Η κληρονομιά του Γκάλη δεν είναι μόνο οι τίτλοι...αλλά η ανάπτυξη του μπάσκετ στην Ελλάδα
Ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ βραβεύτηκε κατά την διάρκεια του Προ-Ολυμπιακού τουρνουά, αλλά τα βραβεία είναι πολύ...λίγα, σχετικά με όλα όσα έχει καταφέρει στην χώρα μας.
Τα πρόσωπα που ξεχώρισαν από το Προ-Ολυμπιακο τουρνουά στο ΣΕΦ μέχρι τώρα είναι τρία. Ο θρυλικός αστέρας της Εθνικής Ελλάδας, Νίκος Γκάλης που δίνει δυναμική στην γαλανόλευκη με την παρουσία του στις κερκίδες και την στήριξη του. Ο Γιάννης Αντετοκούμπο που έκανε απίστευτη εμφάνιση στην αναμέτρηση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος με την Εθνική της Δομινικανής Δημοκρατίας, με 32 πόντους σε 18 λεπτά. Ο κόουτς Βασίλης Σπανούλης που δείχνει από τους πρώτους φιλικούς αγώνες και τις αναμετρήσεις των ομίλων, ότι η επίσημη αγαπημένη παίζει μπάσκετ της σύγχρονης εποχής. Πολύ απλά, η Εθνική Ελλάδας έχει στο παιχνίδι της, το τρίποντο, την ταχύτητα, το συνεχές passing game, την σκληρή άμυνα και φυσικά τον πλουραλισμό στο σκοράρισμα. Όλοι οι παίκτες της έχουν σκοράρει σε αυτά τα δύο ματς και έχουν αποδείξει ότι είναι σε θέση όλοι να κάνουν την διαφορά όταν τους δοθεί η δυνατότητα.
Ο MVP των αγώνων, όμως, βρίσκεται εκτός παρκέ και δεν είναι άλλος από τον Νίκο Γκάλη.. Ο «γκάγκστερ» έχει τεράστιο όνομα στην χώρα μας λόγω του ότι έβαλε το μπάσκετ στην Ελλάδα με τις επιτυχίες της δεκαετίας του 1980 . Δεν είναι τυχαίο πως, μετά τις επιτυχίες του Άρη με τις τρεις παρουσίες στο Final 4 της Euroleague και το Eurobasket του 1987, ο κόσμος έστρεψε το βλέμμα του ακόμα περισσότερο στο μπάσκετ, γέμισαν μπασκέτες στα σχολεία και σε πάρκα, ενώ είναι γνωστές οι περίφημες Πέμπτες που κανείς δεν έβγαινε έξω, αλλά όλοι έβλεπαν τους αγώνες των κιτρινόμαυρων. Ο Νίκος Γκάλης δεν οδήγησε απλά την γαλανόλευκη σε επιτυχίες, αλλά άλλαξε την νοοτροπία της χώρας, έκανε τον κόσμο να νιώσει χαρά, περηφάνια και δύναμη με το ότι μπορεί να πετύχει τον κάθε στόχο με πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή.
Τα χειροκροτήματα και η αγάπη του κόσμου στο ΣΕΦ για τον Νίκο Γκάλη, δεν ήταν απλά για τις επιτυχίες, για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Eurobasket του 1987 και του ασημένιου μεταλλίου, δύο χρόνια αργότερα, στο Ζάγκρεμπ. Ήταν γιατί άλλαξε το ρου της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Επειδή μας έκανε να αγαπήσουμε τον αθλητισμό και να ονειρευτούμε ότι είμαστε σε θέση να πετύχουμε. Και μόνο ότι δίνει το παρών στο ΣΕΦ, βάζει στους παίκτες της γαλανόλευκης ένα επιπλέον κίνητρο, αλλά και μια υποχρέωση. Να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να συνεχίσουν το έργο του.