Ο Ισπανός βετεράνος σέντερ, Φερράν Μαρτίνεθ μίλησε αποκλειστικά στο superbasket.gr τόσο για τις αναμνήσεις του από τα χρόνια που αγωνίζονταν στην Ελλάδα με τις φανέλες του Παναθηναικού και του Περιστερίου και για τα επιτεύγματα του με την Μπαρτσελόνα την Μπανταλόνα και την Εθνική Ισπανίας, όσο και για τις ασχολίες του με τα χρηματοοικονομικά και τις startups.
Ο Φερράν Μαρτίνεθ ξεκίνησε το 1985 την καριέρα του στην Μπαρτσελόνα, οπού μεταξύ άλλων κατέκτησε με τους μπλαουγκράνα πολυάριθμα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο Κόρατς (1987), ένα Κυπελλούχων (1986) αλλά και δύο κύπελλα Ισπανίας (1987,1988), αλλά είχε και συμμετοχή στο Final 4 το 1989 στην Σαραγόσα με την Καταλανική ομάδα.
Τα επόμενα χρόνα πήρε μεταγραφή για την Μπανταλόνα, οπού κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, αλλά και ένα Πρωταθλητριών (1994) κόντρα στον Ολυμπιακό, ενώ το 1992 η Καταλανική ομάδα ηττήθηκε στον τελικό από την Παρτιζάν. Το 1994 επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα για να κατακτήσει ακόμη δύο πρωταθλήματα, ενώ με τους μπλαουγκράνα βρέθηκε στον τελικό του Παρισιού το 1996, οπού εκεί ηττήθηκαν από τον Παναθηναικό. Το 1996 και για τις επόμενες δύο σεζόν αποτέλεσε παίκτης των "πρασίνων", ενώ είχε στην πρώτη σεζόν 9 πόντους και 6 ριμπάουντ ανά αγώνα. Την επόμενη χρονιά, ο Φερράν Μαρτίνεθ ήταν στο ρόστερ του Παναθηναικού, που κατέκτησε το πρώτο χρονικά Ελληνικό πρωτάθλημα μετά από 14 χρόνια. Θα ακολουθήσει μία πολύ γεμάτη χρονιά στο Περιστέρι με 13,9 πόντους και 9,1 ριμπάουντ, πριν να γυρίσει και παλι στην Ισπανία και την Μπανταλόνα (1999-2001). Αν και επέστρεψε στην ομάδα των δυτικών προαστίων παρέμεινε για μόλις τρία παιχνίδια με την κατάσταση να μην είναι ίδια με την πρώτη χρονιά, ενώ ολοκλήρωσε την σεζόν στην Ιταλική Φαμπριάνι (2002), οπού μετέπειτα αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Ο 54χρονος Ισπανός σέντερ διακρίνονταν για το σύγχρονο τρόπο για την εποχή που έπαιζε μπάσκετ, αφού παρά το γεγονός ότι ήταν 2.12 μ., είχε την ικανότητα να σουτάρει ακόμη και τρίποντα, παίζοντας σε μία εποχή που αυτό ήταν σχετικά σπάνιο.
Ο Φερράν Μαρτίνεθ σε 156 αγώνες με την Εθνική Ισπανίας συμμετείχε μεταξύ άλλων σε διοργανώσεις όπως το EuroBasket 1987, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, το EuroBasket 1989, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, το EuroBasket 1993, το Παγκόσμιο Κύπελλο 1994, το EuroBasket του 1995 και το EuroBasket του 1997.
Μετά την καριέρα του στο μπάσκετ, ο Φερράν Μαρτίνεθ ασχολήθηκε με τον τομέα των χρηματοοικονομικών και έγινε σύμβουλος, ιδιαίτερα για τους αθλητές, ενώ ασχολείται επίσης και με τον τομέα των κρυπτονομισμάτων και της ανάπτυξης των startups, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων την σπουδαιότητα της τεχνολογίας του blockchain.
Όλα όσα δήλωσε ο Φερράν Μαρτίνεθ στο superbasket.gr και στον Άρη Κατσίδη:
Πρώτα θα ήθελα να μας μιλήσετε για τα πρώτα χρόνια στην Μπαρτσελόνα, οπού κατακτήσατε πρωταθλήματα και κύπελλα, τα Κύπελλα Σαπόρτα και Κόρατς και συμμετείχατε στο Final 4 της EuroLeague σττην Σαραγόσα το 1989, εκεί οπού νικήσατε στα ημιτελικά τον Άρη, αλλά ηττηθήκατε στον τελικό από την Γιουγκοπλάστικα.
Ήταν το πρώτο μου Final 4. Έχω αγωνιστεί τέσσερις φορές στους τελικούς του Final 4 της EuroLeague, αλλά θυμάμαι πολύ καλά το 1989 ότι παίξαμε κόντρα στον Άρη στα ημιτελικά. Το θυμάμαι πολύ καλά, γιατί εκείνο το παιχνίδι ήταν δύσκολο, αλλά το κερδίσαμε καθαρά στο τέλος. Το σκορ έδειχνε ότι νικήσαμε καθαρά (104-83). Ήμουν πολύ νέος και έπαιξα πολύ καλά σε εκείνο τον ημιτελικό. Και μετά στον τελικό κόντρα στην Γιουγκοπλάστικα (72-67), νομίζω ότι σε εκείνη την περίοδο είχαμε καλύτερη ομάδα, επειδή ήταν πολύ νεανική ομάδα. Είναι αλήθεια ότι τα επόμενα χρόνια η Γιουγκοπλάστικα ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Δεν παίξαμε πάρα πολύ καλά σε εκείνο το Final 4 και ηττηθήκαμε από μια από τις καλύτερες ομάδες των τελευταίων είκοσι, τριάντα χρόνων στην Ευρώπη. Στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα το ντεμπούτο μου το έκανα σε ηλικία μόλις 16 χρονών και ξεκίνησα να παίζω πολύ νέος στην ομάδα. Από το ξεκίνημα με τον προπονητή Αντόνι Σέρρα και μετά πολλά χρόνια με τον προπονητή Άιτο Ρενέσες. Είναι αλήθεια ότι τον πρώτο χρόνο χάσαμε το πρωτάθλημα από την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά μετά κατακτήσαμε πέντε πρωταθλήματα Ισπανίας στην σειρά με την Μπαρτσελόνα. Επίσης, σηκώσαμε δύο κύπελλα Ισπανίας, ένα κύπελλο Κόρατς στην Λιμόζ και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων στην Καζέρτα κόντρα στην Σκαβολίνι. Κατέκτησα πολλούς τίτλους με την Μπαρτσελόνα και μετά πήγα στην Μπανταλόνα το 1990. Μια καλή ομάδα που κερδίσαμε στις εγχώριες διοργανώσεις δύο σεζόν στην σειρά. Και μετά την EuroLeague το 1994. Αλλά πριν από αυτό, είχαμε ηττηθεί στον τελικό του 1992 κόντρα στην Παρτιζάν στην Κωνσταντινούπολη, όταν ο Τζόρτζεβιτς σκόραρε ένα τρίποντο στο τελευταίο δευτερόλεπτο (71-70). Είναι σημαντικό ότι σε όλα τα Final 4 που βρέθηκα, έπαιξα στους τελικούς, γιατί πάντα νικούσαμε τα ημιτελικά. Mε τις ομάδες που αγωνίστηκα ηττήθηκα σε δύο τελικούς, στο Παρίσι το 1996 με το μπλοκ του Βράνκοβιτς στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και το 1992 με το τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στο τελευταίο δευτερόλεπτο.
Πως ήταν τα χρόνια στην Μπανταλόνα; Θα ήθελα να μας μιλήσετε για την ομάδα, με την οποία κατακτήσατε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας. Κατακτήσατε την EuroLeague το 1994 νικώντας τον Ολυμπιακό. Θα ήθελα να μας πείτε τις αναμνήσεις σας από εκείνο τον αγώνα;
Ήταν μια πολύ δύσκολη σεζόν. Ο Ομπράντοβιτς εκεί την εποχή ήταν πολύ δύσκολος προπονητής, αλλά κάναμε και σκληρή προπόνηση. Ήταν μια δύσκολη σεζόν, αλλά πήγαμε στο Final 4. Αρχικά στα προημιτελικά, αποκλείσαμε την Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε μια πολύ καλή ομάδα με τον Σαμπόνις. Παίξαμε καλά στο Final 4. Στα ημιτελικά ο αγώνας κόντρα στην Μπαρτσελόνα, την παλιά μου ομάδα, ήταν πολύ καλός, αν σκεφτούμε ότι χάναμε εννέα πόντους στο τέλος του ημιχρόνου. Αλλά, στο δεύτερο μισό ανεβήκαμε (νίκησαν με 79-65). Ο αγώνας του τελικού ήταν δύσκολος κόντρα στον Ολυμπιακό, επειδή είχαν μια πολύ καλή ομάδα με τον Ρόι Τάρπλει, τον Φασούλα, τον Τάρλατς, τον Τόμιτς που ήταν πόιντ γκαρντ, τον Σιγάλα. Οπότε, το φαβορί ήταν ο Ολυμπιακός, αλλά θυμάμαι ότι είχαμε παίξει πολύ καλή άμυνα. Ήταν πολύ μικρό το σκορ (59-57), αλλά για εμένα είναι μια από τις καλύτερες στιγμές της αθλητικής μου ζωής, γιατί ήμουν ο πρώτος σκόρερ και πρώτος στα ριμπάουντ του παιχνιδιού. Ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έκανα με 17 πόντους και δέκα ριμπάουντ και ο Φασούλας στον οποίο έπαιζα άμυνα, είχε σκοράρει μόνο δύο πόντους νομίζω. Ήταν εκπληκτικό που κατακτήσαμε την EuroLeague με την Μπανταλόνα. Θυμάμαι στο τελευταίο λεπτό, ο Κόρι Τόμπσον έβαλε ένα τρίποντο και μετά ο Πάσπαλιε έχασε δύο ελεύθερες βολές στα τελευταία τέσσερα δευτερόλεπτα και για αυτό νικήσαμε το παιχνίδι.
https://www.youtube.com/watch?v=H3Ulh9RtPr8
Την επόμενη χρονιά μετά τον τελικό στο Παρίσι που η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό πήγατε στους "πράσινους" και ήσασταν ο πρώτος Ισπανός που έπαιξε στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από εκείνη την περίοδο?
Ηττηθήκαμε στον τελικό της EuroLeague του 1996 με την Μπαρτσελόνα και την επόμενη χρονιά πήγα στον Παναθηναϊκό με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς προπονητή. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για εμένα, οπού ήμουν ο πρώτος Ισπανός παίκτης που πήγα στον Παναθηναϊκό. Υπήρχαν τότε οι κανόνες του Μπόσμαν. Εκείνη η ομάδα ήταν σπέσιαλ, γιατί πολλοί ξένοι .Παίξαμε πολύ ωραίο μπάσκετ κατά την διάρκεια της σεζόν, αλλά δεν πήγαμε στο Final 4 και για αυτό το λόγο νομίζω "έκοψαν τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Αλλά για εμένα είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές ιστορικά στην Ευρώπη. Μαζί με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ήταν οι δύο αγαπημένοι μου προπονητές. Αγωνιζόμασταν με μια διεθνή ομάδα, με παίκτες όπως ο Αμαέτσι, ο Αλβέρτης, ο Οικονόμου, ο Ντίγκινς, ο Κόχ που ήταν Γερμανός. Αλλά, οι προσωπικές μου εμπειρίες στην Ελλάδα ήταν φανταστικές. Εξαιρετικές οικογενειακές στιγμές οπού έμενα στην Κηφισιά. Πολύ καλοί άνθρωποι και πολύ καλοί φίλαθλοι. Και λάτρεψα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα.
Την δεύτερη χρονιά κατακτήσατε και το πρωτάθλημα. Τι κρατάτε περισσότερο από εκείνη την περίοδο;
Με τον προπονητή Λευτέρη Σούμποτιτς, με τον Ντίνο Ράτζα, με τον Μπάιρον Σκοτ είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, αλλά εκείνη την σεζόν είχα κάποιους μυϊκούς τραυματισμούς και δεν είχα αγωνιστεί πολύ. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενους που βοήθησα την ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα, το οποίο ήταν το πρώτο μετά από 14 χρόνια. Και θυμάμαι ότι είχαν "τρελαθεί" οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, αφού το κατέκτησαν μετά από πολλά χρόνια, επικρατώντας του Ολυμπιακού. Ήταν μια πολύ καλή χρονιά, αλλά προσωπικά δεν έπαιξα πάρα πολύ όπως την προηγούμενη σεζόν, αλλά ήμουν πολύ χαρούμενος στον Παναθηναϊκό.
Για τις δύο χρονιές στο Περιστέρι. Τι θυμάστε πιο χαρακτηριστικά και τι ξεχωρίζετε;
Στο Περιστέρι είχαμε επίσης μια εξαιρετική σεζόν. Εκείνη την χρονιά είχε ένα πολύ καλό μπάτζετ και έκανε μια ομάδα με πολύ καλούς παίκτες. Παλέψαμε για να μπούμε στα Playoffs και τα καταφέραμε, αλλά εκεί ηττηθήκαμε κόντρα στον Παναθηναϊκό. Βέβαια, θυμάμαι ότι παίξαμε πολύ καλό μπάσκετ και προσωπικά έπαιξα πολύ καλή εκείνη την χρονιά, γιατί είχα πάνω από 14 πόντους και εννέα ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Ήμουν πολύ χαρούμενος, γιατί έπαιζα πολλά λεπτά και αγωνιζόμουν κόντρα σε καλές ομάδες. Ήταν μια ωραία εμπειρία, ενώ το Περιστέρι προκρίθηκε για την EuroLeague της επόμενης χρονιάς. Με τον κόουτς είχαμε μια καλή συνεργασία, ήταν και ο τρίτος μου χρόνος στην Ελλάδα. Όταν τελείωσε το συμβόλαιο μου, επέστρεψα στην Μπανταλόνα για άλλα δύο χρόνια και μετά επέστρεψα στο Περιστέρι, αλλά τα πράγματα είχαν αλλάξει πολύ. Δεν ήταν η ίδια κατάσταση, αλλά ο πρώτος χρόνος ήταν εξαιρετικός.
Ποιος είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετωπίσατε στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις;
Όταν έπαιζα στον Παναθηναϊκό και στο Περιστέρι δεν είχα πολλές δυσκολίες κόντρα στους σέντερς που ήταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ίσως διακρίνω παίκτες όπως ο Φασούλας, Τάρλατς κτλ. Επίσης, ο Ντίνο Ράτζα ήταν ένας πολύ καλός παίκτης και αγωνιζόταν μαζί μας στον Παναθηναϊκό και ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος όταν έπαιζα στο Περιστέρι. Για εμένα ο καλύτερος αντίπαλος που έπαιξα στην Ευρώπη ήταν ο Σαμπόνις, όταν αγωνιζόμουν με την Μπαρτσελόνα κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Επιπρόσθετα, με την Εθνική Ισπανίας ο πιο δύσκολος αντίπαλος στους διεθνείς αγώνες ήταν ο Σακίλ Ο' Νιλ, που τον αντιμετωπίσαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, αλλά και ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από τους αγώνες που παίξατε με την Εθνική Ισπανίας σε διεθνείς διοργανώσεις;
Ήμασταν πολύ άτυχοι μέσα στα έντεκα σερί χρόνια που έπαιξα στην Εθνική Ισπανίας, γιατί χάσαμε πολλές φορές παιχνίδια στα οποία παλεύαμε για τα μετάλλια. Στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεν έχω πάρει μετάλλιο, με την Ισπανία στην Ρώμη να κατακτά ένα χάλκινο, αλλά έσπασα το γόνατό μου και δεν έπαιξα σε αυτήν την διοργάνωση. Επίσης δεν αγωνίστηκα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, γιατί τότε έκανα τρία χειρουργεία στην σειρά. Αλλά έχω πολύ καλές αναμνήσεις, γιατί μέσα σε αυτά τα έντεκα σερί χρόνια, αγωνίστηκα πολλά λεπτά, έβαλα πολλούς πόντους και συμμετείχαμε σε δύο Παγκόσμια πρωταθλήματα, σε πέντε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η γενιά μου ήταν πολύ καλή, αλλά η Ισπανία έκανε την έκρηξη τα επόμενα χρόνια με τον Ναβάρο, τον Γκασόλ και όλους αυτούς τους παίκτες, οπού κατέκτησαν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σε Παγκόσμια πρωταθλήματα. Αλλά αγωνίστηκα με παίκτες όπως ο Ερέρο, ο Ρέγιες, ο Σαν Επιφάνιο, ο Ογιαρθάμπαλ στο ξεκίνημα όταν ήμουν νέος. Το πρώτο μου παιχνίδι με την Εθνική Ισπανίας ήταν όταν ήμουν 17 χρονών. Η πρώτη διοργάνωση στην οποία συμμετείχα ήταν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1987 στην Αθήνα, για εμένα ήταν μια από τις πιο ξεχωριστές διοργανώσεις. Τότε οπού με τον Νίκο Γκάλη, τον Φασούλα, τον Χριστοδούλου η Ελλάδα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Θυμάμαι ότι ο κόσμος στην Ελλάδα τρελαινόταν για αυτούς τους παίκτες και άλλαξαν την ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ μετά από αυτήν την κατάκτηση.
Έχετε πτυχίο στα οικονομικά και είστε χρηματοοικονομικός σύμβουλος αθλητών. Θα ήθελα να μας μιλήσετε για τις ασχολίες σας στο κομμάτι των οικονομικών επιστημών.
Για εμένα τα τρία πράγματα που λατρεύω είναι η τεχνολογία, το finance και τα αθλήματα. Όταν έπαιζα στην Μπαρτσελόνα έκανα πολύ καλές επενδύσεις. Ξεκίνησα το real estate και μετά με το χρηματιστήριο. Λατρεύω την τεχνολογία και πριν τις σπουδές μου στα χρηματοοικονομικά, ξεκίνησα με προγραμματισμό και υπολογιστές. Για αυτό καταλαβαίνω ακριβώς πως λειτουργεί το blockchain και ξεκίνησα να επενδύω στα κρυπτονομίσματα το 2015 με bitcoins. Όταν κανείς δεν ήξερε τόσα πολλά για τα bitcoin. Επένδυσα όχι για να κερδίσω χρήματα, αλλά γιατί η τεχνολογία blockchain, που είναι πίσω από τα bitcoin, είναι φανταστική. Η δουλειά μου τώρα είναι να δημιουργώ startups και να προσπαθώ να τις αναπτύξω και μετά να τις πουλάω. Όλες αυτές τις startups που δημιουργώ με την ομάδα μου αναμιγνύουν αθλητικά, finance και τεχνολογία.
Ο λόγος που μου αρέσουν πολύ όλα τα κρυπτονομίσματα είναι γιατί αποτελούν μια φιλοσοφία της ζωής. Δεν είναι μόνο ότι βγάζεις χρήματα ή κερδίζεις, αλλά είναι το μέλλον. Πολλοί μπασκετμπολίστες θεωρούν ότι η καριέρα τους θα είναι σε όλη τους την ζωή, αλλά είναι το περισσότερο για 15 με 16 χρόνια. Και όταν τελειώνουν την καριέρα σου κάποιες φορές έχουν προβλήματα, για αυτό μου αρέσει να βοηθάω τους παίκτες με τα χρηματοοικονομικά και με το πως να χτίσουν εταιρίες.
