H γαλλική ανωτερότητα και η άτρωτη ερυθρόλευκη πλευρά

Ο Μιχάλης Στεφάνου αναλύει τα συμπεράσματα του από το επικό παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Παρί.

Τη στιγμή που το εκκωφαντικό 60-80 στιγμάτιζε σαν τυπογραφικό λάθος το cube του ΣΕΦ και η κλεψύδρα είχε κόκκους μόνο για επτά αγωνιστικά λεπτά, δεν πρέπει να υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος επί Γης που να πίστευε ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να φτάσει στην ανατροπή.

Όταν μέσα σε ένα ανοιγόκλειμα των ματιών το σκορ έγινε -άκουσον άκουσον- 82-80, δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός θα χάσει. Όπως δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος που βλέποντας τον Βεζένκοβ και τον Πίτερς να ορμάνε και να γραπώνουν το επιθετικό ριμπάουντ στο 86-86 με 22” για τη λήξη, θα μπορούσε να φανταστεί ότι η μπάλα θα κατέληγε ως δια μαγείας στα χέρια του Λο κι από κει στο ερυθρόλευκο καλάθι για το καταδικαστικό πια 86-89.

Το ασύλληπτο roller coaster ενός παιχνιδιού από εκείνα που δεν θα ξεχαστούν εύκολα, είχε αφήσει τους πάντες αποσβολωμένους, ζαλισμένους, αλλά και εκστασιασμένους από την πρωτόγνωρη εμπειρία. Η ήττα πάντα ενοχλεί, αλλά όταν το μπάσκετ σου έχει φερθεί τόσο γενναιόδωρα, πώς να σταθείς μόνο στο αποτέλεσμα;

Το δια πυρός και σιδήρου πέρασμα από το Πριγκιπάτο είχε υπάρξει μια ακόμα απόδειξη του χαμαιλεοντισμού που διακρίνει τον φετινό Ολυμπιακό. Της δυνατότητας του, δηλαδή, να προσαρμόζεται σε διαφορετικές μορφές και απαιτήσεις κάθε παιχνιδιού, να ξεπερνάει τυχόν απρόοπτα και να ανασύρει από τη βαθιά δεξαμενή του ρόστερ του νέους πρωταγωνιστές. Τον είχε εδραιώσει στη δεύτερη θέση της αδηφάγας φετινής κατάταξης, που δεν αφήνει κανέναν να σηκώσει κεφάλι και να υποδεχτεί το… τρελό φορτηγό της κούρσας με αποστολή να σταματήσει την ξέφρενη πορεία του και έπαθλο την πρωτιά.

Κόντρα στην ίσως πιο fun to watch ομάδα της διοργάνωσης, η οποία ανοίγει το ρυθμό σε σημείο υπερβολής, αλλά είναι ταυτόχρονα εντελώς σεταρισμένη στον τρόπο που αναπτύσσεται, μια και διαθέτει χημεία τριετίας, οι “ερυθρόλευκοι” και οι επιδόσεις τους δεν είχαν και πολλά να ζηλέψουν. Κατέγραφαν καλύτερα ποσοστά εντός παιδιάς, καλύτερη δημιουργία, δέχονται λιγότερους πόντους και ουσιαστικά υπολείπονταν μόνο στο ποσοστό των επιθετικών ριμπάουντ. Άρα, ελέγχοντας το τέμπο του παιχνιδιού και δίνοντας μεγάλη προσοχή στην προσωπική άμυνα θα είχαν θέσει τις βάσεις για φτάσουν στο στόχο τους.

Πράγματι, οι “ερυθρόλευκοι” μπήκαν στο ματς με ξεκάθαρη στόχευση να πιέσουν ασφυκτικά τα γκαρντ της Παρί. Όταν, όμως, η πρώτη γραμμή άμυνας γίνεται τόσο επιθετική, και μάλιστα απέναντι σε παίκτες με ιδιαίτερη ικανότητα να περνούν τον προσωπικό τους αντίπαλο (πχ Σορτς), είναι πιο εύκολο να δημιουργηθούν ρήγματα. Τότε χρειάζεται σοβαρή κάλυψη από την front line, ώστε να αναχαιτιστούν τα drive κι ο Ολυμπιακός που κατέβηκε στο ματς με έναν σέντερ κι εκείνον να μην διακρίνεται τόσο για τις αμυντικές του ικανότητες, δεν την έβρισκε. Το σχεδόν 70% της γαλλικής ομάδας στα δίποντα συνδυασμό με τα 15 επιθετικά της ριμπάουντ εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του ματς για 33 λεπτά.

Και ήταν αυτά ακριβώς τα στοιχεία που άλλαξαν άρδην στο επόμενο τετράλεπτο προκαλώντας τη σεισμική δόνηση του 22-0 που έκανε τους πάντες να τρίβουν τα μάτια τους. Το σχήμα με Βεζένκοβ και Πίτερς στο “4”-“5” πρόσφερε mobility στην άμυνα του Ολυμπιακού. Οι μισές άμυνες βγήκαν από την ακραία πίεση ψηλά και οι άλλες μισές από την αναχαίτιση μέσα στο ζωγραφιστό όταν τα γκαρντ της Παρί κατάφεραν να την σπάσουν. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό, βέβαια, ήταν το γεγονός ότι βρέθηκαν στα αμπάρια ενός πλοίου που είχε χτυπήσει σε παγόβουνο και βούλιαζε αύτανδρο, τέτοια αποθέματα ενέργειας και κουράγιου.

Διότι το ολοστρόγγυλο κι επιβλητικό +20 των φιλοξενούμενων στις αρχές της τέταρτης περιόδου, δεν ήταν προϊόν ενός εφήμερου ξεσπάσματος, αλλά η φυσική εξέλιξη της ολοκληρωτικής εμφάνισής τους. Η δικαίωση της τόσο ιδιαίτερης τακτικής τους, η επιβράβευση της θέλησης τους να διεκδικήσουν την κάθε μπάλα με μανία, η κυνική αποτύπωση της ανωτερότητάς τους. Όταν το σκορ έγινε 60-80 η ομάδα του Σπλίτερ υπερτερούσε σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες.

PIR: 56-96
ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ: 22-37
ΑΣΙΣΤ: 14-17
ΚΛΕΨΙΜΑΤΑ: 4-8
ΚΟΨΙΜΑΤΑ: 1-2
ΕΝΤΟΣ ΠΕΔΙΑΣ: 39% – 49%
ΔΙΠΟΝΤΑ: 50% – 73%
ΤΡΙΠΟΝΤΑ: 24% – 27%
ΒΟΛΕΣ: 76% – 78%
ΛΑΘΗ 12 – 10

Κάπου εκεί άρχισαν να λειτουργούν άλλοι μηχανισμοί και βγαίνουν στην επιφάνεια αρχέγονα ένστικτα που έκαναν τους “ερυθρόλευκους” να αψηφήσουν ακόμα και το θρυμμάτισμα των ελπίδων του. Ήταν ο εγωισμός της τεράστιας προσωπικότητας που λέγεται Εβάν Φουρνιέ, η μεγάλη προσπάθεια των Βιλντόσα, Γκος, Πίτερς και φυσικά η αυτοθυσία του Βεζένκοβ αν και εξασθενημένος από την αμυγδαλίτιδα και την ισχυρή αντιβίωση, “έβγαλε” back2back 30λεπτα σε ένα σούπερ απαιτητικό τριήμερο. Ήταν ο ίδιος ο οργανισμός που δεν ανεχόταν την άνευ όρων παράδοση.

Ο Ολυμπιακός έχασε κι έχασε δίκαια, αλλά όσα χτυπήματα κι αν δέχτηκε δεν έπεσε λιπόθυμος στο καναβάτσο. Ίσα ίσα, ο τρομακτικός τρόπος που αντέδρασε ανέδειξε την άτρωτη πλευρά του…