε τα παιδιά να παίξουν μπάσκετ και να τους εξηγήσουμε πόσα πολλά μπορεί να προσφέρει και πόσα πολλά μπορεί να κερδίσει ένα κοριτσάκι από το μπάσκετ».

«Από μια υποτροφία για το εξωτερικό μπορεί να φτάσεις να κάνεις ολόκληρη καριέρα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Πρέπει να υπάρχουν έντονες προωθητικές ενέργειες για το μπάσκετ γυναικών στα παιδιά. Εγώ έχω κερδίσει πολλά από το μπάσκετ. Πάρα πολλά και πραγματικά μπορών κάθομαι να μιλάω με τις ώρες να σου πω πόσα μου έχει προσφέρει αυτό το άθλημα – πρέπει να γίνονται αυτές οι κουβέντες με τα νέα κορίτσια-.
Όσον αφορά την Εθνική, νομίζω πως είμαστε μια καινούργια ομάδα με πολλά καινούργια κομμάτια, ακόμα και νέο τεχνικό επιτελείο και αυτό θέλει χρόνο. Υπάρχει θέληση, ενέργεια και γίνεται σκληρή δουλειά οπότε αν συνεχίσουμε έτσι θα υπάρξει και αποτέλεσμα. Αυτό δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη αλλά σίγουρα βήμα βήμα είναι ο στόχος να ανεβάσουμε την Ελλάδα εκεί που της αξίζει.
Το κλίμα μεταξύ μας είναι πολύ καλό και είναι πολύ σημαντικό αυτό, απλά πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε! Δε θεωρώ ότι υπάρχει αποτυχία στο μπάσκετ! Εννοείται ότι θέλαμε να νικήσουμε την Τσεχία και να πάμε στους «8».
Απλά δεν έγινε και αυτό είναι ένα μάθημα για εμάς. Πρέπει τα επόμενα δυο χρόνια να δουλέψουμε στα κομμάτια που χρειάζεται δουλειά και δεν μας έφεραν τα αποτελέσματα που θέλαμε. Νομίζω πως παλέψαμε μέχρι το τέλος και δώσαμε το 100%. Τώρα πρέπει να μάθουμε πως να δώσουμε το 101 και το 110% κτλ κτλ.
Επειδή σε αυτό το επίπεδο πρέπει να δίνεις 120%. Πιστεύω πολύ στην ομάδα μας, στο τεχνικό επιτελείο, αλλά και στους στόχους μας. Έπειτα νομίζω πως πρέπει να μας στηρίξει και ο κόσμος όπως πρέπει να αγαπάει και να στηρίζει τη χώρα σε κάθε άθλημα.
Θα το πω και πάλι, αλλά στην Ισπανία αγαπούν το μπάσκετ, γεμίζουν τα γήπεδα και υπάρχει προώθηση και σεβασμός. Θέλουμε τον κόσμο δίπλα μας να αγαπήσει το άθλημά μας».

-Η Ελλάδα θα φιλοξενήσει τόσο έναν όμιλο, όσο και την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ γυναικών 2025. Θές να μας κάνεις κάποια σχόλια για αυτό; Τι πρέπει να κάνει η χώρα μας για να ανταποκριθεί; Τόσο σε μπασκετικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο.

«Είναι τρομερό βήμα που παίρνουμε το Ευρωμπάσκετ στην Ελλάδα! Είναι από τις καλύτερες διοργανώσεις, με τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και τις καλύτερες παίκτριες.

Τα επόμενα 2 χρόνια λοιπόν πρέπει να δουλέψουμε πάρα πολύ για να είμαστε έτοιμες για το 2025. Είμαι σίγουρη πως το τεχνικό επιτελείο φτιάχνει ένα πλάνο που θα μας βοηθήσει να κάνουμε το παραπάνω βήμα. Είναι μια καινούργια προσπάθεια.

Είναι πολύ σημαντικό επίσης να γίνει αποτελεσματική διαφήμιση για αυτό το Ευρωμπάσκετ. Να γεμίσουν τα γήπεδα όπως έγινε στη Ρόδο που η ατμόσφαιρα ήταν μαγική. Αυτό πρέπει να γίνει για όλα τα παιχνίδια όλων των ομάδων και όχι μόνο για τα ματς της Ελλάδας. Ξαναλέω είναι η μεγαλύτερη γιορτή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ γυναικών.

Τεράστια ευκαιρία για πολλούς και κυρίως πολλά κορίτσια να έρθουν και να δουν από κοντά τα αστέρια λλά και την ποιότητα του ευρωπαϊκού μπάσκετ γυναικών.

Είμαι ενθουσιασμένη, χαίρομαι που θα παίξουμε στην Ελλάδα, αν και έχουμε πολλή δουλειά ακόμα»!

Στα παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγμές της Μαριέλλας Φασούλα τόσο με την Αβένιδα, όσο και με την Εθνική γυναικών: