Σαν πύρινο παράγγελμα

Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για το «θρυλικό διπλό» του Ολυμπιακού στο Βελιγράδι, απέναντι στην Παρτιζάν.

Βραδιές-ορόσημα, απαιτητικές και αδυσώπητες, που δεν σηκώνουν δικαιολογίες και δεν προσφέρουν ελαφρυντικά. Σ’ αυτές τις ζόρικες βραδιές, λοιπόν, γίνεται ο διαχωρισμός της ήρας από σιτάρι. Εκείνων που προχωρούν στη βροχή κι εκείνων που απλώς βρέχονται…

Μια τέτοια ήταν η χθεσινή βραδιά για τον Ολυμπιακό στο Βελιγράδι. Στο πιο εχθρικό έδαφος της Ευρώπης, κόντρα σε μια ομάδα που όχι απλά καιγόταν για νίκη, αλλά έπαιζε για το οξυγόνο της και με έξτρα βαθμό δυσκολίας μια πέραν του δέοντος εχθρική διαιτησία, οι περσινοί φιναλίστ καλούνταν να «αποκαλύψουν» τα σχέδια τους για το υπόλοιπο της διοργάνωσης. Κι εκείνοι, όρθωσαν ανάστημα, σήκωσαν τα μανίκια και δήλωσαν… έτοιμοι για καυγά. Οπουδήποτε, οποτεδήποτε, με τον οποιοδήποτε…

Με μια 4η περίοδο που δεν σόκαρε μόνο τους 20.000 παραληρούντες και βέβαιους για την επικράτηση της Παρτιζάν Σέρβους, αλλά και τους πιο αισιόδοξους δικούς του φιλάθλους, ο Ολυμπιακός γκρέμισε συθέμελα τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί στο παιχνίδι και έγραψε πάνω στα συντρίμμια το δικό του ανατρεπτικό φινάλε. Αφήνοντας τον ίδιο ολοζώντανο στο κυνήγι της πρώτης τετράδας, μα κυρίως γεμάτο αυτοπεποίθηση για ό,τι κι αν προκύψει στη συνέχεια και την αντίπαλο του με την μπουκιά στο στόμα και το ένα πόδι εκτός play in.

Έχοντας για οδηγό τον παίκτη-φάντασμα. Τον δικό του… Goss Rider. Την πιο αμφιλεγόμενη μορφή του φετινού του ρόστερ, εκείνον που ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, εμποδίζοντας μας να τον τοποθετήσουμε στον κόσμο των καλών ή των κακών. Που όταν ανακτά τις δυνάμεις του είναι έτοιμος να δεχτεί κάθε πρόκληση και χθες στο πιο απαιτητικό παιχνίδι της σεζόν έμοιαζε να έχει καβαλήσει κάποιο φλεγόμενο όχημα και προσπερνούσε τους αντιπάλους του σαν σταματημένους.

Στο τελευταίο «Αιώνιο Podcast» είχαμε επιλέξει τον Φρανκ Καμίνσκι ως παίκτη-κλειδί για τους γηπεδούχους και πράγματι ο πρώην ΝΒΑερ επιβεβαίωσε από τα πρώτα λεπτά του λόγου το αληθές. Τραβώντας σε αρκετές περιπτώσεις τον Φαλ μακριά από το καλάθι, δημιούργησε ιδανικές συνθήκες τόσο στον Καμπόκλο που έπαιξε κυρίως στο «4» και κέρδισε κατά κράτος τον Πίτερς, όσο και στον πολύ αθλητικό Ντοζίερ. Ο Πάντερ άρχισε να βρίσκει ρυθμό από το mid range, κι ο Ολυμπιακός κρατούσε επαφή κυρίως με κάποια δύσκολα μακρινά σουτ. Η Παρτιζάν κυριάρχησε στα ριμπάουντ, ολοκληρώνοντας το πρώτο δεκάλεπτο με έξι επιθετικά (έναντι κανενός του Ολυμπιακού) και συνολικά 10 περισσότερα (13-3).

Το σκηνικό άρχισε να αλλάζει άρδην μετά την είσοδο του Γουίλιαμς Γκος και της υπόλοιπης 2nd unit των Πειραιωτών, συμπεριλαμβανομένου του Λουκ Σίκμα ο οποίος είχε να εμφανιστεί από την 1η Φλεβάρη και το παιχνίδι στο Μόναχο για την 25η αγωνιστική, αλλά άφησε θετικές εντυπώσεις στο δεκάλεπτο που αγωνίστηκε. Ανεβάζοντας ραγδαία την ένταση στην άμυνα, ο Ολυμπιακός υποχρέωσε την Παρτιζάν των δύο λαθών στην πρώτη περίοδο, σε έξι μόλις στα μισά της δεύτερης, σε δύο αίρμπολ και γενικότερα στην απόλυτη ασφυξία.

Το πρόβλημα και η αλλαγή

Το πρόβλημα για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, ήταν ότι δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει όσο θα ήθελε τις ανασταλτικές της επιδόσεις, καθώς πέρα από τους Γκος και Ράιτ που έδωσαν κάποιες επιθετικές ανάσες, δεν είχε τίποτε άλλο να επιδείξει στο παραγωγικό κομμάτι. Τελικά η Παρτιζάν, όχι μόνο δεν πήγε πληγωμένη στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα, αλλά χάρη σε ένα ακραίο σφύριγμα στο φινάλε του ημιχρόνου (φάουλ του Λαρεντζάκη και αντιαθλητικό του ΜακΚίσικ στην ίδια φάση) βρήκε 4+2 εύστοχες βολές και έστειλε τη διαφορά στους 10.

Το δεύτερο coast to coast του Γκος στο φινάλε του ημιχρόνου δεν αποδείχθηκε εφαλτήριο αντεπίθεσης στο τρίτο δεκάλεπτο, το οποία εξελίχθηκε καρμπόν με το πρώτο. Τα επιθετικά ριμπάουντ επέστρεψαν στο μενού των γηπεδούχων, ο Καμπόκλο έστησε νέο πάρτι απέναντι στον Πίτερς, ο Πάντερ έβαλε τη δική του σφραγίδα, η διαφορά έφτασε στο +14 και τα ντεσιμπέλ ανέβηκαν στα ύψη. Κάνααν και Γκος διατήρησαν τον ερυθρόλευκο…σφυγμό με δύο μεγάλα τρίποντα, όμως οι παίκτες του Μπαρτζώκα πέτυχαν μόνο 14 πόντους στο εν λόγω διάστημα και τίποτα δεν προϊδέαζε γι’ αυτό που θα επακολουθούσε…

Ένας αφηνιασμένος Ολυμπιακός εμφανίστηκε στο παρκέ σαν «πύρινο παράγγελμα» (που λέει κι ο ποιητής) και χωρίς χρονοτριβή άρχισε να… λύνει τους όρους που είχε επιβάλει στο ματς η Παρτιζάν.

Δεν άκουγε την εξέδρα, ούτε έβλεπε το σκορ, μόνο κάλπαζε. Και με τους Γουόκαπ, Γκος, Παπανικολάου να οργιάζουν, έγραψε ένα εκκωφαντικό 12-0 μέσα σ’ ένα τρίλεπτο, προκαλώντας σαστιμάρα στην Stark Arena. H ψυχολογία άλλαξε στρατόπεδο και πλέον το φαβορί φορούσε ερυθρόλευκα. Φαλ και Λαρεντζάκης (εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα) έδωσαν τη χαριστική βολή στους γηπεδούχους και η σφιγμένη γροθιά του Γιώργου Μπαρτζώκα απέδωσε τη σημασία του επιτεύγματος.

Η 20ή νίκη του Ολυμπιακού μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμη βαθμολογικά, μπορεί και όχι. Το πλεονέκτημα έδρας, άλλωστε, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τα δικά του αποτελέσματα και για να το διεκδικήσει θα πρέπει να δεχτεί κάποιο δώρο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ανθεκτικότητα που επέδειξε στο Βελιγράδι και η άρνηση του να υποκύψει κάτω από αφόρητες συνθήκες πίεσης, ήταν ένα σοβαρό μήνυμα προς τους ανταγωνιστές του ενόψει play off…