Το τρίπτυχο της βελτιωμένης εικόνας
Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για τα... κλειδιά της μεταμόρφωσης του Ολυμπιακού, στα παιχνίδια "της" διαβολοβδομάδας απέναντι στους γίγαντες του ισπανικού μπάσκετ.
Περισσότερο, ακόμα κι από τα αποτελέσματα αυτά καθαυτά στα παιχνίδια με τη Ρεάλ και -πολύ περισσότερο- με την Μπαρτσελόνα, ο κόσμος του Ολυμπιακού έμεινε ευχαριστημένος από την πρόοδο του Ολυμπιακού στο γήπεδο.
Η πρόοδος, βέβαια, μπορεί να αφήνει ανθρώπους ευχαριστημένους, αλλά δεν προκύπτει ποτέ από ευχαριστημένους ανθρώπους.
“Το αίσθημα του ανικανοποίητου είναι η πρώτη προϋπόθεση για την επίτευξή της προόδου”, μας λέει ο Τόμας Έντισον, ένας από τους σπουδαιότερους εφευρέτες της σύγχρονης εποχής και οι ερυθρόλευκοι μετά από τις τρεις ήττες τους από Εφές, Μπάγερν και Παναθηναϊκό, το είδαν να τους κατακλύζει. Φυσικά, εκείνοι δεν χρειάστηκε να εφεύρουν κάτι, απλά να αντιληφθούν τη θέση τους και την αποστολή τους εκπροσωπώντας ένα σύλλογο που είναι υπεράνω προσώπων, αλλά ξέρει να τιμά τα πρόσωπα που το αντιλαμβάνονται. Το σημαντικό ήταν απλά να τους ενοχλήσει η εικόνα τους και να θελήσουν να την αλλάξουν.
Κάτι τέτοιο συνέβη και ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε αναγεννημένος στα δύο τελευταία και πολύ απαιτητικά παιχνίδια του, βασιζόμενος κυρίως στους κανόνες που διέπουν κάθε ομαδική προσπάθεια. Ούτε επαναστατικές ιδέες εφάρμοσε, ούτε ιδιαίτερα τρικ χρησιμοποίησε κι αυτό είναι το πραγματικά αισιόδοξο μήνυμα που προέκυψε από την απόδοσή του.
Τι έκανε λοιπόν;
- Έγινε πιο σκληρός. Ανέβασε την ένταση στην άμυνα με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι επιθετικές επιδόσεις των αντιπάλων του την εβδομάδα που μας πέρασε. Οι τρεις τελευταίες ήττες βρηκαν τον Ολυμπιακό να δέχεται 84 πόντους μ.ο., ενώ κόντρα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα (η πιο παραγωγική ομάδα της λίγκας μέχρι να επισκεφτεί το ΣΕΦ), το παθητικό του έπεσε στους 71,5. Ιδιαίτερα στην περιφερειακή άμυνα οι “ερυθρόλευκοι” πήραν εξαιρετικό βαθμό αφού το ποσοστό που σκόραραν οι αντίπαλοί του από το τρίποντο, από το 44% καταποντίστηκε στο 29%.
- Τα ριμπάουντ από αδυναμία έγιναν δύναμη. Η επιστροφή των πύργων του, αλλά και η γενικότερη βελτίωση της αμυντική προσήλωσης άλλαξαν άρδην την εικόνα σε μια από τις πλέον βασικές κατηγορίες. Στις πέντε πρώτες αγωνιστικές τις Eurolague οι “ερυθρόλευκοι” μάζευαν μόλις το 60% των διαθέσιμων αμυντικών ριμπάουντ, ενώ κατάφερναν να αποσπάσουν το 24% των επιθετικών. Κόντρα στη Ρεάλ του Ταβάρες και την Μπαρτσελόνα των τριών σέντερ (Φαλ, Βέσελι, Ερνανγκόμεθ) τα ποσοστά τους εκτινάχθηκαν στο 84% και 42% αντίστοιχα!
- Ανέδειξε το βάθος του ρόστερ του. Ένα στοιχείο που έλειπε από το Ολυμπιακό μέχρι την τελευταία εβδομάδα ήταν η διάρκεια στην απόδοση του. Ακόμα και σε παιχνίδια που φαινομενικά είχε πληρότητα, αυτή δεν αποτυπωνόταν στο παρκέ με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να εξηγεί ότι αν και κάποιοι παίκτες ήταν διαθέσιμοι δεν βρίσκονταν ακόμα σε καλή κατάσταση. Ο Μιλουτίνοβ άρχισε μετά τον Φαλ να γίνεται κι αυτός παράγοντας, ο Φουρνιέ συνεχίζει την σταθερά ανοδική πορεία του. Επιπλέον, ο δανεισμός του Πετρούσεβ αλλά και η επιστροφή του Γκος φαίνεται να ομαλοποιούν την κατάσταση. Ο Γουόκαπ ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του, ο Πίτερς βρήκε σταθερό χρόνο και ρόλο κι ο Ντόρσεϊ λειτούργησε ως ο κρυφός άσος που ενίοτε πέφτει στο τραπέζι.
Παράλληλα, οι Πειραιώτες συνέχισαν να πατούν πάνω σε σταθερές όπως η απόδοση του Σάσα Βεζένκοφ, αλλά και του Σακίλ ΜακΚίσικ, ο οποίος όπως είχαμε προβλέψει πριν από την έναρξη σεζόν εξελίσσεται στον x-factor του Ολυμπιακού, καθώς η δομή του ρόστερ σε συνδυασμό με την καλή αγωνιστική του κατάσταση του δίνει υπέροχες ευκαιρίες ν’ αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρίσματα του.
Γενικά, αν παίκτες όπως ο Ουόκαπ, ο Γκος, ο Σακ και ο Βιλντόσα είναι απλά συνεπείς στο επιθετικό κομμάτι και εκμεταλλεύονται τα περιθώρια που τους δίνουν οι αντίπαλες άμυνες -προσπαθώντας να περιορίσουν τα βαριά ερυθρόλευκα όπλα- τότε ο Ολυμπιακός γίνεται δύσκολα αντιμετωπίσιμος.
ΤΟ ΟΑΚΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΩΡΑ
Επόμενη πρόκληση για τους Πειραιώτες είναι να μεταφέρουν τα ίδια επίπεδα έντασης, συγκέντρωσης και ενότητας μακριά από το ΣΕΦ κι εδώ που τα λέμε, δεν θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερο περιβάλλον για να το επιχειρήσουν από το γεμάτο ΟΑΚΑ την ερχόμενη Παρασκευή. Η επίσκεψή στην πλέον εχθρική έδρα που υπάρχει γι’ αυτούς στο καλεντάρι έρχεται πάνω στην ώρα, ώστε να επιβεβαιώσει (ή όχι) την αγωνιστική και πνευματική πρόοδό τους.
Πριν από μια εβδομάδα στο ΣΕΦ γνώρισαν μια 100% δίκαιη ήττα από τον Παναθηναϊκό, που ήρθε ως συνέχεια των δύο αρνητικών αποτελεσμάτων σε Πόλη και Μόναχο. Και μπορεί να πόνεσε, αλλά όπως φάνηκε από την μεθεπόμενη κιόλας μέρα λειτούργησε θεραπευτικά πάνω τους. Τους θορύβησε, τους ταρακούνησε και τους έβαλε να προβληματιστούν. Το γεγονός, δε, ότι στο κατώφλι τους περίμεναν ακόμη δύο σούπερ απαιτητικά tasks, τους υποχρέωνε να βρουν άμεσες απαντήσεις. Να δράσουν ως σύνολο και τελικά να αντιδράσουν ως ομάδα.
Οι μηχανισμοί ανάκαμψης δούλεψαν ακαριαία, αλλά ως γνωστόν στην Ευρωλίγκα το ζητούμενο είναι η διάρκεια. Και είναι αλήθεια, ότι όταν σε απόσταση 48 ωρών έχεις νικήσει Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, είναι πρακτικά πολύ δύσκολο να ακολουθεί παιχνίδι που θα σε κρατήσει στη…τσίτα. Να, όμως, που στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνο συμβαίνει, αλλά το ματς που διαδέχεται τις back 2 back ισπανικές δοκιμασίες, απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη εγρήγορση.
Σύμφωνα με τον νόμο της… ματαιότητας “κανένα πείραμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπιτυχές, αφού μπορεί πάντα να χρησιμεύσει ως παράδειγμα προς αποφυγήν”. Υπό αυτή την έννοια όσα δεν πήγαν καλα σε μια μάχη, αποτελούν οδηγό για την επόμενη και στον Ολυμπιακό μάλλον γνωρίζουν τι πρέπει να διορθώσουν στο νέο μπρα ντε φερ με τους “πράσινους”.
Πρώτα απ΄ όλα απαιτείται να ανεβάσουν σκάλα στο το physicality τους απέναντι στα πολύ ποιοτικά αντίπαλα γκαρντ. Να δουν με ποιον τρόπο θα φρενάρουν τον Ναν και κυρίως τα ελεύθερα πολλά ελεύθερα σουτ που προέκυψαν από τις υποτονικές περιστροφές τους. Να πάνε με μεγαλύτερη συνέπεια στο ριμπάουντ (όπως, άλλωστε, έκαναν ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στα στα δύο τελευταία παιχνίδια) και κυρίως να βελτιώσουν σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις τους στην επίθεση. Στο ματς της περασμένης Kυριακής σκόραραν μόλις 33 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, επίδοση που προήλθε κυρίως από βιαστικές, έως και ακατανόητες αποφάσεις.
Σε κάθε περίπτωση με την κανονικότητα να έχει επανέλθει στη φροντ λάιν, με διαθέσιμο τον κομβικότατο έως τώρα ΜακΚίσικ και πιο γεμάτη τη φαρέτρα τους σε σχέση με τις εγχώριες διοργανώσεις (το ίδιο ισχύει και για τους πράσινους φυσικά), οι Πειραιώτες φαίνονται πιο ικανοί να περιορίσουν τα ατού του Παναθηναϊκού και να παρουσιαστούν πιο απειλητικοί. Σε καμία περίπτωση δεν είναι όλα στο χέρι τους, καθώς ο αντίπαλος τους ούτε τυχαίος είναι, ούτε τυχαία έδρα διαθέτει, αλλά κρίνοντας από τη δική τους σκοπιά, έχουν διανύσει σημαντική απόσταση προς τη σωστή κατεύθυνση στο διάστημα που μεσολάβησε.