Skip to main content

Ο Παπαπέτρου είναι εδώ, αλλά η Εθνική έχει ανάγκη τους πάντες

Το «Shot Clock» κάνει τον απολογισμό της Α’ φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου για την Εθνική μας ομάδα, στέκεται στην εξαιρετική εικόνα του Ιωάννη Παπαπέτρου και αναφέρεται στα επερχόμενα συναπαντήματα με Λιθουανία και Μαυροβούνιο.

Ο πρώτος γύρος του Mundobasket έφτασε στο τέλος του και παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, η Εθνική Ελλάδος κατάφερε να περάσει στους «16». Αυτή η πρόκριση όχι απλά ήταν ο πρώτος στόχος, αλλά παράλληλα δίνει και το εισιτήριο στο Προ-Ολυμπιακό τουρνουά, ώστε να έχουμε δικαίωμα πρόκρισης στο σπουδαιότερο μπασκετικό συμβάν εθνικών ομάδων!

Η πρόκριση λοιπόν σημαίνει πολλά. Ωστόσο, η εικόνα που παρουσιάζει η Εθνική και στις δύο πλευρές του παρκέ προβληματίζει. Το αμυντικό μας transition είναι κακό, ενώ η αντιμετώπιση στο pick and roll φαίνεται να μας πονά, με τους περιφερειακούς μας να μην μπορούν να μείνουν μπροστά στα αντίπαλα guard, εκθέτοντας όλη την αμυντική μας γραμμή. Οι 43 πόντοι που δεχθήκαμε στο ημίχρονο από τη Νέα Ζηλανδία είναι ένας απαγορευτικός αριθμός και παρόμοια απόδοση με Λιθουανία και Μαυροβούνιο θα σημάνει αυτόματα και ήττα.

Επιθετικά, η στατικότητά μας και η έλλειψη δημιουργικότητας είναι κάτι ολοφάνερο. Ο Thomas Walkup δίνει τον καλύτερο του εαυτό και μετρά 7.7 ασίστ ανά παιχνίδι έναντι μόλις 1.3 λαθών, πράγμα που τον φέρνει δεύτερο σε όλο το τουρνουά στην αναλογία ασίστ/ λαθών. Προφανώς, αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο επίτευγμα, όταν μιλάμε για τον άνθρωπο που σηκώνει στις πλάτες του μια περιφέρεια που δεν είναι ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου.

Ωστόσο, χρειάζεται καλύτερη απόδοση από όλους. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, παρότι δίνει σκορ, μετρά περισσότερα λάθη από ότι ασίστ στο τουρνουά και αυτό κάνει την κυκλοφορία της μπάλας δύσκολη. Για να βρει δεύτερο δημιουργό η Εθνική θα πρέπει να στραφεί στους Παπανικολάου και Παπαγιάννη. Στον πρώτο γιατί αποδεδειγμένα μπορεί να κάνει και αυτό και στον δεύτερο γιατί κάνει ένα πραγματικά καλό τουρνουά μετρώντας μάλιστα 2 ασίστ μ.ο. στα ματς απέναντι σε ΗΠΑ και Νέα Ζηλανδία.

Ο Παπαγιάννης είναι πρώτος σε μπλοκ σε όλο το τουρνουά (!), ενώ παράλληλα μετρά 11 πόντους, 6 ασίστ, 1.5 ασίστ και 1 κλέψιμο μέσο όρο και είναι ο τρίτος καλύτερος παίκτης της εθνικής πίσω από τον Γουόκαπ και φυσικά τον Ιωάννη Παπαπέτρου.

Ο παίκτης του ΠΑΟ κάνει ένα φανταστικό τουρνουά και θυμίζει έντονα τον παίκτη που θαυμάζαμε με τις μικρές Εθνικές. Στο πρώτο γύρο μέτρησε 16.3 πόντους, 4 ριμπάουντ μέσο όρο και σούταρε με 46% για τρεις! Αυτόν τον παίκτη έχει ανάγκη η Εθνική για να συνεχίσει, ενώ σίγουρα η άνοδος του Κώστα Παπανικολάου θεωρείται αναγκαία και μάλλον αναμενόμενη.

Τα ματς που έχει μπροστά της η ομάδα του coach Ιτούδη δεν είναι ματς επιπέδου Νέας Ζηλανδίας. Απέναντι σε Λιθουανία και Μαυροβούνιο είναι αναγκαίο να υπάρξει καλύτερη αντιμετώπιση του παιχνιδιού σε κάθε μικρή λεπτομέρεια. Η Λιθουανία βασίζεται σε έναν από τους καλύτερους σέντερ του κόσμου, τον Γιόνας Βαλαντσιούνας και η Εθνική θα πρέπει να μην επιτρέψει σε αυτόν να φτιάχνει τα πάντα μέσα από το ποστ. Πρέπει να τον πιέσει να πάει στο αριστερό του χέρι, χωρίς ωστόσο να βασιστούμε σε double teams. Η Λιθουανία είναι μια ομάδα με εξαιρετικούς σουτέρ που σουτάρει με 38% στο τουρνουά. Ίσως η καλύτερη επιλογή είναι να μεταφέρουμε το παιχνίδι στους guards τους…και αν χάσεις από τον Γιοκουμπάιτις, θα ζήσεις με αυτό. Αντίθετα, το Μαυροβούνιο σουτάρει με μόλις 30% άρα δεδομένα θα πρέπει να πάμε σε double team στο Βούτσεβιτς!

O επόμενος γύρος είναι μπροστά μας. Η Εθνική πρέπει να πάρει δύο σπουδαίες νίκες.

Για να δούμε..