Skip to main content

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μυαλό στα κρίσιμα

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την ήττα των «πρασίνων» από την ΤΣΣΚΑ, σχολιάζοντας μεταξύ άλλων πώς ο Παναθηναϊκός μπορούσε να κερδίσει το χθεσινό παιχνίδι!

Ήταν το δεύτερο παιχνίδι του Παναθηναϊκού που για μια ακόμη φορά ο αντίπαλος ήταν πιο διαβασμένος και έτοιμος στο ξεκίνημα (δεύτερο μετά το ματς με τον Ολυμπιακό), παρόλα αυτά οι «πράσινοι» ισορρόπησαν το παιχνίδι, σε ένα σημείο το έφεραν στα μέτρα τους και μετά μέτρησε το ταλέντο των Ρώσων. Ναι, σίγουρα η ΤΣΣΚΑ των αστέρων «τρομάζει», αλλά νομίζω ότι μένουμε πάρα πολύ σε αυτό. Ο Παναθηναϊκός χθες, μπορούσε να κερδίσει την ομάδα των πολλών εκατομμυρίων, αρκεί να έκανε ένα πράγμα που δεν μπόρεσε, να ελέγξει το ρυθμό και να έχει καλύτερες αποφάσεις. 

 Πάμε να το δούμε παρακάτω όμως:

Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό ήταν να πάρει το αμυντικό ριμπάουντ και αυτομάτως να τρέξει και να βρει πόντους στον αιφνιδιασμό, όπου είναι ένα στοιχείο στο οποίο πάει πολύ καλά η ομάδα του Γιώργου Βόβορα. 

Κομμάτι νούμερο 1: Οι «πράσινοι» δεν πήραν όσα αμυντικά ριμπάουντ έπρεπε, ώστε να μπορέσουν να πάρουν το μέγιστο από το παιχνίδι τους στο ανοιχτό γήπεδο. Τόσο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ΚΥΡΙΩΣ στο δεύτερο οι ψηλοί της ΤΣΣΚΑ κατέβαζαν το ένα επιθετικό ριμπάουντ μετά το άλλο. Όταν μπορείς να παρατείνεις τις κατοχές σου με έξτρα επιθέσεις είναι σίγουρα βλαβερό για τον αντίπαλο, αλλά το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι χωρίς να πάρει το ριμπάουντ δεν μπορεί να ελέγξει το ρυθμό και να τον πάει σε ό,τι ταχύτητα θέλεις. Ανεξάρτητα από το αν έπρεπε να τρέξει παραπάνω ή όχι, στο κομμάτι ριμπάουντ, ο Παναθηναϊκός τα πήγε πολύ άσχημα, όπως είχε κάνει και με τον Ολυμπιακό. 

 Στο κομμάτι τρανζίσιον πάντως, οι «πράσινοι» τα πήγαν πολύ καλά και πήραν αρκετές καταστάσεις μέσα στο παιχνίδι, όπως και σε καταστάσεις μακριά από τη μπάλα με ωραία ρόη και εκτέλεση. 

 Πάμε όμως στην ΤΣΣΚΑ, μια ομάδα που πολύ σωστά επιλέγει να πηγαίνει το παιχνίδι σε λίγες κατοχές, στο μισό γήπεδο, όπου υπερτερεί κατά κράτος σχεδόν με όλες τις ομάδες της λίγκας. Μια ομάδα που έχει και τα κορμιά και την αθλητικότητα να σε περιορίσει στο μισό γήπεδο και αυτό προσπάθησε να κάνει με το Παναθηναϊκό. Να μην τον αφήσει να τρέξει και να τον εγκλωβίσει στο μισό γήπεδο. 

Εδώ φυσικά οι κακές αποφάσεις έπαιξαν το ρόλο τους με τον Σαντ-Ρος να έχει αρκετές. Πάμε να τις αναλύσουμε μια-μια στο βίντεο που ακολουθεί.

  1. Σε πρώτη φάση, η ΤΣΣΚΑ παίζει άρνηση στο χαμηλό post και ο Παπαπέτρου ο οποίος έκανε flash στο high post για να δημιουργήσει τρίγωνο επίσης άρνηση. Σε αυτή τη κατάσταση κάνει σκριν για τον ξεμαρκάριστο Σαντ-Ρος, ο οποίος διστάζει να σουτάρει σε πρώτη φάση. Από τη στιγμή που δεν πραγματοποιείς το σουτ σε πρώτη φάση, η λογική λέει ότι θα αστοχήσεις, όπως και έγινε έχοντας μάλιστα και κακή ισορροπία στα πόδια του, καθώς δεν είχε προετοιμάσει τον εαυτό του για άμεση εκτέλεση. Παράλληλα θα μπορούσε να επιτεθεί στον αριστερά διάδρομο εκμεταλλευόμενος το σκριν του Παπαπέτρου με ντρίμπλα.
  2. Στη δεύτερη περίπτωση οι «πράσινοι» παίζουν ένα double drag, όπου ο Τζέιμς περνάει επιδεικτικά under για να αναγκάσει το Κουβανό να σουτάρει. Όταν παίζει δεύτερη φορά το pick-n-roll με το Παπαγιάννη, ο Τζέιμς βρίσκεται πάλι από πίσω, αλλά ενώ σαν εκτέλεση δεν είναι απαραίτητο λάθος, θα μπορούσε ένα repick να στηθεί ώστε να μπορέσει να απειλήσει πιο βαθιά, αφετέρου είναι σχετικά βιαστικό το σουτ στα 15 δεύτερα. 
  3. Σε Τρίτη περίπτωση διαβάζει σωστά το mismatch Παπαπέτρου-Τζέιμς, αλλά πάει αρκετά βιαστικά να περάσει τη μπάλα στον Έλληνα φόργουορντ. Ο τελευταίος παίκτης της αδύνατης πλευράς το διαβάζει και κλέβει αυτή τη μπάλα, ενώ η καλύτερη πάσα θα ήταν στο Νέντοβιτς.
  4. Στη τέταρτη κατάσταση παίζει το pick-n-roll με το Κασελάκη και έχει φτάσει κάτω από τη βολή, που θα ήταν μια σωστή εκτέλεση αν δεν ήταν τελείως ελεύθερος ο Μήτογλου. 
  5. Στη τελευταία φάση, έχεις λάθος απόφαση, καθώς η πάσα του Μήτογλου είναι για spot σουτ. Από τη στιγμή που έφτιαξε και τα πόδια του έπρεπε να εκτελέσει χωρίς να σκεφτεί το ποσοστό του. Ωστόσο η ντρίμπλα που κάνει μετά φέρνει το Τζέιμς πάνω του και φυσικά στη πάσα στον Παπαπέτρου που βλέπουμε που καταλήγει. 

        

Όπως και να ‘χει ο Σαντ Ρος θα κάνει και τέτοια παιχνίδια σαν οργανωτής, είναι κάτι καινούργιο για το παίκτη, να παίζει αποκλειστικά στο «1». Ο coach προσπαθεί να τον βγάλει «εκτός ορίων» για να ανακαλύψει τις πραγματικές του δυνατότητες και είμαι υπέρμαχος αυτής της λογικής, αλλά είναι δεδομένο ότι για να ξεμπλοκάρει κάπως ο παίκτης χρειάζεται ένα ΚΑΘΑΡΟ δημιουργό κοντά του, ώστε να μην έχει τόσο μεγάλο κομμάτι της δημιουργίας πάνω του. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι μια θέση που απαιτεί θυσίες και μην ξεχνάμε πόσο σημαντικός θα ήταν ο Σάικς χθες, όταν ο Σαντ-Ρος είχε τέτοιες αποφάσεις. 

Είναι απολύτως φυσιολογικό να γράφω συνέχεια αυτή τη λέξη γιατί πραγματικά αυτή χαρακτηρίζει σε τεράστιο βαθμό τη θέση του playmaker. Η λήψη αποφάσεων σε μικρό χρόνο. Ο Μποχωρίδης από την άλλη έπαιξε ένα καλό παιχνίδι. Είχε και αυτός ορισμένες άστοχες και βιαστικές ενέργειες, αλλά στη πλειοψηφία του ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ κάθε παιχνίδι, ότι είναι ο καλύτερος δημιουργός του Παναθηναϊκού στο μισό γήπεδο.

Στο παιχνίδι λοιπόν οι «πράσινοι» είχαν κακές αποφάσεις στο μισό γήπεδο και σε κομβικά σημεία, όταν ισοφάριζαν και είχαν τη δυνατότητα να προσπεράσουν, έτσι κατέληγαν στη συνταγή του ένας εναντίον ενός, όπου και ο Νέντοβιτς και ο Φόστερ είχαν ορισμένες πολύ καλές ενέργειες. 

Αμυντικά, έδωσαν τα μακρινά σουτ, αλλά παρότι έκαναν πολύ καλή δουλειά κλείνοντας τη ρακέτα τους δεν έγινε το ίδιο και στις περιστροφές ή επιστροφές στο παίκτη γι’ αυτό και δέχτηκαν 9 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο! 

Όπως βλέπουμε και στο βίντεο ο ΠΑΟ έμεινε λίγο παραπάνω στη μπάλα, απ’ όσο έπρεπε και ξεκινούσε να αμύνεται στην close out με το ταξίδεμα της μπάλας. Κάτι τέτοιο φυσικά, απέναντι σε τέτοιες ομάδες είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί. Η ΤΣΣΚΑ τιμώρησε κάθε ολιγωρία στην άμυνα των γηπεδούχων.

Βέβαια, τα 9 τρίποντα δεν ήταν ο λόγος της ήττας. Οι «πράσινοι» ανέβασαν την πίεση και την άμυνα τους στο δεύτερο μέρος και δέχτηκαν μόλις 3! Αυτό που έπαιξε τεράστιο ρόλο ήταν τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και οι κακές αποφάσεις σε κάθε κλειστό σημείο του παιχνιδιού. 

Υ.Γ Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις επιθετικές και οργανωτικές ικανότητες του Νέντοβιτς. Άλλη κλάση…