Το déjà vu του Ολυμπιακού στο Τελ Αβίβ
Ο «Manolo» γράφει για την παρόμοια εξέλιξη που είχε για τον Ολυμπιακό η αναμέτρηση απέναντι στην Μακάμπι, σε σύγκριση με αυτή που προηγήθηκε κόντρα στην Φενέρμπαχτσε.
Ο Ολυμπιακός καλούταν στο δεύτερο παιχνίδι του, μετά την περιπέτεια με τον κορωνοϊό, για την Ευρωλίγκα, να δείξει ότι η ήττα την περασμένη εβδομάδα ήταν μια κακή παρένθεση. Σε ένα γήπεδο όπου τα τελευταία 3 χρόνια έχουν γίνει επικές μάχες, με τη Μακάμπι να επικρατεί την περίοδο 2018 – 19, με ένα καλάθι του Γουυιλμπέκιν απέναντι στο Μιλουτίνοφ λίγο πριν τη λήξη και τους ερυθρόλευκους να κερδίζουν πέρυσι στην παράταση, με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Βεζένκοβ, Σλούκα και Λαρεντζάκη, όλοι περιμέναμε ένα ανάλογο derby!
Ωστόσο, η χθεσινή αναμέτρηση δεν θύμισε σε τίποτα τις τελευταίες μεταξύ των δύο αντιπάλων, αντίθετα ήταν ένα … déjà vu του αγώνα με τη Φενέρμπαχτσέ, με παρόμοια εξέλιξη και αντιδράσεις από τους ερυθρόλευκους, ίδια μέτρια αγωνιστική εικόνα, κατάρρευση μετά τα μισά του 3ου δεκαλέπτου και τελικά ευρεία ήττα στο φινάλε… Και πραγματικά θα ήταν τουλάχιστον «εγκληματικό» ο Ολυμπιακός να έχανε και τη διαφορά των 17 πόντων, που είχε προίκα από το ΣΕΦ, σε ένα παιχνίδι που είχε κυριαρχήσει σε απόλυτο βαθμό τότε, χωρίς πάντως αυτός να είναι λόγος για χαμόγελα.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό χωρίς ρυθμό στην επίθεση, να δυσκολεύεται να βρει το δρόμο προς το καλάθι και αυτός είναι χαρακτηριστικό από το γεγονός ότι και τους 7 πρώτους πόντους του, σε διάστημα περίπου 6’, τους είχε πετύχει ο Παπανικολάου. Η Μακάμπι με τη σειρά της ξεκίνησε πιο «ζεστή», με τον Ζίζιτς να σκοράρει είτε με p’n’r, είτε με πλάτη στο καλάθι. Ο Γουιλμπέκιν πέτυχε και αυτός ένα τρίποντο, προτού αποσυρθεί στον πάγκο και στη θέση του περάσει ο Ντι Μπαρτολομέο, ενώ η ομάδα του λαού έβρισκε λύσεις και από τους Καλέιρο, Έβανς. Ο Ολυμπιακός μετά τα πρώτα λεπτά ισορρόπησε και πλησίασε στο σκορ, βρίσκοντας τα «πατήματα» του στην άμυνα και ελέγχοντας τα αμυντικά ριμπάουντ. Τα κακά νέα, ωστόσο, ήταν ότι οι Ντόρσει, Φαλ είχαν χρεωθεί ήδη με 2 φάουλ και ήταν και οι δύο εκτός παιχνιδιού στην επίθεση.
Στο 2ο δεκάλεπτο η είσοδος των Σλούκα, Μακίσικ, Πρίντεζη έδωσε επιθετική πνοή στους ερυθρόλευκους, οι οποίοι μάλιστα προηγήθηκαν 23 – 28. Σε ένα διάστημα που φάνηκε να έχουν το momentum και να ελέγχουν το παιχνίδι δεν υπήρξε καθαρό μυαλό και δόθηκε η ευκαιρία στη Μακάμπι να «επιστρέψει». Χαρακτηριστικές δύο φάσεις με τον Χασάν Μάρτιν, η μία μετά από επιθετικό ριμπάουντ, που αντί να βγάλει την μπάλα έξω, ηρεμώντας το ρυθμό και δίνοντας μια νέα επίθεση 14”, προτίμησε να κάνει μια δύσκολη προσπάθεια, η οποία οδήγησε σε αιφνιδιασμό και εύκολο καλάθι από τη Μακάμπι. Και η δεύτερη φάση, ξανά με τον ίδιο πρωταγωνιστή, όταν επέλεξε να παίξει με πλάτη στο καλάθι, τελειώνοντας με άστοχο hook shot. Αυτές οι δύο επιλογές ήταν δείγμα ότι η καλή επιθετική λειτουργία και οι σωστές αποφάσεις απουσίαζαν, όπως μαρτυρά και ο δείκτης ασίστ/λαθών, τόσο χθες (16/15), όσο και με τη Φενερμπαχτσέ (20/16), για μια ομάδα που μέχρι τη διακοπή ήταν μακράν 1η σε αυτή τη στατιστική κατηγορία με δείκτη περίπου 1.55.
Η ομάδα του Σφαιρόπουλου μαζί με το προβάδισμα, ανέκτησε και την καλή της ψυχολογία, με τους Ζίζιτς και Έβανς να δημιουργούν «πονοκεφάλους». Η είσοδος του Λιβιό, αντί του Μάρτιν στο 5, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και γενικά φαινόταν ότι οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν λύσεις απέναντι στον Ζίζιτς, την ώρα που η Μακάμπι αγωνιζόταν με ένα ανορθόδοξο σχήμα με τρεις κοντούς (Γουιλμπέκιν-Έβανς-Ζιβ). Από τον Ολυμπιακό, οι Μακίσικ και Πρίντεζης ήταν εκείνοι που κράταγαν την ομάδα στην επίθεση, με τον τελευταίο μάλιστα, εκτός από το τρίποντο από τη γωνία που πέτυχε, να σκοράρει και το τελευταίο καλάθι πριν το ημίχρονο, ρίχνοντας τη διαφορά στους 2 πόντους (40 – 38).
Στις αρχές της επανάληψης, ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά, αλλά αυτό κράτησε για λίγα μόλις λεπτά. Η Μακάμπι με πιεστική άμυνα πάνω στην μπάλα αποσυντόνισε τα γκαρντ των ερυθρόλευκων (Σλούκας, Γουόκαπ, Λαρεντζάκης και Ντόρσει τελείωσαν με 7 λάθη συνολικά), ενώ εκμεταλλευόμενη την καλή βραδιά των Έβανς, Ζίζιτς στην επίθεση, οι οποίοι βρήκαν συμπαραστάτη και τον Νάναλι, άρχιζαν να «χτίζουν» διψήφιες διαφορές. Ο Ολυμπιακός χωρίς το καλό του passing game στην επίθεση, σταδιακά άρχιζε να «φθίνει» και άλλο επιθετικά, χάνοντας την επαφή με το σκορ και μη βρίσκοντας λύσεις. Η εικόνα θα λέγαμε ότι ήταν καρμπόν με το παιχνίδι της προηγούμενης εβδομάδας στην Κων/πολη και η μόνη αντίδραση που βγήκε, ήταν στα τελευταία λεπτά όταν φάνηκε να κινδυνεύει η διαφορά των 17 πόντων. Το τελικό σκορ, 84 – 69, έβγαλε στην επιφάνεια τα ίδια προβλήματα, καθώς μετά την απουσία από την αγνωιστική δράση, ο Ολυμπιακός δεν έχει την εικόνα του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου, όπου ήταν κυριαρχικός στην άμυνα και δημιουργικός και αποφασιστικός στην επίθεση.
Σίγουρα, αποτελεί μια δικαιολογία ότι απαιτείται χρόνος για μια ομάδα να επανέλθει στα ίδια επίπεδα έντασης και αυτοματισμών, ενώ και τα συγκεκριμένα παιχνίδια ήταν do-or-die για τους αντιπάλους, με τη μεν Μακάμπι να προέρχεται από 8 σερί νίκες και τον Σφαιρόπουλο να είναι σε δυσμενή θέση, τη δε Φενερμπαχτσέ να θέλει και εκείνη τη νίκη για να πλησιάσει την 8αδα, την ίδια ώρα που οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν την ίδια βαθμολογική ανάγκη. Παρόλα αυτά, η εικόνα, ειδικά στο 2ο ημίχρονο και των δύο αναμετρήσεων δεν δικαιολογείται, με την ομάδα να θυμίζει προηγούμενα χρόνια, χωρίς καθαρό μυαλό και συνεργασίες στην επίθεση και με «χλυαρή» συμπεριφορά στην άμυνα σε κάποιες περιπτώσεις.
Αν μιλάμε για ένα είδους ντεφορμάρισμα, που όλες οι ομάδες περνάνε, τότε αυτό δεν πρέπει να συνοδευθεί με περισσότερες βαθμολογικές απώλειες, με το παιχνίδι απέναντι στον Ερ. Αστέρα, πλέον, να αποκτά χαρακτήρα must win και τον Ολυμπιακό να πρέπει να ανταποκριθεί και να κάνει bounce back άμεσα. Το ζητούμενο είναι η ομάδα να βρει ξανά τον αγωνιστικό της εαυτό και την αμυντική προσήλωση συν τον καλό ρυθμό στην επίθεση, συνδυάζοντας τα αυτά με αποτελέσματα. Γιατί όλοι ξέρουμε πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στην Ευρωλίγκα από ένα κακό momentum και να έρθουν τα πάνω κάτω. Ο επόμενος μήνας είναι καθοριστικός και ο Ολυμπιακός πρέπει να διατηρήσει το καλό του ρεκόρ και τη θέση του στην πρώτη 5αδα, προτού μπει ο πολύ απαιτητικός Μάρτιος με τους συνεχείς αγώνες, που θα κρίνει και το μέλλον του στη διοργάνωση.
Από το χθεσινό παιχνίδι, δεν μπορούμε να πούμε ότι διασώθηκε κανείς πλην του Πρίντεζη. Η διάρκεια στην απόδοση έλειψε από τους υπόλοιπους, με τον Φαλ να μην θυμίζει τον κυριαρχικό παίκτη στην άμυνα, βρίσκοντας τα δύσκολα στην περίμετρο και υποπίπτοντας σε εύκολα φαουλ, ενώ και στην επίθεση, παρά τα πάρε – βάλε καλάθια που πέτυχε, είχε μέτριες αντιδράσεις στα double team των αντιπάλων, χωρίς τις καλές πάσες που μας έχει συνηθίσει. Ο Μάρτιν, ενώ βοήθησε στα ριμπάουντ, φαίνεται ότι στην επίθεση, απέναντι σε κλειστές άμυνες, δίχως χώρους, έχει προβλήματα, ενώ και αμυντικά τα στάνταρ απόδοσης του είναι μέτρια. Ο Έισι δεν έχει ακόμη την εμπιστοσύνη του Μπαρτζώκα στην Ευρωλίγκα, οπότε μοιραία οι επιλογές είναι λίγες και αυτό φαίνεται από όταν ο Φαλ ή ο Βεζένκοφ δεν είναι σε καλή κατάσταση.
Στην περιφέρεια η τριπλέτα Σλούκα-Γουόκαπ-Ντόρσει είναι επηρεασμένη από την αποχή και ο πιο σταθερός είναι ο Μακίσικ. Ο Λαρεντζάκης είναι και αυτός σε «κακό φεγγάρι», άποντος στα δύο τελευταία παιχνίδια με 0/5 τρίποντα και γενικά δείχνει ότι αναζητάει το ξέσπασμα. Στο χθεσινό παιχνίδι ο Ολυμπιακός ήταν άστοχος έξω από τη γραμμή του τριπόντου με 6/22, σε αντίθεση με αυτό απέναντι στη Φενερμπαχτσέ, ωστόσο το ανησυχητικό ήταν ότι έλειπε η ηρεμία στην καθοδήγηση της ομάδας, όπως είναι εμφανές ότι λείπει και η συνηθισμένη αμυντική ένταση, με το παθητικό να είναι 94 και 84 πόντοι αντίστοιχα. Και αν στο παιχνίδι στην Τουρκία ήταν η αποβολή του Μπαρτζώκα που έφερε εκνευρισμό και απώλεια συγκέντρωσης, χθες δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Οπότε θα μπορούσε η διαχείριση να ήταν καλύτερη και από τον πάγκο, ειδικά στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου.
Αντί επιλόγου, σας παραθέτουμε τη «δυναμική» κατάταξη της Ευρωλίγκα, όπως είναι στην παρούσα φάση. Οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται στο δείκτη +3 (εκτός έδρας νίκες μείον εντός έδρας ήττες), κάτι που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να μη χαθούν παιχνίδια στο ΣΕΦ και ειδικά απέναντι σε Ερ. Αστέρα και Efes. Παράλληλα, το ταξίδι στην Ισπανία στις αρχές Φεβρουαρίου, για τις αναμετρήσεις με Ρεάλ και Μπασκόνια είναι ευκαιρία για ένα διπλό, ούτως ώστε η ομάδα να ανασάνει βαθμολογικά και να ανακτήσει την καλή της ψυχολογία. Σε αυτή την περίπτωση ο Ολυμπιακός θα συνεχίζει να κοιτάζει μπροστά του και τις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Αντίθετα, αν υπάρξει κάποιο σερί ηττών, θα πρέπει μάλλον να αρχίζει να κοιτάζει προς τα πίσω, να διατηρήσει τα κεκτημένα της 8αδας, γιατί δεν είναι λίγες οι ομάδες που ανεβαίνουν επικίνδυνα και βρίσκονται σε φόρμα, όπως οι Ούνιξ, Φενερμπαχτσέ και Μονακό. Και πλέον, όπως παρατηρείτε, η 8η θέση και η πρόκριση «κλειδώνει» στις 18 τελικές νίκες (δηλαδή δείκτη +1) και δεν είναι ώρα για τους ερυθρόλευκους να μπλέξουν σε περιπέτειες… Σίγουρα δεν χρειάζεται να επικρατήσει πανικός ή να λησμονηθεί τι έχει προηγηθεί στη σεζόν, αλλά αν ο Ολυμπιακός θέλει να λέει ότι έχει υψηλούς στόχους, πρέπει να αναζητήσει άμεση αντίδραση!
