Μια ευκαιρία που δεν μπορούσε να χαθεί

Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για την απόκτηση του Βιλντόσα που καλύπτει μία βασική ανάγκη του Ολυμπιακού και τις κομβικές κινήσεις που αναμένεται να ακολουθήσουν.

Ένα από τα πράγματα που πλήγωσαν τον Ολυμπιακό κατά την αγωνιστική περίοδο που έφυγε, ήταν η στενότητα στο 1-2. Μιλώντας για το βασικό του ροτέισον, αφού Μήτρου-Λονγκ και Λούντζης είχαν εντελώς συμπληρωματικό ρόλο, οι “ερυθρόλευκοι”, ουσιαστικά έβγαλαν τη σεζόν με τρεις καθαρόαιμους γκαρντ (Γουόκαπ, Κάνααν, Γκος), έναν εκ των οποίων, τον στερήθηκαν για σημαντικά χρονικά διαστήματα με προβλήματα τραυματισμών.

Η εν λόγω λειψανδρία οδήγησε αρκετές φορές σε λύσεις ανάγκης και σε τρόπον τινά αδόκιμα σχήματα, με τους ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκη και λιγότερο τον Μπραζντέικις (που γενικά πέρασε και δεν ακούμπησε) να αναλαμβάνουν ρόλο χειριστή, χωρίς να είναι οι καταλληλότεροι για τη συγκεκριμένη δουλειά. Επιπλέον, παρατηρήθηκε -πέραν του ποσοτικού- και ζήτημα ποιότητας ή αν θέλετε εύρους ρεπερτορίου στην περιφέρεια των Πειραιωτών. Απουσίαζαν, δηλαδή, κάποια στοιχεία που θα έκαναν τη ζωή της επίθεσης ευκολότερη και θα έδιναν λύσεις όταν το βασικό πλάνο αδυνατούσε να καρποφορήσει.

Ο Αϊζάια Κάνααν, όσο κι αν είχε κάποια ελίτ χαρακτηριστικά, ήταν αρκετά μονοδιάστατος στο παιχνίδι του κι όταν δεν σούταρε καλά από το τρίποντο γινόταν έως και επιζήμιος για την ομάδα του. Από την άλλη και ο Τόμας Γουόκαπ, είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, αφού είτε λόγω της υπερχρήσης που έριχνε τις μπαταρίες του, είτε λόγω της υπερφόρτωσης αρμοδιοτήτων, αναγκαζόταν συνεχώς να βγαίνει από το πλαίσιο που τον καθιστά πολύτιμο και να πασχίζει να κάνει τα πάντα…

Πλέον, το πρόβλημα επάρκειας φαίνεται να λύνεται. Ο Ολυμπιακός, όχι μόνο αντικατέστησε τον Κάνααν με τον Ντόρσεϊ (και το ελληνικό του διαβατήριο που ήταν ζωτικής σημασίας), αλλά προσθέτει στο ψηφιδωτό των γκαρντ του τόσο τον Λούκα Βιλντόσα, όσο και τον Κίναν Εβανς (έστω κι αν θα μπορεί να τον υπολογίζει από το 2025), σχηματίζοντας σε πρώτη φάση ένα καθαρό καρέ χειριστών, με την προοπτική να εξελιχθεί σε μια πλήρη πεντάδα. Πρόκειται για ένα άκουσμα της λογικής από τους Πειραιώτες, οι οποίοι φαίνεται ότι πάνε να δημιουργήσουν ένα ρόστερ με πιο ευδιάκριτες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις θέσεις. Καθαρούς γκαρντ, καθαρούς φόργουορντ, καθαρούς σέντερ και λιγότερους… ντεμί.

Στην περίπτωση του Αργεντίνου, οι ερυθρόλευκοι βρήκαν μπροστά τους μια ευκαιρία που δεν θα μπορούσαν να αφήσουν να πάει χαμένη. Ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να αποδεσμευτεί από το βαρύ συμβόλαιό του, εκείνοι έψαχναν παίκτη με παρόμοια χαρακτηριστικά και κάπως έτσι η ιδέα προχώρησε. Όταν, μάλιστα, οι πράσινοι αντιλήφθηκαν τι πήγαινε να συμβεί, επιχείρησαν να το μπλοκάρουν, αλλά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να πληρώσουν στον Βιλντόσα έως και ολόκληρο το ποσό που αναλογούσε στα δύο ακόμα χρόνια συμβολαίου του (3,2 εκ. ευρώ). Τελικά, συμφώνησαν μαζί του για το ύψος της αποζημίωσης, χωρίς να του ασκήσουν κάποιο βέτο κι εκείνος ολοκλήρωσε αμέσως την μετακίνησή του στον Ολυμπιακό.

Με την απόκτηση του Βιλντόσα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας βάζει στo έμψυχο δυναμικό του έναν παίκτη με ποιότητα, καλή γνώση της Ευρωλίγκας (πλέον και της ελληνικής πραγματικότητας), σε ιδανική ηλικία και πάνω απ’ όλα με τεράστιο κίνητρο να αποδείξει ότι κακώς περιθωριοποιήθηκε από την πρώην ομάδα του. Ο 29χρονος άσος δεν έρχεται στον Ολυμπιακό, ούτε για να ηγηθεί, ούτε για να τον κουβαλήσει, αλλά για να του δώσει βάθος και στοιχεία που έλειπαν. Play making, εκτέλεση μετά από ντρίμπλα, pull up, θράσος, απρόβλεπτο παιχνίδι και γενικά επιθετικό ταλέντο και εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με τις υπάρχουσες. Ένας microwave scorer που μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσφέρει εύκολους πόντους και να βγάλει την ομάδα από μια δύσκολη κατάσταση. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο, ως δίδυμο με τον Τόμας Γουόκαπ, αφού δεδομένα παίζει καλύτερα με την μπάλα στα χέρια του, ενώ είναι προτιμότερο να έχει δίπλα του κι έναν τουλάχιστον συνεπή αμυντικό. Θα μπορούσε φυσικά να παίξει και πλάι στον Γκος, αρκεί να υπήρχε αμυντική κάλυψη από το “3”, αλλά όλα αυτά είναι ανούσιο να τα σχολιάζουμε, μην έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα για το ρόστερ.

Η ανάγκη για δυνατό “τριάρι” κι ο Βεζένκοβ

Έχοντας οριοθετήσει τις κινήσεις στους γκαρντ και διατηρώντας αναλλοίωτη την τριάδα των σέντερ, όλο το ενδιαφέρον του σχεδιασμού θα πέσει, πλέον, στους φόργουορντ. Οι φίλοι των Πειραιωτών αναμένουν με κομμένη την ανάσα τα νέα αναφορικά με το μέλλον του Σάσα Βεζένκοβ, ο οποίος βρίσκεται στο ρόστερ των Ράπτορς, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι θα φορέσει και την φανέλα τους. Ο Ολυμπιακός τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες, ο Σάσα αγαπάει τον Ολυμπιακό και δύσκολα θα έβλεπε τον εαυτό του με άλλη φανέλα στην Ευρώπη, όμως τα πάντα παραμένουν ανοιχτά και προς το παρόν κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Ανεξάρτητα, πάντως με το πώς θα καταλήξει η συγκεκριμένη υπόθεση, είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αγορά για έναν σημαντικό παίκτη που θα αγωνίζεται κυρίως στη θέση “3”.

Το όνομα του Εβάν Φουρνιέ κυκλοφορεί έντονα το τελευταίο διάστημα και όπως είναι φυσικό εξιτάρει τους πάντες. Ο Γάλλος έχει δεχθεί μια πρώτη κρούση από τους ερυθρόλευκους και γνωρίζει ότι αν δεν συνεχίσει να αγωνίζεται στο ΝΒΑ -κάτι που όπως διατείνεται αποτελεί βασική του προτεραιότητα- ο Πειραιάς θα γίνει ένας από τους πιθανούς προορισμούς του. Αυτό, πάντως, δεν σημαίνει ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έχει κι άλλους παίκτες ψηλά στην λίστα του (με διαφορετικά χαρακτηριστικά), με τους οποίους αν βρει πρόσφορο έδαφος ασφαλώς και θα προχωρήσει.

Αν, μάλιστα, αφήσουμε για λίγο στην άκρη την περίπτωση Φουρνιέ, η οποία είναι μοναδική και δεν μπορεί να αξιολογηθεί μόνο με αγωνιστικά κριτήρια, τότε ίσως ο Ολυμπιακός να χρειάζεται περισσότερο έναν υψηλού επιπέδου 3&D παίκτη, σκληρό, με αθλητικότητα και καλό ball handling. Με την έλευση Βιλντόσα – Ντόρσεϊ και την στελέχωση στο “4” (με ή χωρίς Βεζένκοβ) φαίνεται να προκύπτει η ανάγκη και για λίγο έξτρα αμυντικό φίλτρο, καθώς από τον Γουόκαπ μέχρι τους ψηλούς, μόνο ο Παπανικολάου έχει πραγματική έφεση στο ανασταλτικό κομμάτι.

Όπως και να ‘χει, οι επόμενες μέρες -ίσως και ώρες- θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες όσον αφορά την μορφολογία και την κεντρική εικόνα που θα έχει ο Ολυμπιακός της νέας σεζόν. Οι μέχρι τώρα κινήσεις του δείχνουν δυναμισμό (Ντόρσεϊ και Βιλντόσα είναι παίκτες του 1,5 εκατομμυρίου έκαστος), αντανακλαστικά, καλύπτουν ανάγκες και γενικά βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Εκείνες που θα ακολουθήσουν, όμως, θα αποκαλύψουν το ταβάνι του…