Η Στέλλα Καλτσίδου εκτός τών γραμμών...
Το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών ξεκίνησε και ο Μιχάλης Κυριακάκης γράφει για το νέο ξεκίνημα της Στέλλας Καλτσίδου, ως πρώτη προπονήτρια του ΕΦΑΟΖ.
Αναλυτικά:
Όταν πριν λίγο καιρό παρουσιάσαμε από εδώ τις ομάδες του πρωταθλήματος της Α1 γυναικών σε μια προσπάθεια να δοθεί η εικόνα τους σε κάποιον πού επιθυμούσε να μάθει κάτι περισσότερο για αυτές, παντού η αναφορά περιοριζόταν μόνο στα ρόστερ και το πρόγραμμα της πρώτης αγωνιστικής, φτάσαμε λοιπόν στην μοναδική καινούργια ομάδα του πρωταθλήματος την πρωταθλήτρια Α2 Νότου ΕΦΑΟΖ και η αναφορά μας ξεκίνησε από την προπονήτρια που θα είναι στον πάγκο της...
Την Στέλλα Καλτσίδου !
Μια από τις μεγαλύτερες παίκτριες που ανέδειξε το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ και από τις κορυφαίες φόργουορντ της Ευρώπης.
Χθες είχα την χαρά να είμαι ένας από τούς δέκα περίπου...με μάσκες, αποστάσεις και όλα όσα έχει φέρει στην ζωή μας ο κορονοϊός, στις εξέδρες τού ιστορικού κλειστού του Ζωγράφου.
Παρακολούθησα λοιπόν την Στέλλα στον νέο της ρόλο σαν πρώτη προπονήτρια , στον εναρκτήριο αγώνα της καριέρας της στο πρωτάθλημα.
Μου επιβεβαίωσε ότι και εδώ θα είναι σπουδαία.
Με την γνωστή της ψυχραιμία, φλεγματικοτητα, αλλά και με ένταση όταν χρειάστηκε... την χάρηκα πραγματικά.
Διαβασμένη ,έχει περάσει στα κορίτσια ότι όλα θα ξεκινήσουν από την άμυνα και η ΕΦΑΟΖ ομολογουμένως έτρωγε σίδερα.
Η περυσινή ομάδα του Ζωγράφου, αφού έμειναν όλες τους, που έκανε σπουδαίο πρωτάθλημα έχει όπλο την ομοιογένεια, το οικογενειακό κλίμα και ένα ειλικρινά εντυπωσιακό πάθος που απορρέει από την μεγάλη αγάπη στην ομάδα τους.
Η Στέλλα με τις τεράστιες εικόνες που κουβαλάει από την παρουσία της στο υψηλότερο επίπεδο τού γυναικείου μπάσκετ στην Ευρώπη , μπήκε άμεσα στο πνεύμα τους.
Επέλεξε η ίδια να έχει δίπλα της την Ανθή Μπαλτά και την γυμνάστρια Κλαίρη Μαρτινοπούλου, τις οποίες γνώριζε από την κοινή τους παρουσία στον Ολυμπιακό. Θεωρώ ότι με την πάροδο τού χρόνου με την εμπειρία που θα αποκτά η ομάδα
θα παρουσιάζεται σαφώς πιο βελτιωμένη.
Βέβαια κάθε αρχή και δύσκολη...
Να σημειωθεί ότι η ΕΦΑΟΖ είναι η μόνη ομάδα στην Α1 που αγωνίζεται με δύο και όχι τρεις ξένες παίκτριες.
Πιστεύω ότι χθες φάνηκε ξεκάθαρα η έλλειψη αυτή στην ήττα στις λεπτομέρειες από τον ΟΑ Χανίων του Γιώργου Ρουμπελάκη .
Ένα ματς στο οποίο όποια ομάδα και να έφτανε στην νίκη ,θα ήταν δίκαιο.
Έπαιξε στα ίσα παρότι νεοφώτιστη στην κατηγορία. Πολύ πίεση στην μπάλα με την μικροσκοπική Κεσσέ να δυσκολεύει αφάνταστα το κατέβασμα της.
Δύο καλές Αμερικανίδες στις θέσεις 1 και 4 με τον ρόλο του πενταριού, εκεί που όλοι οι άλλοι έχουν ξένη, να επωμίζονται οι Ζουρνή με την Βαμβακά που σίγουρα δεν είναι πεντάρια .
Όταν δε και αυτές βγήκαν με πέντε φάουλ, η σέντερ των αντιπάλων Μπουθ έβαλε δύο καθοριστικά καλάθια που έγειραν την πλάστιγγα προς την μεριά των Κρητικών .
Ξεχωριστό φινάλε :
Τρία δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα, η ΕΦΑΟΖ είχε την κατοχή της μπάλας από την πλάγια γραμμή αριστερά.
Η Στέλλα πήρε τάιμ άουτ και σχεδίασε μια κομπίνα να περάσει από διαδοχικά σκριν η Στεφανίδου και να πάρει το τελευταίο σουτ στην απέναντι δεξιά πλευρά με κατευθείαν πάσα σε αυτήν.
Πράγματι η μπάλα έφτασε όμως το σουτ ήταν άστοχο.
Αισθάνθηκα την ανάγκη στο ξεκίνημα της νέας σεζόν να γίνει αυτή η αναφορά σε μια κορυφαία παίκτρια η οποία πριν λίγο καιρό κρέμασε τα παπούτσια της και πέρασε εκτός των γραμμών πλέον σαν προπονήτρια.
Να ευχηθούμε από την μεριά μας σε μια αθλήτρια κόσμημα όπως είναι η Στέλλα Καλτσίδου, να'ναι γερή και η προπονητική της καριέρα να είναι ανάλογη με την αθλητική της και ακόμα καλύτερη.