Για την επιστροφή του στον Έσπερο, το πλάνο του για την ομάδα της Καλλιθέας, αλλά και τον αδελφό του Βαγγέλη, μίλησε στο ΕΟΚ WEB Radio ο Αντώνης Μάντζαρης.
Αναλυτικά ο Μάντζαρης μίλησε:
Για την επιστροφή του στον Έσπερο Καλλιθέας: «Πέρυσι μετά τις γιορτές που αποφάσισα να κάνω λίγο πιο πίσω στο μπασκετικό κομμάτι και άφησα το Ψυχικό για να παίξω λίγο χαμηλότερα, είχα σκεφτεί ότι λόγω φόρτου εργασίας προτιμούσα να ασχοληθώ ξανά με την προπονητική, που δε με κουράζει τόσο σωματικά και άφησα το παικτικό. Ξεκίνησα τη σεζόν με τον Πορφύρα, κάναμε μια καλή σεζόν πέρασα πολύ όμορφα. Μετά είχα συζητήσεις με διάφορους συλλόγους, αλλά έτυχε να με πάρει τηλέφωνο ένας παλιός φίλος, ο Γιάννης Μοσχόπουλος, που ανέλαβε πρόεδρος στον Έσπερο. Μιλήσαμε, μου είπε για το πλάνο της ομάδας, είχαμε ταύτιση απόψεων. Ήταν εύκολο, γιατί ήταν μια ομάδα που μου έδωσε το βήμα να κάνω το όνομά μου στις εθνικές κατηγορίες. Πέρασα 5 πολύ όμορφα χρόνια εκεί, οπότε ο Έσπερος είχε τον πρώτο λόγο για εμένα».
Για το πλάνο τού Εσπέρου: «Όταν πηγαίνω σε μια ομάδα θέλω να έχω μακρινούς ορίζοντες, δε θέλω να κοιτάω βραχυπρόθεσμα. Όταν είχα ξαναπάει στο Έσπερο, είχα μια ομάδα με πιτσιρίκια, όπου τα παιδιά μέσα σε μια τριετία-τετραετία μεγάλωσαν και φτάσαμε να είμαστε στην τετράδα στην τότε Β’ Εθνική. Ήμουν πολύ ικανοποιημένος. Πάω σε μια ομάδα που κατά βάση θα αλλάξει πάρα πολύ, θα στηριχθούμε πιο πολύ σε νέα παιδιά που θα τους δώσουμε το βήμα να παίξουν. Προπονητικά ασχολούμαι λίγο πιο πολύ με το να παίζουμε πολύ γρήγορα, οπότε με εξυπηρετεί το κομμάτι των νέων παιδιών, συν ότι θα έχουμε τον Γιάννη Γκαγκαλούδη μαζί με 2-3 έμπειρα παιδιά. Η ομάδα θα φτιάξει ένα “κορμό” για να στηριχτεί τα επόμενα χρόνια».
Για την απόφασή του να ασχοληθεί με την προπονητική: «Εν μέρει δικαιώθηκα, γιατί έχω κερδίσει ποιοτικό χρόνο με τον μικρό μου, που ήταν το πρώτο μου μέλημα. Δεύτερον, επειδή είμαι δημιουργικός άνθρωπος και μεγάλωνα αθλητικά, καθώς έμενα πιο πίσω, θεωρούσα ότι έπρεπε να ασχοληθώ περισσότερο προπονητικά και να είμαι ξανά “φρέσκος”. Ήταν κάτι που με “γέμισε” αυτό. Αυτό που ήθελα να κάνω σιγά-σιγά μού βγαίνει και θα συνεχίσει να μου αρέσει ακόμη περισσότερο».
Για το αν είναι εύκολο να είναι και παίκτης και προπονητής: «Τα έκανα και τα δύο επειδή στην ουσία είχα ξεκινήσει να είμαι προπονητής σε τοπικό. Επειδή ανεβαίναμε κατηγορίες συνεχόμενες, είχα φτιάξει πρόγραμμα τοπικού, οπότε με βόλεψε. Αργότερα που είδα ότι δε μπορεί να συνδυαστεί αυτό, τότε σταμάτησα να είμαι παίκτης. Δεν είναι εύκολο. Επειδή έχω και την ομάδα της Άμιλλας, είπα ότι παικτικά δε θα το “κόψω” εντελώς, γιατί είναι η καψούρα μου, οπότε για 2-3 χρόνια ακόμη θεωρώ ότι θα παίξω στο τοπικό εκεί, να βοηθήσω τα παιδιά. Στο ανδρικό της Άμιλλας έχω 8 παιδιά που ήταν παίκτες μου στο εφηβικό, κάτι που για εμένα είναι πολύ όμορφο. Στόχος μου είναι να παίξω στη National League 2 με την Άμιλλα, θα κάνουμε μια καλή ομάδα φέτος μήπως καταφέρουμε ν’ ανεβούμε».
Για το τι σημαίνει ο Έσπερος Καλλιθέας για τον ίδιο: «Γενικά έχω καλές σχέσεις με οποίους συνεργάζομαι. Δεν είμαι άνθρωπος που αλλάζει, είμαι σταθερός χαρακτήρας, προσπαθώ να μένω σε ομάδες που κάθομαι καιρό, να “χτίζω” συνθήκες και ανθρώπινες σχέσεις. Στο τέλος του καλοκαιριού αυτό μένει, έχεις περάσει διάφορα και αυτό που θα σου μείνει είναι οι προσωπικές σχέσεις. Στην τελική, όλοι για μια καλή κουβέντα ζούμε».
Για το αν θέλει να έχει παίκτη του τον αδερφό του, Βαγγέλη: «Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να τον έχω συμπαίκτη, αλλά να τον έχω παίκτη προλαβαίνω. Καταρχάς, του έχω πει ότι την Άμιλλα θα την φτάσω National League 2 και μετά να έρθει να αναλάβει να την πάει δύο κατηγορίες πιο πάνω. Θα το πάω σιγά-σιγά. Μόλις έρθει πίσω στην Ελλάδα σε μερικά χρόνια, θα του πω να έρθει στον Έσπερο και μετά θα τον πάω και λίγο στην Άμιλλα, να μας βοηθήσει κι εμάς».
