Η Πηνελόπη Παυλοπούλου στο SuperBasket: «Θέλαμε πολύ να βρεθεί η Ελλάδα στις μεγάλες διοργανώσεις»
Η 25χρονη πόιντ γκαρντ της Εθνικής Ελλάδας και της Σέπσι, Πηνελόπη Παυλοπούλου μίλησε αποκλειστικά στο superbasket.gr για την σεζόν με την Ρουμανική ομάδα και την κατάκτηση του Κυπέλλου, τις εμπειρίες που κρατάει από τις σεζόν με τον Ολυμπιακό, για την Εθνική Ελλάδας και την πρόκριση στο EuroBasket Women 2021 αλλά... και για το μπασκετικό της πρότυπο, Σου Μπερντ.
Η Πηνελόπη Παυλοπούλου συνεχίζει φέτος το μπασκετικό της ταξίδι στην Ρουμανία και την πολυνίκη Σέπσι. Η 25χρονη Ελληνίδα πόιντ γκαρντ κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο Ρουμανίας με την "Alb-Verzile", που επικράτησε της Κλουζ-Ναπόκε με 83-55 στον τελικό, ενώ είναι αήττητη σε 16 αγώνες στο πρωτάθλημα Ρουμανίας. Όσον αφορά τις ευρωπαικές διοργανώσεις, η Σέπσι προκρίθηκε ως πρώτη από τον όμιλο του EuroCup Women με ρεκόρ 2-1, ενώ στην φάση των 16, θα αντιμετωπίσει την Ισπανική Γκέρνικα (16/3).
Η Παυλοπούλου είχε καθοριστικό ρόλο για την Εθνική Ελλάδας Γυναικών και στα τελευταία "παράθυρα", από τα οποία η επίσημη αγαπημένη πήρε την πρόκριση για το EuroBasket Women 2021, που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Ισπανίας-Γαλλίας από τις 17-27 Ιουνίου. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη της διεθνή διοργάνωση, αφού έπαιξε στους τέσσερις αγώνες της Εθνικής Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, οπού το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατετάχθη στην 11η θέση.
Όλα όσα δήλωσε η Πηνελόπη Παυλοπούλου στο superbasket.gr και στον Άρη Κατσίδη:
Πρώτη χρονιά εκτός Ελλάδας σε διασυλλογικό επίπεδο. Πέρα από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ρουμανίας, τι κρατάς από την χρονιά με την Σέπσι;
Είναι πολλά τα μαθήματα που έχεις την ευκαιρία να πάρεις από μια τέτοια εμπειρία. Δεν είναι όλα εύκολα, από την στιγμή που φεύγεις από την χώρα σου, φεύγεις από την οικογένεια σου, από τους φίλους σου, από τις συνήθειες σου και πλέον είσαι επαγγελματίας. Είχα ξαναφύγει στο παρελθόν για το πανεπιστήμιο, αλλά δεν είναι το ίδιο γιατί εκεί είχα τις σπουδές μου, είχα υποστήριξη από την ομάδα, στο πλαίσιο ότι αν τύχει κάτι ακαδημαϊκά και δεν μπορώ να το καλύψω, θα με βοηθήσουν εκείνοι να το οργανώσουν καλύτερα. Εδώ είμαι επαγγελματίας και πρέπει κάθε φορά να αποδίδω, χωρίς να έχω σε εισαγωγικά δικαιολογίες. Αυτό είναι το βασικό μάθημα που παίρνω, ότι η ψυχολογία και η πειθαρχία του να ελέγξεις το μυαλό σου, παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο και όπως είπα αυτό είναι κάτι που ελπίζω να το έχω μάθει από φέτος και το κρατάω για την συνέχεια.
Πως αξιολογείς την φετινή χρονιά μέχρι τώρα και θα ήθελα να μας μιλήσεις και για λίγα πράγματα για το EuroCup, για το ματς που παίζετε με την Γκέρνικα στις 16/3.
Η χρονιά όπως ξέρουμε όλοι ήταν περίεργη λόγω κορονοιού. Στο Ρουμάνικο πρωτάθλημα είχε αγώνες από Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Δεκέμβριο ξεκινήσαμε. Είχαμε μόνο τον προκριματικό της EuroLeague Women, οπότε για να προλάβουμε την σεζόν, η Ομοσπονδία διοργανώνει τουρνουά κάθε Σαββατοκύριακο από 2 μέχρι 3 αγώνες. Είναι λίγο απαιτητικό σαν πρόγραμμα, γιατί παίζουμε αγώνα την μία μέρα μετά την άλλη και μπορεί να τύχει όπως το περασμένο Σαββατοκύριακό που παίζαμε τρεις αγώνες και νιώσαμε όλες μας την σωματική κούραση. Από την άλλη όμως, η ομάδα έχει πάει μέχρι στιγμής πάρα πολύ καλά, είμαστε αήττητες και έχουμε ανταπεξέλθει σε όλα τα ματς σε ότι χρειάστηκε. Όσον αφορά το EuroCup, αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση, γιατί όπως και να το κάνουμε, στο Ρουμάνικο πρωτάθλημα είμαστε οι καλύτερες ποιοτικά και σαν παίκτριες ατομικά και ομαδικά. Είμαστε μια πολύ ταλαντούχα ομάδα και το ρόστερ μας είναι ανώτερο των υπολοίπων. Οπότε, σχετικά με το EuroCup και την Γκέρνικα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ συγκεντρωμένες, κάθε μια στον ρόλο της, για να κάνουμε αυτά που μπορούμε και να ακολουθούμε πιστά το πλάνο των προπονητών, ούτως ώστε να μπορέσουμε να κερδίσουμε και να περάσουμε στην επόμενη φάση. Η Γκέρνικα μέχρι στιγμής, από αυτά που έχουμε δει είναι μια πολύ δυνατή ομάδα, έχει παίκτριες σε όλες τις θέσεις και ατού παντού, οπότε θα είναι μια μεγάλη πρόκληση για εμάς.
Βέβαια δεν είναι η πρώτη χρονιά στην Ευρώπη, έχεις παίξει και με τον Ολυμπιακό στην EuroLeague Women.
Για το καλάθι με την Βίσλα Κρακοβίας: Και εγώ είναι κάτι που θυμάμαι και εννοείται θα θυμάμαι στα χρόνια που θα έρθουν, γιατί όπως και να το κάνουμε ήταν η πρώτη μου χρονιά σαν επαγγελματίας και έζησα αμέσως το όνειρο μου.
Τι κρατάς από τα χρόνια σου από τον Ολυμπιακό;
Το βασικό που κρατάω είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, που δημιούργησα εκεί πέρα, γιατί στον αθλητισμό πέρα από τις νίκες, τις ήττες, τα μετάλλια, τα κύπελλα, τις απογοητεύσεις κτλ, αυτά που μένει είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, φιλίες, σεβασμός με κάποια συγκεκριμένα άτομα, στήριξη κτλ. Οπότε αυτό είναι το βασικό, τώρα αγωνιστικά, δόξα τω Θεό, είχα πολύ καλές και συμπαίκτριες με εμπειρία και όρεξη για προπόνηση, για να μάθω καινούργια πράγματα και με βοήθησαν οι προπονητές μου, οπότε έμαθα πάρα πολλά, ειδικά στο ξεκίνημα μου. Μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες από τον προπονητή να μπω στο γήπεδο και να δοκιμάσω κάποια πράγματα, οπότε είμαι ευγνώμων για αυτά τα δύο χρόνια στον Ολυμπιακό. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα να παίζω σε αυτήν την ομάδα και να κερδίσω τίτλους.
Πρόκριση στο EuroBasket Women 2021, αλλά πριν από αυτό, έχεις συμμετάσχει και σε μια ακόμη διεθνή διοργάνωση εκπροσωπώντας την γαλανόλευκη, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Τι κρατάς από εκείνο το διάστημα;
Αυτή η εμπειρία όπως και με την EuroLeague Women, είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Δηλαδή, αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο μου στις ΗΠΑ, είχα το καλοκαίρι πρώτη κλήση για Εθνική Ελλάδας Γυναικών. Από εκεί που δεν ήξερα καν, αν θα ήμουν στην δωδεκάδα, βρέθηκα να παίρνω σημαντικά λεπτά και σημαντικό χρόνο συμμετοχής, να έχω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο και να είμαι σε θέση να βοηθήσω την ομάδα με αυτά που κάνω. Εκεί η αλήθεια είναι με τις παλαιότερες παίκτριες, οι οποίες πολλές από αυτές έχουν σταματήσει, νομίζω έμαθα και έζησα το τι θα πει Εθνική Ελλάδας και Εθνική ομάδα. Χαίρομαι που ήμουν μέλος αυτής της ομάδας, χαίρομαι που είχα αυτήν την εμπειρία, γιατί τώρα με μια νεοσύστατη ομάδα που έχουμε, την τωρινή Εθνική Ελλάδας Γυναικών, νομίζω πώς εντάξει εγώ δεν είχα τόσα πολλά χρόνια στην Εθνική μαζί με τις υπόλοιπες κοπέλες, αλλά έστω και από αυτό το λίγο που πέρασα μαζί τους, μπορώ κάπως να μεταφέρω το μήνυμα, την έννοια της Εθνικής Ελλάδας στις υπόλοιπες. Ήταν ξεχωριστή τιμή και είναι ύψιστη τιμή να παίζεις για την Εθνική Ελλάδας, οπότε δεν μπορώ καν να περιγράψω με λόγια το πόσο πολύ ενθουσιάστηκα, το πόσο πολύ "γέμισα" σαν παίκτρια και σαν άνθρωπος μέσω από αυτό που κάνω.
Πάμε λίγο τώρα στο τελευταίο παράθυρο των προκριματικών, στο οποίο η Εθνικής Ελλάδας πήρε την πρόκριση για το Ευρωπαϊκό Γυναικών. Πριν τους δύο τελευταίους αγώνες, υπήρχαν πολλές δηλώσεις ότι μπορούμε να πάρουμε τα δύο παιχνίδια και είδαμε να υπάρχει μια μεγάλη αισιοδοξία, κάτι που εν τέλει βγήκε σε καλό. Θέλω να μου πεις τι ήταν αυτό που σου έδωσε κίνητρο σε έσενα και στην ομάδα γενικότερα
Ήταν πολλά τα κίνητρα, προσωπικά και ομαδικά, θέλαμε πάρα πολύ να βρεθεί η Εθνική Ελλάδας εκεί που τις αξίζει, στις μεγάλες διοργανώσεις και να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια. Αυτό από μόνο του, αποτελούσε το μεγαλύτερο κίνητρο και επειδή γνωρίζαμε ότι μπορούμε να φέρουμε τέτοιο αποτέλεσμα. Είχαμε την δυνατότητα, το ταλέντο, την θέληση και το κυνηγήσαμε. Φυσικά, η κάθε μια παίκτρια, έχει και κάποια άλλα κίνητρα για τον εαυτό της. Η όλη κατάσταση στην Ελλάδα μας πείσμωσε σίγουρα, γιατί πολλές από τις αθλήτριες ήταν λες και έδιναν καθημερινά μάχη για να κρατηθούν σε φόρμα και να προπονηθούν όπως πρέπει, τελικά τα κατάφεραν και είμαι πολύ περήφανη για αυτές, γιατί οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές για να επιστρέψουν σε μια τέτοια διοργάνωση, αλλά από την στιγμή που μπορούσαμε και είχαμε την δυνατότητα να πάρουμε την πρόκριση, θα την παίρναμε και θα την κυνηγούσαμε μέχρι τέλους, όπως εν τέλει έγινε μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα.
Το παιχνίδι με την Βουλγαρία, το οποίο νικήσατε και πιάσατε και την διαφορά του +18, έδωσε την επική πρόκριση στο EuroBasket Women 2021. Από αυτό το ματς, τι είναι αυτό που θα κρατήσεις για τα επόμενα χρόνια;
Δεν θέλω να το γρουσουζεψω (γέλια), αλλά όταν έρθει η στιγμή που πρέπει, είναι λες και γίνεται ένα κλικ και όλα λειτουργούν. Αυτό είναι το σπουδαίο σε αυτήν την ομάδα, παίζουμε η μια για την άλλην. Αντιλαμβανόμαστε τους ρόλους μας και συνειδητοποιούμε τι θετικά στοιχεία έχουμε, τι δυνατά σημεία έχουμε και τα χρησιμοποιούμε προς όφελος της ομάδας. Δεν υπάρχουν ανταγωνισμοί, καμία δεν είναι πάνω από την ομάδα και νομίζω φάνηκε σε αυτό το παιχνίδι εκεί που δηλαδή "έκαιγε" η μπάλα, κάναμε η κάθε μια αυτά που έπρεπε, με αυτοθυσία κάποιες, καταφέραμε αυτό που καταφέραμε, αυτό το έπος όπως το χαρακτήρισες.
Θα ήθελα να μου πεις τι να περιμένουμε από εσάς το καλοκαίρι, ποιοι είναι οι πρώιμοι στόχοι;
Θα δούμε την κλήρωση και από εκεί και έπειτα, θα ξεκινήσουν και οι προετοιμασίες, αρχικά σκέψεις για το πώς θα είναι, τι θα συναντήσουμε κτλ και μετά αργότερα, τον Μάιο, η προετοιμασία και στο γήπεδο. Προφανώς, δεν είμαι σε θέση και ούτε μπορούμε να κάνουμε κάποια πρόβλεψη, όλες μας εννοείται θέλουμε να πάει η ομάδα καλά και αυτό θα επιδιώξουμε, άρα το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ξέρω από τις συμπαίκτριες μου, τον ενθουσιασμό που υπάρχει για αυτό. Όλες μα όλες, ανυπομονούμε να βρεθούμε ξανά μαζί και να βγούμε σε ένα γήπεδο, στα αποδυτήρια, στο λεωφορείο και να προετοιμαστούμε για ένα κοινό στόχο. Όρεξη υπάρχει, διάθεση υπάρχει, τώρα περιμένουμε να έρθει η στιγμή να βγούμε στο γήπεδο πάλι όλες μαζί.
Για το τέλος, θα μιλήσουμε λίγο για WNBA. Είσαι σταθερή στις απόψεις σου και εχεις τονίσει πολλές φορές ότι μπασκετικό πρότυπο σου είναι η Σου Μπέρντ. Θα ήθελα να μας πεις τους λόγους που σε εμπνέει και επειδή έχεις μια φωτογραφία μαζί της, θυμάσαι μήπως τι της είπες ή τι σου είπε;
Μου έρχεται στην σκέψη μου τώρα η συγκεκριμένη φωτογραφία και θυμάμαι πόσο πολύ έτρεμα από το τρέμουλο. Είχα πάει με κάποιες συμπαίκτριες μου στο All Star Game στο Σιάτλ, που ήταν κοντά στο πανεπιστήμιο μου, ένα καλοκαίρι. Εκεί καθίσαμε στο παρκέ και ήμουν ξετρελαμένη να την γνωρίσω και να βγάλω φωτογραφία μαζί της. Εννοείται θυμάμαι τι στιγμή εκείνη, που πέρασε από μπροστά μου, για να την σταματησω και να της ζητήσω φωτογραφία. Όταν πέρασε, σχεδόν από το τρέμουλο, δεν μπορούσα να κουνηθώ, αλλά με έσπρωξαν από πίσω οι συμπαίκτριες μου και μου λένε πήγαινε, πήγαινε. Τέλος πάντων, πήγα της ζήτησα να βγάλω φωτογραφία και δεν ξέρω αν μπορούσε να με νιώσει εκείνη την στιγμή, σίγουρα δεν θυμάται τίποτα, αλλά έτρεμα δίπλα της και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτήν την φωτογραφία, γιατί έμεινε και θυμίζει πολλά πράγματα. Την έχω ειδωλό μου, όλα αυτά τα χρόνια γιατί μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που παίζει και είναι απλά φανταστική παίκτρια. Επίσης, με τα χρόνια, όσο εγώ συνειδητοποιούσα και έβλεπα την δράση της στα κοινωνικά, έξω από το μπάσκετ, εκεί ξεκίνησα να την θαυμάζω, όχι μόνο γιατί ήταν πάρα πολύ καλή μπασκετμπολίστρια, αφού έχει κατακτήσει τόσους τίτλους, Παγκόσμιους, Ολυμπιακούς, δεν της λείπει τίποτα από την συλλογή της, αλλά επειδή ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει φωνή και μιλάει και υποστηρίζει τις γυναίκες και με αφορμή κιόλας την Δευτέρα (8/3) που είναι η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, θα την χαρακτήριζα ως ambassador των γυναικών. Πολεμάει για τα δικαιώματα της γυναίκας στα αθλήματα και είναι ενάντια του ρατσισμού. Είναι αρκετά ενεργή και θέλω να της μοιάσω σε πολλά πράγματα.