Βεζένκοβ και Χάουαρντ: Το σκοράρισμα στη σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας
To «Shot Clock» γράφει για την επίθεση του Ολυμπιακού, την fast – paced Μπασκόνια και τους δύο κορυφαίους παίκτες των ομάδων που ορίζουν και την ταυτότητα του playstyle τους
Το σύγχρονο μπάσκετ χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα και το αυξημένο ποιοτικά επίπεδο σε κάθε του έκφανση: από τις αναπτυγμένες τακτικές προσεγγίσεις μέχρι τις ικανότητες των παικτών, το μπάσκετ γνωρίζει ίσως την καλύτερη εποχή του. Αυτό φυσικά ισχύει τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε όλο τον κόσμο.
Πρόσφατα αλιεύσαμε από το twitter το εξαιρετικό παρακάτω γράφημα που δείχνει το Offensive rating σε συνάρτηση με τον ρυθμό, συνδυαστικά για ομάδες της Ευρωλίγκας και του ΝΒΑ.
Φυσικά, ένα τέτοιο «μείγμα» δεν βγάζει άμεσα συμπεράσματα. Όμως, παρακινεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση: Πώς σκοράρουν οι ομάδες στις δύο καλύτερες λίγκες του κόσμου!
Παρά το γεγονός ότι καμία ομάδα της Ευρωλίγκας δε θα μπορούσε να σταθεί στους ρυθμούς και στο επίπεδο του ΝΒΑ, αυτό δε σημαίνει ότι εδώ δε παράγεται ποιοτικό μπάσκετ. Ίσα ίσα, θα λέγαμε ότι είναι τόσο ποιοτικό που μας παρακινεί να ξεκινήσουμε νέο podcast, σχετικά μόνο με την Ευρωλίγκα – αυτό είναι είδηση!
Πιανόμαστε λοιπόν από δύο παραδείγματα: Από την επίθεση του Ολυμπιακού (που συνδυάζει motion offense στοιχεία με ball/player movement) και την fast-paced Μπασκόνια. Παίρνουμε ως παραδείγματα, τους δύο κορυφαίους παίκτες των ομάδων που ορίζουν και την ταυτότητα του playstyle τους. Ας μη γελιόμαστε, ο Σλούκας είναι τεράστιος παίκτης και ο Τόμπσον είναι καταπληκτικός άσσος. Όμως, ο Σάσα Βεζένκοβ και ο Μάρκους Χάουαρντ κάνουν πράγματα μοναδικά και σε μερικά τους στοιχεία άπιαστα!
Το πρόσωπο μιας ιστορικής επίθεσης
Πρέπει ο Ολυμπιακός να πάρει guard; Γιατί ο Ολυμπιακός δεν παίζει iso; Γιατί ο Μπαρτζώκας επιμένει σε αυτό το playstyle; Όποια και αν είναι η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, επιτρέψτε μας να πούμε ότι είναι κοντόφθαλμα. Ο Ολυμπιακός δημιουργεί ένα οικοδόμημα που βασίζεται στην κίνηση των παικτών του, στην ικανότητά τους να δημιουργούν με ή χωρίς τη μπάλα και στη δυνατότητα να δημιουργούνται εύκολα σουτ για όλους. Αυτές οι αρχές είναι εμποτισμένες στο pace & space παιχνίδι των ερυθρόλευκων και αυτές είναι που τον κάνουν να έχει αυτή την ιστορική επίδοση. Ποιος παίκτης όμως είναι ο σύνδεσμος μεταξύ της ιδέας του coach Μπαρτζώκα και των ιστορικών αριθμών;
Το παραπάνω ερώτημα είναι ρητορικό. O Βεζένκοβ μετρά 17.7 πόντους με μόλις 24% usage rate! Κοψίματα, επιθετικά rebound, τρίποντα και γενικά πόντοι που είναι team-generated είναι οι τρόποι με τους οποίους ο Βούλγαρος σταρ σκοράρει και πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά στο MVP της Ευρωλίγκας. Με 1.28 Points Per Possesion είναι 5ος σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα. Με αστερίσκο βέβαια ότι κανείς από τους 4 που είναι πάνω του δεν έχει ούτε το ρόλο, ούτε το usage του. Για να βρούμε κάποιον που να έχει μεγάλο επιθετικά ρόλο στην ομάδα του και να σκοράρει με την αποτελεσματικότητα του Βεζένκοβ πρέπει να φτάσουμε στο νούμερο 21 της σχετικής λίστας, όπου θα βρούμε τον Billy Baron. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τη σύγκριση του USG% και των Points Per Possesion του σε σχέση με μερικούς παίκτες που πρωταγωνιστούν στις ομάδες τους με το υψηλότερο Usage Rate στην Ευρωλίγκα. Η διαφορά είναι εμφανής. O Βεζένκοβ σκοράρει αποτελεσματικότερα και από τους περισσότερους σκοράρει και περισσότερο με πολύ μικρότερη κατανάλωση επιθέσεων της ομάδας του.
Για να το καταλάβουμε καλύτερα ας δούμε μια γραφική μορφή της παραπάνω ανάλυσης, όπου το βελάκι μας δείχνει το σημείο που βρίσκονται οι αριθμοί του παίκτη του Ολυμπιακού:
Εκπρόσωπος μιας νέας εποχής
Αν ο Ολυμπιακός εκπροσωπεί μια σχολή μπάσκετ που γνωρίσαμε από τους San Antonio Spurs και τους Warriors, τότε η Μπασκόνια, έχοντας κόψει αρκετές σελίδες από αυτά τα playbook και πατώντας το γκάζι τόσο που να σπάσει τα ευρωπαϊκά φρένα, εκπροσωπεί τη νέα εποχή του μπάσκετ -και- στην Ευρώπη. Ένα μπάσκετ που για να δουλέψει, χρειάζεται έναν παίκτη που να μπορεί να τρέξει με τη μπάλα, να σουτάρει μετά από ντρίπλα, να βγει από σκριν, να δημιουργήσει για τον εαυτό του και όλα αυτά να τα κάνει αποτελεσματικά. Ο Μάρκους Χάουαρντ είναι πρώτος σε pull-up jumpers efficiency στην Ευρωλίγκα και ο μόνος από τους 4 πρώτους σε Points Per Possession που βασίζεται στο δικό του σουτ. Το shot chart του Χάουαρντ μιλά από μόνο του με το 67% σε top of the key τρίποντα να είναι ένα εκκωφαντικό νούμερο.
O Αμερικάνος σταρ της Μπασκόνια σουτάρει 44% σε 7 προσπάθειες ανά αγώνα, όντας ένας από τους καλύτερους σουτέρ που έχουμε δει ποτέ στην Ευρώπη. Αν και ο όρος σουτέρ είναι αδόκιμος. Ένας παίκτης με τέτοια άνεση και ταλέντο με τη μπάλα στα χέρια δε μπορεί να θεωρηθεί απλά σουτέρ. Και φυσικά είναι σε θέση να σπάσει το ρεκόρ του Σβεντ σε μια σεζόν σε τρίποντα, κάνοντας με πολύ καλύτερη ευστοχία και συνδυάζοντάς το με νίκες στην ομάδα του.
Ο Χάουαρντ, αντίθετα με τον Βεζένκοβ, έχει πολύ υψηλό usage, αλλά η αποτελεσματικότητά του το εξηγεί: είναι ο λόγος που η Μπασκόνια αγωνίζεται με αυτόν τον progressive τρόπο, όπου η ποιότητα και δυσκολία των σουτ δε μετρά. Και δε μετρά γιατί όλοι οι χώροι είναι πιο ανοικτοί εξαιτίας του καταπληκτικού της shooting guard.
Δύο κόσμοι που -δεν- συγκρούονται
Το μπάσκετ του Ολυμπιακού και της Μπασκόνια φαίνονται διαφορετικά. Στη πραγματικότητα όμως δεν είναι παρά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ομάδες χτισμένες σε σύγχρονα πρότυπα και με βάση τις αρχές που κάνουν το μπάσκετ να παίζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Από την Motion offense σε μια fast-paced επίθεση, όπου οι συνδετικοί κρίκοι δεν είναι παρά οι παίκτες που μπορούν όχι απλά να υπηρετήσουν τις τακτικές, αλλά και να τις εξελίξουν. Και όσο ο παλιός μπασκετικός κόσμος πεθαίνει, ο νέος γεννιέται. Μέσα από έξυπνα κοψίματα και σουτ από τα 8 μέτρα. Σημασία άλλωστε δεν έχει τί κάνεις, αλλά πως.